[RPG] The ship of dreams OO1 - Speeltopics

[ bericht aangepast op 9 aug 2012 - 19:20 ]

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

[Ik ga even naar de stad, terug binnen een paar uur! Misschien kom ik nog op mn mobiel xx]

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

Cristiaan ''Cris''

Ik had een beetje dromerig naar de zee zitten staren en was net vanplan geweest naar binnen te lopen toen ik tegen iemand opliep, 'Sorry, mijn fout' Verontschuldigde de jongen zich al snel. 'Maakt niet uit, ik lette zelf ook niet bepaalt op' Bracht ik er met een verontschuldigende glimlach tegenin.

[ bericht aangepast op 10 aug 2012 - 14:34 ]

Don't be like the rest of them, darling

Damian George Rivendell || 22.

Damian krijgt een brede glimlach op zijn gezicht. "Dat lijkt me fantastisch." Zegt hij. Hij was dol op kunst en zou graag Elisàbeth's werk willen bewonderen. Hij wenkte de ober even. "Zou ik toevallig een glaasje whisky mogen?" Vraagt hij, starend naar zijn lege koffiekopje. Het was veel te vroeg en waarschijnlijk ongelofelijk onbeleefd, maar hij had heel erg behoefte aan een glaasje.

{Is Alex de ober die je wenk of lees ik het verkeerd? :w }

Don't be like the rest of them, darling

WillNotLearn schreef:
{Is Alex de ober die je wenk of lees ik het verkeerd? :w }

Clarisse schreef:
(...)

[ Nope, hij is de ober c: ]

{Gelukkig Ik dacht ik vraag het even aangezien ik niet altijd even slim ben }

Don't be like the rest of them, darling

David Lars Ryans
"Maakt niet uit, ik lette zelf ook niet bepaald op" Zei hij. Even was ik bang geweest dat ik mezelf weer eens in problemen had gebracht. Gelukkig was dat is een keertje niet zo. "Dan waren we alle twee niet aan het opletten. David, Daivid Ryans. En hoe heet jij?" Vroeg ik puur uit beleefdheid.

We've lived in the shadows for far too long.

Edward Smith || Kapitien

William grijnst even als Thomas hem groet. Het was een aardige jongen, maar het was niet netjes om iemand niet terug te groeten zelfs als je deze niet mag. "Graag." antwoorde William terwijl hij ging zitten. Ik knikte even naar het meisje die het drinken aan ons serveerde. "Hoe hebben ze jouw kapitein gekregen van het onzinkbare schip?" Vroeg hij vervolgens nieuwsgierig. Ik roerde even in mijn thee en nam vervolgens een slok. Bedachtzaam plukte ik even aan mijn baard. "Ach, mijn laatste reis mag natuurlijk wel een beetje spectaculair zijn vind je ook niet." begon ik. "Ik stemde in zodra ik de naam van het schip hoorde, de Titanic, mijn laatste reis." ik glimlachte even en nam weer een slok van mijn thee. "Het klonk er aantrekkelijk, zoals je je vast al bedacht had."

But calm, white calm, was born into a swan.

WillNotLearn schreef:
(...)

{Gelukkig Ik dacht ik vraag het even aangezien ik niet altijd even slim ben }

Alexander ''Alex'' || Ober

Ik kijk op als een van de eersteklas passagiers me wenkt en loop naar hem toe, 'Zou ik toevallig een glaasje whisky mogen?' Vroeg de jongen vervolgens starend naar zijn lege koffiekopje, 'Tuurlijk meneer, momentje' Andwoorde ik waarna ik wegliep en vervolgens terug kwam met een glas whisky en deze voor hem op de tafel zet. 'Nog iets anders meneer?' Vroeg ik terwijl ik al direct een hekel begon te krijgen aan dit werk, je mocht niet onbeleeft zijn tegen de gasten.. En ik denk niet dat me dat gaat lukken.

[ bericht aangepast op 10 aug 2012 - 14:44 ]

Don't be like the rest of them, darling

Cristiaan ''Cris''

'Dan waren we alle twee niet aan het opletten. David, David Ryan. En hoe heet jij?' Vroeg hij, waarschijnlijk alleen maar puur uit beleefdheid. 'Cris, gewoon Cris' Besloot ik glimlachend, 'Waar kom je vandaan als ik vragen mag?' Vroeg ik aan David. Ik was nou eenmaal snel nieuwschierig.

Don't be like the rest of them, darling

Aztec schreef:
Edward Smith || Kapitien

William grijnst even als Thomas hem groet. Het was een aardige jongen, maar het was niet netjes om iemand niet terug te groeten zelfs als je deze niet mag. "Graag." antwoorde William terwijl hij ging zitten. Ik knikte even naar het meisje die het drinken aan ons serveerde. "Hoe hebben ze jouw kapitein gekregen van het onzinkbare schip?" Vroeg hij vervolgens nieuwsgierig. Ik roerde even in mijn thee en nam vervolgens een slok. Bedachtzaam plukte ik even aan mijn baard. "Ach, mijn laatste reis mag natuurlijk wel een beetje spectaculair zijn vind je ook niet." begon ik. "Ik stemde in zodra ik de naam van het schip hoorde, de Titanic, mijn laatste reis." ik glimlachte even en nam weer een slok van mijn thee. "Het klonk er aantrekkelijk, zoals je je vast al bedacht had."

Don't be like the rest of them, darling

Damian George Rivendell || 22.

"Hartelijk bedankt, en nee, ik hoef niets meer." Zegt hij tegen de ober, terwijl hij hem en vriendelijk knikje gaf. Hij heft zijn glas naar zijn gezelschap. "Proost, op een onvergetelijke reis." Zegt hij dan, terwijl hij een slokje neemt van de whisky. Dat smaakte hem zeer goed, hij hoopte alleen dat het niet te onbeleeft overkwam op zijn gezelschap.

[ Moet over ongeveer 20 minuutjes gaan, dan komen de eerste gasten, ik kom misschien vanavond of anders morgen online c: ]

[@ Aztek, nee dat bedoelde ik ook niet, we kunnen spelen dat ze familie zijn...]

Aurélie
'Trek ze nou maar gewoon aan, straks krijg je het koud.', ik glimlach. Eigenlijk is ze best aardig, ik vraag me af wat ze op de Titanic komt doen. Ik twijfel of ik het zou vragen, en doe het maar niet. Wat zorgt voor een stilte. 'Wat brengt jou op de Titanic?', vraag ik dan toch.

[Heeft May al met Alfeo gepraat?]

[ bericht aangepast op 10 aug 2012 - 14:53 ]

Le Beau n’est que la promesse du bonheur | Will you dance, dear Emma? | page 28

Tillie Annemarie Van 't Hek || Schoonmaakster

Mopperend bracht ik het laatste paar handdoeken weg. Even later loop ik met mijn emmer en dwijl de keuken nog een beetje schoon te maken. De geur van het heerlijke eten drong mijn neus binnen. Ik liep vreselijk in de weg. "Pardon, zou ik er even langs mogen?" stotterde een klein mannetje van rond de twintig. Ik snoof even en keek naar het dampende bord. Ik draaide me om en ging gewoon verder. Een bulderende lach van de hoofdkok klonk door de ruimte. "Ach Tillie, laat die kleine knaap er toch eens even door." grommend stapte ik opzij en de jongen haastte zich de deur door.

But calm, white calm, was born into a swan.