[RPG] Viajar del Mundo - 4 - Speeltopics

Normaal gesproken ga je nadat je je diploma hebt gehaald studeren. Een Amerikaans vriendengroepje besluit het over een andere boeg te gooien en gaan, tegen de wil van sommige ouders is, een wereldreis maken. Sommige zullen meegaan, simpel weg omdat ze meer van de wereld willen zien maar anderen gaan mee omdat ze nog niet goed weten wie ze nu zijn en ze zo hopen zichzelf te leren kennen. De vrienden gaan samen het grootste avontuur van hun leven aan en zullen tijdens hun reis andere jongeren ontmoeten. De vraag is alleen of hun vriendschap de reis zal overleven door de ruzies die zullen ontstaan maar ook door de nieuwe vriendschappen en liefdes. Kennen ze elkaar echt zo goed als ze denken of hebben sommige geheimen waar de rest niks van weet?

Vriendengroepje
-Zoë-Claire 'Zo' Welling~ Stiles op vakantie
-Vienna Milena Castanovo~ Dictionary 1
-Ivy Lotus Xena~ Frey
-Lauren Campbell~ Demi1309
-Destina Valencia de la Bourse~ Prisoner
–Sevastian 'Sev' Ivan Fjodor ~ Stiles
-Maximiliano "Max" Ronaldo Harrison ~ Cloudbreaker
–Evan Ferry Duncason ~ Risus op vakantie
-Calvin Turner~ Rechazame

Buitenlandse jongeren
–Pippa 'Pip' Callista Dubroux ~ Grieks/Frans/Brits ~ Stiles op vakantie
–Catharina "Cat" Aphrodite Cosmos ~ Grieks ~ Cloudbreaker
–Natasha Fabiënne Parker. ~ Engels ~ Risus op vakantie
-Megan Nina Grant ~ Canadees ~ Adores
-Nathaniël Alexander Gilliano Rodriguez ~ Puerto Ricaans/Russisch ~ Prisoner
-Michaël Ramon Gilliano Rodriguez ~ Puerto Ricaans/Russisch ~ Prisoner
-David Guandez ~ Spaans ~ Demi1309
-Sebastiaan Dimitri Dubois~ Frans ~ Thesewords

Regels
– minimaal 6 regels, meer is natuurlijk altijd goed maar als je te vaak minder dan 6 doet (5 kan nog nét) dan word je er uit gegooid en dan moet je niet gaan zeuren. Mobieltjes zijn geen excuus om minder te schrijven.
-16+ is toegestaan
-Hou het realistisch, ze worden dus niet gelijk de eerste dag al verliefd op elkaar
-Geen mensen die al na één dag of een paar topics stoppen.
-Reserveringen blijven 24 uur staan
-Geen perfecte personages, en liefst ook een beetje originele personages, dus niet die je al bij vijf andere RPG's gebruikt. Überzielige personages zijn ook niet erg geliefd.
-Niet de personages van andere mensen besturen.
-Topics worden geopend door Stiles of Cloudbreaker
-Maximaal 2 personages waarvan eerst maximaal één meisje.
-Ga niet met z'n tweeën meerdere pagina's vol spammen, dan kan niemand het nog volgen.
-Het liefst RPG'ers met al wat ervaring
-Geen ruzie buiten het RPG

Rollentopic.

Begin: De vriendengroepen is al een tijdje onderweg en zijn inmiddels in Londen, Engeland. Het is rond 9/10 uur 's avonds en ze zitten in een karaokebar in hartje Londen. De buitenlandse jongeren uit Engeland kunnen hier dus alvast inspringen.
And remember: Ga niet té snel.

© Stiles en Cloudbreaker

[ bericht aangepast op 13 aug 2012 - 17:44 ]

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

Evan Ferry Duncason.

Ze lacht eventjes eventjes en werpt dan een blik op Sev die ondertussen in slaap is gevallen. Ik volg haar blik en trek even een wenkbrauw op. Hoe kan hij in godsnaam in slaap zijn gevallen als wij aan het lachen zijn? Ik word uit mijn gedachte getrokken door Ivy die haar evenwicht verliest en tegen mij aan botst. We staan even wankelend op het bed, maar uiteindelijk kan ik mijn evenwicht weer terug vinden en sta ik weer stil op het bed te kijken naa hoe Ivy haar evenwicht terug probeert te vinden. Ik kan het niet laten om even zachtjes te grinniken en wanneer zij ook stilstaat merk ik pas de stevige greep die me vasthoud. Wanneer ik opkijk van haar armen staan onze gezichten niet meer dan een paar centimeter uit elkaar. Ik slik even en glimlach. Normaal zou ze me allang al hebben om geduwd zodat we lachend op de grond zouden belanden, maar in plaats daarvan kijkt ze me recht in de ogen aan om me vervolgens weer snel los te laten, waardoor ze achterover op hetbed valt. "Gaat het wel helemaal goed?" lach ik scheef. Ze staat op en draait zich weer naar mij toe. “Het dikkertje gaat toch mooi nog met me mee in de London Eye, ik weet dat je hoogtevrees hebt, ukkie, maar eronderuit komen doe je niet hoor!” Grinnikt ze en wiebelt weer even streng met haar vinger. Voordat ik iets kan doen of zeggen, draait ze zich om en loopt richting de deur. Ik heb inderdaad een lichte hoogtevrees, maar dat betekend niet dat ik zulke dingen uit de weg ga.
"Sweet dreams, Evan..." We kijken elkaar voor een moment aan, totdat zij haar blik afwendt en de kamer uitloopt. "Goodnight," Mompel ik nog voordat ze de deur achter haar sluit.
Toen ze me zo vasthield op het bed, besefde ik dat ik nog nooit zo ben vast gehouden. Thuis heb ik wel eens een knuffel gehad, maar dat voelde anders. Ik heb ook wel een aantal vriendinnetjes gehad, maar zo'n warme 'omhelzing' heb ik nog nooit gehad. Het was niet echt een knuffel of omhelzing, ze gebruikte me alleen als steunpilaar, maar het voelde zo vertrouwd. Toch knaagt het vreemde gevoel nog aan me.
Ik werp even snel een blik op de klok en besluit om net zoals Sev maareens te gaan slapen. Als ik morgen nog vroeg uit mijn nest wil komen. Met het knagende gevoel van binnen, laat ik me op het bed vallen en gooi ik de dekens over me heen.

---

'I don't want to leave her just because she makes me a better person.'

--

[ bericht aangepast op 16 aug 2012 - 21:39 ]

---

'I don't want to leave her just because she makes me a better person.'

Stiles schreef:
Pippa

'Woon je hier ver vandaan?' Vraagt Max terwijl we door de straten lopen.
Ik schud mijn hoofd. 'Niet echt, het is ongeveer een kwartiertje lopen denk ik,' antwoord ik en ik pak hem even vast aan zijn hand om hem het goede zijstraatje in te trekken waarna ik zijn hand weer los laat.
'Kan je de weg terug denk je wel vinden?' Vraag ik.

Maximiliano "Max" Ronaldo Harrison.

Pippa schud haar hoofd en haar haren bewegen heen en weer. "Niet echt, het is ongeveer een kwartiertje lopen denk ik," voegt ze toe.
Wanneer ze mijn hand vast pakt, om me de goede kant op te trekken, komt er een bescheiden glimlach op mijn gezicht.
"Kan je de weg terug denk je wel vinden?" vraagt ze.
Ik knik. "Natuurlijk," verzeker ik haar. "En anders hebben we Google Maps nog," zegt ik tegen haar, haal de telefoon uit mijn broekzak en zwaai er even mee, voordat ik deze weer in mijn broekzak laat zakken.

Pippa

'Natuurlijk,' zegt Max. 'En anders hebben we altijd Google Maps nog'. Hij haalt zijn mobiel uit zijn broekzak en nadat hij er even mee heeft gezwaaid laat hij zijn mobiel weer terug glijden.
'Als je verdwaald mag je me altijd bellen," glimlach ik.
We lopen het park binnen en ik ga zonder dat ik het door heb dichter tegen Max aanlopen. Het park is mooi en is vlakbij mijn huis maar toch vind ik het eng om er 's avonds door heen te lopen, ook al ligt het in een goede en veilige buurt.

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Michaël Ramon Gilliano Rodriguéz

'Misschien vertel ik het je nog wel maar nu nog niet. Ik wil eerst zien hoe het gaat'. Ze pakt mijn hand vast en ik glimlach even. Toch laat ik haar weer stukje bij beetje los. Ik wist niet wat het betekende dus wou ik ook niet zomaar wat doen. Ik glimlachte en porde haar toen een paar keer. 'Hmm, is goed. ' zei ik toen en de lift stopte waarna we de verdieping weer afliepen. 'Hoelaat is het morgen?' vroeg ik toen en keek haar aan.
Ik gaapte en voelde me een beetje duizelig worden. Door de uitbarsting was ik in één keer nuchter, maar ook weer zo snel half dronken.

---

The duty of youth, is to challenge corruption.

Zoe

Ik bijt op mijn lip als Michael mijn hand loslaat.
Hij glimlacht en port me. 'Hmm, is goed," zegt hij als we weer op de goede verdieping zijn.
'Hoe laat is het morgen?' Vraagt hij waarna hij even gaapt.
'Eh, ik weet niet hoe laat we morgen wat gaan doen,' antwoord ik aarzelend. 'Ik denk dat de meesten rond een uur of 11 opstaan,' voeg ik er aan toe terwijl ik de deur vande kamer open maak en naar binnen loop.

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

[ Omg..ik merk nu pas dat ik hoe laat is het morgen heb geschreven -.-'' ]

---

The duty of youth, is to challenge corruption.

Michaël Ramon Gilliano Rodriguéz

Ik glimlach. 'Hmm, oke.' Ik ga met mijn hadn door mijn haar en gaap. 'Laten we naar binnen gaan.' zeg ik dan en open de deur weer. Ik leg mijn spullen weer waar ik e daarnet had gelaten en ga dan in bed liggen. Ik gaap en kijk op mijn telefoon.
Een bericht van Nathan. Don't tell Zoë anything. Ik schud mijn hoofd. Tomorrow you better run brother . Stuur ik dan terug en leg mijn telefoon in de oplader.

---

The duty of youth, is to challenge corruption.

(Ligt iedereen nu in zijn/ haar bed? Dan kunnen we naar de volgende dag.. Of, waar zijn Pippa en Max nu?)

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

( Die lopen door een park.. ;o )

---

The duty of youth, is to challenge corruption.

[Pippa en Max liggen bijna in bed, duurt niet zo heel lang meer]

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Stiles schreef:
[Pippa en Max liggen bijna in bed, duurt niet zo heel lang meer]

(Dat klinkt heel fout, weetje dat?)

Stiles schreef:
Pippa

'Natuurlijk,' zegt Max. 'En anders hebben we altijd Google Maps nog'. Hij haalt zijn mobiel uit zijn broekzak en nadat hij er even mee heeft gezwaaid laat hij zijn mobiel weer terug glijden.
'Als je verdwaald mag je me altijd bellen," glimlach ik.
We lopen het park binnen en ik ga zonder dat ik het door heb dichter tegen Max aanlopen. Het park is mooi en is vlakbij mijn huis maar toch vind ik het eng om er 's avonds door heen te lopen, ook al ligt het in een goede en veilige buurt.

Maximiliano "Max" Ronaldo Harrison.

"Als je verdwaald mag je me altijd bellen," glimlacht ze.
Ik grinnik zachtjes. "Ik hou er niet zo van om mensen wakker te bellen," zeg ik tegen haar.
Wanneer we een park inlopen, merk ik dat ze dichter tegen me aan gaat lopen. Er komt een glimlach op mijn gezicht en we lopen verder.

(Ik ga dat van Max en Pippa skippen en de volgende dag aankondigen, oké?)

Pippa

'Ik hou er niet zo van om mensen wakker te bellen,' grinnikt Max.
'Ik word zovaak wakker gebeld dat ik er aan gewend ben,' glimlach ik.
Niet veel later komen we aan bij mijn huis die tegenover het park is.
'Bedankt dat je mee wilde lopen,' zeg ik. 'Ik eh, zie je morgen dan wel weer denk ik. Volgens mij word je niet heel vroeg wakker dus sms me maar als je wakker bent dan kunnen we ergens afspreken'. Ik twijfel even en druk dan een lichte kus op zijn wang waarna ik de deur open, nog even naar Max glimlach en dan naar binnen ga.

[Doe dan maar]

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered