• Gebaseerd op de film; Percy Jackson and the lightning thief

    In deze wereld leven niet alleen normale mensen, soals vele dat altijd denken. Nee, eens komen de goden ter aarde en vinden een geliefde. Daar krijgen ze kinderen mee, die zijn dan half mens, half god.
    Dit is een tijdperk van oorlog tussen de goden, haat en wreedheid. De wereld zoals wij hem kennen dreigt vernietigd te worden, maar er is hoop. De zonen en dochters van de goden bundelen hun krachten en komen in opstand tegen hun ouders. Zullen zij de wereld redden? Zullen zij de mensheid levend houden en de aarde door kunnen geven?


    Kinderen van;

    Poseidon [max 2]
    - Perciën Aldren Villemon; Klaine4Ever.
    - Arlynn Deonna Villemon; Rider

    Zeus [Max3
    - Mike Spark; SilverWing
    - Felice Dianna Spark; Klaine4Ever
    -


    Hades[Max 2]
    - Grace Mackenzie Conrad; Leannan
    - Alex Jace Conrad; Morticia

    Artemis[Max 1]
    - Flo Yasmin McLiney; Lovelydemon

    Aphrodite[Max 2]
    - Cybel Ariàne Paxton; Benefit
    - Aiden Sawyer Paxton; Leannan

    Pan[Max 1]
    - Sunan Taylee; Eenhoornpoep

    Ares[Max 1]
    - Cole Daniël; Eenhoornpoep

    Athene[Max 2]
    - Celeste Celena Ephira; Paralyzedx
    - Elaine Ephira; SerpentEyes

    Hier is een site met wat voor god deze personen allemaal waren
    Regels;

    Maximaal 2 personen per Q account.
    Géén one-liners.
    OOC graag met [] () {}.
    Speel elkaar niet uit, zoek andere op en negeer ze niet.
    Geen perfecte personages.
    Er woord niet gemoord, tenzij je erom vraagt.
    Minimaal 2 regels schrijven.

    [ bericht aangepast op 29 juli 2012 - 15:41 ]


    Ich liebe dich 27.12.23

    Grace Mackenzie Conrad

    Ik was het meisje totaal vergeten wanneer ik besefte dat het echt Alex was die voor me stond, al wist ik niet goed hoe ik me nu moest voelen.
    Ergens was ik kwaad, omdat hij me achterliet, voelde ik me verraden omdat hij er niet voor me was wanneer ik hem nodig had maar ik voelde me ook opgelucht dat ik wist dat alles nog steeds in orde was, blij dat de tijd hem gunstig was gesteld maar bovenal voelde ik me een beetje verrast omdat hij er was.
    "Hoe gaat het nu met je?" Hoorde ik hem na een tijdje vragen en haalde nonchalant mijn schouders op.
    "Fantastisch, kan niet beter..." Mijn stem klonk redelijk bitter, maar werd na een tijdje toch weer wat zachter. "Waarom ging je weg?"
    De vraag kwam abrupt over mijn lippen, maar het was een vraag die me al enkele jaren achtervolgde. "Ik had je nodig."




    Aiden Sawyer Paxton

    Ik hield mijn lach even in wanneer ik haar vraag hoorde en voelde hoe de pretlichtjes in mijn ogen erg fel fonkelden.
    "We zijn een tweeling," Herinnerde ik haar. "Ik ken haar al mijn hele leven."
    Het was niet netjes dat ik haar uitlachte, dus besloot ik maar om me te verontschuldigen, ondanks dat de grijns op mijn lippen bleef staan.
    Het was absoluut niet slecht bedoeld, maar ik kon er echt niets aan doen.
    "Het spijt me dat we alleen maar over mij bezig zijn," Grinnikte ik en boog wat met mijn hoofd uit beleefdheid. "Maar wil je wat over jezelf vertellen?"
    De vraag klonk oprecht nieuwsgierig aangezien ik van iedereen zowel wilde leren kennen die hier in kamp halfbloed zat.
    Het was geen slecht idee om nieuwe vrienden te maken en al zeker niet als ze net zoals wij, anders waren dan anderen uit de omgeving.


    Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

    Mike Spark

    "Mikey, broertje van me!" Hoor ik de stem van Felice.
    De sukkel van een tegenstander kijkt op,'"idioot" mompel ik zacht.
    Ik haak mijn voet achter zijn been en duw hem naar achteren.
    Tegelijk pak ik zijn zwaard en trek die uit zijn handen.
    "Game over" zeg ik tegen hem en hou mijn zwaard bij zijn keel.
    Ik haal de zwaarden weg en help hem overeind.
    "Volgende keer beter" zeg ik tegen hem en loop naar Felice.


    "Find peace in who and what you are." — Saphira

    Elaine Athalia Ephira

    De licht roze blos bekroop de wangen van Elaine weer. "Sorry vergeten" ze grinnikte zachtjes, en keek Aiden aan. "Hm, iets over mezelf" Elaine hield haar hoofd een beetje schuin, en beet op haar onderlip twee kenmerken die ze altijd onbewust deed als ze nadacht. "Nou...Zoals je al weet, heet ik Elaine, mijn achternaam is Ephira en mijn tweede naam Athalia. Mijn vader is een goed zakenman en verdiend goed. Ik hou van lezen, zowel boeken als gedichten, en ik...ben best verlegen". Elaine keek even naar de lucht, en toen weer naar Aiden. "Genoeg of wil je meer weten?" grinnikte ze.


    The expert in anything, was once a beginner.

    Felice Dianna Spark

    Ik lach wanneer hij hem nar achter duwt en het zwaart pakt en heb bij zijn keel houd. Dan gooit hij ze weg, zegt wat tegen hem en loop dan naar mij toe. "Wat een geniaale zus heb je toch hé?" Zeg ik en leg mijn arm om zijn schouder. "Drie maal raden wie een broertje heeft, het is een zij." Zeg ik dan en kijk hem aan. Ik trek hem mee en kijk om me heen om te kijken of ik Arlynn ergens zie met Perciën, maar die zie ik dus niet. Ach dan maar zo vertellen, ik grinnik even en kijk weer naar Mike.


    Ich liebe dich 27.12.23

    Mike Spark

    "Uhhm, jij, zij, zij en zij" zeg ik dom en grijns.
    "Dat kan iedereen zijn" zucht ik.
    Ik kijk naar de scheur in mijn handschoen, die had ik opengehaald toen ik zijn zwaard af pakte, Ik trek mijn handschoen uit en kijk of ik een beschadiging heb op mijn hand.


    "Find peace in who and what you are." — Saphira

    Felice Dianna Spark

    Ik lach even.
    "Nee, allemaal fout." Grinnik ik. "Beter nog, Arlynn de dochter van Poseidon heeft dus een broertje." Zeg ik dan en kijk Mike aan die naar zijn hand kijkt.
    "Ik denk dat je meer je handschoen hebt open gehaald, het ziet er niet zo heel erg uit." Zeg ik als ik zijn hand heb vast gepakt en naar het kleine sneedje kijk, het is nog geen milimeter diep en het bloed ook niet.


    Ich liebe dich 27.12.23

    Alex Jace Conrad.
          Nonchalant haalde zij haar schouders op. “Fantastisch, kan niet beter…” De stem waarmee ze het zei liet een koude rilling over mijn ruggengraat gaan, aangezien ze het met een redelijk bittere stem vertelde.
          Ik wilde haar vragen wat er was, maar dat leek me dom, we wisten allebei namelijk dondersgoed wat er was. We hadden elkaar jaren niet gezien en ergens gaf ik mezelf er de schuld voor, maar aan de andere kant… ik kon er echt niet meer tegen toen, het ging neerwaarts met me en onze moeder was vaak zo gek als een deur.
          “Waarom ging je weg?” De vraag kwam zo plotseling, dat ik haar verschrikt aankeek maar toen naar ergens achter haar, niet wetende waar ik mijn blik opeens naar moest richten. Of hoe ik überhaupt moest reageren. “Ik had je nodig.” Het zou egoïstisch zijn als ik haar vertelde dat ik het wist, want ik wist wel, toen al, maar het kon niet anders. Nog steeds had ik er een erg schuldgevoel van over gehouden, want ik ging weg zonder haar te waarschuwen, zonder iets achter te laten of haar te wekken.
          Gewoon, in het midden van de nacht was ik pleite.
    “Grace…” Mijn stem verstomde even waarna ik naar het andere meisje keek, en weer terug naar haar. “Kunnen we hier later over praten?”

    [ bericht aangepast op 26 juli 2012 - 19:37 ]


    Quiet the mind, and the soul will speak.

    Mike Spark

    "Wat leuk voor hun" zeg ik knikkend en pak een reserve handschoen uit mijn zak. "Het gaat niet om het sneedje, het gaat erom dat hij me toch beschadigt heeft."
    "En dit is mijn laatste paar handschoenen" lach ik erachteraan


    "Find peace in who and what you are." — Saphira

    Felice Dianna Spark

    Ik grinnik even. "Agoshie, ben je nu zielig?" Vraag ik en knijp plagend in zijn wangen. "Moet je grote zus weer even nieuwe te voorschijn toveren?" Grinnik ik. "Ik heb er nog genoeg hoor, kleine." Zeg ik en kijk hem lachend aan. Man, ik ben wel blij dat ik niet zo erg schokkend ben als Mike. Dan had ik ook altijd in zo een apenpakje moeten lopen, en ik vertel het je; Rubber staat mij niet.


    Ich liebe dich 27.12.23

    Mike Spark

    "Jah, ik bloed dood" grinnik ik en laat me dramaties vallen.
    "Pappa, pap, kom me halen" ik lig op mijn knieen en grijp naar de lucht.
    "Nou dan niet hoor!" schreeuw ik en sta weer op als er niks gebeurt.
    Met een prut gezicht kijk ik Felice aan en sla mijn armen over mekaar.
    "Ik heb honger, wanneer is de lunch of ben ik er doorheen geslapen?"


    "Find peace in who and what you are." — Saphira

    Felice Dianna Spark

    Ik lig helemaal dubbel om Mike's dramatische actie en hoor bijna zijn vraag niet.
    "Hé? Oh, daar ben je doorheen geslapen." Zeg ik dan en kijk hem aan. Ik bijt nadenkend op mijn lip. "Ik heb nog wel een chocoreep voor je." Zeg ik dan en kijk hem aan. "Het is in iedergeval iets?" Ik haal mijn schouders op.


    Ich liebe dich 27.12.23

    Mike Spark

    "Na, ik wacht wel op het avond eten" ik knak mijn nek.
    "Als ik niet weer ergens in slaap val" ik haal mijn schouder op.
    "Zoals die ene keer tijdens de training" ik grijns als ik terug denk aan dat moment.


    "Find peace in who and what you are." — Saphira

    Felice Dianna Spark

    "Volgens mij heb jij gewoon een stoornis broertje." Zeg ik en kijk naar hem. Hij valt veel te snel in slaap, echt niet normaal. "Die ene keer bij de training kunnen we maar beter vergeten." Zeg ik lachend.
    "O, ik heb gehoord dat we misschien vanavond vlagveroveren gaan spelen, ga je zeker ook bij in slaap vallen?" Vraag ik grijnzend en kijk hem aan.
    Ik ben juist het tegenovergestelde van Mike, ik blijf wél wakker haha.


    Ich liebe dich 27.12.23

    Mike Spark
    "Dan geven jullie mij de vlag maar, dan kan ik er vandoor" lach ik.
    "ik electroputeer toch iedereen die dicht bij komt"
    "uuhm, waar had je die chocolade reep?" vraag ik als ik mijn maag hoor en voel.


    "Find peace in who and what you are." — Saphira

    [ben even brb]


    Ich liebe dich 27.12.23