[RPG] Matched O1 - Speeltopics

Officials:
- Angelite Kyanite Hire - Angelite
- Yemelia Fannie Shannon - LacunaCoil

The seven boys:
- Michael Emerald Gold - Angelite
- Deavon John Smith - Rechazame
- Floris Dylano Nilson - Risus
- Owen Rheya Jackon - Adores
- Daniël James MacGregor - WillNotLearn
- Angus Scott Stanton - Avenger
- Levi Cameron Lautus - Bisous

The seven girls:
- Carmella Reine Marvella - Melite
- Cherine Violette Laramie - Melite
- Lily Samantha Henderson - Aragog
- Avelin Cyrille June - SerpentEyes
- Elyse Felicia Lautus - Bisous
- Annebeth Charlotte Neuman - Perdu
- Faith Temperance River - Morticia

[ bericht aangepast op 20 juli 2012 - 16:49 ]

"Do you believe monsters are born or made?"

[That's what I mean :'D]

'I don't want to leave her just because she makes me a better person.'

Faith Temperance River | Matching Banquet Zaal.
Ik kijk glimlachend toe hoe hij zijn rechterhand even door zijn wilde, blonde haren heen haalt en kijk dan weer in zijn ogen. ‘Dus, waar zitten jouw ouders?’ vroeg hij en ik keek even naar beneden, omdat ik niet precies wist hoe ik moest antwoorden.
Toch draaide ik me toen om en wees naar een vrouw, ongeveer even lang als dat ik ben, met halflange bruine haren en een vriendelijk gezicht. ‘Dat is mijn moeder,’ Ik draaide me weer terug naar Floris met een glimlachje, echter was dit om mijn masker nu te verhullen. ‘Mijn eh… vader kan helaas niet komen.’ Meldde ik hem ietwat ongemakkelijk en ik hoopte dat hij gelijk wist wat ik zei en dat ik het niet nogmaals uit hoefde te leggen.
‘Verder heb ik geen broers of zusjes. Jij dan?’ klonk er nieuwsgierig uit mijn mond.

[ bericht aangepast op 14 juli 2012 - 19:25 ]

Quiet the mind, and the soul will speak.

[Ga eerst even bijlezen zal zometeen een stukje posten @Bisous]

“Do what I do. Hold tight and pretend it’s a plan!” - The Doctor

Levi Cameron Lautus ~ Matching Banquet Zaal
'Doe maar champagne,' zegt ze met een lieve glimlacht waarna ze zich weer naar de zaal draait.
Als ik twee glazen champagne heb gepakt draai ik me ook om naar de zaal en zie ik dan Cherine haar ogen heeft neergeslagen. Er verschijnt een frons op mijn gezicht en ik kijk de zaal even door. Mijn blik valt op twee mensen, die een paar jaar ouder zijn als ons, die naar Cherine kijken. Ik ga zo staan zodat ze tegen mijn rug aankijken en Cherine niet meer kunnen zien. 'Is er iets?' vraag ik op een zachte toon.

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Owen Rheya Jackon
'Geloof me, als je Levi als broer zou hebben dan zou je dat niet? zeggen,' Ik grinnik even. 'Toen straks bij binnenkomst zagen jullie er anders best hecht uit.' Ik woel kort met mijn hand door mijn bruine haar. Ik ga zo verzitten zodat ik Elyse recht aan kan kijken. 'Dus hoe nu verder?' Begin ik wat voorzichtig. 'Ik bedoel, begrijp me niet verkeerd maar dit is nou niet echt een dag waar ik naar uit gekeken heb. Ik denk namelijk dat ik niet zo'n goede echtgenoot ben.' Dat laatste zeg ik wat zachter en kijk wat beschaamd naar beneden. 'Ik hou niet zo van de regels van de Officials.'

[Dit is echt ontzettend slecht en ik reageer wat langzaam aangezien ik een boek aan het uitlezen ben, sorry.]

“Do what I do. Hold tight and pretend it’s a plan!” - The Doctor

Cherine Violette Laramie - Matching Banquet Zaal
Ik keek op toen Levi voor me ging staan. "Is er iets?" klonk zijn halfzachte stem.
Met een glimlach pakte ik het glas aan, schudde met mijn hoofd. "Nee, gewoon. Die man is een kennis van m'n ouders, en ik had een keer nogal ruzie met z'n vrouw om iets stoms."
Toen ik het zei, besefte ik dat het bijna de waarheid kon zijn. Ik had geen ruzie gehad met de vrouw, maar met hem. Het ging echter wel degelijk om iets stoms, over hem.
"Bedankt," zei ik daarna, doelend op de champagne.

"Do you believe monsters are born or made?"

Yemelia Fannie Shannon-Matching Banquet Zaal/Buiten
Alles liep goed. Ik deelde netjes alle zilveren doosjes met de microchips uit.
Nadat iedereen was gematched konden de verloofde elkaar opzoeken. Ik viel de boel streng in de gaten. Ik liep rondjes , samen met de lijst in min handen. De meeste gezichten keken teleurgesteld of verlegen , maar er waren genoeg die zaten te springen van blijdschap. Even later konden mensen dansen en de deuren naar buiten werden opengezet. Onder controle konden er mensen naar het kleine stukje groen gaan naast het gebouw. Helaas moest ik een familie wegsturen vanwege hun kind. De kleine jongen kon niet stoppen met huilen en verstoorde de boel. Het was niet allen maar huilen, maar veel meer. Ik liep naar buiten en keek even rond. Ik kon Angel niet vinden, maar 1 iemand trok mijn aandacht. Ik nam een hap lucht en liep naar haar toe. Ze had een glas beet en ik wist zeker dat daar alcohol in zat. 'Was ik niet duidelijk geweest Carmella, over alcohol hier? je naam staat al op de lijst,' Zei ik streng tegen haar

“You want weapons? We’re in a library! Books! The best weapons in the world!” ~The Doctor

Levi Cameron Lautus ~ Matching Banquet Zaal
Ze pakt het glas aan en schud haar hoofd. Er staat een glimlach op haar gezicht maar ik weet niet of ik wel moet geloven of die oprecht is. 'Nee, gewoon. Die man is een kennis van m'n ouders, en ik had een keer nogal ruzie met z'n vrouw om iets stoms,' zegt ze. 'Bedankt,' voegt ze er aan toe.
Ik kijk haar nog wat onderzoekend aan. 'Zeker weten dat er niks is?' vraag ik nog voor de zekerheid. 'Je kan het heus wel tegen me zeggen hoor'.

Elyse Felicia Lautus
'Toen straks bij binnenkomst zagen jullie er anders best hecht uit,' zegt Owen en hij gaat met zijn hand door zijn bruine haren. 'Dus hoe nu verder?' begint hij voorzichtig. 'Ik bedoel, begrijp me niet verkeerd maar dit is nou niet echt een dag waar ik naar uit gekeken heb. Ik denk namelijk dat ik niet zo'n goede echtgenoot ben.' Hij gaat steeds iets zachter praten en kijkt beschaamd naar de grond. 'Ik hou niet zo van de regels van de Officials'.
Ik bijt op mijn lip en kijk ook even naar de grond maar richt mijn aandacht al snel weer op Owen. 'Waarom,' begin ik zacht. 'Waarom heb je jezelf dan niet opgegeven als een Single als je denkt dat je geen goede echtgenoot zou zijn?' vraag ik.

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Cherine Violette Laramie - Matching Banquet Zaal
Bedenkelijk haalde ik mijn schouders op, nog steeds een glimlach rond mijn zachtroze lippen. "Er is niks," probeerde ik hem ervan te overtuigen.
Het was misschien niet een geweldig idee om nu al te beginnen met leugens, maar misschien kreeg hij het later te horen. Niet dat het een enorm geheim was, maar het was voor mij wel enigzins beschamend.
"En, wat gaan we nu doen?" vroeg ik, nadat ik een slokje van de champagne had genomen. Mijn blik gleed over de zaal, Bryan en zijn 'gezin' zorgvuldig ontwijkend.

"Do you believe monsters are born or made?"

[Shit, ik moet gaan eten u_u

@ Lacuna
Ik schrijf wat als ik terug ben, was pas halverwege je post met lezen]

"Do you believe monsters are born or made?"

[Omw home. What did i miss? Heeft lily al gereageerds?]

[i]Help always come when people fight for right - Tonto [/i]

[Ik ga zo even weg en ben morgen middag naar een optreden. Morgen avond en maandag ga ik naar de kerk om privé redenen.]

'I don't want to leave her just because she makes me a better person.'

[Even douchen, dus ben terug over 15 minuten of 30 ^^]

The expert in anything, was once a beginner.

Owen Rheya Jackon Matching Banquet Zaal.
'Waarom,' 'Waarom heb je jezelf dan niet opgegeven als een Single als je denkt dat je geen goede echtgenoot zou zijn?' Vroeg ze voorzichtig. Daar moest ik even over nadenken. 'Het... het wordt van de verwacht. Je weet wel dat perfecte sprookje, ze leefde nog lang en gelukkig ding. Dat willen mijn ouders graag en ik stel ze liever niet teleur.'
Ik wist dat ik heel lullig klonk, maar ik was liever eerlijk en verknalde het meteen dan dat iemand voorliegen. Ik beet even op mijn lip. 'Dus wil je nog wat doen vanavond, ik ben niet heel erg interessant en veel meer te vertellen heb ik niet.'

[ bericht aangepast op 14 juli 2012 - 19:42 ]

“Do what I do. Hold tight and pretend it’s a plan!” - The Doctor

Floris Dylano Nilson. • Matching Banquet Zaal.

Ze wendt haar blik af naar de grond. Iets wat bij mij een belletje laat rinkelen. Iets wat betekend dat ik haar op de één of andere manier aan een onprettige herinnering of gebeurtenis heb laten denken. Toch draait ze zich om en wijst een vrouw aan van ongeveer dezelfde lengte als haar, maar zeker weet ik dat niet, aangezien ze op een stoel aan een tafel zit. Haar bruine haren laten haar vriendelijke gezicht goed uitkomen. Vergeleken met mijn moeder lijkt ze een stuk jonger. "Dat is mijn moeder," Ze draait zich weer terug naar mij en glimlacht even. "Mijn eh… vader kan helaas niet komen." Ik knik, wanneer ik de ongemakkelijkheid in haar stem hoor en besluit er geen verdere vragen over te stellen. "Verder heb ik geen broers of zusjes. Jij dan?" Haar stem veranderd van ongemakkelijk naar nieuwsgierigheid. Dat ze geen broers of zussen heeft is misschien de reden dat haar moeder er jonger uitziet dan de mijne. Ik zucht even onhoorbaar en priem met mijn vinger in de richting van vijf mensen. "Dat zijn de mijne" Ik kijk even naar mijn zusjes die achter elkaar aanrennen. "En dat zijn mijn tweeling zusjes. De jongen daar, rechts van mijn vader is mijn broertje" Vervolg ik. De oudste zijn is niet altijd leuk, maar ik moet het er mee doen.

'I don't want to leave her just because she makes me a better person.'