• William McKinley.. Een typische, amerikaanse school in Ohio..
    Veel leerlingen. Cheerleaders, jocks, gleeks. Vele typetjes. Vele relaties. Maar wel een leuke schooltijd, meestal..


    Originele Personages:
    Rachel Berry: MissStoran
    Finn Hudson: Fugde

    Tina Cohen-Chang:
    Mike Chang:
    Mercedes Jones: Leannan
    Kurt Hummel: Fugde
    Santana Lopez: CarrotCurls
    Quinn Fabray: Leannan
    Brittany Pierce: GeorgeWx

    Sam Evans:
    Artie Abrams:
    Noah "Puck" Puckerman:
    Blaine Anderson: XDarkWingsX
    Rory Flanagan:
    Sugar Motta:
    Dave Karofsky: XDarkWingsX
    Lauren Zizes:
    Jesse St. James:
    Sebastian Smythe: CarrotCurls
    Sunshine Corazon: TheRumIsGone
    Will Schuester: PurpleCandy
    Emma Pillsbury: PurpleCandy

    Sue Sylvester:
    Shannon Beiste:

    Verzonnen personages (Max 8):
    - Misery Mahone: MyMisery
    - Kane Olivier Night: TheRumIsGone
    - Jesy Brown: Thirlwall
    - Jordan Knight: MyMisery
    - Bennet Aedon Daxton: AlienPrinces
    - Melody Carmen Romano : CarrotCurls
    - Damon Tyler Smythe : CarrotCurls
    - Damien Smith : WhiteLips
    - Amen Nicholas Elyon : Escritura

    -Als je een orgineel personage hebt, hoeft hij/zij niet persé dezelfde sexualtiteit te hebben als in de serie!
    -Je hoeft als orgineel personage niet persé een relatie te hebben met degene waarmee je ook in de serie hebt.



    Regels:
    -Liefst meer dan één regel!
    -Schelden mag
    -16+ mag
    -Doe niet perfect!
    -OOC tussen haakjes!
    -Max. 4 personages per account!
    -We sluiten niemand buiten!



    Meedoen kan altijd, meld je hier aan!

    [ bericht aangepast op 13 juli 2012 - 10:39 ]


    Change is for weirdos ~ Niall Horan

    Noah Puckerman
    Ik stop met zoenen en kijk haar grijnzend aan
    maar hou haar tegen me aan
    'Meer drank?' grijns ik en vis de fles van de kant af
    die nog redelijk vol zit en neem een grote slok en hou het haar voor


    Music is my life

    Santana

    Ik grijns breed.
    'Altijd toch' grijns ik, en neem een grote slok..

    Damon

    Ik zucht, maar drink toch wat.
    'Als jij het zegt.' grinnik ik,..

    [ bericht aangepast op 14 juli 2012 - 15:54 ]


    El Diablo.

    Noah Puckerman
    Ik grijns en drink na haar ook nog heel veel
    waarna ik langs Santana heen kijk naar Quinn en Damon
    Daarna zoen ik Santana weer ruw op haar mond
    en gaan mijn handen onder haar doorweekte jurk


    Music is my life

    Kurt

    Lizz en ik hadden nog een beetje gepraat en bracht me terug naar de villa. Ik stapte moeizaam uit en zuchtte omdat mijn arm in een mitella zat en in het gips. Er zouden ongetwijfeld vragen komen, ook vond ik het best vreemd dat Lizz nog niets gevraagd had. Als iemand er na zou vragen, zou ik wel zeggen dat ik uitgegleden was bij het zwembad of zo. 'Bedankt voor alles, nogmaals. Ik denk dat ik even hier blijf om een luchtje te scheppen.' zei ik tegen Lizz waarna ze knikte en naar binnen liep. Ik leunde tegen de muur aan vlakbij de voordeur en staarde naar de heldere sterren bovenin de hemel. Ik mis je, Blaine..


    Don't be pushed by your problems; be led by your dreams.

    Quinn

    Aangezien ik al een tijdje niet in het water was geweest, maar mijn kleren nog steeds doorweekt waren begon ik het fris te krijgen, maar besloot om er niet over te beginnen.
    "Beloof je me dat je zal winnen?" Vroeg ik glimlachend en trok de fles tegen me aan.


    Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

    Santana

    Grijnzend zoen ik hem terug, en ga wat onder zijn shirt.
    Ik streel over zijn gespierde borstkas, en grijns..

    Damon

    'Tuurlijk' grijns ik.
    'Moet Real wel even in de finale schoppen' grijns ik..

    [ bericht aangepast op 14 juli 2012 - 16:04 ]


    El Diablo.

    Blaine Anderson:

    Zuchtend stond ik op, ik was al heel lang hier voor mijn gevoel. Ik liep rustig naar de auto, waarnaar ik weer terug naar de villa ging, waar alles begon. Het was nog steeds de eerste dag en het moest zo eindigen tussen Kurt en mij. Ik veeg mijn tranen onderweg ruw af en vermoeid parkeer ik voor de villa. Aangezien het uit was, moest ik in een andere kamer slapen en moest dus mijn kleding pakken en in mijn tas doen en verhuizen. Ik had mezelf belooft om nu van Spanje zelf te genieten, ookal was dat alleen. Ik stap uit en zie dat Kurt naast de voordeur staat, kijkend naar de sterren. Mijn ogen gleden naar zijn arm, wat verband is. Wat heb ik gedaan? Schuldgevoel en spijt ging door me heen. Ik liep voorzichtig naar de voordeur en keek hem niet aan, bang wat ik in zijn ogen zag.


    One Who Travels A Higher Path.

    Quinn

    "Zo wil ik het horen," Grinnikte ik en drukte een kusje op zijn mondhoek.
    Ik leunde automatisch tegen hem aan en sloot mijn ogen even, genietend van de momenten die ik nog met hem zou hebben voordat hij moest trainen.


    Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

    [Kga ff douchen..]


    El Diablo.

    Kurt

    Ik zag Blaine vanuit mijn ooghoeken aan komen, en hij liep richting de voordeur en keek me niet aan. 'Kunnen we hier tenminste rustig over praten?' vroeg ik met een krop in mijn keel. Ik wilde, dat als we uit elkaar gingen wel normaal en rustig met elkaar hadden gesproken. Maar ik wilde helemaal niet dat het uit was. Ik hou van hem, zielsveel en ik kan gewoon niet zonder hem. Ik wist niet wat ik moest doen, ik had gewoon geen doel meer in mijn leven. Natuurlijk had ik Broadway en mijn dromen, maar het zou allemaal niet compleet zijn zonder hem. Er zou altijd die leegte zijn die ik ook had voordat Blaine en ik iets kregen. En die leegte deed pijn.


    Don't be pushed by your problems; be led by your dreams.

    Blaine Anderson:

    'Wat valt er te praten?' vraag ik aan hem en kijk naar de voordeur. 'Ik heb je pijn gedaan, geestelijk zowel lichamelijk' zeg ik, doelend op zijn arm. 'Ik doe je altijd pijn. Ik ben gewoon niet goed genoeg voor jou, ook al zie je dat niet. Ik ben het gewoon niet' zeg ik met een krop in mijn keel. Ik sluit even mijn ogen en kijk hem dan aan. 'Toen we iets met elkaar hadden, gebeurde elke keer iets wat. Ik word er zo moe van, Kurt. Ik ben het helemaal zat' zeg ik met tranen in mijn ogen.


    One Who Travels A Higher Path.

    Kurt

    'Blaine, niet weer.' verzuchtte ik en zette een paar stappen in zijn richting. 'Dit was een ongeluk,' zei ik, doelend op mijn gebroken arm. 'Ik weet zelf ook wel dat het niet jouw bedoeling was. En ik zal het ook tegen niemand vertellen.' zei ik zachtjes terwijl ik tranen in mijn ogen kreeg. 'Je doet me juist pijn, als je het nu uitmaakt. Ik snap dat je er moe van wordt, maar uitmaken?' vroeg ik waarna de tranen vanuit mijn ooghoeken ontsnapten. 'Waarom kunnen we het gewoon niet rustiger aan doen, onze relatie op een laag pitje zetten?' vroeg ik. 'En mijn arm kan me niets schelen, het gaat om mijn hart,' zei ik verstikt door de tranen die onophoudelijk over mijn wangen rolden.

    [ bericht aangepast op 14 juli 2012 - 16:30 ]


    Don't be pushed by your problems; be led by your dreams.

    Blaine Anderson:

    Ik zuchte en wendde mijn blik af van Kurt. Ik kon niet tegen zijn tranen, dan zou ik ook huilen. 'I-ik kan het gewoon niet meer' zeg ik zachtjes. 'Een relatie is opgebouwd uit liefde, Kurt' zeg ik en kijk hem aan. 'Ik weet niet of ik nog van jou hou. Ik voel niets meer' zeg ik gemeend en kijk hem gebroken aan. 'Ik meende het, dat ik het uitmaak. Het gaat niet om jou, maar om mij. Ik wil het niet meer' zeg ik en kijk naar de grond. Ik wou het echt niet meer.


    One Who Travels A Higher Path.

    Damon

    Ik kijk naar de lucht, en streel zachtjes door haar haar.
    'Rotte aan captain zijn is wel altijd als er penalties zijn dat alles van mij afhangt.' zucht ik..


    El Diablo.

    Kurt

    Ik voelde mijn gezicht samentrekken van de pijn, door mijn hart. Ik keek hem aan en voelde mijn wereld instorten. Alles wat we samen hadden gedaan, hadden meegemaakt leek ineens helemaal niet veel meer van waarde voor hem. Het was over deze keer. Ik kon het niet accepteren en keek de andere kant op en snikte pijnlijk. Ik hield zoveel van hem, waarom waren die gevoelens weg bij hem? Hij zei, dat ik zijn ware was, zijn ware liefde. Dat we samen zouden wonen in een bos, hij beloofde om me nooit alleen te laten. Dat hij me nooit meer zoveel pijn zou doen. 'Je had het beloofd,' snikte ik, maar ik kreeg niet meer woorden uit mijn keel en sloeg mijn hand voor mijn gezicht. Ik keek hem niet aan, ik voelde me dood ellendig.


    Don't be pushed by your problems; be led by your dreams.