[RPG] The Four Elements. #1 - Speeltopics

[ bericht aangepast op 9 juli 2012 - 11:08 ]

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Felecia Lynette Estrada
Haar vader kookte nog steeds van woede. Haar moeder stond met haar mond open. 'Hoe kan je zo iets zeggen tegen je vader?' Ze keek haar dochter aan. 'Wat? Hij is niet goed in firebending. Ik ben veel beter dan hem en kan zelfs dingen aan hem leren,' Felecia zuchtte. Ze liep naar boven, terwijl haar ouders tegen haar zaten te klagen. Ze liep naar haar kamer en gooide haar kast open. Daar haalde ze haar kleding met schoenen uit de kast. Ze deed haar zwarte laarzen met 5 centimeter sleehak aan. Ze deed zwarte kleding aan met een bijpassende jas. Haar ouders vonden het niets, maar dat boeide haar niet. Ze deed haar rode sjaal om haar nek en liep daarna naar beneden. Haar vader kookte nog steeds. 'Doe je dat lelijke ding weer aan?' Reageerde hij bespottelijk toen hij Felecia zag. 'Loop gewoon naar buiten pa,' Het laatste sprak ze overdreven uit. Ze liep naar buiten en stond in haar tuin. De tuin was verbonden met het park. Er stond allen een hek tussen. Haar vader kwam ook naar buiten. Felecia maakte een vecht houding.
'Jullie zijn nooit blij met mij. Ik laat wel even zien wat ik heb geleerd zonder jouw hulp,' Zei ze boos. Ze stak haar hand uit en een vlam ontsnapte. Haar vader sprong opzij. Hij balde zijn vuisten en vuur ging richting Felecia. Felecia maakte een draai naar links en ontweek de vlammen. Ze sprong omhoog het hek op. Vanboven af stuurde ze vuur naar haar vader. Haar vader hielt het tegen en stuurde vuur naar haar toe. Felecia sprong omhoog en landde met haar voeten op het gras van het park. Nog geen paar seconden later vloog het hek in brand en haar vader sprong over het vuur. 'Zie je wel dat je het nog in je hebt,' Zei Felecia lachend. Haar vader kalmeerde en een kleine glimlach verscheen. 'Misschien heb je gelijk,'
'Veder oefenen?' Stelde ze voor. Hij knikte en zo gingen ze veder.

Iemand haar tegen komen in het park?

“You want weapons? We’re in a library! Books! The best weapons in the world!” ~The Doctor

Kyla

Als ik mijn appels heb opgeraapt loop ik weer verder en bots ik weer tegen iemand op. Ze is jonger dan ik maar aan haar kleding komt ze van de vuurnatie, dus ze is waarschijnlijk wel kattig of zo. Ze raapt ondertusen ook haar groenten op en ik zak ook door mijn knieen om mijn appels op te rapen. Ze zijn nu echt smerig en ik denk dat ik ze maar weg ga gooien.
"Sorry, weet jij waar een prullenbak is of zo, mijn appels zijn nu echt niet meer te eten" vraag ik en ik sta op. Ik klop mijn lichtblauwe kleding af en doe mijn lange haren weer op mijn rug. Ik kijk haar aan en wacht tot ze iets zegt, ik ben er op voorbereid rot gescholden te worden dus wacht ik maar.

Good friends are like stars. You don't always see them, but you know they're always there.

Ironi Gai - Water
Ik loop er zuchtend naar toe. 'Ze kunnen ook nooit ophouden. Wat is er nou erg om geen bender te zijn?'. Ik ga er bij staan en ik luister wat de man te zeggen heeft. "Benders denken dat ze beter zijn. Ze buiten ons uit, vernielen wat wij lief hebben ,omdat wij geen benders zijn. Wij worden gezien als het minder waardige volk. Wij kunnen alles veranderen met Amon." Ik moet met moeite mijn lach in houden. Ja zo wel ja ,maar non-benders minder waardig dat denk ik niet. Mijn moeder is ook geen bender. Opeens kan ik mij zelf niet beheersen en ik begin keihard te grinniken. "Wat is er zo grappig jonge dame?" 'Oh niks bijzonders hoor. Gewoon dat jullie denken dat non-benders een minderwaardig volk is en dag wij benders alles vernietigen wat jullie lief is.' "Dus jij bent een bender." 'Uhm ja waarom zou ik niet lachen?' Blijkbaar zijn de non-benders om mij heen wel eens op die gast en worden een beetje heel boos op mij. 'Oeps,nu heb ik het weer gedaan.' En ik probeer weg te lopen. Niet met de meeste geluk.

Shoganai i ne~

Ace Zavier Dawn ~ Avatar

Aangezien hij niet veel te doen had besloot hij maar weer richting het park te gaan waar hij begon met hetzelfde als net simpelweg een paar steentjes in de lucht laten ronddraaien om de tijd te doden tot ik bij een groepje Equalists aankom die een discussie aangaan met een meisje dat voor zover ik het kan horen wel een bender is. Toen het meisje duidelijk weg wouw lopen hielden ze haar tegen, een moment waarop ik besloot er iets tegen te doen, 'Laat haar gaan wil je?' Vroeg ik aan de man die haar vasthielt, 'En waarom zou ik dat doen?' 'Mischien omdat je je hand niet graag verbrand ziet?' Vroeg ik hem terug waarna ik een vlam op mijn hand liet verschijnen. Bijna direct liet de man met tegenzin los en leide ik het meisje een stukje verderweg, 'Hoe heb je hun boos gekregen?' Vroeg ik haar.

Don't be like the rest of them, darling

Felice
''Sorry, weet jij waar een prullenbak is of zo, mijn appels zijn nu echt niet meer te eten.'' vroeg ze, en ik keek haar ongelovig aan. Ze vroeg niet hoe het ging, of ik pijn had, ze bood niet eens uitgebreid haar excuses aan! Wat dácht ze wel niet?
''Ik zal eerst eens beter kijken als ik jou was.'' snauwde ik, en wees naar een prullenbak, een tiental meter verderop.
Ik snoof toen ik aan haar kleding zag dat ze van de waterstam was. Bah, wat had ik een hekel aan die mensen. Van jongs af aan al.
Hoe later het werd, hoe drukker het in de stad werd. Het was nu éen grote mensenmassa, ik was blij dat ik vroeg was opgestaan.

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

{moet eten.. Kom zo terug ^^}

Don't be like the rest of them, darling

[Ik ben er [: Wat is er allemaal gebeurt?]

Feel the fire, but do not succumb to it.

Endure schreef:
(...)

Zeker wel, toppertje

"Wheeeeze" ~ Mizuki, Kamisama Hajimemashita.

Kyla

"Bedankt"
zei ik en ik liep naar de prullenbak toe. Hij zat al redelijk vol en stonk verschrikkelijk. Vliegen vlogen er om heen. Snel gooide ik mijn appels weg en liep weer terug naar het meisje. Ik rommelde wat aan mijn riem en haalde mijn lerenzakje met geld er uit. Ik drukte paar munten in haar hand. Ik keek even om me heen, het werd steeds drukker en drukker. Mensen van alle stammen duwden elkaar omver of begroeten elkaar. Maar wie zegt dat hij zegt wie hij was straks staat er hier eigenlijk een equalist voor mijn neus.
"Koop maar nieuwe groenten"
zei ik rustig, ze was van de vuurstam en ik had geen idee of ze een bender was of misschien zelfs wel een equalist.
"Ben je op reis?" vroeg ik en ik keek haar aan. Ik hoopte dat ze ja zou zeggen ookal was ze van de vuurstam ik had iemand nodig om mee samen te reizen of iniedergeval mee op te trekken. Op dit moment had ik geen vaste slaap plek en sliep ik elke keer weer ergens anders. Op straat of in een klein hotelletje.

[ bericht aangepast op 8 juli 2012 - 17:28 ]

Good friends are like stars. You don't always see them, but you know they're always there.

Er is niet veel gebeurt, kies gewoon random persoon uit om je persoon op af te sturen ^^
13Oclock, je post zijn nog redelijk kort, kan je wat meer je best doen? Aragog ook trouwens, ik heb tips gedumpt hè (: In de beginpost is een link naar site met tips.

Norah Allison Taylor – Equalist
Het leek wel alsof benders altijd om aandacht vroegen, zichzelf continue wilden laten zien en hun stomme kunstjes.. Jaloers was ze niet, maar ze irriteerde zich mateloos. Norah sloeg haar benen over elkaar en leunde naar achteren, tegen de rugleuning van het bankje. Zwijgend keek ze rond, een meisje was aan het vuursturen met een man en ze vroeg zich af waarom ze dat per se in het park moesten doen. Het was net alsof ze wilden laten zien hoe goed ze wel niet waren. Niet veel verderop kwam er een jongen aanlopen die stenen door de lucht liet vliegen, waar hij behoorlijk de aandacht van kleine kinderen mee trok. Norah zag hoe kinderen met grote ogen keken en het vervolgens na probeerden te doen. Haar aandacht werd echter door iets anders getrokken toen ze ineens veel mensen door elkaar heen hoorde praten, er was duidelijk een discussie gaande. Blijkbaar was er eindelijk een bender die zich niet terugtrok, maar het werd het meisje niet van harte genomen. Onnozele gans, dacht ze nou werkelijk het beter te weten? Zij was zeker weten een bender, non-benders die het er niet mee eens waren hielden vaak ook hun mond.
Norah hoorde hoe de Equalists dingen riepen naar de bender, het was precies de reden waarom zij zelf niet graag nieuwe leden probeerden te verwerven en mensen de ideeën van Equalists probeerden over te brengen. Het was een vreselijk klusje, altijd kwam er wel een bender klagen dat het niet zo was en jahoor, dan had je de poppen aan het dansen en zodra de politie kwam moest je al helemaal maken dat je weg kwam. Niet dat die zich vaak lieten zien, zij waren net zoals alle andere benders, als ze de waarheid te horen kregen waren ze nergens meer te bekennen. Plots werd het meisje uit de brand geholpen door de jongen die toen straks stenen in de lucht had laten zweven, de uitslover dreigde met vuur tegen de Equalist. Pissig vernauwde ze haar ogen, het liefst had ze het tweetal tegen de grond gesmeten. Dat ze werkelijk dachten dat ze beter waren omdat ze geboren waren met zo'n stom kunstje, zonder dat waren ze nergens.

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Ironi Gai - Water
'Simpel dat heet ik ga lachen , ik zeg wat en de mensen zelf doen de rest. Trouwens nog bedankt voor het helpen. Mensen zijn banger voor firebending dan voor waterbending. Of anders had ik de politie weer achter mij aan voor het vechten en weer boze ouders.' Ik kijk naar de Equalists groepje die er nog steeds staan en ze kijken zeer boos naar mij. 'Hehehe, dat ging echt net goed.'. Ik kijk naar de jongen die voor mij staat. 'Ik ben Ironi Gai en jij bent?'
(Sorry beetje kort)

[ bericht aangepast op 8 juli 2012 - 17:27 ]

Shoganai i ne~

Okeej ik maak hem wel iets langer

Good friends are like stars. You don't always see them, but you know they're always there.

Haha, ik had 9 regels, dat valt wel mee toch? ;p.

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

{ Endure kan je even mijn personage checken? Heb hem even snel aangemaakt met de dingen die ik al in gedachten had (: }

Lilith Feron
Vol verbazing kijk ik naar de grond, eerst stonden er bomen en kon ik de grond niet zien, en nu is het opeens een stuk kaler met hier en daar een boom. Ik ben blijkbaar dus toch dichter bij de stad dan ik had gedacht!
'Momiji! Momiji, moet je zien! Het is vanaf nu nog maar een paar uur vliegen, gewoon langs de bergen! En dan zijn we er!' Momiji piept een instemmend en blij piepje, zoals alleen lucht bizons dat kunnen doen.
'Laten we even landen en een pauze houden, en dan meteen door vliegen naar Republic City.' Ik draai mijn luchtnormaden vlieger rond de 80 graden en ik vlieg in een boogje naar de grond. Een stuk of 4 meter boven de grond laat ik de vlieger los, en laat ik mezelf vallen. Vlak voordat ik de grond te hard kan raken, stuur ik een vlaag warme lucht onder mijn voeten en raak ik de grond zachtjes, ik steek mijn hand in de lucht en vang de vlieger die met een boogje is terug komen vliegen. Trots kijk ik om me heen, maar natuurlijk kon alleen Momiji mijn perfecte landing zien en helaas is Momiji nooit onder de indruk van mijn vlieg kunst, hij vind dat hij zelf beter kan vliegen. Voor de zoveelste keer deze dag trek ik mijn beroemde pruillipje.

'Nee, nee Momiji! Vandaag heb je al zeker 8 appels op, en je kan niet verwachten dat ik die allemaal aan jouw voer!' Ik hou de buidel met appels hoog boven mijn hoofd terwijl Momiji me smekend aankijkt. 'Ik zei NEE!' Terwijl Momiji zich teleurgesteld omdraait laat ik de buidel zakken, het is nu wel weer tijd om verder te vliegen, anders komen we pas heel laat aan in Republic City en dat wil ik niet. Terwijl ik zo sta na te denken vliegt er opeens een schaduw op me af die de buidel met appels uit mijn armen grist en er mee vandoor gaat.
'W-w-wat? Oh goth, MOMIJI!' Boos pak ik mijn vlieger en ga de baby lucht bizon achter na.

"Wheeeeze" ~ Mizuki, Kamisama Hajimemashita.