[RPG] tempus viator • 1 - Speeltopics

[ bericht aangepast op 1 juli 2012 - 16:44 ]

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

Cyrille Flynn

Er is zoveel ongebruikte magie in deze wereld. Ik kan het voelen met elk moment de donderwolk dichterbij komt. Ik moet op zoek naar een dak boven mijn hoofd, voordat de regen neerstort. Tanlor had gelijk, ik moest er maar wat van maken. Morgen ging ik gewoon op zoek naar een huis. Ik loop een groot huis in, waar vele mensen door de hal lopen. Het is een grote witte hal, waar een paar lange banken staan. Er rennen mensen in witte jassen heen en weer en het is druk in de hal. Ik loop door het vreemde gebouw heen en kom allerlei kamertjes met bedden tegen. Ik pak een kamertje voor me alleen en sluit de deur achter me met mijn magie. Een paar uur slaap kon ik wel gebruiken.

It's never gonna happen, Guys.

Grace Sawyer

"Ga weg," Mompelde ik tegen Tanlor zonder hem aan te kijken en verroerde geen vin aangezien ik me plots misselijk voelde. "Je bent een freak."
Ik trok mijn knieën nog hoger op, waardoor ik op een bolletje kwam te liggen en zuchtte.
In de verte hoorde ik inderdaad donder, maar veel kon het me niet schelen.
Wat maakte het uit als ik nat zou worden door wat regen, ging je heus niet dood van.



Mirabelle Jocelyn Talbot

Ik voelde me plots een beetje vreemd worden en keek hem wat hooghartig aan.
"Maar natuurlijk," Glimlachte ik gespeeld en geloofde juist geen woord van wat hij me probeerde wijs te maken.
Er was iets vreemd aan hem, al wist ik niet bepaald wat ik er van moest maken.
Ik had niet echt het gevoel dat ik in direct gevaar was, maar bleef toch op mijn hoede.
Vaak vertrouwde ik op mijn gevoelens aangezien die meestal correct waren, maar echt blindelings volgen, deed ik nooit.
"Heb jij geen familie voor wie je terug wilt?" Vroeg ik kalm en hield mijn gezicht weer wat neutraler.

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

Tanlor Cardiel

Ik ga naast dr zitten en kijk gewoon voor mij uit 'Het is wel een mooie wereld hier, maar de vraag die ik altijd nog heb is: waarom wilde jullie met magie spelen?' terwijl ik het vraag kijk ik naar de donkere wolken die steeds meer over ons heen komen

Elric Derun

Ik ga ergens onder een afdakje staan terwijl ik meeluister naar de twee, ik wist dat Tanlor iets van plan was, anders deed die niet zo. Er moest een reden zijn waarom die vragen stelde terwijl Grace boos was.

Grace Sawyer

"Omdat we er niet in geloofden?" Zuchtte ik en bleef koppig voor me uit staren. "Een weddenschap? Weet ik veel."
Ik roffelde wat met mijn vingers op het bankje en dacht terug aan het moment dat ik het stoffige oude boek op zolder had gevonden.
Het lag in een verre hoek van de zolder, weggestopt onder een hele boel troep, alsof niemand wilde dat we het zouden vinden.
Al begon ik stilaan wel te snappen waarom.

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

Tanlor Cardiel

Ik lach even 'Waar lag het boek? Of was het niet bedoeld dat jullie hem zouden vinden?' zeg ik met een lachje waarna ik het verkleinde boek tevoorschijn haal 'Dit boek bevat magie die mensen zoals jij niet zullen begrijpen, alleen de vraag is: Wil je het begrijpen?' ik draai mijn hoofd naar dr terwijl ik het zeg.

Cyrille Flynn

Ik wordt gestoord door een enorme klap. Ik had nog nauwelijks een uurtje kunnen slapen of ik was alweer wakker. Gelukkig had ik niet perse slaap nodig, met magie was het ook wel op te lossen. Ik kijk naar buiten, waar de regen inmiddels al aan het stromen is. De donderklappen klinken gevaarlijk dichtbij en toch ga ik naar buiten. Ik hoop er stiekem op dat de bliksem een huis raakt en opeens hoor ik een keiharde klap naast me. Het grote huis, waar ik uit kwam, is opeens geraakt door de bliksem. Er woedt brand in het dak en opeens komen mensen in paniek naar buiten. Opeens klinken er luide geluiden en komt er een groot rood blik naar het huis gereden. Met grote slagen, waar magisch genoeg water uit komt, proberen ze de vlammen onder controle te krijgen. Blijkbaar deden ze dat in deze eeuw niet meer met emmers. Ik kijk verbaasd naar boven. Zou de bliksem naar me luisteren als ik dat vroeg?

It's never gonna happen, Guys.

Grace Sawyer

"Het lag gewoon op zolder," Mompelde ik en vroeg me af waarom ik zo stom was op zijn vragen te beantwoorden. "En zie ik er uit alsof ik het wil snappen?"
Voor het eerst keek ik Tanlor weer aan en trok sarcastisch mijn wenkbrauw op.
"En stop je trouwens ooit wel met lachen?" Katte ik en rolde met mijn ogen. "Het is zo irritant aan het worden en vooral omdat ik je op dit moment niet bepaald mag."

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

Elric Derun

Ik begin even met lachen waarna ik onder het afdakje afkom 'Grace, Tanlor is soms irritant met zijn lachje maar het is voor hem een tik geworden. Vroeger moest die nogal uhhh... Dingen geheim houden voor mensen en dat moet die nu nog steeds' zeg ik en leg een hand op dr schouder 'Het is niet alleen bij jouw dat die dat doet' waarna ik mijn hand op het bankje leg.

Tanlor Cardiel

Ik kijk even naar de wolken 'Het gaat stormen, weet je zekker dat je hier blijft zitten?' vraag ik alleen nog aan dr waarna ik zelf opsta 'Of ga je mee onderdak zoeken voor de storm?' ik draai mij om als ik dat vraag. Ik moest een antwoord hebben op van wie het boek was en waarom zij het had.

Grace Sawyer

"Tot iemand uit deze tijd zijn lach van zijn gezicht slaat," Mopperde ik en keerde me vervolgens weer naar Tanlor. "Waar moet ik anders heen? Door dat experiment is mijn huis een puinhoop, mijn ouders vermoorden me."
Ik ging weer recht zitten en sloeg mijn benen over elkaar terwijl ik zuchtte.
De donder nam toe en ik meende al enkele bliksemschichten te zien.
Er begon een fris windje op te zetten waardoor ik huiverde, het zou niet lang meer duren voordat de regen met bakken uit de hemel viel.

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

Tanlor Cardiel

Ik kijk dr even aan en glimlach even 'Dus je wilt hier in de storm blijven zitten zodat je je ouders niet onder ogen hoeft te zien? Hmmm... Ik wil je best met die puinhoop helpen als... Als je ons twee onderdak geeft' zeg ik met een glimlach terwijl ik naar dr kijk.

Cyrille Flynn

Triomfantelijk loop ik door de stad heen. Mijn slaap is alweer verdwenen en ik denk dat het door de regenbui komt. Azul zit op mijn schouders en mijn mantel klappert zachtjes door de wind. Wat zou ik eens gaan doen? De stad pesten was echt te makkelijk, maar zo leuk! Als ik eenmaal op de plek kom, waar ik eerst mijn aap dood had gevonden, is het karkas al helemaal verdwenen. Sporen zijn gewist en er is niets geen spoor meer van de aap te bekennen. Woedend over de walgelijke manier van wegruimen, draai ik me verwoed om, wat resulteert in een blikseminslag in een boom, die vlak naast me staat. Geschokt kijk ik naar het ding en opeens weet ik het zeker. De bliksem luistert naar mijn woede. Mijn woede schijnt de ongebruikte magie deels te kunnen besturen. Grijnzend kijk ik de straat in, ik zou hier zoveel mensen mee kunnen pesten. Ik zou zoveel levens kunnen verwoesten, net zoals ze vroeger met de mijne hadden gedaan. Iedereen verdiende dezelfde behandeling, die ik ook gehad had. Mensen waren vieze wezens en moesten boeten voor hun daden!

It's never gonna happen, Guys.

Grace Sawyer

Ik stond op en gooide nonchalant mijn haar achteruit terwijl ik me naar hem omdraaide.
"Voor hoe lang hebben jullie onderdak nodig?" Vroeg ik en kruiste mijn armen terwijl ik hen aankeek. "Het is een deal, maar...Ik steek wel de schuld op jullie."
Een kleine glimlach speelde op mijn lippen, maar verdween weer toen ik de eerste, koude druppels op me neer voelde komen.
"Kom," Zei ik en keek vluchtig omhoog. "Het weer slaat zo om."


[Ik ga slapen, moet morgen nog werken tot 16u30 dus weet niet wanneer ik thuis ben. Maar ik reageer morgenvroeg nog wel.]

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

[Hehe! Als je er voor 6 uur nog niet bent, steek ik Grace huis in de fik Nee hoor grapje Weltrusten^^]

[ bericht aangepast op 2 juli 2012 - 22:49 ]

It's never gonna happen, Guys.

Tanlor Cardiel

Ik lach eventjes 'Voor zolang het nodig is' zeg ik dan om dr vraag te beantwoorden waarna ik dr volg naar dr huis. De troep was inderdaad groot dus ik stroopte mijn mouwen op en gaf een klein lachje uit "Kazurenda Magresun Zalerig" mompel ik zachtjes maar op een net hoorbaare toon en de troep in de kamer begint zichzelf op te ruimen, alles staat weer zoals het hoorde te staan en als alles weg is lach ik eventjes 'Ik wist niet dat het hier zo ruim was' en kijk rond de kamer.

Elric Derun

Ik volg de twee maar blijf voorderest buiten staan als ze naar binnen lopen, pas als ik een klopje op mijn schouder krijg loop ik naar binnen en lach even. Alles was een stuk schooner dan eerst.

Grace Sawyer

"Uitslover," Zei ik tegen Tanlor wanneer hij met behulp van magie het huis weer opruimde. "Kan je eigenlijk wel iets zonder magie?"
Ik was me er van bewust dat ik al heel de tijd aan het bitchen was tegen hem en zuchtte geïrriteerd.
"Ok, dat was niet zo bedoelt." Gaf ik schoorvoetend toe. "Maar vergeet niet dat ik maar een normaal mens ben die magie niet gewoon is."
Nadat ik het met veel tegenzin had gezegd, plofte ik in de zetel en merkte voor het eerst dat het huis weer verlaten was.
Mijn ouders kwamen waarschijnlijk gewoon iets ophalen of zo.
Ze verbleven nooit lang thuis, alleen met de feestdagen.

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.