[RPG] tempus viator • 1 - Speeltopics

[ bericht aangepast op 1 juli 2012 - 16:44 ]

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

Tanlor Cardiel

Ik kijk even naar Grace en glimlach dan 'Doe maar gewoon een glasje water hoor, ik hoef niet iets anders' zeg ik en ga weer gefacineerd naar de TV kijken, zo noemde Grace het een TV.
De beelden bewogen, het leek op magie maar het was geen magie. De mensen erin leken ook zo echt maar onder tussen was het dus nep.

Elric Derun

Ik merk dat het opgehouden is met regen en glimlach even 'De storm is voorbij blijkbaar' en kijk Cyrille even aan 'Wil jij terug naar onze tijd? Mis jij niet mensen om je heen waar je om gaf?' vraag ik dan aan dr en kijk dr even aan.

[ bericht aangepast op 4 juli 2012 - 10:12 ]

Cyrille Flynn

'Wil jij terug naar onze tijd? Mis jij niet mensen om je heen waar je om gaf?' vraag Elric opeens. Nors kijk ik zijn kant op. 'Ik wil misschien wel terug. Ik had daar mijn eigen huis, mijn eigen leven, waar ik tevreden mee was. En eigenlijk mis ik helemaal niemand. Mijn vader is dood, mijn moeder een monster. Voor de rest heb ik niet echt vrienden ofzo. Maar tegelijkertijd vind ik deze tijd wel interessant. Ik zou het niet erg vinden als ik hier moest blijven." Ik vertel hem natuurlijk niet dat ik degene ben, die mijn vader vermoord heeft. Dan zou hij net zo over mij denken als mijn moeder over mij had gedaan. Dat ik een monster was, een vreselijk kind. Ze had gewenst dat ze mij nooit op aarde had gezet. Daar had ik haar later zwaar voor laten boeten. "En jij?" vraag ik hem

It's never gonna happen, Guys.

Elric Derun

Ik lach even 'Ik zou graag terug willen, maar de gene die ik echt goed ken is hier ook dus zoveel zou het mij niet uitmaken of ik hier of terug in onze tijd ben. Zolang ik kan doen waar ik goed in ben zal ik dat blijven doen, of dat nauw in onze tijd of in deze tijd is' zeg ik met een glimlach waarna ik weer naar Tanlor kijk. Hij bleef naar iets wat hij erg gefascineerd vond kijken.

Grace Sawyer

Ik stond op en wandelde naar de keuken waar ik voor Tanlor een fris glas water inschonk en voor mezelf wat cola.
Met de beide glazen in mijn handen, wandelde ik terug naar de zetel en reikte het glas, water aan.
"Het zal waarschijnlijk wel kouder water zijn dan je gewoon bent." Merkte ik op en nam een slok van mijn cola terwijl ik weer naar de televisie keek.

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

Cyrille Flynn

Degene die hij graag mag? Ik kijk achterom naar Tanlor. Fijn.. Tanlor zou me dus alleen nog maar meer dwarszitten. Ik zie Tanlor strak naar iets kijken.
"Zullen we kijken wat er zo interessant is?" vraag ik Elric, terwijl ik naar binnen wijs. Ik wacht rustig tot hij antwoord, terwijl ik eigenlijk al een stap naar binnen zet.

It's never gonna happen, Guys.

Tanlor Cardiel

Ik pak het glas aan 'Dankje' en neem een slok, het water was lauwer, het water van de rivier was altijd lekker koud, in de zomer was het het lekkerste water wat je kon vinden 'Ik ben iets kouder gewend maar het is oke' zeg ik met een glimlach.

Elric Derun

Ik kijk even naar Cyrille 'Als jij wilt kijken wat er intressant is, van mij mag je' zeg ik waarna ik de daken op klim. Deze tijd intresserde mij niet zoveel, het enigste wat ik leuk vond aan deze tijd was de gebouwen die zo hoog waren.

Cyrille Flynn

Elric verdwijnt op de daken, maar ik besluit dat ik hem met rust laat. Voor deze keer.. Ik loop naar binnen en roep 'hoi' als ik de kamer in kom.
"Wat zijn jullie aan het doen?" Ik kijk naar het doosje, waar bewegende poppetjes op te zien zijn. Net zoiets als het andere doosje! Alleen lijken ze hier zelf te bewegen en bestuurt niemand anders ze. Gefascineerd kijk ik naar het doosje.

It's never gonna happen, Guys.

Grace Sawyer

Ik wilde net antwoorden op Tanlors commentaar, toen ik achter me plots iemand "hoi" hoorde roepen.
Met een ruk draaide ik me om en fronste.
"Was het vroeger gebruikelijk dat iedereen ongevraagd binnenkwam?" Merkte ik droog op en dronk nog wat van mijn cola. "Of kenden jullie geen privacy?"
Mijn ogen gleden over Cyrille en ik merkte nu pas op dat ze van kleding was verandert.
Ook al vond ik haar een vreemd persoon, toch stond het haar wel.

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

Cyrille Flynn

"Was het vroeger gebruikelijk dat iedereen ongevraagd binnenkwam? Of kenden jullie geen privacy?" vraagt Grace. "Sorry, ik ben niet gewend een huis te delen met anderen." Dat was waar. Ik had de laatste 2 jaar alleen gewoond, op het kasteel van de tovenaar. Heerlijk, zo alleen, niemand die je stoorde. "Wat is dat?" vraag ik, terwijl ik naar het platte doosje wijs.

It's never gonna happen, Guys.

Tanlor Cardiel

Ik glimlach even 'Dat is een TV, zoals ze het hier noemen dat. Het is een soort theater alleen dan in het klein. Heel fascinerend' zeg ik tegen Cyrille waarna ik nog een slok van mijn water neem en weer naar de tv kijk.

Cyrille Flynn

Theater in het klein? Blegh.. Ik hield niet van Theater. Allemaal opgeblazen mensjes in kostuums, die zich voordeden als iemand anders. Nog erger! Ik kijk belangstellend naar Grace. "Zijn je ouders al weer weg? Ik kwam ze net tegen, toen ik hier in huis rondliep!"

It's never gonna happen, Guys.

Tanthalas
Peinzend kijk ik naar mijn nieuwe pak, de mooie zwarte stof wordt langzaam lelijk dood de waterspatten die er op terecht komen.
'Ja,' zeg ik dan, 'laten we maar gauw ergens naar binnen gaan.' Ik begin te lopen in de richting die we volgens mij op moeten. Ik voelde net een sprankje gebruikte magie in de lucht, een heel klein beetje maar, wist bijna zeker van wie het kwam. Glimlachend draai ik me om.
'Kom je?' vraag ik dan aan her meisje voor me.

[ bericht aangepast op 4 juli 2012 - 20:12 ]

Life is like a novel, you're the author and everyday is a new page

Grace Sawyer

"Yup," Was mijn droge antwoord nadat ik nog een slok cola had genomen. "Het is al een wonder dat ze nog eens thuis komen om iets op te halen."
Ik rolde geïrriteerd met mijn ogen bij de gedachten aan de dagen dat ik alleen thuis was.
"Waarom denk je dat ik Sacha heb gekregen?" Glimlachte ik en merkte dat de hond op haar gebruikelijke plekje aan de haard lag omdat het daar lekker warm was.
Een tedere glimlach ging over mijn gezicht toen ik naar Sacha keek, ze was mijn maatje.



Mirabelle Jocelyn Talbot

"Ik kom," Glimlachte ik en wandelde zijn kant uit terwijl ik mijn handen warm wreef. "Waar gaan we heen?"
De straat was al redelijk donker geworden en mijn oog viel een grote paal met een flikkerende lichtbron.
Het moest vast en zeker moderne straatverlichting zijn, ook al had ik geen flauw idee hoe alles in zijn werking ging hier.

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

Tanlor Cardiel

Ik kijk even naar de hond 'Dus hier worden ze ook als jachtdier gebruikt?' vraag ik dan aan Grace, het was een gewoonte bij ons om een jachthond te hebben zodat er altijd eten op tafel was, hoewel... Dat was vroeger, zo'n 100 jaar geleden.
Mijn emoties had ik sinds die tijd dat ze dood waren weggedrukt, een irritante tik had ik eraan over gehouden, een glimlach die altijd omhoog kwam. 'Is er trouwens iets te eten? Of moet de hond eerst gaan jagen?' vraag ik dan nog aan Grace.

Grace Sawyer

Ik keek Tanlor een beetje beledigt aan. "Natuurlijk jaagt ze niet, ze maakt deel uit van de familie en we mogen trouwens niet eens jagen. Niet dat ik dat zou willen trouwens."
Ik stond nogmaals op van de zetel en wenkte hem.
"Ik zal je laten zien wat we hebben om te eten, dan kan je kiezen." Ik wandelde alvast naar de keuken en deed alvast de koelkast open.

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.