[RPG] tempus viator • 1 - Speeltopics

[ bericht aangepast op 1 juli 2012 - 16:44 ]

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

Grace Sawyer

Ik voelde me nergens meer veilig dus besloot ik om weer op het bankje te zitten nadat Tanlor was weg gegaan.
Mijn benen hielden niet op met trillen, waardoor ik geïrriteerd raakte en ik met een diepe zucht achteruit leunde.
Ik had geen idee waar ik naartoe moest gaan aangezien de middeleeuwse mensen plaats hadden genomen in mijn huis en ik zonet een trauma had opgelopen.
Uiteindelijk besloot ik maar om de hele nacht op straat door te brengen aangezien ik niet wist naar waar ik moest.
Hopelijk zou alles snel over zijn.
Langzaam liet ging ik op de bank liggen en trok mijn knieën wat op terwijl ik doelloos wat voor me uit staarde.


[Mijn laatste post hier, moet morgen werken en ben pas na 20uur thuis. Ik maak trouwens morgenvroeg een 2de topic, maar wil niet dat er in gereageerd wordt voordat dit vol is.]

[ bericht aangepast op 2 juli 2012 - 6:40 ]

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

hahahahaha ik hou niet van Rpg, maar ik las de titel verkeerd, dus ik dacht O_O'' Dat vond ik worth mentioning. Sorry, I'm out of this topic now.

[Ik heb me bedacht, vandaag wordt er tijdens mijn afwezigheid géén nieuw topic geopend. Jullie moeten gewoon maar wat zuinig zijn ]

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

Tanthalas Zucchilo
Haar ogen bleven op mijn ring hangen en ze fronsde.
'Leuke ring, hoe kom je er aan?' vroeg ze toen. Ik trok een wenkbrauw op, zo zo mevrouwtje vrijpostig. Ik verzachtte mijn blik en probeerde haar in de ogen te kijken. Ik kon geen spreuken gebruiken, dat zou me gelijk verraden, maar haar een beetje van de kaart brengen moest lukken. Ik liet mijn ogen smeulen en keek haar met een diepe blik aan.
'Gekregen.' Was mijn geheimzinnige antwoord.

Life is like a novel, you're the author and everyday is a new page

Elric Derun

Ik kijk verbaasd om mij heen en voel mijzelf niet 100% lekker, ik krabbel rustig aan omhoog via de muur waarna ik naar Tanlor kijk en glimlach.
Wat was er net allemaal gebeurt?... Ben ik soms in slaap gevallen ofzo?...
Vragen schieten mijn hoofd door, maar geen van alle word beantwoord.

Tanlor Cardiel

Ik kijk naar Elric die langzaam omhoog krabbelt, ik merk al meteen dat er iets is en schud mijn hoofd, de antwoorden die hij had zullen moeten wachten. Ik stap weer naar buiten, ik had dat meisje alleen gelaten, voordat ik helemaal naar buiten ben trek ik Elric mee om hem veilig te houden. Zo lopen we samen terug naar het meisje die op het bankje ligt met dr knieën opgetrokken, ik zucht even, ze is natuurlijk niet gewend om magie te zien. Ik ga naast dr staan terwijl Elric weer zijn klimzuchtigheid heeft gevonden en de daken op klimt.

Cyrille Flynn

Oh help! Ik had een probleem. "Wat doe jij hier, jongedame? Waar is Grace?"
Ik kijk recht in het gezicht van Grace vader. "Ik.. uh... Ik ging even wat drinken halen! We zaten gezellig buiten te kletsen, alleen ik kon de weg niet vinden." Oh wat was ik toch goed met liegen. "En wie ben jij dan?" vraagt haar moeder. "Ik ben nieuw hier in de stad. Ik kwam Grace tegen en zij heeft me een beetje rondgeleid." Haar vader komt met twee glazen met drinken aanzetten. "Hier, neem dit maar mee." Ik bedank de man en ren vlug naar buiten. Daar zie ik Tanlor en staan, maar Elric is nergens te bekennen. Hopelijk herinnert hij zich niets, nog niemand mocht mijn ware identiteit weten. Ik loop naar Tanlor en zie Grace op een bankje liggen. "We hebben een probleem."

It's never gonna happen, Guys.

Tanlor Cardiel

Ik kijk het meisje even aan, iets aan dr komt mij bekend voor maar op het moment kon ik het niet plaatsen. Ik zie het glas met drinken en pak het van dr 'Dankje' zeg ik alleen terwijl ik er een slok van neem. 'Dus het probleem?' vraag ik dan aan dr terwijl ik rustig het drinken opdrink.

Elric Derun

Ik zie hoe Cyrille richting Tanlor loopt, waarom is er iets in mij dat zegt dat zij niet te vertrouwen is... Ik kan het niet plaatsen maar dr moet iets wezen, waarom laat mijn gedachte mij zo in de steek, meestal kan ik wel plaatsen waarom iemand niet te vertrouwen is maar nu niet...
Ik klim wat hoger waarna ik ergens op een dak ga zitten en toe kijk naar de drie.

Cyrille Flynn

"Grace ouders zijn thuis. Ze vroegen allerlei dingen, waar ik echt geen weet van heb. Ik heb me eruit weten te bluffen, maar dat ga ik niet lang volhouden. Dus dat vind ik wel een beetje een probleem, aangezien dit het enige punt is waar ik naar terug kan keren. En ik ga ze nou niet vertellen dat ik uit de middeleeuwen kom." En dat was de waarheid. Dit was het enige bekende punt om naar terug te keren, maar Grace ouders waren een groot probleem. De vader van Grace had heel moeilijk gedaan, toen hij me in de woonkamer ontdekte. Ik had eigenlijk het idee gehad dat Tanlor of Elric binnen kwam, maar dat bleek niet zo te zijn.

It's never gonna happen, Guys.

Tanlor Cardiel

Ik lach even wanneer ze het probleem uitlegt 'Het kan misschien een probleem zijn maar waarom zou het een probleem zijn als er genoeg andere plekken zijn waar wij naar toe kunnen? Er zullen vast wel meer huizen zijn waar wij kunnen overnachten dus wees maar niet bang' zeg ik met een lachje en kijk dan weer naar Grace.

Cyrille Flynn

Tanlor lacht me uit als ik het probleem uitleg en chagrijnig kijk ik hem aan. 'Het kan misschien een probleem zijn, maar waarom zou het een probleem zijn als er genoeg andere plekken zijn waar wij naar toe kunnen? Er zullen vast wel meer huizen zijn waar wij kunnen overnachten dus wees maar niet bang'
Daar had ik natuurlijk nog niet over nagedacht. Ik heb zo het idee dat dit huis nog steeds verbonden is met de middeleeuwen. Ik verlang wel een beetje naar huis, ondanks dat deze eeuw best geweldig is. Ik verlang naar mijn eigen kasteel en stukje eenzaamheid. "Maar dan ga ik echt deel uitmaken van deze eeuw en ik weet niet of ik dat wel wil." En dat was de waarheid.

It's never gonna happen, Guys.

Tanlor Cardiel

Ik kijk dr even aan en mijn gezicht word weer serieus 'Zover wij weten zijn we hier gebracht, de reden weet niemand, hoe zal ook een mysterie zijn. Maar we zitten hier vast voor zolang als het duurt, als je daar niet blij mee bent ga je ergens in een hoekje zitten en wachten tot we weer terug kunnen' zeg ik dan en leun tegen de metaale paal aan achter mij.

Cyrille Flynn

Ik kijk verbaasd op van de botte kant van Tanlor, dat had ik niet van hem verwacht. Ik sla mezelf inwendig voor mijn hoofd, mezelf eraan herinnerend dat ik in mijn rol zit. "Tsss.. Dat is nou ook weer niet zo. Je hoeft niet zo bot te zijn." Arrogant haal ik mijn neus op en kijk snel de andere kant op. Ik ontdek Elric op de daken. Tanlor zou nu waarschijnlijk dicht in zijn buurt blijven en ik moest hoe dan ook de jongen van de tovenaar zien te scheiden. Ik wist niet hoe krachtig Tanlor was, dus ik kon maar beter geen risico's nemen.

It's never gonna happen, Guys.

Tanlor Cardiel

Ik lach weer eventjes om dr reactie 'Bij sommige mensen is bot zijn nauw eenmaal handig om te doen, dan beginnen ze teminste met luisteren' zeg ik met een lach waarna ik door heb waar ze naar kijkt. Ik haal eventjes mijn wenkbrauw op en blijf dr dan aankijken.
Zou het werkelijk zijn... Zou zij Elric aangevallen hebben... De gedachte blijft in mijn hoofd hangen maar ik schud hem snel weer eruit.

Elric Derun

Ik merk dat Cyrille naar mij kijkt en sta meteen op waarna ik weer over de daken ga rennen, Tanlor had mij meegetrokken met een redden dus te ver van hem vandaan te zijn is niet slim. Ik ren daarom ook over de daken die dicht bij Tanlor zijn maar wel zo dat ik uit het zicht blijf nu.

Cyrille Flynn

Elric merkte mijn blik op. Ik moet echt voorzichtiger zijn. Zo snel als ik hem zag, zo snel is hij ook weer verdwenen. Mijn woede raast ergens in mijn buik nog rond en ik moet het snel echt kwijt. "Ik ga een plek zoeken voor de nacht." Niet dat ik 's nachts echt zou gaan slapen. "Ik zie je morgen wel weer!" Ik loop weg van Tanlor, wetend dat er nog twee extra paar ogen zijn die me in de gaten houden. Wacht maar af, Elric. Je krijgt mijn wraak nog wel. Al gauw ben ik een paar straten van Tanlor verwijderd. Ik trek mijn mantel aan en schreeuw mijn woede door de straten. Ik hoor de echo nog nagalmen, als Azul zich bij me voegt. Ik lig net lekker ergens weggedoken in een hoekje van een steegje als ik een enorme klap hoor. Als ik opsta, zie ik in de verte donderwolken aankomen. Toch waren dit geen gewone wolken, maar ze hadden iets magisch. Had ik dit met mijn woedende schreeuw veroorzaakt? Wat was dit voor wereld?

It's never gonna happen, Guys.

Tanlor Cardiel

Ik kijk dr na en lach alleen maar eventjes als ze weg is, nog geen paar seconde later hoor ik donder wolken boven mij. Ik kijk omhoog waarna ik de wolken zie hangen, waarna ik weer naar Grace kijk 'Misschien is het beter als we ergens naar binnen gaan' zeg ik op een rustige toon vanwege het feit dat ze misschien nog in schock is.

Elric Derun

Als ik de donder wolken door heb klim ik naar beneden, ik ga naast Tanlor staan terwijl die met Grace praat. Ik wacht gewoon gerustig, haast had ik niet.