Project Morbid || 3 - Speeltopics

Een groep jongeren word uitgekozen voor een geheim project. Project Morbid. Ze zijn met niet veel maar ze zijn heel verschillend en afkomstig uit bijna alle werelddelen. Op het kleine eiland worden ze getraind en opgeleid zonder dat ze weten waarom, zonder te weten dat ze speciaal zijn, anders zijn. Want iedere mens heeft bepaalde Machten, ze moeten alleen maar tot uiting gebracht worden.

Soms ben ik het sterkste wijf ter wereld en soms ben ik een kwartelei.

Liberty Roxanne Summers.
De reactie die ik kreeg? Hij zuchtte en keek me aan, was dit nou een goed of slecht teken? Al had ik misschien meer ervaring in een relatie hebben dan Jace..veel was het niet.
Ik voelde zijn warme, zachte lippen weer op die van mij. Zijn koude hand op mijn bovenbeen bezorgde me lichte rillingen en ik glimlachte even. en ik steunde op mijn andere elleboog, zodat ik nu schuin boven haar lag. Hij steunde op zijn elleboog waardoor hij half over me heen lag. Zijn been lag deels over die van mij heen en ik voelde dat er iets tegen stak.
Verdomme, niet nu.
Zijn frustrerende gedachte en ik kon er eerlijk gezegd nog om lachen. Dit was eerlijk gezegd uiteindelijk niet mijn bedoeling. Hoe awkward deze situatie ook was.
Hij zuchtte weer en trok zijn lippen ruw van die van mij af. Het had ook wel iets aardiger gemogen, maar ik kon het best begrijpen in zijn situatie. “Sorry.” Hij verontschuldigde zich en ik drukte een korte kus op zijn lippen. " Geeft niet, schat." zei mijn rustige stem en ik grijnsde kort. " Heeft iemand hier een probleempje?"
Ik zuchtte en schudde mijn hoofd even maar trok hem weer naar me toe terwijl ik hem een zachte lange kus gaf.
Ik wierp een blik op de klok, het was al aardig laat en we hadden morgen gewoon weer dezelfde dienst.
Ik zuchtte en keek hem aan terwijl er een korte grijns op mijn lippen verscheen. Ik plaagde hem even en had mijn handen om de rand van zijn joggingbroek gelegd. Ik lachte zachtjes en ze werkte zich weer een weg naar boven terwijl die rustte op zijn borst.

The duty of youth, is to challenge corruption.

Carmenta --> Aeras

The duty of youth, is to challenge corruption.

Jace Dagget.
Na de verontschuldiging kreeg ik een korte kus op mijn lippen van Liberty. 'Geeft niet, schat.' Zei ze met een rustige stem waarna er een korte glimlach tevoorschijn kwam. 'Heeft iemand hier een probleempje?' Beschaamd keek ik op en knikte ik kort. “Soort van.” Antwoordde ik alleen maar. Wat moest ik dan nog meer antwoorden? Wat moest ik überhaupt doen? Als het iemand anders dan Liberty was geweest dan wist ik het wel, dan was ik geen eens gestopt, maar 'm er allang uitgehaald. Maar dit kon ik niet doen, dus stopte ik.
Liberty zuchtte en schudde eventjes haar hoofd. Ze trok me weer naar haar toe – wat me eerlijk gezegd verbaasde, en gaf me een lange zachte kus. Zo onderhand na een lange tijd zoenen en knuffelen werden mijn lippen wel wat pijnlijk, maar ik had er tot nu toe niet zoveel aandacht aan besteedt.
Ze zuchtte even en keek me vervolgens aan waar een korte grijns op haar lippen verscheen. Ik fronste mijn wenkbrauwen door het grijnsje op haar lippen. Waarom opeens die grijns op haar gezicht? Is ze misschien iets van plan?
Niet kort daarna had ze haar handen om de rand van mijn joggingbroek gelegd en werkte ze rustig een weg naar boven. Zonder dat ik het wilde sloot ik mijn ogen en genoot ik van wat ze deed. Mijn hartslag versnelde zich wat en ik nam diep adem om deze daarna los te laten toen haar handen op mijn borst bleven rusten. Een zachte kreun kwam er uit en ik betrapte mezelf hierop, wat ik niet gewild had, en ik kreeg nu een plagerige lach op mijn gezicht. “Jij pestkopje. Zal ik je het plagen afleren?” Zei ik haar met uitdagende, maar plagende stem.
En toen kwam ik overeind en duwde haar op het bed, pakte haar handen vast – die ik boven haar hoofd neerlegde en hield deze met een hand vast. Toen gleed mijn andere hand rustig, maar zwoel over haar lichaam heen en begon ik haar overal kusjes te geven beginnend bij haar mond.

Don't walk. Run, you sheep, run.

Liberty Roxanne Summers.

“Soort van.” Antwoordde hij alleen en ik lachte zachtjes. Dit was voor mij nogal een leuk spelletje om te spelen. Tenminste, om Jace eens niet in zijn rol te zien.
Een zachte kreun kwam er uit en hij betrapte zichzelf hierop, iets wat hij overduidelijk niet gewild had, en hij kreeg nu een plagerige lach op zijn gezicht. Een die me een beetje verontruste. “Jij pestkopje. Zal ik je het plagen afleren?” Zei hij me met uitdagende, maar plagende stem. En toen kwam ik overeind en duwde mer op het bed, pakte mijn handen vast – die hij boven mijn hoofd neerlegde en hield deze met een hand vast. Toen gleed zijn andere hand rustig, maar zwoel over lichaam heen en begon hij me overal kusjes te geven beginnend bij mijn mond.
Zijn zachte maar tegelijkertijd ook ruwe aanrakingen bezorgde me stuk voor stuk kippenvel. Ieder simpel gevoel liet hij omhoog komen en ik genoot ervan. Hoe hard ik het tegen probeerde te gaan.
Ik genoot, gewoon door het gevoel wat ik er door kreeg. Jace gaf me zo veel gevoelens in een keer en ook zo veel verwarring.
"Jace.." zei ik toen met een kleine giechel die ik had vervloekt. "St- Sto- Stop nou. " Het was een huivering van zijn lippen geweest. Zijn lippen waar ik maar geen gejorg van kon krijgen. Ik grinnikte even en sloot voor een simpele seconde kijn ogen. Zijn zachte lippen verkende zo mijn hals en ik bert op mijn lip terwijl er een fijn zuchtje uit mijn mond kwam. "Hmm Jace. " probeerde ik nog te murmelen uit een toezeggende kreun.

The duty of youth, is to challenge corruption.