[RPG] New Kingdom [twee] - Speeltopics

Topic eigenaar; ThoseWords

[ bericht aangepast op 17 juni 2012 - 1:34 ]

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

Kayleigh

Ik zuchtte en mijn hoofd was richting mijn over elkaar gevouwen benen gericht. Mijn ogen keken Xamen aan. 'Xamen..' zei ik zacht. 'ik vind het allemaal heel aardig en zo...' begon ik. 'Maar ik heb constant jet gevoel dat ik iedereen tot last ben. Dat niemand me mag en ik maar beter weg kan zijn. Niet dat ik mezelf zielig vind of zo en ik ben ook geen zeurkous maar zo voelt het wel. Ik heb dat gevoel en kan er niet van af. Duss wees eerlijk en zeg of je me een irritant mens vind dat maar beter weg kan gaan want dan doe ik dat gewoon. Gewoon eerlijk zijn.'

[hmmm wel heel laag zelfbeeld nouja...]

"It's funnier in Enochian." ~ Castiel

Xamen Kennedy Peyton

Ik keek Kayleigh verrast aan en kon het niet laten om te lachen.
"Liefje toch, denk je nu echt dat je me tot last bent?" Vroeg ik en leunde ergens tegen aan. "Als dat zo was, was ik ten eerste niet met je mee op jacht gegaan, had ik je ook niet hier weer heen gebracht en stond ik absoluut niet hier omdat ik dacht dat er iets was."
Ik ging even met mijn tong over mijn lippen en streek nonchalant door mijn haar.
"Ik irriteer me niet snel aan mensen hoor," Grijnsde ik. "En zet het toch van je af, want je bent niet irritant."


[Ik ga slapen (: Heb morgenvroeg nog wat te doen. Toodles.]

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

[Bye bye tot morgen!]

Kayhleigh.

Een zucht ontsnapte en vloog door de lucht weg. 'Ik weet ook niet waar ik dat vandaan haal. Mijn zelfbeeld is laag, maar ik probeer du al tijden iets te vinden waardoor ik meer zelfvertrouwen krijg. Wat dus niet lukt.' ik glimlach wrang. 'Bedankt dat je me hierheen heb t gebracht en zo, zonder joubwwas ik er denk ill niet gekomen. Sorry dat ik zo rot deed ik wilde niet zwak overkomen.' weer zon domme eigenschap. Ik ging iets verzitten maar zorgde dat de arm goed vrij bleef zodat ik geen last er van kreeg. De pijn was nauwelijks meer te voelen en de misselijkheid was een heel klein beetje gezakt.

"It's funnier in Enochian." ~ Castiel

Leon James Smith
"Gaat het wel?" vraagt Marilyn en helpt me uit de ongemakkelijke positie. Meteen slaak ik een zucht van verlichting. Ik zie Marilyn haar hand uitreiken. Even twijfel ik, maar ik pak toch haar hand vast. Ze helpt me voorzichtig overeind, wat gelukkig niet al teveel pijn veroorzaakt.
"Hier, misschien dat dit helpt. Meestal stopt de pijn dan wel." Marilyn begint mijn schouders te masseren. Ze pakt precies de pijnlijke plekjes en ik kan niet voorkomen dat mijn gezicht vertrekt van de pijn. Toch als ze even doorgaat, voel ik de pijn een beetje wegzakken. Als ik er eindelijk een beetje begin te genieten, stopt Marilyn ermee. "Nou!" zeg ik zeurend. Ik draai mijn gezicht om naar Marilyn, waardoor ik haar aan kan kijken.

[mijn Her-examen ging wel goed volgens mij.. Duimen voor een goed cijfer!]

It's never gonna happen, Guys.

Marilyn Avellana Pendragon

"Je profiteert van mijn massagekunsten," Lachte ik wanneer hij zijn hoofd draaide. "Gelukkig voor jou, zit ik er eigenlijk niets mee in."
Ik keek in zijn ogen en merkte nu pas welke kleur ze hadden, ze waren zelfs best mooi.
Toen ik doorhad dat ik aan het staren was, sloeg ik mijn ogen glimlachend neer en had het gevoel dat ik een lichte blos op mijn wangen had.
Na een tijdje liet ik toch weer mijn handen van zijn schouders glijden aangezien ze redelijk krampachtig waren geworden.



Xamen Kennedy Peyton

"Je moet wat meer met mij optrekken," Lachte ik. "Ik heb totaal geen laag zelfbeeld, integendeel zelfs. Misschien krikt het jouwe dan wat op?"
Ik nam Kayleigh in me op en glimlachte vriendelijk naar haar.
"Je bent absoluut niet lelijk," Zei ik en fronste even. "Integendeel zelfs, dus je hoeft absoluut niet zo onzeker te zijn, liefje."
Toen ik doorhad wat ik zonet had gezegd haalde ik snel mijn handen op.
"Denk niet dat ik iets van je wil hoor," Grapte ik. "Voordat je gaat denken dat ik je wil gebruiken."



[Ik ga even eten.]

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

Leon James Smith

Nadat Marilyn haar blik blozend afwend, kom ik weer bij zinnen. Eigenlijk vind ik het best schattig dat ze zo doet, maar dat zou ik niet zo gauw zeggen. "Ik profiteer? Je plaagt me zul je bedoelen. Je stopte precies op het verkeerde moment!" In een opwelling til ik Marilyns kin op, zodat ze mij opnieuw aankijkt. Haar prachtige lichtgroene ogen kijken me vriendelijk aan.

[ bericht aangepast op 19 juni 2012 - 18:51 ]

It's never gonna happen, Guys.

Lynnette Charlene Livingston
'Maar jij mag eerst,' Vervolgde ze me. Ik keek haar even verbaasd aan. Het liefst wil ik dat zij gaat kijken, want ze weet zo weinig van de plannen die we allemaal uitvoeren. Ik keek even naar mijn voeten en vervolgens naar de koest. 'Oké,' Zei ik zacht. Rustig liep ik naar de deur en opende de deur. Het zat niet echt met een slot vast. Ik stapte de koest binnen. Ik moest wel eerst op een opstapje staan, want hij dat best hoog. Binnen was alles van hout. Een kist lag op een tafeltjes tussen 2 banken in. Ik zette een stap naar voren en pakte het doosje. Ik voelde even hoe zwaar hij was. Hij was vrij licht. Rustig maakte ik hem open. Ik deed de deksel omhoog en keek naar de inhoud. 'Een brief?' Vroeg ik hard en verbaasd. Ik pakte hem beet en liep naar buiten. Ik liet het aan Maria zien. Er stond iets op de brief geschreven in netten handschrift: 'Aan mijn dochters.Raar,' Ik kon geen ander antwoord uitbrengen.

“You want weapons? We’re in a library! Books! The best weapons in the world!” ~The Doctor

Marilyn Avellana Pendragon

Ik opende mijn mond om iets te zeggen maar sloot hem uiteindelijk weer aangezien ik niet op mijn woorden kon komen.
Het leek haast wel of zijn ogen me het zwijgen hadden opgelegd.
Mijn wangen leken wel te gloeien en ik moest eerlijk toegeven dat hij me nerveus maakte, op een aangename manier dan.
"Mijn vingers werden moe," Zei ik zacht met een kleine glimlach terwijl ik mijn ogen probeerde los te scheuren. "Dus technisch gezien is het niet mijn schuld, toch?"

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

Leon James Smith

Ik schud langzaam met mijn hoofd zonder mijn blik van de hare los te scheuren. Ik schuif iets dichterbij, waardoor onze neuzen elkaar bijna aanraken. Ik ben enorm zenuwachtig. Ik was niet echt subtiel hierin en enorm onervaren. Zou Marilyn dat merken? Ik zoek naar woorden, zinnen, iets om haar te vertellen, maar ik kan ze niet vinden. De stilte lijkt nu het enige te zijn wat past en ik moet zeggen dat ik het helemaal niet erg vind. Als ik geklop op de deur hoor, draai ik met mijn ogen. Waarom moest hij het nou altijd verpesten? "Negeren" fluister ik naar Marilyn. "Doe alsof we er niet zijn, dan gaat hij wel weg!"

It's never gonna happen, Guys.

Marilyn Avellana Pendragon

"Ik betwijfel het," Fluisterde ik net zo zacht terug. "Maar wat kan mij dat schelen?"
Mijn ogen gleden langzaam naar zijn lippen waar ze enkele seconden bleven hangen voordat ik zijn ogen weer opzocht.
Ik voelde dat mijn adem even stokte in mijn keel maar kon het toch niet laten om even te glimlachen voordat ik langzaam dichter naar hem toe boog.
Het enige wat er voor mij nog toe deed was Leon, de rest kon me gestolen worden.

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

Leon James Smith


Marilyn buigt langzaam dichter naar me toe en direct verschijnt er ook een glimlach op mijn gezicht. Ik hoor Thomas op de deur bonzen, maar ik negeer het. Hij had pech, Marilyn was voor mij! Ik voel hoe Marilyn voorzichtig proeft aan mijn lippen, waar ik direct op antwoord. Vurig beantwoord ik haar zoen en sluit mijn ogen. Ik leg mijn hand in Marilyns nek en de ander op haar heup, een poging om haar nog dichter tegen me aan te trekken. Als ik haar lippen loslaat, hoor ik Thomas aan de andere kant van de deur roepen:
"Marilyn, ik weet dat je er bent! Doe open of ik beuk de deur in!"
Ik moet zachtjes lachen. "Hij doet maar, misschien dat hij dan beseft dat hij geen kans bij je maakt" fluister ik Marilyn toe en opnieuw, dit keer iets voorzichtiger, druk ik mijn lippen op de hare.

[Ik ben er een groot deel van de avond niet ik ga naar mijn vriend ]

It's never gonna happen, Guys.

Kayleigh the Dutchman

'Nee zo ben je niet, dat weet ik ook wel. Je zal me nooit iets dwingen, behalve als het voor levensbelang is voor mij of iemand anders of zo.' glimlach ik. Ik was aardig gaan blozen door de dingen die hij had gezegd. 'Houd me niet voor de gek, ik ben lelijk.' mompelde ik. Keihard sloeg ik mezelf tegen mijn hoofd. 'Doe ik het weer! Ik moet afleren dat ik mezelf kleineer, maar hoe...' zuchtend bekeek ik de bladeren die over de grond verspreid lagen. 'Echt ik weet niet hoe ik mezelf moet afleren om zo'n laag zelfbeeld te hebben...' Ik keek Xamen aan. 'Je bent de aardigste jongen die ik ooit heb ontmoet, niemand heeft me ooit geholpen. Je bent aardig Xamen, ik zal meer met jou optrekken zodat ik zo, hopelijk, een hoger zelfbeeld krijg.' Ik wist zeker dat veel dingen, zoals jagen, veel leuker -en makkelijker- zouden gaan met iemand anders er bij.

[ bericht aangepast op 19 juni 2012 - 19:59 ]

"It's funnier in Enochian." ~ Castiel

Marilyn Avellana Pendragon

Mijn hart ging als een razende te keer wanneer hij me voor een tweede keer kuste, waardoor ik bijna automatisch mijn handen op zijn borstkas legde.
Aan de andere kant van de deur hoorde ik Thomas steeds luider roepen en vroeg me af wanneer hij zou knappen.
Om mijn lach in te houden, beet ik zachtjes op Leons onderlip.
Wanneer ik een luide bons hoorde, keek ik geschrokken op.
Thomas had het echt gedaan, hij had letterlijk de deur ingebeukt.


[Have fun (: ]

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

Xamen Kennedy Peyton

"Je moet het inderdaad afleren," Grinnikte ik en wandelde op haar af. "Als je iets goed doet, complimenteer jezelf. Doe ik ook vaak."
Ik opende mijn armen en trok haar in een stevige omhelzing.
"Ik geloof persoonlijk dat iedereen hier op de aarde is met een doel," Glimlachte ik. "Dus jij ook, alleen moet jij je doel nog vinden."

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

Kayleigh the Dutchman

Ik knuffelde hem terug, hoewel ik er voor zorgde dat mijn ene arm niet klem kwam te zitten, lukte dat aardig. 'Ik hoop dat ik mijn doel snel vind.' antwoordde ik. Ik zuchtte. 'En nu? Jagen kan ik niet en iets anders heb ik niet te doen met zo'n rot arm.' Ik ging weer tegen de boom aan zitten. 'Ik haat het als ik me moet vervelen..

"It's funnier in Enochian." ~ Castiel