[RPG] New Kingdom [twee] - Speeltopics

Topic eigenaar; ThoseWords

regelss; goed lezen!
- Denk goed na voor je mee doet, er zijn slechts een beperkt aantal rollen beschikbaar en ik haat snelle stoppers.
- Ervaring met RPGen verplicht
- Naamwijzigingen doorgeven.
- Niet buitensluiten.
- 16+ is toegestaan.
- OOC: ()[]{}.
- Minstens 3 regels.
- Let op: een reservering blijft 24 uur staan.

Mensen die trouw zijn aan de koning:
Meisjes:
- Marilyn Avellana Pendragon - 17 - Leannan
- Lynn Marshall - 19 - PeregrinTook
- Amelia Elizabeth Wright - 16 - DragonLove2
- June Rose Richmond - 17 - xFreedom

Jongens:
- Nuallan Kaolin - 20 - Mylox
- Leon James Smith - 20 - DragonLove2
- Ivan Daniël Newton - 18 - xFreedom
- Bo Cruz - 19 - ThoseWords

Mensen uit verboden bos:
Meisjes:
- Maria Ciara Maunier - 18 - ThoseWords
- Lynnette Charlene Livingston - 19 - RainbowShine
- Amare Catherine Eastwood - 18 - IHeartMusicc
- Kayleigh the Dutchman - 18 - PeregrinTook

Jongens:
- Xamen Kennedy Peyton - 19 - Leannan
- Mylan Yrian Jeo - 17 - Mylox
- Christopher - 18 - PeregrinTook
- Justin Alexander Samuels - 19 -IHeartMusicc

[ bericht aangepast op 17 juni 2012 - 1:34 ]

---

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

ik heb Lynn Marshall en Christopher voor je?

---

"It's funnier in Enochian." ~ Castiel

[Misschien kan Christopher June beroven ofzo x'D. Ze rijd met haar zwarte paard langs het zand weggetje naast het bos. Ze is nou niet echt bepaald arm, laten we maar zeggen dat ze een van de rijkste van het dorp is >.<]

---

'I don't want to leave her just because she makes me a better person.'

Christopher
Door de bladeren heen zag ik een meisje op een paard. 'Dat wordt weer een goede buit.' dacht ik bij mezelf. Toen ze vlak bij me was, sprong ik voor haar en duwde de punt van mijn zwaard onder haar keel, terwijl ik de teugel vastgreep. 'Afstappen.' zei ik kalm en ondertussen zorgde ik dat het paard rustig bleef, terwijl ik steeds het zwaard op dezelfde plek bleef houden. 'Nu.'

---

"It's funnier in Enochian." ~ Castiel

June Rose Richmond.

Aangezien we al een tijdje in galop hebben gereden, vind ik dat Shadow wel even wat rust kan gebruiken, dus ga ik over in stap. De geur van allerlei soorten bloemen, dringt mijn neus binnen. Nietsvermoedend haal ik mijn hand even langs Shadow zijn hals en een luide hinnik ontsnapt uit zijn mond. Waarna ik weer rechtop ga zitten en even geniet van de omgeving, gaat alles heel snel. Een jongen rond de achttien, negentien jaar springt uit de bosjes en voordat ik het weet, voel ik een koud metalen zwaard tegen mijn keel aan. Een ben ik bang dat ik mijn evenwicht verlies, maar ik verbeter mezelf al snel, terwijl mijn hart een slag overslaat. "Afstappen" Beveelt de jongen kalm, nadat hij de teugels van Shadow heeft beetgepakt en zorgt dat hij rustig blijft. "Nu" Vervolgt hij. "Dat gaat toch niet met zo'n ding bij mijn keel" Probeer ik zo rustig mogelijk te zeggen. Denkt hij nou echt dat hij mij zomaar van Shadow afkrijgt? Straks neemt hij hem nog mee! Hij mag dan misschien wel denken dat ik een meisje ben die geen weerstand bied, maar dan heeft hij het verkeerd. Oké, hij mag dan wel een zwaard hebben en ik niet. Ik heb nou niet echt het gevoel dat hij er iemand pijn mee wilt doen. Maar ik ben niet altijd zo goed geweest in het schatten van persoonlijkheden.

---

'I don't want to leave her just because she makes me a better person.'

RainbowShine schreef:
Lynnette Charlene Livingston
'Maar jij mag eerst,' Vervolgde ze me. Ik keek haar even verbaasd aan. Het liefst wil ik dat zij gaat kijken, want ze weet zo weinig van de plannen die we allemaal uitvoeren. Ik keek even naar mijn voeten en vervolgens naar de koest. 'Oké,' Zei ik zacht. Rustig liep ik naar de deur en opende de deur. Het zat niet echt met een slot vast. Ik stapte de koest binnen. Ik moest wel eerst op een opstapje staan, want hij dat best hoog. Binnen was alles van hout. Een kist lag op een tafeltjes tussen 2 banken in. Ik zette een stap naar voren en pakte het doosje. Ik voelde even hoe zwaar hij was. Hij was vrij licht. Rustig maakte ik hem open. Ik deed de deksel omhoog en keek naar de inhoud. 'Een brief?' Vroeg ik hard en verbaasd. Ik pakte hem beet en liep naar buiten. Ik liet het aan Maria zien. Er stond iets op de brief geschreven in netten handschrift: 'Aan mijn dochters.Raar,' Ik kon geen ander antwoord uitbrengen.

Maria Ciara Maunier
Met één blik op de brief, iets wat ik misschien beter niet had moeten doen, kon ik gelijk al zien dat het handschrift dat van mijn moeder was, iets wat ik haar natuurlijk niet zomaar kon vertellen. 'Waarom brengen ze dat in zo'n koets hierheen?' vroeg ik verbaasd en hierdoor alleen maar nieuwsgieriger naar wat er nog meer in de koest lag.

---

Keep your head up, keep your heart strong

Lynnette Charlene Livingston

'Waarom brengen ze dat in zo'n koets hierheen?' vroeg ze verbaasd. Ik keek vragend naar de brief. Ik wist zeker weten dat ik hem niet zou openmaken. 'I-k-k weet het niet,' Ik stotterde een beetje. De brief gaf veel vragen. 'Er ligt voor de rest niet in de koets. Allen een kist, maar die kan niet van de koningin zijn. Hij is te nieuw,' Ik weer naar de brief en stak vervolgens mijn hand uit met de brief in mijn hand naar Maria. Mijn gevoel zij dat ik het aan haar moet geven.

---

“You want weapons? We’re in a library! Books! The best weapons in the world!” ~The Doctor

Marilyn Avellana Pendragon

Mijn gezicht hemelde een beetje op toen ik het idee van Leon hoorde.
Een gemaskerd bal, dat leek me echt wel enorm fijn om te doen.
"Je idee bevalt me wel," Zei ik opgewekt en toverde een rij hagelwitte tanden tevoorschijn. "Dat ik daar niet was opgekomen."
Glunderend beet ik op mijn onderlip en was weer verschillende dingen aan het plannen in mijn hoofd.
Stiekem vond ik een gemaskerd bal wel iets mysterieus en en romantisch hebben, al wist ik niet bepaald waarom.




Xamen Kennedy Peyton

Ik legde mijn hand voorzichtig op haar onderrug en glimlachte bemoedigend.
"Ik heb geen idee waar Maria is," Zei ik en begeleidde haar door het kamp. "Maar daar komen we maar op één manier achter en dat is haar zoeken."
Samen met Kayleigh keek ik op plekjes waar ze eventueel zou kunnen zijn, maar nergens in het kamp was er een spoor te bekennen van Maria.
"Ik denk dat ze het kamp verlaten heeft," Zei ik en fronste even. "Ze zal vanavond wel terug zijn of zo."

---

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

Kayleigh the Duchtman

'Nouja, dat is dan jammer. Dan moeten we wat anders gaan doen.' Ik keek om haar heen. 'Ik zie haar ook nergens.' We liepen wat rond. 'Er is niet veel te doen he?' zuchtte ik en bekeek wat spullen die rond lagen. 'Het is irritant als ik niet kan jagen.. Sorry als ik te veel zeur trouwens.' zei ik er snel achteraan.

Christopher.

'Als je denkt dat ik meisjes niks aan doe, ik heb er al meerdere verwond, dus ik zal maar heel snel afstappen als ik jou was.' zei ik kil. Ik knikte naar de grond. 'Dat paard neem ik heus niet mee van je hoor, ik heb zelf een betere.' Ik sloeg mijn ogen ten hemel. 'Gaat dit nog lang duren...' Ik stak het zwaard nog iets harder tegen haar keel. 'En ja zeker je kan heel goed afstappen met zo'n zwaard tegen je keel, als je echt wilt...' Ik siste zacht tussen mijn tanden.

[ bericht aangepast op 20 juni 2012 - 20:18 ]

---

"It's funnier in Enochian." ~ Castiel

Xamen Kennedy Peyton

"Kayleigh," Zuchtte ik en keek haar met een gespeelde afkeurende blik aan.
"Ik heb een idee," Zei ik en kruiste mijn armen. "Elke keer als je jezelf nog verontschuldigt tegenover iemand, terwijl dat het niet eens nodig is, ga ik je een tik geven. Misschien dat je dan op die manier wat zelfzeker wordt."
Lachend wandelde ik verder en schudde mijn hoofd.

---

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

June Rose Richmond.

"Als je denkt dat ik meisjes niks aan doe, ik heb er al meerdere verwond, dus ik zal maar heel snel afstappen als ik jou was" Zegt hij kil. Meestal ben ik niet snel bang of geef ik mezelf over, maar dit is anders. Iets wat ik nog nooit heb meegemaakt. Ik wist wel dat er mensen in het bos woonde, maar ben ze nog nooit tegen gekomen. "Dat paard neem ik heus niet mee van je hoor, ik zelf een beter" Zegt hij, waarna hij zijn ogen even neerslaat. Ik hou me in, maar als hij geen zwaard had gehad, zou hij nu zeker een paar woorden in zijn gezicht krijgen die hij liever niet wilt horen, aangezien er geen beter paard bestaat dan Shadow. "Gaat dit nog lang duren... en ja zeker, je kan heel goed afstappen met zo'n zwaard tegen je keel, als je echt wilt.." Het laatste sist hij zacht. Als ik echt wil. Dus hij denkt dat ik dit wil? Hij steekt het zwaard harder tegen mijn keel, waardoor er een straaltje bloed uit sijpelt. Laat ik me dan toch maar overgeven, maar zéker niet met plezier. Ik bedoel, wat valt er aan te doen? Geluidloos stijg ik af van Shadow, maar ik twijfel dan ook geen énkel moment om hem los te laten, dus blijf ik naast hem staan met nog steeds het zwaard tegen mijn keel aan.

---

'I don't want to leave her just because she makes me a better person.'

Kayleigh the Dutchman

Ik grinnikte. 'Sorry Xame.' Ik sloeg mijn goede arm om zijn schouders. 'Weetje, vervelen met zn tweeen valt best mee. Het is zo verschrikkelijk als je alleen bent. Met zijn tweeën kan je tenminste nog praten.' zei ik vrolijk. Ik keek naar een eekhoorntje dat over de takken wegrende en vlak voor mijn voeten langs sjeesde, glimlachend keek ik het na.

Christopher
'Ik hoef geen goud of juwelen, of wat je dan ook maar hebt.' zei ik kil. 'Ik wil informatie. Informatie over het dorp, over de koning en over alles daar.' siste ik. Langzaam liep ik naar haar toe, mijn zwaard iets zachter, maar toch nog goed tegen haar keel aan houdend. Ik stond zo dichtbij dat ik een pluk van haar haar pakte en er licht aan snoof. 'Dorpeling.' mompelde ik. ' Ik wist het...' Nog steeds keek ik haar aan. 'Geef antwoord en ik doe jou en je mooie paardje niks.' siste ik nog steeds.

---

"It's funnier in Enochian." ~ Castiel

Xamen

Ik lachte even. "Geeft niets en je hebt gelijk...Als je je alleen verveelt, kan het erg vermoeiend worden."
Met mijn hand wreef ik even over mijn kin terwijl ik nadacht over wat ik zou kunnen doen.
Wachten op Maria was een optie maar aangezien we niet wisten wanneer ze terug kwam, moesten we maar iets bedenken om ons bezig te houden.

---

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

June Rose Richmond.

"Ik hoef geen goud of juwelen, of wat je dan ook maar hebt." Zegt hij kil, "Ik wil informatie. Informatie over het dorp, over de koning en over alles daar." Sist hij. Langzaam loopt hij naar me toe en houd zijn zwaard iets zachter tegen mijn keel aan. Hij pakt een plukje van mijn haar beet in zijn hand en snuift er even aan, terwijl ik hem recht in zijn ogen aankijk. "Dorpeling." Mompelt hij. "Ik wist het..." Vervolgt hij, terwijl hij me nog steeds aankijkt. "Geef antwoord en ik doe jou en je mooie paardje niks." Sist hij. "Alles gaat zijn gangetje in het dorp. Niets meer en niets minder. En dat ik een dorpeling ben, betekend niet meteen dat ik ook achter de besluiten van de koning sta." Zeg ik kalm en kijk hem nog steeds aan. Denkt hij nou echt dat ik al die informatie heb? Hij kan dan misschien wel de kleding onder mijn cape vandaan zien komen, maar rijk zijn heeft geen betekenis. Laat staan, ik wíl niet eens in zulke luxe leven. Kijk naar de andere mensen op straat die staan te bedelen. Hun hebben het geld nodig, niet ik. Maargoed, wat kun je er aan doen?

---

'I don't want to leave her just because she makes me a better person.'

Maria Ciara Maunier
Even wou ik de brief het allerliefste van haar aannemen, maar gelukkig bedacht ik me nog net op tijd en schudde ik mijn hoofd. 'Ik denk dat we die brief beter bij de andere spullen van de koningin kunnen leggen. Hij is niet voor één van ons bedoeld, dus kunnen we hem beter ook maar niet openen.' Een heel slim antwoord, al zeg ik het zelf 'Dan kan je me gelijk laten zien waar je alle spullen neer hebt gelegd en kunnen we daarna weer terug naar het kamp' Ik wou namelijk maar al te graag even met Xamen praten. Ik moest hem vragen of hij hier iets vanaf wist en zo ja, waarom hij me er nooit over verteld hjad.

---

Keep your head up, keep your heart strong

Yuffie schreef:
(...)

Komt nog wel een keertje;) Het is toch bijna vakantie voor jou of niet?

[Ja, over ongeveer 1,5 week. Maar eerst de proefwerkweek door zien te komen. Nou ja, dat komt wel goed.]

[ bericht aangepast op 20 juni 2012 - 22:31 ]

---

A single dream is more powerful than a thousand realities. -JRR Tolkien