[RPG] New Kingdom [twee] - Speeltopics

Topic eigenaar; ThoseWords

[ bericht aangepast op 17 juni 2012 - 1:34 ]

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

Marilyn Avellana Pendragon

Ook al wist ik donders goed dat hij waarschijnlijk even alleen wilde zijn, besloot ik toch om achter hem aan te gaan.
Zacht liep ik door de gangen opzoek naar Leon toen ik hem eindelijk had gevonden bleef ik op een paar meter afstand staan.
"Leon?" Vroeg ik zacht en durfde niet goed dichterbij te komen. "K-komt het door de piano?"
Ik voelde me schuldig omdat hij plots zo weg was gerend nadat hij even op de piano had gespeeld.
Het was immers mijn idee om de piano in de balzaal te krijgen.
Ik wilde vragen of het wel ging, maar besloot om te zwijgen aangezien het een domme vraag was, natuurlijk ging het niet goed.
Anders was hij niet weggelopen.

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

Leon James Smith

"Leon?" hoor ik Marilyn achter me. 'K-komt het door de piano?"
Ik geef geen antwoord. Ik had er alles voor gegeven om nu even alleen te zijn. Nog nooit had ik iemand mijn verdriet laten zien en dat was ik eigenlijk ook niet van plan. Diep van binnen wil ik schreeuwen naar Marilyn dat ze moet opzouten, dat ze me alleen moet laten! Maar ik kan het niet. Ik krijg de woorden niet over mijn lippen heen en ik ben niet in staat om tegen het meisje te schreeuwen. Wat deed ze toch met me? Normaal had ik ieder ander de huid vol gescholden, maar met Marilyn lukte het niet.

It's never gonna happen, Guys.

Marilyn Avellana Pendragon

Voorzichtig deed ik toch een paar stappen in zijn richting en bleef twijfelend achter hem staan.
"Je mag het niet opkroppen, weet je," Zei ik en legde uiteindelijk mijn hand troostend op zijn schouder. "Dat laat je alleen maar ellendig voelen."
Ik wist waarover ik sprak, natuurlijk had ik niet hetzelfde als hem meegemaakt maar toch wist ik hoe het voelde om iemand te missen.
Toen hij niet meteen reageerde, beet ik even op mijn onderlip.
"Als er iets is wat ik voor je kan doen?" Vroeg ik uiteindelijk en liet langzaam mijn hand van zijn schouder glijden.

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

Leon James Smith
Marylin had makkelijk praten. Ze wist niet waar ik doorheen ging, wat ik allemaal had meegemaakt. "Als er iets is wat ik voor je kan doen?"
Ik voel haar hand naar beneden glijden, maar voor ze hem helemaal laat vallen grijp ik hem vast. Een beetje ongemakkelijk kijk ik naar haar vingers en speel ermee. Nog nooit in mijn leven was een hand zo interessant voor me geweest. Als ik beneden Thomas zie lopen, krul ik mijn vingers om de hare en trek haar mee naar mijn -ik bedoel onze- kamer. Die bemoeial van een arrogante zoon hoefde mijn zwaktes niet te kennen. Dan werd ik zwak voor de vijand. In de kamer plof ik neer op het bed en staar naar het plafond, terwijl mijn verleden aan mijn ogen voorbij raast.

[ bericht aangepast op 17 juni 2012 - 1:55 ]

It's never gonna happen, Guys.

Marilyn Avellana Pendragon

Wanneer hij op het bed neerplofte en naar het plafond keek, slikte ik moeizaam.
Ik wist niet wat hij van plan was, maar aangezien hij me niet had weg gejaagd, wat ik eerst wel dacht, had ik het vermoeden dat dit de goede kant opging.
Uiteindelijk ging toch maar op de bedrand zitten en sloeg mijn benen over elkaar.
"Wat scheelt er aan?" Vroeg ik uiteindelijk terwijl ik even naar mijn knieën keek.
Ik had een lichtelijk vermoeden, maar kreeg het gewoon niet over mijn lippen omdat ik niets verkeerd wilde zeggen.

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

Leon James Smith

Ik voel het bed iets opveren, waardoor ik weet dat Marilyn op het bed is komen zitten. "Wat scheelt eraan?" vraagt ze. Ik zeg niets. Er mankeerde zoveel aan mijn leven! Het enige wat nog echt leuk was geweest was mijn werk. Dat had voor genoeg afleiding gezorgd. Ik zoek naar woorden, maar ik kan ze niet vinden. Een enorme behoefte om er ineens alles uit te gooien en aan Marilyn te vertellen borrelt in me naar boven. Maar ik weet niet welke woorden ik kan gebruiken, ik weet niet hoe ik het haar moet vertellen.
"Ik weet niet hoe te beginnen.." zeg ik aarzelend.
Hoewel ineens de opwelling om alles te vertellen was opgekomen, vond ik het zwaar en lastig om er echt over te beginnen. Ik had dit verhaal nooit eerder aan iemand vertelt.

[ bericht aangepast op 17 juni 2012 - 2:10 ]

It's never gonna happen, Guys.

Marilyn Avellana Pendragon


"Ik weet niet hoe te beginnen." Hoorde ik hem na een tijdje aarzelend zeggen.
Ik keek hem aan en glimlachte bemoedigend.
"Begin bij het begin," Zei ik voorzichtig. "Maar voel je niet verplicht."
Mijn blik gleed over zijn gezicht terwijl ik me afvroeg wat er in zijn hoofd speelde.
Ik wilde hem helpen, al wist ik niet bepaald waarom aangezien ik hem pas gisteren had ontmoet.
Eerlijk gezegd mocht ik hem gisteren absoluut niet.
Hij was arrogant, brutaal en te zelfzeker...dingen die ik ook was en daar ergerde ik me aan.
Maar van alle dingen die hij gisteren was, was er vandaag niets meer van te bespeuren.

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

Leon James Smith

"Ik.." Zuchtend sluit ik mijn mond weer. Waarom was dit zo moeilijk? En waarom wou ik dit Marilyn zo graag vertellen? En opeens weet ik het! Ik veer overeind en kijk Marilyn aan. Ze leek op mijn zus! Hoewel er ook verschillen waren, vooral in uiterlijk, leek Marilyn verdacht veel op haar. Net zo tegen de regeltjes als mijn zus, een meisje dat altijd op zoek was naar het avontuur. Hoewel Marilyn dit nooit tegen me gezegd had, kon ik het wel afleiden uit haar manier van doen. In een opwelling leg ik mijn hand in haar nek, maar direct trek ik mijn hand weer terug en begin ik te vertellen.
"Het begon op de laatste avond onder het regime van de koningin. Ik was vroeg mijn bed in gegaan, omdat ik een enorme hoofdpijn had. Dat is uiteindelijk hetgene wat mijn leven heeft gered."

[ bericht aangepast op 17 juni 2012 - 2:26 ]

It's never gonna happen, Guys.

Marilyn Avellana Pendragon

Toen hij zijn hand in mijn nek legde, wist ik niet echt wat hij van plan was, maar toen hij begon te vertellen, ontspande ik weer.
Ik luisterde geboeid naar wat hij te vertellen had en trok mijn benen op het bed zodat ik wat gemakkelijker zat.
Toen de koningin nog leefde, was mijn moeder haar hofdame geweest waardoor ik het enigszins jammer vond dat ze van haar troon werd gestoten door onze huidige koning.
Bewust bleef ik toch in het kasteel wonen aangezien ik toch nergens anders heen kon gaan.
Onbewust speelde ik met een zwarte krul van mij terwijl ik nog steeds geboeid luisterde.

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

[Bewust, onbewust het staat zo vreemd onder elkaar, terwijl het wel klopt]

Leon James Smith
"Ik was al de hele week wat ziek geweest en die dag lag ik met knallende koppijn op bed. Mijn ouders zaten beneden nog gezellig een spel te doen met mijn oudere broer en zus. Ik kon ze duidelijk horen nog boven. Hoewel mijn ouders best rijk waren, woonden we in een klein huisje. Mijn moeder hield niet van groot. Rond een uur of elf 's avonds werd er keihard op de voordeur gebonsd. Ik was nog steeds niet in slaap, aangezien de hoofdpijn me teisterde. Ik hoorde een paar zware mannenstemmen en wat rommelen beneden. Precies op het moment dat ik eindelijk een beetje wegzakte, hoorde ik mijn moeder en zus beneden schreeuwen. Ik weet nog hoe ik bovenaan de trap stond en ze hoorde gillen." Ik stop even met mijn verhaal om op adem te komen. De kostbare tranen stromen als watervallen over mijn wangen, terwijl ik als jongen zijnde bijna nooit huil. Dit is voor het eerst sinds tijden dat de kostbare vloeistof over mijn wangen naar beneden loopt. "De deur naar de kamer stond open en toen ik de hoek omkeek, zag ik een man in wachterskostuum mijn moeder bedreigen met een mes. Mijn vader lag aan de andere kant van de kamer, dood, net zoals mijn broer. Ik zal dat beeld nooit meer vergeten.. dat dat.." en verder dan dat kom ik niet. Ik kan niet meer vertellen. Het is te pijnlijk om te herinneren.

It's never gonna happen, Guys.

Marilyn Avellana Pendragon

Ik was erg aangedaan door zijn verhaal en voelde me rotslecht toen ik hem zag huilen.
Het liefste wat ik nu had willen doen, was hem omhelzen maar aangezien ik dat nogal vreemd vond, legde ik mijn hand op de zijne en streek er geruststellend met mijn duim over.
Ik perste mijn lippen heel even op elkaar en sloeg mijn ogen neer.
Waarom wilde ik het nu ook al weer weten?
"Het spijt me dat ik er over begon," Zei ik zacht en wist niet goed wat ik nog moest zeggen zonder dat ik hem nog meer pijn zou doen.

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

Leon James Smith
"Het geeft niet." Ik kijk naar haar hand, waarmee ze zachtjes over de mijne wrijft. "Ik hoop gewoon dat het verhaal niet te erg voor je was."
De tranen verdwijnen langzaam en de onrust in mijn maag neemt iets af. Het huilen voelt een beetje als een opluchting, dus het is toch een beetje positief dat ik het vertelt heb. "Ik vertrouw je, Marilyn. Ondanks dat we elkaar nog maar een dag kennen. Ik hoop dat je dit aan niemand anders door verteld." -- "Alsjeblieft" voeg ik nog net niet smekend er achteraan. Ik trek haar in een omhelzing, puur omdat ik het nu echt nodig heb en al veels te lang niet gekregen heb.

It's never gonna happen, Guys.

Marilyn Avellana Pendragon

Echt een sprookje was zijn verhaal niet, maar ik kon er wel wat tegen.
"Ik zwijg," Zei ik zacht en leunde met mijn hoofd wat op zijn schouder.
Aan wie zou ik trouwens zijn verhaal kunnen vertellen?
De paarden? De straatkat die elke ochtend kwam bedelen voor eten?
Alsof die echt zaten te wachten op een gek die tegen hen praatte.
Mijn zin om de balzaal nog te versieren was weg, morgen had ik ook nog tijd zat.
Om eerlijk te zijn kon ik in deze houding uren zitten, gewoon omdat het fijn aanvoelde, bijna vertrouwd zelfs.
"Leuk om te weten dat je me vertrouwd," Glimlachte ik voorzichtig terwijl ik opkeek zodat ik hem aan kon kijken.



[Ik heb een strak plan....Ik ga slapen :W Ik reageer morgen ook nog, toodles (: ]

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

[Ik ook weltrusten;) Ik zet er nu nog er wel een stukje op, maar dan kruip ik ook mijn bed in!]

It's never gonna happen, Guys.

Leon James Smith

"Ik zwijg" hoor ik Marilyn zeggen. Een glimlach verschijnt op mijn gezicht. Mijn verhaal was veilig. Ik heb de behoefte Marilyn nog dichterbij te trekken, maar doe het niet. Een beetje verward door de vreemde gevoelens laat ik Marilyn weer los. Ik snap echt niet hoe ik zo snel iemand kon vertrouwen, waarschijnlijk omdat ze inderdaad iets weg had van mijn zus. Ik sta op van het bed en reik haar een hand uit. "Kom, je zult vast wel honger hebben."

It's never gonna happen, Guys.