Alessia Britt Davis - District 10.
Toen ik op m'n platform stond had ik mijn medetributen bekeken. Ik zou ze aankunnen, maar dan moest ik wapens hebben. Ik had ook naar de Hoorn gekeken, maar vond het niet de moeite waard. Dus toen de gong ging, was ik van mijn platform gesprint, langs de zijkant gerend, had een kleine lichtgroene rugzak meegenomen en was het bos ingesprint. Nu liep ik al weet ik niet hoelang door het bos. Ik besloot even uit te rusten en de inhoud van m'n tas te bekijken. Ik opende hem en liet alles eruit vallen. Een zwarte slaapzak, een waterfles zonder water en twee messen. That's it. Ik zuchtte, nu moest ik ook nog op zoek gaan naar water. Snel pakte ik mijn tas weer in, toen ik gekraak van takjes hoorde en liep verder. Ik vroeg me af hoeveel tributen er al gestorven waren, ik had namelijk al aardig wat kanonsschoten gehoord. Ik keek omhoog, het begon al te schemeren, ik wilde eigenlijk wel slapen, maar waar was dat mogelijk? Zonder dat ik in mijn slaap vermoord werd. Ik keek om me heen en bedacht toen, dat ik wel in de boom kon gaan liggen. Ik klom behendig in een boom en ging liggen. Ik staarde omhoog en dacht na. Ik wilde helemaal niet meedoen in The Hunger Games, maar Reaping Day was onvoorspelbaar, je wist het nooit. Maar ik was ook niet bang om dood te gaan, als ik zou sterven, zou ik weer bij mijn moeder terugkomen en met die gedachte viel ik in slaap.
Cute as a button every single one of you. | Now stay with me cause im quite quick 5 6 7 8