[RPG] New Kingdom [één] - Speeltopics

Ver weg, in een ander decennium, is er een koninkrijk met een koning die nooit de steun van zijn volk had gekregen, was het niet dat ze bang voor hem waren. Deze koning heeft namelijk de echte, oorspronkelijke koningin van dit land vermoord.

Er zijn in dit koninkrijk tegenwoordig twee volken: het ene is trouw aan de nieuwe koning en leeft op het land in de buurt van het paleis.
Maar diep in de bossen, ver weg van de bewoonde wereld, leeft er nog een groep mensen: mensen die allemaal hun eigen reden hebben om de nieuwe koning te haten, allemaal op de één of andere manier in aanraking zijn geweest met de gruwelijke daden van deze nieuwe koning. De mensen strijden, vechten, trainen, wachtend tot het moment dat ze de strijd aan kunnen gaan met de koning.

[ bericht aangepast op 15 juni 2012 - 21:49 ]

Keep your head up, keep your heart strong

Lynnette Charlene Livingston
'Ik weet het niet,' Antwoordde ze. Ik wist het zeker niet, want ik wist niet wat voor spullen de koning had van de koningin. Allebei onze monden stonden open. Ik had nog nooit zo'n koest gezien.'Waarom nemen we geen kijkje?' Stelde ik voor en pakte een kleine rookbom. Met een lucifer stak ik hem aan en gooide hem richting de koest. 4 soldaten inclusief de rijder keek verbaasd. De rookbom ontplofte en ze waren niet meer te zien. 'Ben zo klaar,'Zei ik en liep de rook in. De rook stonk, maar daar was ik langzamerhand gewent aan. Ik haalt eerst de rijder van de koest af en vervolgens even een par soldaten bewusteloos slaan. Na 15 minuten was de rook weg. 'Als je dan iets belangrijks vervoerd zorg dan voor goede bewakers,' zuurde ik. 'Wil jij kijken wat erin zit?' vroeg ik aan Maria.

“You want weapons? We’re in a library! Books! The best weapons in the world!” ~The Doctor

Leon James Smith

"Ben je nu helemaal?" vraagt ze geschrokken. "Je maakt me echt nerveus."
Een grote grijns verschijnt op mijn gezicht. Zo makkelijk om Marilyn te pesten. Misschien als ik lang genoeg doorging, dat Marilyn gewoon terug naar het kasteel vlucht, dan had ik alsnog een kamer voor mezelf. Opeens mislukt de poging van Marilyn om opzij te stappen en ik voel nog net hoe ze zich aan mijn shirt vastgrijpt. Met moeite weet ik ons allebei overeind te houden door zelf de grote kast vast te pakken.En terwijl Marilyn boven haar koffer hangt, hoor ik het boord van mijn shirt scheuren. Uiteindelijk krijg ik het voor elkaar Marilyn weer overeind te krijgen. Een beetje trillend staat ze nog tegenover me, terwijl ze nog steeds mijn shirt vasthoudt. "Mag ik mijn shirt terug?"

[ bericht aangepast op 16 juni 2012 - 17:16 ]

It's never gonna happen, Guys.

Marilyn Avellana Pendragon

Ik liet onmiddellijk zijn shirt los en streek snel een krul uit mijn gezicht.
"Sorry," Mompelde ik ongemakkelijk. "Alweer."
Snel draaide ik me een stukje weg van hem en perste mijn lippen op elkaar.
Het leek haast wel of ik er voor probeerde te zorgen dat ik zijn aandacht had.
Ik had het gevoel dat ik ongeluk aantrok vandaag en vroeg me af wat het volgende probleem zou worden.
Zwijgend stapte ik, zonder hem te bedanken, bij hem weg en ging weer aan het raam staan terwijl ik mijn armen over elkaar sloeg.
Ik hoopte vurig dat het snel middag zou zijn want ik was niet zeker of ik het nog lang met hem zou uithouden.

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

Leon James Smith

Spijtig trek ik mijn shirt uit en kijk naar de scheur die in het shirt zit. Hij loopt vanaf de bovenkant van het boord tot ergens halverwege het shirt. Fijn, die kon ik nu net zo goed weggooien.
"Bedankt, nou is hij stuk.." mompel ik chagrijnig.
Ik pak mijn tas vanachter het bed vandaan en zoek naar een nieuw shirt. Ik pak een simpel blauw T-shirt uit mijn tas en trek dat over mijn hoofd heen. Precies op dat moment wordt er op de deur geklopt en nieuwsgierig naar wie het is, loop ik richting de deur.

It's never gonna happen, Guys.

Marilyn Avellana Pendragon

"Bedankt, nou is hij stuk." Hoorde ik hem achter me mompelen, waardoor ik met mijn ogen rolde.
"Ik plande het niet hoor," Mompelde ik terug en net op dat moment werd er op de deur geklopt.
Nieuwsgierig wierp ik een blik over mijn schouder om te kijken wie het was toen de deur werd opengedaan, zag ik dat het de zoon van de gastheer was.
Fijn, wat wilde hij nu weer?
Ik draaide me om in hun richting en ging op de vensterbank zitten en wachtte tot hij zei waarom hij er was.

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

Leon James Smith

Wat moet die bemoeial nou weer hier? Grijzend stapt de zoon van de gastheer over de drempel heen en zonder ook maar aandacht aan mij te besteden, loopt hij direct richting Marilyn. Overdreven maakt hij een buiging voor Marilyn en pakt haar hand om er een kus op te geven. Walgend draai ik mijn gezicht van de twee weg, wat een enorme slijmbal.
"Ik ben mij helemaal vergeten voor te stellen. Mijn naam is Thomas en de uwe?" vraagt de zoon van de gastheer.

It's never gonna happen, Guys.

Marilyn Avellana Pendragon

Mijn humeur verbeterde totaal niet toen de zoon van de gastheer een kus op mijn hand drukte.
Ik probeerde weg te trekken, maar aangezien hij het steviger vast had dan ik verwacht had, staakte ik die poging al snel.
"Ik ben mij helemaal vergeten voor te stellen. Mijn naam is Thomas en de uwe?" Hoorde ik hem vragen terwijl ik de achterkant van mijn hand probeerde af te vegen aan mijn jurk.
"Marilyn," Zei ik sceptisch en bekeek hem van top tot teen.
Ik keek naar Leon in een poging hulp te zoeken aangezien ik hier absoluut geen zin in had.

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

Leon James Smith

Ik zie Marilyns hulp zoekende blik en hoewel ik dit vrij grappig vind, besluit ik haar te helpen.
"Zou je nu onze kamer weer willen verlaten? Wij waren ons aan het voorbereiden om aan het werk te gaan." zeg ik bot
"Oh, daar kan ik ook wel mee helpen!"
Voor ik het weet, trekt hij Marilyn uit de vensterbank en sleept haar naar de deur. "Ik zal u alles laten zien, wat er gaat gebeuren."
Hij duwt Marilyn voor zich de deur uit, daarna werpt hij een gemene grijns mijn kant op, voordat hij zelf ook verdwijnt. Hij dacht zeker een kans te maken bij Marilyn, wat een aansteller. Ik besluit het tweetal op een afstandje te volgen en ik steek even kort mijn hand op als Marilyn achterom kijkt.

It's never gonna happen, Guys.

[Reageer wat later, moet even naar mijn oma]

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

[oke, mijn vriend komt ook zo dus ik ben er ook even niet ]

[ bericht aangepast op 16 juni 2012 - 19:29 ]

It's never gonna happen, Guys.

Marilyn Avellana Pendragon

Wanneer Thomas een arm om me heen sloeg om me te begeleiden, sloeg ik die weg.
Hij keek me eerst even vreemd aan, maar ging er niet op in.
Om eerlijk te zijn vertrouwde ik hem voor geen haar en meestal kon ik wel vertrouwen op mijn voorgevoel.
"Leon, we hebben hier geen tijd voor, toch?" Vroeg ik in een poging Thomas af te schudden. "Er is zo veel te doen en zo weinig tijd."
Ik keek over mijn schouder en gebruikte mijn gezichtsuitdrukking om hem duidelijk te maken dat ik bij Thomas uit de buurt wilde blijven.
Ergens hoopte ik dat hij wat mee zou werken.

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

Leon James Smith

Marilyn voelt zich duidelijk niet goed in Thomas buurt.
"Nee, niet echt. We moeten nu aan de slag."
Ik trek Marilyn bij Thomas weg en begeleid haar naar buiten, waar de eerste activiteiten plaats zullen vinden. "Volgens mij mag je hem niet zo he?" vraag ik, maar eigenlijk weet ik het antwoord al. Een verlichting is direct op haar gezicht te zien, nu we uit Thomas buurt zijn. In de verte staan de schietdoelen al en samen met Marilyn ga ik daar in de buurt staan.
"Onze eerste activiteit, boogschieten."

It's never gonna happen, Guys.

Marilyn Avellana Pendragon

"Bedankt," Zei ik toen we eindelijk verlost waren van Thomas. "Ik mag hem inderdaad niet."
Wanneer we aankwamen bij de schietdoelen die ze bij boogschieten gebruikten, keek ik wat verbaasd naar Leon toen ik hoorde wat hij zei. "Onze eerste activiteit, boogschieten."
"Wacht, bedoel je dat ik ook moet boogschieten?" Vroeg ik wat ongelovig. "En bekeek alle doelen die er stonden opgesteld. "Dan is de kans groot dat er zeker gewonden vallen."

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

Leon James Smith

"Dan is de kans groot dat er zeker gewonden vallen." Ik moet lachen om haar opmerking."Ik denk alleen niet dat het de bedoeling is dat jij gaat schieten, Marilyn. Waarschijnlijk is het de bedoeling dat jij rondloopt om de mensen te vermaken, terwijl ze wachten op hun beurt." Ik pak een pijl en boog uit de schappen en richt op het doel. Boogschieten is niet één van mijn beste kwaliteiten. Toch schiet ik de pijl in één keer recht in het doel. "Ik ben alleen bang dat we niet lang van Thomas af zijn." fluister ik richting Marilyn en wenk naar achteren, waar de jongen ons van een afstandje in de gaten houdt.

It's never gonna happen, Guys.

Marilyn Avellana Pendragon

Toen ik merkte dat Thomas aanstalte maakte om in ons richting te lopen, nam ik Leons bovenarm vast.
"Doe alsof je het me leert," Zei ik zacht en gehaast. "Misschien gaat hij dan weg. Alsjeblieft."
Ik keek snel nog even over mijn schouder naar Thomas en dan weer naar Leon.
"Ik maak het dan wel eens goed," Zei ik nog steeds gehaast. "Of ik betaal je als het moet."
Ik fronste even en lachte kort nadat ik besefte hoe wanhopig ik wel niet klonk.
Wanneer ik besefte dat ik hem nog steeds vast hield, liet ik mijn hand van zijn arm glijden en keek hem bijna smekend aan.

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.