• Deze RPG gaat over een groep vrienden die voor een project worden uitgezonden naar Thailand. Het project is bedoeld om naar Elephant Nature Park te gaan in Chiang Mai, waar ze in uitzondering een mahout cursus krijgen en te weten te komen over het leven van de olifaten. Maar daarnaast besluiten ze een omweg te maken en heel Thailand te doorkruisen. Van Chiang Mai naar Bangkok, van Bangkok naar het luxe Puckett en van Puckett naar Koh Pipi en Koh Samui. Op hun reis beleven ze veel avonturen en leren ze veel over het prachtige en soms harde leven in Thailand.

    Meisjes:

    1. Alexandra (Alex) Bonita Lopez - Nachos
    2. Madison Sophie Parker - MoccaSins
    3. Dion Moore - OneMiracle
    4. Amy Winchester - DracoXApple

    Jongens:

    1. Luke Jones - prejudices
    2. Wordt nog gemaakt - Y0L0
    3. Jake Logan Smith - Slush
    4. James Orlando Scagotti - TheRumIsGone

    Regels;

    ; Schelden en +16 is toegestaan
    ; OOC met ( ), { }, [ ], - - enz.
    ; ALTIJD de volledige naam van je character boven je stukje zetten.
    ; Schrijf vanuit de ogen van je character.

    We beginnen op het Schiphol in Nederland. Vlak voordat we vertrekken.
    Let's startt (:

    [ bericht aangepast op 9 juni 2012 - 19:12 ]


    how dare you speak of grace

    *haha ja ik ook (: *


    The expert in anything, was once a beginner.

    [Waarom doen jullie dat dan niet? >.<]


    how dare you speak of grace

    * goed punt ik ga nu wat schrijven*


    “ Sometimes the heart sees what is invisible to the eye “ - H. Jackson Brown Jr.

    Madison Spohie Parker
    Ik werd wakker van de stem van een van de stewerts die zei dat we bijna gingen landen, ik ging zuchtend rechtop zitten en klikte mijn riem weer vast en legde mijn warme deken weer in mijn grote handtas. Ik keek om me heen en zag dat alweer bijna iedereen wakker was, ik wreef even in mijn ogen en geeuwde, nog eventjes dacht ik in mezelf.


    “ Sometimes the heart sees what is invisible to the eye “ - H. Jackson Brown Jr.

    Amy Winchester

    Ik opende mijn ogen en rekte mezelf een paar keer uit, goed geslapen had ik niet, vanwege de nachtmerrie en het vliegtuig. Maar gelukkig was het niet te zien, en had ik geen wallen onder mijn ogen.


    The expert in anything, was once a beginner.

    Alexandra Bonita Lopez

    Ik keek op van mijn boek toen de steward Madison aantikte en zei dat we bijna gingen landen. Madison deed haar ogen nog even dicht. 'Lekker geslapen?' vroeg ik grijnzend. Ik keek naar de andere kant van het gangpad. Zou Jake al wakker zijn?


    how dare you speak of grace

    Dion Moore

    Ik was al een tijdje wakker en had mijn muziek al weer aan toen ik de stem door het vliegtuig hoorde gaan met de mededeling dat we bijna gingen landen. Ik gaapte kort en deed de gordel weer om keek vervolgens naar Amy. "Goed geslapen?", vroeg ik waarna ik mijn blik naar Luke liet gaan en hem wakker probeerde te maken. "We gaan landen." melde ik enkel waarna ik weer voor me keek.


    Happy girls are the prettiest !

    Madison Sophie Parker
    Ik keek Alex even aan "Lekker geslapen" vraagt ze, ik lach even "Ja, nu ben ik uitgerust voor Thailand" zeg ik. Ik ga rechtop zitten en doe mijn oortjes weer in en ik hoor de stemmen van Simple Plan. Ik kijk naast me en zie dat Jake nog steeds slaapt, ik schud hem een beetje tot hij wakker word en lach naar hem "We gaan zo landen" zeg ik hem.


    “ Sometimes the heart sees what is invisible to the eye “ - H. Jackson Brown Jr.

    Amy winchester

    Zucht zachtjes. 'Niet echt, aangezien...je snapt me wel' kijkt even naar Luke, en grinnikt om zijn warrige slaaperige hoofd. 'Goeie morge schone slaapster' lacht zachtjes en kijkt weer vooor zich uit. Ik deed mijn oortjes in, en wachtte op de landing


    The expert in anything, was once a beginner.

    Jake Logan Smith

    Ik schrok wakker toen iemand me door elkaar schudde. 'We gaan zo landen.' zei Madison. Ik deed mijn ogen voorzichtig open en knikte. Ik zette zijn stoel omhoog en vouwde het dekentje weer op om het vervolgens in de stoel naast me te leggen. Ik deed mijn riem weer vast en ging recht op zitten. Ik keek op mijn horloge, dat moest ik even gaan verzetten. Ik zette hem van half 5 naar half 10. Nog maar een half uurtje. Tevreden deed ik mijn ogen nog even dicht.


    Lol hebben met een docent op facebook? JA, dat kan.

    [Aah! Jullie zijn al begonnen. Samenvatting tot nu toe? Kan ik ergens inspringen met Rowan?]


    "Everything you see exists together in a delicate balance." -Mufasa

    *We gaan nu bijna landen in Thailand dus ik denk gewoon bij het vliegveld ofzo dat we elkaar dan eindelijk allemaal zien ofzo..*


    “ Sometimes the heart sees what is invisible to the eye “ - H. Jackson Brown Jr.

    *Ok ik ga maar alvast verder c:*

    Madison Sophie Parker
    Ik voel aan de druk in mijn oren dat het vliegtuig naar beneden gaat, door mijn oortjes is druk niet heel erg. Na ongeveer een kwartier zie ik Thailand en het vliegtuig al uit het raampje, ik lach als ik de grond onder ons zie. We komen steeds dichterbij de grond en na een tijdje voel ik klap en we zijn weer op vaste grond. We rijden nog even verder maar dan staan we stil en word er een trapje langs de opening van het vliegtuig gereden. Ik klik mijn gordel los en kijk Jake en Alex aan "Klaar om naar buiten te gaan" vraag ik ze.


    “ Sometimes the heart sees what is invisible to the eye “ - H. Jackson Brown Jr.

    Rowan James White
    Als we geland zijn sta ik op en pak mijn rugzak van de stoel voor me. Langzaam schuifelend volg ik alle mensen naar voren, naar de uitgang. Eenmaal op het trapje slaat de drukkende warmte me te gemoed en even blijf ik staan om er van te genieten. Al lange tijd had ik niet zulke warmte gevoeld, en dat vond ik vreselijk. Ik was echt zo'n typ die het liefst 24/7 dit weer had.


    "Everything you see exists together in a delicate balance." -Mufasa

    Alexandra Bonita Lopez

    'Klaar om naar buiten te gaan?' vraagt Madison. 'Zet je schrap.' zeg ik. 'Het zal straks heel warm zijn.


    how dare you speak of grace