• De Story

    Regels:
    - Schelden en geweld mag IC, OCC niet
    - 16+ is toegestaan
    - Ik open een nieuw topic als het andere vol is, ik wijs twee anderen aan die ook een topic mogen openen als ik afwezig ben.
    - Als er na 24 uur na het sluiten van het oude topic geen nieuw topic is geopend mag je mij pb’en
    - Ik wil deze RPG actief houden dus het is wel handig als je iedere dag (of iedere twee dagen als je een dagje niet kan) iets post (behalve als dat onmogelijk is) en je er ook niet binnen een week mee stopt (i.v.m. beperkt aantal rollen)
    - Posts hebben het minimum van 3 regels, dit geldt niet als je een gesprek voert en dus omstebeurt een zin zegt (o.i.d.)
    - OCC het liefste met {}, [], (), \/, /\, ||, **, ~~, <> etc.
    - IC met de naam van het personage erboven
    - Als vanzelfsprekend niemand buitensluiten, en omdat er zo weinig rollen zijn is het ook niet leuk als er allemaal groepjes van twee personen ontstaan (dus probeer met verschillende mensen in contact te komen)
    - Houd rekening met elkaar qua tijd en gesprekken (dus niet dat het bij de een ochtend is en bij de ander avond of dat je een gesprek voert o.i.d. en dat je dan ineens niet meer online komt waardoor de ander niet meer verder kan)
    - Naamveranderingen doorgeven via het topic
    - Speel je eigen personage, niet dat van iemand anders

    - Af en toe komt er een reactie van mij in een quote blokje, dit betekend dat er een stukje verhaal lijn wordt geschreven, dit is dan niet vanuit de ogen van mijn personage, jullie mogen zelf weten hoe je daar op in speelt

    Rollen
    - Michelle Yvonne Maria Varlow (v)- LaCerise/Eline
    - Tayuya Hoshigaki (v)- AkatsukiXxX
    - Vintain Ayden O'Connor (m)- Zayngasm/Naomi
    - Timothy Floris McAllister (m)- Wonderway
    - Luna María van den Nou (v)- Amor8/Noa
    - Elena Mae Perret (v)- SupahBaby/Yara
    - Marlaina Nemesis Haywourth (v)- Syrinx
    - Nala Rose Garcia (v)- JokerBaby/Femke


    Begin
    We beginnen als iedereen aankomt bij de Ranch, Michelle laat dan zien waar iedereen zijn/haar paard kan stallen en daarna geeft ze (als iedereen er is) een rondleiding.

    [ bericht aangepast op 11 juni 2012 - 8:57 ]


    Life is like a novel, you're the author and everyday is a new page

    Michelle
    'Ja hè, en het gave is, ik heb het hier helemaal opgeknapt zien worden. Ik heb me overal mee bemoeid, de bouwvakkers werden helemaal gek van me,' ik grinnik bij de gedachte, 'maar nu is het wel precies hoe ik het wil, ik heb echt het gevoel dat dit mijn plekje is.' Een gelukkig gevoel overspoelde mijn lichaam.
    'Faith ziet er trouwens prachtig uit, hoe lang heb je haar nu al?'


    Life is like a novel, you're the author and everyday is a new page

    Nala Garcia
    "Het is hier echt geweldig." beaamde ik.
    "Nog maar een kleine week." antwoordde ik op haar vraag. "Maar ik ben nu al helemaal gek op haar. Ze is zo lief en rustig! Een echte dame." grinnikte ik.

    [ bericht aangepast op 5 juni 2012 - 19:13 ]


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Elena Mae Perret
    We liepen met z'n allen naar de wei zodat we de paarden konden laten lopen. Ondertussen keek ik naar het domein en bedacht me dat Maxime het hier prachtig had gevonden. Bijna niemand van mijn vrienden wist dat ik een broer had. En als ze het al wisten, vertelde ik dat hij ergens in Australië zat. Ik heb nooit iemand verteld over wat er echt was gebeurd. Ik voelde mijn ogen ietwat waterig worden en voor ik het wist liep er een enkele traan over mijn wang.

    [ bericht aangepast op 5 juni 2012 - 19:20 ]


    We Can Be The Kings And Queens Of Anything If We Believe

    Michelle
    'Echte dames kunnen ook heel vervelend zijn,' waarschuw ik haar. Ik herinner me nog een ontzettend vervelende merrie op mijn oude manege, ze was altijd hengstig en ging er om het minste of geringste vandoor. En ze liep ook altijd achter andere paarden aan, irritant beest. Nee, ik prefereer toch ruinen.


    Life is like a novel, you're the author and everyday is a new page

    Nala
    "Tot nu toe heeft ze zich steeds zeer goed gedragen. Ah ja. Ik heb ze ook niet lang, maar volgens mij zal ze in mijn ogen toch nooit iets verkeerd kunnen doen." glimlachte ik. Ik zag een traan over Elena's wang lopen. Ik was altijd al zeer erg oplettend geweest. Ik zag bijna alles en merkte het meteen als iemand zich niet zo goed voelde. Toch besloot ik niet meteen iets te doen. Volgens mij wou ze niet dat iedereen het zou weten, wat zeker zou gebeuren als ik het nu zou vermoeden, en ik kende haar nog helemaal niet.

    [ bericht aangepast op 5 juni 2012 - 19:21 ]


    “To live will be an awfully big adventure.”

    [Weet je dat Luna niet in de story staat? En kennen die vrienden die komen (uitgezonderd Nala) elkaar al lang?]

    Luna
    Ondanks mijn altijd zo rustige houding stamp ik met mijn voet mee op de maat van de muziek uit mijn oortjes. Ik heb echt heel veel zin om Michelle weer te zien. Wat heeft ze zich weer in haar hoofd gehaald? Een oude ranch overgenomen? Hoofdschuddend kijk ik uit het raam. Typisch Michelle. Maar kennelijk is het allemaal al opgeknapt, dus ik ben benieuwd of het echt zo mooi is als ze zegt. En natuurlijk of Merkur het er leuk vindt, superbelangrijk. Zodra ik een groot, houten huisachtig iets zie weet ik het bijna zeker: de ranch! Voor het huis strekt zich een lang zandpad uit, omgeven door bomen en gras. Ik haal mijn oortjes uit mijn oren, zet mijn ouderwetse mp4 uit en berg hem op in mijn tas die ik tijdens de reis bij me had. "We zijn er" Weet de kalme stem van Harm me te vertellen terwijl hij de auto stil zet. "Yes!" Vrolijk gooi ik de deur van de auto open en loop meteen naar de trailer, maak het kleine deurtje open en ga naar binnen. "Heeeyy" Zeg ik op een toon vol herkenning tegen Merkur. De zwarte IJslander stond redelijk relaxed in de trailer en ontspan terwijl ik hem over zijn neus aai. "Ik weet niet hoelang we hier blijven, maar zoals het er nu uit ziet hoop ik lang" Fluister ik tegen hem. "Jij vindt het vast super, als we Michelle moeten geloven" Zeg ik glimlachend. Ik maak zijn halstertouw los en kruip onder de stang door. Een stroom licht stroomt de trailer in als Harm de achterklep open doet en de achterstang los maakt. En dat weet Merkur. Hij stormt naar buiten en racet de laadklep bijna af, maar ik hou hem rustig. Al gauw staat hij opgewekt rond te kijken terwijl ik het touw half vast heb en Harm met mijn tassen aan komt lopen. "Nou, ik denk dat je het zelf wel redt" Grijnst hij. "Bel maar als je het niet leuk vindt, dan komen we je halen hoor. Je bent altijd welkom op de ranch" Er verschijnt een waterig glimlachje op mijn gezicht om hem gerust te stellen. Met een soort van brok in mijn keel kijk ik toe hoe hij Merkur een laatste knuffel geeft voor hij hem achter laat voor onbepaalde tijd. Ook al weet hij dat hij bij mij in goede handen is, officieel is hij nog steeds van Harm. Je leert zo'n band niet zomaar af; hij stond alsnog bij hen op de ranch en Harm is ook degene die geholpen heeft hem in te rijden. Dus ik begrijp hem wel. "Dat denk ik ook wel. Ik zal heel goed voor Merkur zorgen" Beloof ik hem plechtig. Harms antwoord is een omhelzing. "Geloof ik ook wel. Veel plezier; ook van de rest" Na een tijdje duw ik hem zacht van me af. "Ik belóóf dat ik goed voor Merkur zorg en dat ik zal bellen als ik het niet meer leuk vind. Maar daar zou ik maar niet op wachten als ik jou was." Ik zet een stapje naar achteren om aan te geven dat ik genoeg heb van het afscheid nemen en Harm stapt lachend in de auto. "Veel plezier" Dan rijdt hij zwaaiend weg, ik zwaai hem uit, en richt me op Merkur. "Nou jongen, daar gaan we dan" Ik doe mijn tassen om en loop in de richting van het grote huis, waarnaast ik een zwembad zie liggen in de vorm van een hartje. Hoofdschuddend sta ik daar. Dit is inderdaad van Michelle. Mijn ogen speuren de omgeving rond tot ik een groepje mensjes zie lopen. "MIES!"


    Stop acting normal. It gets bored.

    {Whow lang stukje ^^ Ik ga zo lezen c:, ik zet je eerst in de story (faal dat ik je ben vergeten, sorry daarvoor) en de vrienden kennen elkaar al best lang ^^}


    Life is like a novel, you're the author and everyday is a new page

    {Haha, ja sorry, ik schrijf nogal makkelijk als ik niet op iemand hoef te reageren XD Er komen wel kortere stukjes aan hoor ;D En trouwens, maakt niet uit & oké. Dus Luna kent de mensen die nu op de ranch zijn?}


    Stop acting normal. It gets bored.

    Michelle
    'Even wachten,' zeg ik tegen Nala.
    'Loeloe!!!' roep ik dan en ik ren enthousiast naar het donkerharige meisje toe. Ik loop haar bijna omver in mijn onstuimige knuffel.
    'Loe, ik ben zo blij dat je er bent, iedereen komt gewoon tegelijk aan, Vintain en Elena zijn er ook al en Nala maar haar ken je nog niet, ze heeft een prachtig paardje gekregen, echt super mooi. Het is een nieuwe vriendin van mij en ze is zo aardig, ik ben er zeker van dat jij haar ook aardig gaat vinden, ze is echt ontzettend lief en haar paardje ook en we lopen net naar de wei om de andere paarden weg te zetten, neem Merkur ook mee!! Mooi trouwens hè? Ik ben er zo blij mee, ik bedoel het is echt mijn plekje ik heb alles zelf geregeld, Martin was een beetje onwillig toen ik de ranch van hem af probeerde te bedelen maar toen hij mijn plannen hoorde was hij zo enthousiast en hij wist toch niet wat hij er mee moest dus toen gaf hij het aan mij en.. Oh wat ben ik onbeleefd, hoe gaat het met je? Heb je de reis een beetje goed doorstaan? En hoe is het met Merkur? Ik geef straks wel een rondleiding, als iedereen er is en dan vertel ik ook wat ik van plan ben met de ranch, behalve dan veel lol hebben met jullie allemaal.' Hyper sta ik op en neer te springen, blij dat ik mijn vriendinnetje eindelijk weer zie. Mijn dag kan niet meer stuk, iedereen is blij en dat maakt mij ook weer blij!

    [ bericht aangepast op 5 juni 2012 - 19:57 ]


    Life is like a novel, you're the author and everyday is a new page

    Nala
    Ik glimlachte, toen ik Michelle daar hyper op en neer zag springen, terwijl er een waterval aan woorden uit haar mond stroomden, maar ik kon me niet volledig op haar concentreren. Ik moest steeds aan Elena denken.
    Zo was ik. Ik moest iedereen helpen, alleen laat ik dat normaal niet zien. Ik had me steeds zo gedragen als men van me verwachtte. Maar ik dacht: nieuwe plek, nieuw begin. Ik wordt het mens dat ik altijd al onderdrukt heb. Vastberaden loop ik naar Elena.
    "Hallo." glimlachte ik. "Hoe gaat het?"
    Ik vond dit beter dan meteen te vragen hoe het was. Misschien vond ze me anders te opdringerig en nieuwsgierig. Onbewust was ik weer bezig mezelf te vormen naar het beeld dat anderen van me hadden.

    [ bericht aangepast op 5 juni 2012 - 20:01 ]


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Elena Mae Perret
    Ik veegde snel mijn traan weg toen ik zag dat Lana naar me toe kwam.
    'Hallo.' glimlachte ze naar me. 'Hoe gaat het?' vroeg ze toen. 'Geweldig, ik ben zo blij dat ik hier ben.' probeerde ik zo overtuigend mogelijk te zeggen en ik probeerde ondertussen mijn stem wat onder controle te krijgen. Het lukte me aardig, maar als je goed luisterde wist je dat ik niet helemaal de waarheid sprak.

    [ bericht aangepast op 5 juni 2012 - 20:12 ]


    We Can Be The Kings And Queens Of Anything If We Believe

    Michelle
    Ik draaide me weer om en keek naar het groepje vrienden dat ik zojuist aan hun lot had overgelaten. Nala stond met Elena te praten, ik was blij dat ze vrienden aan het maken was. Vintain stond er een beetje alleen bij.
    'Kom,' zei ik tegen Luna, 'dan gaan we de paarden in de wei zetten.'


    Life is like a novel, you're the author and everyday is a new page

    Nala
    "als jij het zegt." glimlachte ik. "Je kan altijd met me praten als je wilt."
    toen veranderde ik van onderwerp. Ik had mijn hulp aangeboden, de rest lag bij haar. "Mooi paard heb je, hoelang rij je al?"


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Marlaina

    Ik zat vrolijk de omgeving waar te nemen terwijl ik rond huppelde met Cinnamon in mijn kielzog. Het was al jarenlang een o zo bekend trekje van hem om me overal naar toe te volgen, behalve als ik hem beval te blijven staan, een halster had ik dus niet voor hem nodig. Ik stopte abrupt met lopen waardoor Cinna bijna tegen me aanbotste maar gelukkig nog net stand wist te houden toen ik enkele tranen over Elena's wang zag glijden. Nala was al in gesprek met haar, maar alsnog besloot ik me er maar ook in te mengen. Het waarschijnlijk niet nodig, maar dit was nou eenmaal een van mijn vele slecht eigenschappen. Terwijl ik naar het stel toeliep merkte ik dat Luna er ook was en werd daardoor weer afgeleid zodat ik haar springend en zwaaiend begroette.

    {OMG ik probeer grieks te leren, maar ik heb dus totaal geen concentratie, ik ben gewoon de hele tijd woordjes aan het selecteren en weer deselecteren (ja grieks staat op de computer) wordt leuk met die vertaling ^^
    Owkee beetje useless mededeling, maarja...
    Ik ga trouwens een koekje pakken, willen jullie ook een koekje??'
    Sorry ik word een beetje druk van grieks leren (of eigenlijk naar griekse letters staren maar dat telt ook als grieks leren bij mij c: )}


    Life is like a novel, you're the author and everyday is a new page