[RPG] Tokio Hotel | 1 - Speeltopics

Hee mensen,

Ik heb deze al vast gemaakt voor de mensen die teveel met inspiratie zitten.
De andere topic staat nog wel open dus er kunnen nog nieuwe personages bijzitten.

Nog 1 keer de rules:

- Mag 16+ (aangeven)
- Ik vind dat het niet erg is als je een beetje schrijft wat iemand anders doet om je stukje beter te maken, MAAR daarbij mag je niet zijn/haar karakter, eigenschappen, handelingen of uitspraken veranderen.
- Je mag ook schrijven wat TH doet, geen belangrijke dingen wijzigen.
- Geen bitchfight
- Als je off-topic praat graag met [ ], { }, ( ), - - enz.

Vertel vanuit je personage DUS: 'Mijn personage' wordt 'Ik'

LET'S GET THIS STARTED!

[ bericht aangepast op 21 mei 2012 - 20:56 ]

Lol hebben met een docent op facebook? JA, dat kan.

[ Ik wil ook nog wel meedoen..alleen..moet ff kijken hoe, ]

The duty of youth, is to challenge corruption.

[hier is de link ]

Lol hebben met een docent op facebook? JA, dat kan.

Chárine 'Char' Lauren Billington
Ik zat met Bill op de bank, half op zijn schoot. Mijn iPhone ging over, maar natúúrlijk deed ik er weer te lang over om hem uit mijn broekzak te vissen waardoor ik 'm miste. Bill lachte, pakte de telefoon uit mijn kontzak en ik glimlachte dankbaar.
Een voicemail bericht, hm.
Rustig beluisterde ik deze, en schrok me een ongeluk toen een bekende stem in de voicemail schreeuwde. Na afloop lachte ik, en sms'te haar dat ze mocht komen. Ik zei het tegen Tom en Bill, en leunde daarna weer tegen de schouder van de laatstgenoemde.

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

Skye
Ik voelde me onzeker toen ik de deur van het huis van mijn broers opende en naar binnen liep. De ogen waren op mij gericht, maar die van Gustav kon ik gelukkig niet ontdekken. Schoorvoetend liet ik mezelf op de poef naast één van de banken zakken. Georg' ogen vond ik echter wel. Ze stonden verdrietig. Ook hij was boos om Gustav' roekeloze actie. Mijn vingers gleden afwezig langs de sleutelbos op mijn schoot. Beroemde broers, beroemd vriendje.. Misschien was het allemaal wat teveel? Of het lag deze keer aan Gustav - en Georg die me wél zou respecteren door niet zijn tong in de keel van één van zijn fans te steken.

Feel the fire, but do not succumb to it.

[gonna start agaiinn]

[ bericht aangepast op 31 mei 2012 - 19:32 ]

how dare you speak of grace

Diana Marin Hastings

'Damn, damn, damn.. what I do to have you here, here, here, I wish you were here.' vulde ik de stilte nadat Char haar iPhone weer in haar zak had gedaan. Char leunde weer tegen Bill aan en ik leunde tegen Sophia aan die naast me zat. Ze gaf me een knuffel en legde haar hoofd op het mijne, waarna ze me gelijk weer losliet. 'Gaat Larry komen?' vroeg ik aan Char. 'Jep.' Ik zuchtte en legde mijn hoofd tegen de schouder van Tom waarna hij mijn haar begon te strelen. 'Ik ga koekjes eten.' zei ik terwijl ik opstond en naar de keuken liep. Toen ik terug kwam met wat chocolate-chips was Skye opeens binnen gekomen. 'Skye, alles oké?' vroeg ik terwijl ik de koekjes op de salontafel zette en naar haar toe liep. 'Kom is.' zei ik met een grijns en ik legde haar op de bank in Tom's armen. 'Zo, beter.' zei ik met een klein lachje en ik ging naast Sophia zitten.

Lol hebben met een docent op facebook? JA, dat kan.

Skye
Ik kauw op mijn onderlip wanneer Tom zijn neus in mijn haren stopt en vervolgens mijn geur opsnuift. "Ik hou toch van je, llief zusje." Glimlacht Tom, waardoor ik lichtjes terug glimlach. "Ik doe niet aan incest." Ik stak mijn tong uit en keek toen naar Georg. Soms vroeg ik me af of hij gelukkig was in zijn relatie. Hij keek immers ook altijd zo dromerig naar mij. Alsof we iedere keer opnieuw verliefd werden.

Feel the fire, but do not succumb to it.

Larry

Ik keek lachend naar mijn smsje die ik had gekregen van Char, Ik pakte snel mijn sleutels en liep maar naar het huis van die hele bende. Aankomend en wel belde ik netjes aan. Ik wist niet goed wat voor houding ik moest aannemen dus stond ik daar awkward met mijn handen in mijn broek. En nu maar afwachten.

Een verdrietig gezicht is een omgekeerde glimlach, :) ~ Miss Dewi.

[Ik ga morgen proberen stukje te maken (:]

[ bericht aangepast op 6 juni 2012 - 11:27 ]

how dare you speak of grace

Diana

De bel ging. Iedereen wou gelijk opstaan maar Sophia was het snelst en rende lachend naar de deur. 'Hoi!' hoorde ik haar keihard roepen. De gene die had aangebeld zal nu vast wel gehoorbeschadiging hebben opgelopen.

Lol hebben met een docent op facebook? JA, dat kan.

Larry

Ik schrik me rot als ik een geschreeuw voor me hoor. 'Hoi!' Ik spring half in de lucht en kijk rond met een onbegrepen gezicht. 'Hee, soofje. Ben je weer eens druk?' Ik stak me tong uit & probeerde goed gehoor te krijgen. Ik liet mezelf gewoon binnen, dat was ik toch wel gewend. Ik kwam eindelijk aan waar all de drukte was en glimlachte. 'Hellooo peeeeeeepz' Ik schreeuwde een beetje als een rockster en moest lachen naar iedereen. 'Hoe 'ist die hier dan?' Ik keek een beetje lachend-verveeld rond.

[ Sorryyy Ik ben net verhuist en we hebben nog geen internet.. & op me mob gaat het moeilijk.. Klein kutdingetje.. Njaa hopelijk lukt het me nu allemaal wel. ;DD' ]

Een verdrietig gezicht is een omgekeerde glimlach, :) ~ Miss Dewi.

Hylke

'Kom,' zeg ik en trek Georg mee. Ik trek hem mijn auto in. Ik zet de radio aan en doe het dak open. Mirror draait en ik zet de muziek op vol volume. 'Waarheen?' vraag ik terwijl ik mijn zonnebril op zet. 'Apple shop. Ik heb daar een verrassing voor je liggen. Als we er bijna zijn wisselen we, want je moet geblinddoekt zijn.' 'Whatever joh.' Als we een straat of wat verwijdert zijn van de Apple store wisselen we en krijg ik een blinddoek om. Hij loodst me de store in en trekt de doek van voor mijn ogen. 'Taadaa!' Een gloednieuw pakket Apple ligt voor me. Een iPhone, een iPod, een iPad, een iWeetikhetwat. Zelfs een paar oortjes met een tarotkaart erop. 'Zal ik jou dan ook nog iets vertellen?' 'Ja?' 'Ik ga binnenkort verhuizen naar New York. Ik ga je echt missen, maar ik moet wel. Ik heb een studie gekregen daar. Of ik moet de studie van mijn leven mislopen of ik kan het doen en jou verliezen aan een of andere chick.' 'Weet je, Hylke. Dat is nou het leuke. Daarom heb ik je dit Apple pakket gegeven. Zo kunnen we cammen wanneer we willen.' 'Je weet toch ook dat ik een studie heb gekregen waarmee ik naar Europa zou kunnen moeten. Als er geen plek meer is in New York moet ik naar Rome. En dan is er een tijdsverschil.' 'Dan maar hopen dat het in New York nog niet vol is.' 'Die kans is erg klein. Ieder jaar schrijven miljoenen meisjes zich in. En niet alleen meisjes. Er worden er maar duizend toegelaten, of tweeduizend, maar dan moeten er duizend naar Rome. Ze kiezen aan de hand van je achternaam. Alleen ik weet niet hoe ze het doen. A tot en met M blijft in New York of A tot en met M moet naar Rome.' 'Laat ons nou maar even zo. We wachten het wel af.'

[beetje goed?]

It finally happened - I'm slightly mad! ~ Queen

xEques schreef:
Hylke

'Kom,' zeg ik en trek Georg mee. Ik trek hem mijn auto in. Ik zet de radio aan en doe het dak open. Mirror draait en ik zet de muziek op vol volume. 'Waarheen?' vraag ik terwijl ik mijn zonnebril op zet. 'Apple shop. Ik heb daar een verrassing voor je liggen. Als we er bijna zijn wisselen we, want je moet geblinddoekt zijn.' 'Whatever joh.' Als we een straat of wat verwijdert zijn van de Apple store wisselen we en krijg ik een blinddoek om. Hij loodst me de store in en trekt de doek van voor mijn ogen. 'Taadaa!' Een gloednieuw pakket Apple ligt voor me. Een iPhone, een iPod, een iPad, een iWeetikhetwat. Zelfs een paar oortjes met een tarotkaart erop. 'Zal ik jou dan ook nog iets vertellen?' 'Ja?' 'Ik ga binnenkort verhuizen naar New York. Ik ga je echt missen, maar ik moet wel. Ik heb een studie gekregen daar. Of ik moet de studie van mijn leven mislopen of ik kan het doen en jou verliezen aan een of andere chick.' 'Weet je, Hylke. Dat is nou het leuke. Daarom heb ik je dit Apple pakket gegeven. Zo kunnen we cammen wanneer we willen.' 'Je weet toch ook dat ik een studie heb gekregen waarmee ik naar Europa zou kunnen moeten. Als er geen plek meer is in New York moet ik naar Rome. En dan is er een tijdsverschil.' 'Dan maar hopen dat het in New York nog niet vol is.' 'Die kans is erg klein. Ieder jaar schrijven miljoenen meisjes zich in. En niet alleen meisjes. Er worden er maar duizend toegelaten, of tweeduizend, maar dan moeten er duizend naar Rome. Ze kiezen aan de hand van je achternaam. Alleen ik weet niet hoe ze het doen. A tot en met M blijft in New York of A tot en met M moet naar Rome.' 'Laat ons nou maar even zo. We wachten het wel af.'

[beetje goed?]

how dare you speak of grace

Diana Marin Hastings

'Hoe is 't hier dan?' vroeg Larry die net binnen kwam. Ik keek even naar Skye die in Tom's armen lag. 'Hmm, gewoon.' mompelde ik. Ik probeerde de aandacht weg van de slechte sfeer te halen en rende naar Sophia. 'Sophiaa!' riep ik blij en sprong haar in de armen. Dit deed ik zo vaak, mijn beste vriendin.

Lol hebben met een docent op facebook? JA, dat kan.

Skye
Ik aaide zachtjes langs Tom' wang waarna ik opstond. Soms wenste ik dat ik weer klein was. Toen waren Tom en Bill gewoon mijn broers. Geen beroemdheden die weg moeten vluchten voor hun gestoorde fans. Georg en Gustav waren ook nog normaal toen ik hen net leerde kennen. Gustav had ik het eerst leren kennen.
Hij was lief en charmant geweest en was al snel een goede vriend geworden.
En daar was Georg. Hij was zorgzaam en aardig. En hij was trouw.
Een eigenschap die Gustav helaas niet bezat. Hij zoende iedere griet na enkele glaasjes likeur. Opnieuw ringelde de bel door het huis.
Met langzame passen liep ik naar de voordeur, om die vervolgens te openen.
"Gustav," een zucht rolde over mijn lippen toen de jongen naar binnen stapte. "Luister, Skye.." Ik schudde mijn hoofd en sloeg verdedigend mijn armen over elkaar. "Ik ben het zat, Gus. Je bent altijd dronken, en ieder avontuurtje verschijnt op de cover van zo'n beetje elk magazine. Ik ben niet gelukkig. Niet meer." Mijn keel leek ieder woord verder op te zwellen. Mijn vingers prutsten nerveus aan de punten van mijn wildblonde lokken, terwijl mijn tanden steeds verder wegzonken in mijn onderlip.
"Skye? Wacht, niet doen. We komen er wel uit." Probeerde hij zachtjes terwijl hij mijn kin omhoog duwde en zo diep in mijn lichtblauwe ogen kon kijken. Ik haatte het wanneer hij dat deed. "Jawel, Gus. Het moet wel." Ik schudde mijn hoofd en liep toen met sloffende passen de trap op. Het viel ook allemaal zo zwaar.. Maar als ik hem nu niet liet weten dan ging hij door, en dat verdiende ik niet.

Feel the fire, but do not succumb to it.