Volturi War - 1 - Speeltopics

Het verhaal:
Het is het jaar 2143. In de vampierwereld is de Volturi nog steeds aan de macht maar nog geen twintig kilometer verder zit in San Giovanni een clan nog groter en ontzagwekkendere clan als zij. Na enkele eeuwen durven zij eindelijk hun greep naar macht te doen en de Volturi aan te vechten. In het begin was de strijd nog onzichtbaar voor onpartijdige vampiers maar nu zijn ook zij aan de beurt om een kant te kiezen. De provincie Pisa verandert in een bovennatuurlijk slachtveld. Worden er vriendschappen gesloten? Ontstaan er liefdes? En kan je je oude vrienden nog vertrouwen?

Volturi:
Nahuel - Candybear
Valentijn Emilio Scagliotti - TheRumIsGone
Jane - iMacbook
Sake - MangaXD
Angelique Madeline Valois - Leannan
Alexander (Alex) Miraz - HurtedHeart




San Giovanni:
Jona - CandyBear
Elena - Brennanzer
Ace - myMOMENTS
May Violet Grey - HurtedHeart
Callum - CandyBear
Alice Cullen - TheRumIsGone


Begint onpartijdig:
Manora-MangaXD [gaat over naar San Giovanni]
Renesmee - Martha1Dx [wordt Volturi]
Bella - TheRumIsGone [gaat naar de Volturi om Renesmee terug te halen]



Ik heb de personen uit de boeken die nog niet gespeeld worden hier niet bijstaan maar je mag ze altijd nog invullen in het rollentopic. Zo is het overzichterlijker.

Meedoen mag en kan altijd

[ bericht aangepast op 20 mei 2012 - 20:11 ]

---

Remember to be ridiculous.

Elena
'Achja, eigen schuld dikke bult zeker,' lachte ik, 'en het is inderdaad het beste dat we die lijken verbergen. Hier in de buurt is een meertje, misschien kunnen we ze daar in leggen.' stelde ik voor.

---

We Can Be The Kings And Queens Of Anything If We Believe

Nahuel
'Nee,' zeg ik. 'Zoiets lijkt erfelijk te zijn bij ons. Mijn zussn hebben er ook geen net als mijn vader en Renesmee, een andere halfvampier, heeft twee gaven, net als haar vader. Ik heb wel als enige halfvampier gif maar dat kan ook aan je geslacht liggen, dat weten we namelijk niet.'
Ik kijk haar glimlachend aan. 'En heb jij een gave?'

---

Remember to be ridiculous.

Jona
'Goed idee,' zeg ik.
Ik gooi het lijk van mijn slachtoffer over mijn schouder. Het joch was niet licht gebouwd maar ik voelde zijn gewicht amper. 'Dumpen en opzoek naar het volgende stel idioten.'

---

Remember to be ridiculous.

Angelique Madeline Valois

Ik boog mijn hoofd een klein beetje en keek hem glimlachend van onder mijn lange wimpers aan.
"Die heb ik, ja." Zei ik zacht en gebruikte mijn gave op hem.
Snel concentreerde ik me op Nahuel en zorgde ervoor dat hij met zijn armen een kip nadeed wat best een grappig zicht was.
Mijn gave was zo goed ontwikkeld, dat hij er niets tegen kon doen, ook al wilde hij dat wel.
Na een tijdje stopte ik ermee, tilde mijn hoofd lachend op en keek hem afwachtend aan met een speelse twinkeling in mijn ogen.
"Sorry." Lachte ik vrolijk en beet op mijn onderlip.

---

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

Nahuel
Ik lig helemaal in een deuk. 'Dat, dat was geniaal,' hik ik. 'Je hoeft je echt niet te verontschuldigen ik had waarschijnlijk exact hetzelfde gedaan.'
Ik kalmeer mezelf weer een beetje. 'Ik heb het idee dat ze hier blij met je gaan zijn. Die ene keer dat ik de Volturi ontmoet heb kreeg ik het idee dat Aro een verzamelaar is van speciale en krachtige gaves.'

---

Remember to be ridiculous.

Elena
Ik nam het lijk van mijn maaltijd op en liep richting het meertje. Het was niet ver stappen en al helemaal niet voor vampiers. We waren er dus al snel aangekomen en even snel dumpten we de lijken.
'Op naar de volgende sukkels die zich ten prooi werpen voor onze voeten, gewoon omdat we er goed uitzien.' zei ik en kon het niet laten even wreed te glimlachen.

---

We Can Be The Kings And Queens Of Anything If We Believe

Angelique Madeline Valois

Langzaam verdween de lach op mijn gezicht en werd ik wat serieuzer.
"Hij weet het nog niet, jij bent de eerste." Gaf ik toe. "En als het aan mij ligt, zou ik hem niet plezieren met mijn gave."
Ik slikte en voelde hoe mijn lippen zich vertrokken in een dunne lijn.
Eerlijk gezegd mocht ik Aro niet zo.
Hij was arrogant, sadistisch en was net een klein kind als hij zijn zin niet kreeg.
"Hij zal er toch wel achter komen." Zei ik traag en ontspande mijn volle lippen weer.

---

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

Jona
'Jongens zijn nog niets veranderd sinds onze tijden,' zeg ik. 'Een bom vol hormonen die zodra ze een mooi meisje zien hun slag willen slaan. Alleen waren ze vroeger eerbaarder en minder brutaal. Ik moet eerlijk zeggen dat het jagen door de eeuwen heen alleen maar makkelijker is geworden.'
Er speelt een gemeen en sadistisch glimlachje rond mijn mond. We hebben amper een kilometer gelopen als een stem me om doet kijken. 'Wat doen deze prachtige dames hier?'
Ik draai me om en voor ons staat een groep van een stuk of zeven jongens. Perfect.

---

Remember to be ridiculous.

Nahuel
'Het is alleen maar versnelt,' zeg ik. 'Hij had toch wel over je gehoord in iemands gedachten en dan zou hij je gaan zoeken. Nu ben je er in elk geval vrijwillig en kan je gaan wanneer je wilt.'
Ik kan het niet laten om mijn hand even troostend over haar rug te wrijven. Een reflex van bij mijn jongste zusje dat nu negen lijkt.

---

Remember to be ridiculous.

Elena
Ik draaide me ook om en zag 7 jongens staan. Dit werd gewoon een feestmaal. Stuk voor stuk zagen ze er kerngezond uit en wat is er nu lekkerder dan bloed zonder enige bacterie of wat dan ook in.
'We maken gewoon een wandeling,' antwoordde ik op hun vraag, 'zin om ons te vergezellen?' vroeg ik daarna.

---

We Can Be The Kings And Queens Of Anything If We Believe

Jona
De jongens gaan onmiddelijk in op de uitnodiging en ik kijk Elena even aan. Wat zijn mensen stom. Ze hebben hun prioriteiten niet op orde en voelen niet eens de natuurlijk dreiging die wij uitstralen aan. Elk dier of kind zou op de vlucht slaan. 'Ik heb dorst,' zeg ik liefjes.
Nog voor een van de jongens kan reageren komen we in actie en breken snel achter elkaar elk drie nekken. De jongens vallen slap op de grond en ik loop naar de laatste vluchtende jongen en pak hem vast. 'Zoals ik al zei: ik heb dorst.'
Ik boor mijn tanden in zijn nek en begin aan mijn tweede maaltijd vanavond.

---

Remember to be ridiculous.

Angelique Madeline Valois

Het voelde vertrouwd aan, zelfs goed, wanneer hij troostend over mijn rug wreef waardoor ik onbewust een klein beetje naar hem toe leunde.
"Weet ik." Zuchtte ik met een dankbare glimlach voor zijn troostende gebaar. "Maar daarom ben ik er nog niet blij mee."
Ik vroeg me af wat hij wel niet van me dacht aangezien ik al heel de tijd in een redelijk triestige stemming was ondanks ik af en toe toch lachte.
Het was gewoon een redelijk donkere periode voor mij en ik hoopte dat het snel achter de rug zou zijn.


[En hup het onweert hier :') ]

---

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

Elena
Ik liep naar één van de lichamen die op de grond lagen en begon het warme, verrukkelijke bloed op te drinken. Niets is zo leuk als een paar jongens vermoorden die op zoek zijn naar onschuldige meisjes om ze iets aan te doen.
'Mannen,' zei ik, 'ze zullen ook altijd dom blijven.'ik grinnikte even en liep toen rustig richting het volgende lichaam dat levenloos op de grond lag.

---

We Can Be The Kings And Queens Of Anything If We Believe

Nahuel
'Jij huilt ten minste niet echt,' zeg ik grinnikend. 'Snikken en zo is allemaal goed maar zodra er tranen bijkomen wordt ik gek. Dan breekt mijn hart gewoon.'
Ik laat mijn hand tussen ons invallen en ik kijk haar even nieuwsgierig aan. 'Mag ik weten wat er aan de hand is of is dat te privé?'

---

Remember to be ridiculous.

[Wat heb ik gemist enwaar kan ik inspringen?]

---

I'm finally back, Finally after a Year break