• Dr. Pratchett Asylum for Insane teenagers since 1851 staat midden in de onbewoonde wereld van Engeland. Er is maar één toegangsweg en het dichtstbijzijnde bewoonde huis ligt zo'n 24 kilometer verderop. Om het oude gebouw ligt een grasveld met enkele bomen en vlak erachter een metershoog hek. Hier worden de zware gevallen heen gebracht, tieners die absoluut bij de beschaving vandaan gehouden moeten worden en waarbij geen kans op terugkeer in de beschaving is.
    Er zijn maar weinig ouders die dit voor hun kinderen kunnen betalen en het ervoor over hebben. De persoonlijke begeleiding kost een hoop geld en bezoek is niet toegestaan. Op een vreemde, regenachtige nacht om 12 uur precies, klikken alle sloten van de binnendeuren open, geen gang of kamer is ontoegangbaar voor de tieners. Alleen het vreemdste is dat elke vorm van leiding ontbreekt. Deze insane teenagers moeten het alleen zien te redden in een oud gebouw, waar de buitendeuren op slot zitten en het glas onbreekbaar is voor hun eigen veiligheid.


    De regels:
    - Ik wens dat je actief bent en regelmatig post. Ben je afwezig, meld het in het topic. Als je langer dan een week niet reageert, niets laat weten en mijn berichten negeert, valt je karakter ten prooi aan de anderen.
    - 16+ is zeker toegestaan, in alle vormen. Seks, geweld, etc.
    - Posts langer dan 2 regels.
    - Naamsveranderingen doorgeven.
    - Ik, en alleen ik, mag een nieuw topic openen. Dit zodat ik ook het overzicht hou en alles snel kan aanpassen.


    Het gebouw:
    Het gebouw bestaat uit een kelder, de begane grond, een eerste en tweede verdieping en een zolder.
    De kelder en de zolder zijn een geval apart en nooit toegankelijk geweest voor de patiënten. In de kelder is de wasserette en de ruimte voor de medewerkers. Iedereen die er werkte had er een kamer en er is een keuken.
    De zolder is al sinds 1893 afgesloten, niemand heeft er sindsdien een stap meer gezet. In de lente van 1893 heeft er een gruwelijke gebeurtenis plaats gevonden, één van de patiënten sloeg door en heeft de gehele afdeling vermoord, niemand kon aan deze gestoorde ontsnappen. Het was een open afdeling met verschillende bedden en geen muren of deuren erin. Hoog in het plafond zitten grote ramen die de ruimte goed verlichten.
    De begane grond is verdeeld in twee ongelijke ruimtes. In de kleinste ruimte kom je binnen, daar vind je een receptie en de binnenkomst hal. Helemaal aan het uiteinde zie je een deur, van de bewaking. Het kleine kamertje bevat enkele telefoons en beeldschermen waarop camerabeelden weergeven worden. In de lange muur naast de balie van de receptie vind je klap deuren, die normaal goed afgesloten zijn. Daarachter bevind zich het trappenhuis en de lift in de verste linkerhoek. In de rest van de ruimte vind je verschillende banken met tafels, bedoeld voor de ouders van de kinderen en de kennismaking van het kind. De eerste en enige keer dat de ouders binnen mogen komen.
    De eerste verdieping is verdeelt in verschillende kamertjes. Sommige bedoeld voor recreatie en anderen onderzoek. Hier vind je de medicijnen en ander materiaal. De recreatieruimtes zijn beperkt. Een tv achter kogelvrij glas is waarschijnlijk het meest luxueuze eraan.
    Op de tweede verdieping vind je een lange gang. Aan de ene kant zijn de deuren roze geverfd en aan de andere kant blauw. De slaapkamers. Iedere tiener heeft zijn eigen kamer waar hij of zij normaal gesproken het grootste gedeelte van de dag door zou brengen. Er staan een bed en een kastje voor de weinige persoonlijke bezittingen die ze mogen hebben.
    In 1951 is het gebouw na zijn 100 jarige bestaan gerenoveerd met moderne en veiligere materialen en dergelijke.

    De rollen:
    Aurélie Rye Beate ~ 19 ~ Anorexia Nervosa en Manie ~ Assassin
    Jacklynn Evita Connor ~ 14 ~ Dissociatieve identiteitsstoornis (DIS) ~ Valentino
    Marella Mea Fletcher ~ 14 ~ Dwangneurose ~ Space
    Samantha 'Sam' Jeanine Billington ~ 17 ~ Conduct Disorder ~ Aragog
    Jenna Sophie Davis ~ 18 ~ kraambedpsychose Meanish
    Hailey Robberts ~ 15 ~ ontwijkende persoonlijkheidsstoornis ~ Mockingjayy
    June Lauren Hastings ~ 16 ~ Afhankelijke persoonlijkheidsstoornis (APS) ~ xHeavenlyx
    Celeste Mariah Debra Hullington ~ 16 ~ Alcoholisme en ADHD ~ Brutus
    Alexis Brooklyn Westlane [ Lexi ] ~ 18 ~ Separatieangst ~ JustMeanXx
    Michelle -Mich- Anne-Marie Blakely ~ 19 ~ Parkinson, Projectie en Regressie ~ Burlington
    Myra Bailey ~ 15 ~ Dissociatieve identiteitsstoornis (DIS) ~ Meanerd

    Nathan Justin Hale ~ 19 ~ Narcistische persoonlijkheidsstoornis ~ xHeavenlyx
    Christian Austen Aiden Mahone (Chris) ~ 18 ~ Paranoide Schizofrenie ~ Brutus
    Gilbert Fuchs ~ 19 ~ Posttraumatische stressstoornis ~ Aurelia
    Gabriël Arch ~ 19 ~ bipolaire stoornis type 2, gepaard met meervoudige psychoses (wanen & hallucinaties) ~ Cosette
    Lucas Alexander Daniëls [Luc] ~ 19 ~ Schizoaffectieve stoornis ~ IHeartMusicc
    Xavier (Spike) Grey ~ 21 ~ Borderline ~ DarkSavior
    Quinn Mason Addams ~ 17 ~ Dissociatieve Fugue en Depersonalisatiestoornis ~ JustMeanXx
    Jascha Michajlovitsj Solovjov ~ 18 ~ Posttraumatische stressstoornis en Bigorexia Nervosa ~ Mombasa
    Oliver Andrew Bruce / Mason Kyler Stone ~ 20 ~ Twee persoonlijkheden, verlatingsangst en een trauma ~ Meanish
    Emilio Sanchez ~ 19 ~ Erotomanie ~ Helios
    Matthew 'Matt' Patrow ~ 19 ~ Waanstoornis ~ Trident
    Yvo Enright ~ 18 ~ Hypergrafie en Achluofobie ~ Gabumon

    Het rollentopic
    De rollenstory

    [ bericht aangepast op 30 mei 2012 - 19:44 ]


    Your make-up is terrible

    Meanish schreef:
    [MASON. XD Niet Manson x)
    spreek uit als mééson. (: ]


    [Sorry, :$ heb het al aangepasttt! ^^]


    "Wheeeeze" ~ Mizuki, Kamisama Hajimemashita.

    Ohlol, nothing much happened here.


    No growth of the heart is ever a waste

    Meh ik heb niet héél veel inspiratie voor Sam, en als ik nu een stukje ga schrijven wordt het nogal crappy, I guess. Even denken. :3


    "When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

    Laat haar iets onverwachts doen ofzo :'D.


    No growth of the heart is ever a waste

    Hm, mijn plannetje om hem te slaan is een beetje vergaan nu Gilbert dat heeft gedaan :3 -Wow, die zin rijmt. Haha-
    Eh, even denkennn


    "When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

    Crapppppy.
    Samantha
    Geschrokken keek ik naar Gilbert die Griffin sloeg, waardoor hij ook gelijk mijn hand losliet. Er stroomde wat bloed uit de mondhoek van Griffin. ''Je bent sterk.'' zei hij, nadat hij het bloed had weggeveegd. ''Waar heb je dat geleerd?'' vroeg hij Gilbert, en op momenten zoals deze voelde ik me nutteloos.
    ''Joshua. Hij heeft het me geleerd.'' antwoordde Gilbert, en daarna volgde er een moment van pijnlijke stilte. ''Gilbert?'' begon ik voorzichtig. ''Ik denk- dat we beter kunnen gaan.'' vervolgde ik, en ik keek even naar de grond. Of moest ík gaan? ''Of eh- ik misschien.'' ik snapte dat Gilbert wou blijven, al was het alleen maar om Griffin pijn te doen. Wat Aurelie ging doen moest ze zelf weten, maar de keuze lag bij Gilbert.


    "When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

    Okay, I'll raise the tension, zo heeft Samantha sowieso wel een reden om hem te slaan :].

    Gilbert Fuchs.

    "Gilbert?" hoor ik ineens naast me. Ik draai me een stukje om naar Samantha. " Ik denk- dat we beter kunnen gaan. Of eh- ik misschien." Ik zwijg even, verban de gedachten uit mijn hoofd en knik dan.
    'Ja. Laten we gaan.' Mijn stem klinkt zwakjes. Is dit het dan? Zijn loze kreten en een vuistslag het ergste wat ik hem kan bezorgen? Is dat.. het enige voor hij sterft?
    'Gilbert,' zegt Griffin dan en overhandigt me een USB-stick. Ik kijk hem verbijsterd aan, niet wetende wat te verwachten.
    'Ik wil Madeleine zien. Wat er op die stick staat, is mijn garantie. Ik dank je alvast voor je hulp.' Mijn ogen worden groot. Zijn stem is veranderd. Zijn stem is vastberaden geworden en ik weet dat hij honderd procent zeker is dat hij zal krijgen wat hij wil.
    'Ik weet niet waar Murray is. Ik heb geen contact met hem kunnen krijgen. Ik weet dat jullie op vrije voeten zijn, hoewel ik er niet voor verantwoordelijk ben. Ik wil dat je Madeleine voor me zoekt, dat is mijn laatste verzoek. Je hebt een week. De instructies staan nogmaals uitgelegd in de stick.'
    'Vuile hond, ik doe niks voor je! Hou die verdomde stick van je en rot in de hel. Je verdient het niet om Madeleine ook maar aan te kijken!' schreeuw ik verder, terwijl ik haar gezicht voor me haal.
    'Dat is niet waar,' reageert S ineens fel, zo fel waardoor ik schrik.
    'Vertel me niet dat een vader niet het recht heeft om zijn dochter te zien als hij stervende is.' Vader. Hoe kan iemand als hij zich 'vader' noemen? Hij is een monster die zich achter zijn 'menselijkheid' verbergt. Het is allemaal een facade. En ik trap er niet meer in.
    'Wat staat er op die stick?'
    'Beelden van vroeger. Ze zijn mijn garantie dat je alles op alles gaat zetten om haar te vinden, want als je dat niet doet, ruïneer ik met een druk op de knop je toekomst met je verleden. Madeleine en jij waren vrienden, daarom denk ik dat jij degene bent die haar zal vinden.' Mijn mond zakt open en ik verstijf. Hij heeft het.. gefilmd?! Wanneer?! Mijn blik glijdt naar de stick in mijn hand.
    'Ik heb een brief geschreven. Hij staat ook op de USB-stick.' Hij staat op en loopt langs me heen. In een vleug vang ik zijn geur op. Voor een gemiddeld persoon geen onaangename geur. Voor mij genoeg reden om een half uur boven de wc te hangen.
    'Je bent sterk en slim. Een combinatie die je weinig ziet. Ik heb het altijd al geweten. Succes met je zoektocht. Hou me op de hoogte.'
    De vuile klootzak. Zelfs nu hij stervende is, heeft hij het voor elkaar gekregen om spelletjes met me te spelen! Vuile godverdomse lul!


    No growth of the heart is ever a waste

    Samantha
    Met open mond luisterde ik naar de verklaring van Griffin. Hij heeft alles gefilmd. Alles. Dat is verschrikkelijk, onmenselijk. Al die tijd heb ik mijn woede moeten opkroppen, maar ik kon niet meer. ''Je bent sterk en slim. Een combinatie die je weinig ziet. Ik heb het altijd al geweten. Succes met je zoektocht. Hou me op de hoogte.'' zei Griffin, en even stond ik verstijfd. Niet van de angst, maar van de ongeloof en woede. Ik wist de details niet; die hoefde ik ook niet te weten, maar ik wist genoeg om te weten dat Griffin iets heeft gedaan dat het leven van Gilbert heeft verpest. Zijn jeugd, zijn heden, zijn toekomst.. Ik wist genoeg om te weten dat Griffin het niet verdient om hier nog rond te lopen.
    Griffin was net langs ons heen gelopen, en onbewust had ik zijn bewegingen met mijn ogen gevolgt. Mijn herinneringen schoten terug naar vroeger, naar de kickboxlessen.
    Houding. De houding van Griffin stond zorgeloos, niet sterk genoeg om een klap tegen te houden.
    Kracht. Veel kracht zou hij nu niet hebben, mocht hij echt kanker hebben. Hij verwachte niet dat iemand op hem in zou slaan, dat iemand hem kon verslaan.
    Ik merkte dat ik mijn buisten had gebalt, zo erg dat mijn nagels in mijn vel stonden. Ik liep op hem af, sloeg hem in zijn maag met de vuist waardoor hij dubbel klapte. Dit zag ik als een kans, en mijn knie schoot naar zijn hoofd die nu lager stond door zijn positie. Dit voelde goed, ik had al die tijd mijn agressie opgekropt en nu had ik de kans om het te uiten naar een persoon die het verdiende.
    Ik duwde hem, maar deinsde toen achteruit. Nee, dit is niet aan mij. Ik keek naar Gilbert. ''Sorry.'' mompelde ik zachtjes, en merkte dat de woede iets weg was. Het luchtte op, ik kon me niet inhouden dankzij mijn stoornis. Ik kon er niks aan doen, hoe graag ik het ook wou.

    [ bericht aangepast op 27 mei 2012 - 11:17 ]


    "When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

    Gilbert Fuchs.

    Zwijgend kijk ik hem aan. Ik wil hem pijn doen. Heel veel pijn. Ik wil hem vermoorden maar het laatste greintje menselijkheid in me verbiedt me om het zo ver te laten komen. Als ik het doe, dan bewijs ik alle onderzoeken gelijk. Ik wil het niet, ik wi-
    'Aah!' Voetstappen, gevolgd door klappen. S klapt dubbel en grijpt naar zijn maag, wordt vervolgens in zijn gezicht gestompt. Verbijsterd flitsen mijn ogen naar Samantha, degene die hiervoor verantwoordelijk is.
    'Sorry,' mompelt ze. S hapt naar adem.
    'Het is tevergeefs. Ik heb genoeg backups van die beelden. Het enige wat ik wil is mijn dochter zien, voor ik sterf. Soms gebruiken mensen kwade middelen om het juiste doel te bereiken.'
    Ik heb mijn hand om zijn keel geklemd.
    'Als ik je nu vermoord dan is alles opgelost,' zeg ik met rauwe stem. S is niet onder de indruk. Alles wat er in mijn geest opkomt, elke stap, hij heeft het voorzien. Godver.
    'Zou je dat doen, Gilbert? Ben jij in staat om een mensenleven af te nemen? Besef goed dat zoiets je achtervolgt voor de rest van je leven. Denk na voor je domme dingen doet. Jij en ik weten dat het niet verstandig is om me om te brengen.' Het bloed is uit mijn gezicht weggetrokken. Ik laat hem los en neem afstand.
    'Verdere instructies staan op de stick. Ik verwacht dat j-'
    Op dat moment zakt mijn mond een stukje open. Ik besef me ineens waar
    'Kom mee.' Ik merk dat Aurelie en Samantha me verbaasd aankijken.
    'We gaan weg. Ik weet waar we heen moeten.' Ik loop langs hem heen de gang op.
    'Wat ben je-'
    'Ik weet waar je dochter is.' Ik zie verbazing in zijn gezicht. Ik geef de USB-stick in zijn handen.
    'Dit zal niet nodig zijn. Ik hoef dit nooit meer te zien. Ik breng je naar haar toe en daarna wil ik je gezicht nooit meer zien.' Zwijgend volgt hij me. Nog steeds komt de aloude angst naar boven. S, hoe zielig hij er nu bij loopt, zal altijd de macht hebben in mijn leven. Hij zal altijd controle over me blijven hebben.
    We komen beneden aan en ik loop via de deur naar buiten, waar de auto staat. Ik open de auto, ga zitten en wacht tot iedereen is ingestapt.
    'Heb je een rijbewijs?' vraagt hij.
    'Nee.' Hij glimlacht zacht.
    'Je bent altijd al iemand geweest die lak had aan regels. Ergens bewonderenswaardig en ergens enorm frustrerend.'


    No growth of the heart is ever a waste

    Ik ben er morgen weer (:


    Thou shallt not stir one foot to seek a foe.

    Meanish schreef:
    Ik ben er morgen weer (:


    [Wanneer gaan we verder met het kelder-stukje? Ach, ik ga gewoon verder.]


    "Wheeeeze" ~ Mizuki, Kamisama Hajimemashita.

    ElyonDragon schreef:
    (...)

    [Wanneer gaan we verder met het kelder-stukje? Ach, ik ga gewoon verder.]

    [Van mij mag je.. Ik kan het nu slecht verwoorden met Yvo.. Misschien dat het na jou stukje lukt]


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Synta
    Ik rommel door de mappen heen. Ik kijk of ik wat intressants kan vinden, maar voor een groot deel gaat het gewoon over de mensen die in dit gebouw gedumpt zijn. 'Grrr,' grom ik boos. Dit had ik echt niet verwacht, er ligt hier gewoon geen infomatie! Het enige intressante wat ik kan vinden is een map over dit gebouw, die neem ik dus mee. Ik draai me om en loop recht op Mason af. 'Ik ga ervan door, schatje!' zeg ik tegen hem. 'Hou je je rustig als ik er niet ben?' Ik grijns en doe de deur open en loop de trap op.

    Myra Bailey
    Laat me er uit! Ik wil weer terug mijn lichaaam in! Syntaaaa! Laat me eruit! Ik zet zoveel kracht als ik kan maar het lukt niet. Het is hier zo donker...


    "Wheeeeze" ~ Mizuki, Kamisama Hajimemashita.

    Gabumon schreef:
    (...)
    [Van mij mag je.. Ik kan het nu slecht verwoorden met Yvo.. Misschien dat het na jou stukje lukt]


    [Synta/Myra gaat ervandoor! xD Nu jouw beurd weerr! ^^ ]


    "Wheeeeze" ~ Mizuki, Kamisama Hajimemashita.

    Mason Kyler Stone
    Plotseling liep die Synta de deur uit, waarbij ze nog iets zei over me koest houden terwijl ze weg was. Dat kon ze vergeten. Met een schamper lachje draaide ik me weer terug naar die jongen. Ik griste nog snel het boek, dat ik achter mijn rug verborg mee en liep kalm op hem af. Vanonder mijn wenkbrauwen keek ik hem dreigend aan.

    Jenna Sophie Davis
    Opeens gebeurde er van alles tegelijk. Oliver was weggelopen terwijl ik even de andere kant op keek of er misschien ergens water was waar ik mijn pillen mee kon slikken. Toen ik weer omkeek zag ik hem raar doen tegenover mensen. Eerst liep hij vreemd voorovergebogen op Yvo af, maar toen er een meisje binnenkwam had hij haar tegen de deur gedrukt en het had er op een bepaalde manier erotisch uitgezien. Ik wist niet goed wat ik hiervan moest denken, had ergens het idee dat ik weer aan het hallucineren geslagen was. Onrustig liep ik een beetje heen en weer, draaide een gefrustreerd rondje om mijn as. Waarom deed Oliver, die ik als mijn vriend begon te zien, zo raar? Het was al eerder gebeurd, en toen had ik er ook al niets van begrepen. Struikelend liep ik op hem af.

    Mason Kyler Stone
    'Oh, er komt weer een meisje roet in het eten gooien?'
    Woedend draaide ik me naar haar toe, waarbij ik het boek op de grond gooide. Met mijn blote handen kon ik het ook wel. Ik klemde ze om haar nek, en begon er druk op te zetten. Haar gezicht liep rood aan.

    Jenna Sophie Davis
    Hij viel me aan. Hij. Viel. Me. Aan. Kneep mijn luchtpijp dicht, zodat er gekleurde vlekjes voor mijn ogen begonnen te zweven. Geboeid keek ik ernaar. Nu wist ik zeker dat ik gek werd. Ik voelde hoe het leven uit me gleed. 'Yvo, help!' piepte ik, met mijn laatste adem, en toen werd alles zwart.


    [Even voor de duidelijkheid, ze is nog niet dood, alleen bewusteloos. Yvo? *puppyeyes*]


    Thou shallt not stir one foot to seek a foe.