• Dr. Pratchett Asylum for Insane teenagers since 1851 staat midden in de onbewoonde wereld van Engeland. Er is maar één toegangsweg en het dichtstbijzijnde bewoonde huis ligt zo'n 24 kilometer verderop. Om het oude gebouw ligt een grasveld met enkele bomen en vlak erachter een metershoog hek. Hier worden de zware gevallen heen gebracht, tieners die absoluut bij de beschaving vandaan gehouden moeten worden en waarbij geen kans op terugkeer in de beschaving is.
    Er zijn maar weinig ouders die dit voor hun kinderen kunnen betalen en het ervoor over hebben. De persoonlijke begeleiding kost een hoop geld en bezoek is niet toegestaan. Op een vreemde, regenachtige nacht om 12 uur precies, klikken alle sloten van de binnendeuren open, geen gang of kamer is ontoegangbaar voor de tieners. Alleen het vreemdste is dat elke vorm van leiding ontbreekt. Deze insane teenagers moeten het alleen zien te redden in een oud gebouw, waar de buitendeuren op slot zitten en het glas onbreekbaar is voor hun eigen veiligheid.


    De regels:
    - Ik wens dat je actief bent en regelmatig post. Ben je afwezig, meld het in het topic. Als je langer dan een week niet reageert, niets laat weten en mijn berichten negeert, valt je karakter ten prooi aan de anderen.
    - 16+ is zeker toegestaan, in alle vormen. Seks, geweld, etc.
    - Posts langer dan 2 regels.
    - Naamsveranderingen doorgeven.
    - Ik, en alleen ik, mag een nieuw topic openen. Dit zodat ik ook het overzicht hou en alles snel kan aanpassen.


    Het gebouw:
    Het gebouw bestaat uit een kelder, de begane grond, een eerste en tweede verdieping en een zolder.
    De kelder en de zolder zijn een geval apart en nooit toegankelijk geweest voor de patiënten. In de kelder is de wasserette en de ruimte voor de medewerkers. Iedereen die er werkte had er een kamer en er is een keuken.
    De zolder is al sinds 1893 afgesloten, niemand heeft er sindsdien een stap meer gezet. In de lente van 1893 heeft er een gruwelijke gebeurtenis plaats gevonden, één van de patiënten sloeg door en heeft de gehele afdeling vermoord, niemand kon aan deze gestoorde ontsnappen. Het was een open afdeling met verschillende bedden en geen muren of deuren erin. Hoog in het plafond zitten grote ramen die de ruimte goed verlichten.
    De begane grond is verdeeld in twee ongelijke ruimtes. In de kleinste ruimte kom je binnen, daar vind je een receptie en de binnenkomst hal. Helemaal aan het uiteinde zie je een deur, van de bewaking. Het kleine kamertje bevat enkele telefoons en beeldschermen waarop camerabeelden weergeven worden. In de lange muur naast de balie van de receptie vind je klap deuren, die normaal goed afgesloten zijn. Daarachter bevind zich het trappenhuis en de lift in de verste linkerhoek. In de rest van de ruimte vind je verschillende banken met tafels, bedoeld voor de ouders van de kinderen en de kennismaking van het kind. De eerste en enige keer dat de ouders binnen mogen komen.
    De eerste verdieping is verdeelt in verschillende kamertjes. Sommige bedoeld voor recreatie en anderen onderzoek. Hier vind je de medicijnen en ander materiaal. De recreatieruimtes zijn beperkt. Een tv achter kogelvrij glas is waarschijnlijk het meest luxueuze eraan.
    Op de tweede verdieping vind je een lange gang. Aan de ene kant zijn de deuren roze geverfd en aan de andere kant blauw. De slaapkamers. Iedere tiener heeft zijn eigen kamer waar hij of zij normaal gesproken het grootste gedeelte van de dag door zou brengen. Er staan een bed en een kastje voor de weinige persoonlijke bezittingen die ze mogen hebben.
    In 1951 is het gebouw na zijn 100 jarige bestaan gerenoveerd met moderne en veiligere materialen en dergelijke.

    De rollen:
    Aurélie Rye Beate ~ 19 ~ Anorexia Nervosa en Manie ~ Assassin
    Jacklynn Evita Connor ~ 14 ~ Dissociatieve identiteitsstoornis (DIS) ~ Valentino
    Marella Mea Fletcher ~ 14 ~ Dwangneurose ~ Space
    Samantha 'Sam' Jeanine Billington ~ 17 ~ Conduct Disorder ~ Aragog
    Jenna Sophie Davis ~ 18 ~ kraambedpsychose Meanish
    Hailey Robberts ~ 15 ~ ontwijkende persoonlijkheidsstoornis ~ Mockingjayy
    June Lauren Hastings ~ 16 ~ Afhankelijke persoonlijkheidsstoornis (APS) ~ xHeavenlyx
    Celeste Mariah Debra Hullington ~ 16 ~ Alcoholisme en ADHD ~ Brutus
    Alexis Brooklyn Westlane [ Lexi ] ~ 18 ~ Separatieangst ~ JustMeanXx
    Michelle -Mich- Anne-Marie Blakely ~ 19 ~ Parkinson, Projectie en Regressie ~ Burlington
    Myra Bailey ~ 15 ~ Dissociatieve identiteitsstoornis (DIS) ~ Meanerd

    Nathan Justin Hale ~ 19 ~ Narcistische persoonlijkheidsstoornis ~ xHeavenlyx
    Christian Austen Aiden Mahone (Chris) ~ 18 ~ Paranoide Schizofrenie ~ Brutus
    Gilbert Fuchs ~ 19 ~ Posttraumatische stressstoornis ~ Aurelia
    Gabriël Arch ~ 19 ~ bipolaire stoornis type 2, gepaard met meervoudige psychoses (wanen & hallucinaties) ~ Cosette
    Lucas Alexander Daniëls [Luc] ~ 19 ~ Schizoaffectieve stoornis ~ IHeartMusicc
    Xavier (Spike) Grey ~ 21 ~ Borderline ~ DarkSavior
    Quinn Mason Addams ~ 17 ~ Dissociatieve Fugue en Depersonalisatiestoornis ~ JustMeanXx
    Jascha Michajlovitsj Solovjov ~ 18 ~ Posttraumatische stressstoornis en Bigorexia Nervosa ~ Mombasa
    Oliver Andrew Bruce / Mason Kyler Stone ~ 20 ~ Twee persoonlijkheden, verlatingsangst en een trauma ~ Meanish
    Emilio Sanchez ~ 19 ~ Erotomanie ~ Helios
    Matthew 'Matt' Patrow ~ 19 ~ Waanstoornis ~ Trident
    Yvo Enright ~ 18 ~ Hypergrafie en Achluofobie ~ Gabumon

    Het rollentopic
    De rollenstory

    [ bericht aangepast op 30 mei 2012 - 19:44 ]


    Your make-up is terrible

    Emilio Sanchez
    "Kun je wel rijden?" Vraag ik geamuseerd aan Aurelie. Ik grinnik even. "Dan mag je van mij rijden. Ik kan het niet dus ik raak dat stuur niet aan" zeg ik met mijn handen in mijn zakken en een geamuseerde blik op mijn gezicht.


    [i]Help always come when people fight for right - Tonto [/i]

    Myra Bailey
    'Pffff' Ik lig op bed. Synta is eindelijk opgehouden met lezen. Ik heb weer honger gekregen en ik moet eigenlijk ook vrij nodig. Ik sta op. 'What are you doing?' Synta heeft een goed humeur! Ze moet vaker boeken gaan lezen als ze zo blij en goed gehumeurd ervan word! 'Ik ga wat drinken en naar de wc!' 'Mmm okay!' Ik loop de deur uit.


    "Wheeeeze" ~ Mizuki, Kamisama Hajimemashita.

    [HAPPP --> Meanish ^^]


    Thou shallt not stir one foot to seek a foe.

    [Maargoed! Ik ben dus terug. Is er nog iets gebeurd tussen blz 9 en nu?]


    Thou shallt not stir one foot to seek a foe.

    Meanish schreef:
    [Maargoed! Ik ben dus terug. Is er nog iets gebeurd tussen blz 9 en nu?]


    [Niet echt wat... Iets tussen Quinn en Hailey, en iets met Aurélie en Emilio. Verder is er niet echt wat gebeurd. ]


    "Wheeeeze" ~ Mizuki, Kamisama Hajimemashita.

    Myra Bailey
    Met mijn vingers tik ik tegen elke deur die ik tegen kom. Tik tik tik tik tik tik tik... Ik verveel me, dus ik klets tegen Synta aan. 'Wat zullen we vandaag doen? Moet jij nog een boek lezen? Heb jij nog een voorkeur voor het eten? ...?' Synta antwoord niet, ze denkt ergens overna. Ik probeer er achter te komen waar ze over denkt, maar ze sluit zich af voor me. 'Zucht... la maar... ' Ik voel aan mijn arm, maar ik heb natuurlijk mijn horloge niet aan, die hebben ze van me af genomen toen ik hier kwam. 'Wacht eens even! Ik kan mijn horloge en mijn tas gaan stelen!' 'Mmm?' Synta antwoord weer. 'Wat ga jij doen?' 'Mijn spullen terug stelen!' 'Ga je daarvoor de archieven in?' 'Mja, daar liggen toch mijn spullen?' 'Is dat niet in de kelder?' 'Euhhh... Ik denk het... toch?' 'Je gaat dus naar de kelder?' 'Jaaah!' 'Okay! Ik ga met je mee!' Synta is opeens helemaal opgewonde, waarom zou dat? 'Heeee ik wil ook dat jij weer blij bent,' zegt Synta op antwoord van de vraag in mijn hoofd. 'Euh, dankje...' Zo aardig is Synta nooit.

    Synta
    HAHAHA! Dat kind is zo handig! Nu gaat ze naar de archieven! Weet je niet hoeveel infomatie daar ligt! HAHAHA!


    "Wheeeeze" ~ Mizuki, Kamisama Hajimemashita.

    [Mensen ik ga richting de kelder... naar Oliver en Jenna en Yvo!]


    "Wheeeeze" ~ Mizuki, Kamisama Hajimemashita.

    Gilbert.

    Ik grijns kort als Samantha in de auto zit te scheuren. Dit kan nog wel leuk worden. Ik wil ook een keer. Ik begin de rijkriebels al te krijgen. Asociaal hard scheuren en er nog mee wegkomen ook, dat laat ik niet aan me voorbijgaan!
    Ineens komt iemand op me afgestormd, die vlak voor me halt houdt. Van de schrik deins ik achteruit en kijk recht in de enthousiaste ogen van Aurelie.
    'Een auto!' gilt ze, als een klein meisje zo gelukkig.
    'Uh..' Ik weet even niet veel zinnigers uit te brengen dan dat. Is dit haar manie? Nog steeds? Ze springt op en neer. Ik sla haar gade en krab aan mijn hoofd.
    'Mag ik er zo ook in rijden, alsjeblieeeeft?' Mijn ogen worden even groot, waarna ik mijn normale gezichtsuitdrukking weer terug krijg.
    'Eh.. uiteraard.' De kwajongensgrijns komt dan weer op mijn gezicht. Ik ben nu net een kind.
    'Maar ik ben eerst!' grinnik ik, nu mijn normale rustige en wat afstandelijke houding compleet is omgeslagen in dat van een jochie.


    No growth of the heart is ever a waste

    Samantha
    Ik lachte nog even nadat ik tot stilstand was gekomen, en keek naar Aurelie en Gilbert die allebei graag wouden rijden. Grijnzend stapte ik uit, en keek hen met twinkelende ogen aan. ''Who's next?'' vroeg ik in het algemeen, en liep naar hun toe. ''Die auto is veilig, dat weet ik zeker. We komen hier weg.'' zei ik, en mijn grijns werd breder. Ik kon niet wachten om hier eindelijk weg te zijn, maar ik was ook bang. Bang om mijn vader weer tegen te komen, maar die gedachten liet ik mijn humeur niet verpesten. Ik keek even naar de sporen die ik had afgelaten door de auto, en de grijns was nog steeds niet van mijn gezicht verdwenen. Voor het eerst sinds tijden voelde ik me weer goed, weer.. blij.


    "When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

    Aurélie Rye Beate

    "Eh, uiteraad." zegt Gilbert, met een kwajongensgrijns. "Maar ik ben eerst!" grinnikt hij. Ik grijns, daar kan ik mee leven.
    "Goed, maar laat me niet te lang wachten hoor." zeg ik even enthousiast.
    "Kun je wel rijden?" vraagt Emilio plotseling. "Dan mag je van mij rijden.
    Ik krab even aan mijn achterhoofd, mijn gezicht gaat van nadenkend met getuite lippen over in een verbaasde uitdrukking. Rijden? Volgens mij heb ik dat nooit geleerd ofzo, maar zo moeilijk zal dat toch wel niet zijn?
    "Eh, natuurlijk!" lieg ik met een grijns. Ik wil!
    De auto stopt bij ons, het meisje komt eruit en loopt op ons af met twinkelende ogen.
    "Who's next?" vraagt ze. "Die auto is veilig, dat weet ik zeker. We komen hier weg."

    [ bericht aangepast op 21 mei 2012 - 20:32 ]


    Your make-up is terrible

    Gilbert Fuchs.

    Samantha komt terug en parkeert de auto abrupt voor ons neer.
    'Who's next?' vraagt ze met een grijns.
    'Drie keer raden,' grijns ik en stap in.
    'Eens kijken wat dit schatje kan.' Ik zet de auto in z'n 1 en trap keihard het gaspedaal in. De toeren schieten tot ver in het rood. Met een ontzagwekkende vaart rij ik over het terrein, neem op de weg nog een paar planten mee. Ik rem keihard voor Samantha en Aurelie.
    'Ik stel voor dat we het eens op een buitenritje wagen, wat zeg je ervan? Verkeersregels kunnen niet zo moeilijk zijn,' zeg ik schouderophalend en gebaar dat ze kunnen instappen.
    'Ik heb geen idee waar we heen gaan maar dit gaat one hell of a ride worden,' beloof ik ze met een kwaadaardige grijns. Deze auto heeft het monster in me wakkergemaakt. Ik voel me victorieus.


    No growth of the heart is ever a waste

    Aurélie Rye Beate

    Ik schrik me rot als Gilbert met een rotvaart op ons af komt rijden, maar hij trapt de rem in en komt piepend voor ons tot stilstand. Jezus, dat was bijna een hartstilstand! Maar boos blijven kan ik niet.
    "Ik stel voordat we het eens op een buitenritje wagen, wat zeg je ervan? Verkeersregels kunnen niet zo moeilijk zijn." zegt hij schouder ophalend. Hij gebaart dat we kunnen instappen en ik klim gelijk breed grijnzend voorin.
    "'Ik heb geen idee waar we heen gaan maar dit gaat one hell of a ride worden." Hij grijnst kwaadaardig en ik besluit dat ik hem mag.
    "Waar wacht je nog op Gilbert, gassen met dit ding." zeg ik met mijn piepende stem.


    Your make-up is terrible

    Samantha
    "Ik stel voordat we het eens op een buitenritje wagen, wat zeg je ervan? Verkeersregels kunnen niet zo moeilijk zijn." zei Gilbert, en het meisje klom voorin. Ik zuchtte toen ik achterin plaats nam, maar deed verder geen gordel om. ''Ik heb geen idee waar we heen gaan maar dit gaat one hell of a ride worden.'' zei Gilbert, en door het spiegeltje zag ik zijn kwaadaardige grijns, wat ook automatisch een grijns op mijn gezicht toverde. ''Go!'' riep ik, ging wat comfortabeler zitten, en keek afwachtend naar Gilbert.


    "When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

    Gilbert Fuchs.

    Aurelie ziet de lol er wel van in en stapt in aan de voorkant. Mijn ogen schieten vuur. Vuur van plezier weliswaar.
    'Waar wacht je nog op Gilbert? Gassen met dat ding.'
    Ook Samantha neemt plaats en besluit om een gordel achterwege te laten.
    'Weet je dat zeker?' vraag ik met dezelfde grijns en vlammende ogen.
    'Go!' roept ze. Dat laat ik me geen twee keer zeggen. Ik schakel en trek als een malle op. Ik richt mijn ogen vastberaden naar het hek.
    'Hou je vast,' zeg ik en trap het gaspedaal tot op de bodem in. De motor giert. Met een helse knal schiet het hek open, waardoor we het bospaadje af vliegen. Nog net weet ik de controle over het stuur te houden, waarna min of meer de rust hersteld wordt.
    'Goed, we moeten ergens een dorp of stad zien te vinden waar we eten kunnen halen. En belangrijker: we moeten bij elkaar blijven.'
    Een tijdje rijden we in stilte, tot we bij een buitenwijk van een stad aankomen. Mijn ogen worden wat groter. Ik weet waar we zijn. Ik parkeer de auto aan de rand van de stad, wetende dat je daar nog gratis mag parkeren.
    'Dit is de plaats waar het weeshuis staat,' zeg ik met zachte stem.


    No growth of the heart is ever a waste

    Samantha
    Ik slaakte een kreetje van plezier toen Gilbert wegscheurde. Na een tijdje kwamen we aan bij de rand van de stad, en ik zag de gezichtsuitdrukking van Gilbert veranderen. ''Dit is de plaats waar het weeshuis staat.'' zei hij zachtjes, en ik keek hem even aan, niet wetend wat te zeggen. Ik ging tussen de twee stoelen hangen, en legde voorzichtig een hand op zijn schouder. Dit moest ontzettend veel herinneringen naar boven laten brengen..
    ''Wil je-'' begon ik, met een lichtelijke aarzeling in mijn stem, en maakte mijn zin niet af. Ik keek hem enkel aan, wetend wanneer ik moest ingrijpen als het teveel voor hem werd.


    "When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''