• Dr. Pratchett Asylum for Insane teenagers since 1851 staat midden in de onbewoonde wereld van Engeland. Er is maar één toegangsweg en het dichtstbijzijnde bewoonde huis ligt zo'n 24 kilometer verderop. Om het oude gebouw ligt een grasveld met enkele bomen en vlak erachter een metershoog hek. Hier worden de zware gevallen heen gebracht, tieners die absoluut bij de beschaving vandaan gehouden moeten worden en waarbij geen kans op terugkeer in de beschaving is.
    Er zijn maar weinig ouders die dit voor hun kinderen kunnen betalen en het ervoor over hebben. De persoonlijke begeleiding kost een hoop geld en bezoek is niet toegestaan. Op een vreemde, regenachtige nacht om 12 uur precies, klikken alle sloten van de binnendeuren open, geen gang of kamer is ontoegangbaar voor de tieners. Alleen het vreemdste is dat elke vorm van leiding ontbreekt. Deze insane teenagers moeten het alleen zien te redden in een oud gebouw, waar de buitendeuren op slot zitten en het glas onbreekbaar is voor hun eigen veiligheid.


    De regels:
    - Ik wens dat je actief bent en regelmatig post. Ben je afwezig, meld het in het topic. Als je langer dan een week niet reageert, niets laat weten en mijn berichten negeert, valt je karakter ten prooi aan de anderen.
    - 16+ is zeker toegestaan, in alle vormen. Seks, geweld, etc.
    - Posts langer dan 2 regels.
    - Naamsveranderingen doorgeven.
    - Ik, en alleen ik, mag een nieuw topic openen. Dit zodat ik ook het overzicht hou en alles snel kan aanpassen.


    Het gebouw:
    Het gebouw bestaat uit een kelder, de begane grond, een eerste en tweede verdieping en een zolder.
    De kelder en de zolder zijn een geval apart en nooit toegankelijk geweest voor de patiënten. In de kelder is de wasserette en de ruimte voor de medewerkers. Iedereen die er werkte had er een kamer en er is een keuken.
    De zolder is al sinds 1893 afgesloten, niemand heeft er sindsdien een stap meer gezet. In de lente van 1893 heeft er een gruwelijke gebeurtenis plaats gevonden, één van de patiënten sloeg door en heeft de gehele afdeling vermoord, niemand kon aan deze gestoorde ontsnappen. Het was een open afdeling met verschillende bedden en geen muren of deuren erin. Hoog in het plafond zitten grote ramen die de ruimte goed verlichten.
    De begane grond is verdeeld in twee ongelijke ruimtes. In de kleinste ruimte kom je binnen, daar vind je een receptie en de binnenkomst hal. Helemaal aan het uiteinde zie je een deur, van de bewaking. Het kleine kamertje bevat enkele telefoons en beeldschermen waarop camerabeelden weergeven worden. In de lange muur naast de balie van de receptie vind je klap deuren, die normaal goed afgesloten zijn. Daarachter bevind zich het trappenhuis en de lift in de verste linkerhoek. In de rest van de ruimte vind je verschillende banken met tafels, bedoeld voor de ouders van de kinderen en de kennismaking van het kind. De eerste en enige keer dat de ouders binnen mogen komen.
    De eerste verdieping is verdeelt in verschillende kamertjes. Sommige bedoeld voor recreatie en anderen onderzoek. Hier vind je de medicijnen en ander materiaal. De recreatieruimtes zijn beperkt. Een tv achter kogelvrij glas is waarschijnlijk het meest luxueuze eraan.
    Op de tweede verdieping vind je een lange gang. Aan de ene kant zijn de deuren roze geverfd en aan de andere kant blauw. De slaapkamers. Iedere tiener heeft zijn eigen kamer waar hij of zij normaal gesproken het grootste gedeelte van de dag door zou brengen. Er staan een bed en een kastje voor de weinige persoonlijke bezittingen die ze mogen hebben.
    In 1951 is het gebouw na zijn 100 jarige bestaan gerenoveerd met moderne en veiligere materialen en dergelijke.

    De rollen:
    Aurélie Rye Beate ~ 19 ~ Anorexia Nervosa en Manie ~ Assassin
    Jacklynn Evita Connor ~ 14 ~ Dissociatieve identiteitsstoornis (DIS) ~ Valentino
    Marella Mea Fletcher ~ 14 ~ Dwangneurose ~ Space
    Samantha 'Sam' Jeanine Billington ~ 17 ~ Conduct Disorder ~ Aragog
    Jenna Sophie Davis ~ 18 ~ kraambedpsychose Meanish
    Hailey Robberts ~ 15 ~ ontwijkende persoonlijkheidsstoornis ~ Mockingjayy
    June Lauren Hastings ~ 16 ~ Afhankelijke persoonlijkheidsstoornis (APS) ~ xHeavenlyx
    Celeste Mariah Debra Hullington ~ 16 ~ Alcoholisme en ADHD ~ Brutus
    Alexis Brooklyn Westlane [ Lexi ] ~ 18 ~ Separatieangst ~ JustMeanXx
    Michelle -Mich- Anne-Marie Blakely ~ 19 ~ Parkinson, Projectie en Regressie ~ Burlington
    Myra Bailey ~ 15 ~ Dissociatieve identiteitsstoornis (DIS) ~ Meanerd

    Nathan Justin Hale ~ 19 ~ Narcistische persoonlijkheidsstoornis ~ xHeavenlyx
    Christian Austen Aiden Mahone (Chris) ~ 18 ~ Paranoide Schizofrenie ~ Brutus
    Gilbert Fuchs ~ 19 ~ Posttraumatische stressstoornis ~ Aurelia
    Gabriël Arch ~ 19 ~ bipolaire stoornis type 2, gepaard met meervoudige psychoses (wanen & hallucinaties) ~ Cosette
    Lucas Alexander Daniëls [Luc] ~ 19 ~ Schizoaffectieve stoornis ~ IHeartMusicc
    Xavier (Spike) Grey ~ 21 ~ Borderline ~ DarkSavior
    Quinn Mason Addams ~ 17 ~ Dissociatieve Fugue en Depersonalisatiestoornis ~ JustMeanXx
    Jascha Michajlovitsj Solovjov ~ 18 ~ Posttraumatische stressstoornis en Bigorexia Nervosa ~ Mombasa
    Oliver Andrew Bruce / Mason Kyler Stone ~ 20 ~ Twee persoonlijkheden, verlatingsangst en een trauma ~ Meanish
    Emilio Sanchez ~ 19 ~ Erotomanie ~ Helios
    Matthew 'Matt' Patrow ~ 19 ~ Waanstoornis ~ Trident
    Yvo Enright ~ 18 ~ Hypergrafie en Achluofobie ~ Gabumon

    Het rollentopic
    De rollenstory

    [ bericht aangepast op 30 mei 2012 - 19:44 ]


    Your make-up is terrible

    [Oké. Zet Jenna maar op mijn naam.

    Ik zeg:
    schrijfffffff
    anders ga ik officieel Jenna overnemen >;{
    Rose zegt:
    Oke.
    Deal.]


    Thou shallt not stir one foot to seek a foe.

    [ haileyyyyy waar ben jeeeeeeehhh???]


    Je croix a toi

    Gilbert Fuchs.

    'Dat is mooi om te horen,' reageert hij met een glimlachje en pakt een tweetal enveloppen uit de kluis.
    'Ik hoop dat je met dit geld verstandige beslissingen maakt. Je bent volwassen, ik heb er vertrouwen in dat het je lukt.' Ik ben te verbijsterd om iets te zeggen. Deze kant heb ik nog nooit eerder van hem gezien. De blik in zijn gezicht, het is bijna.. triest. Het lijkt zelfs dat hij spijt heeft van alles! Dit is niet de S die ik ken! Wat is er gebeurd in die twee jaar?!
    Hij geeft me de enveloppen in handen.
    'Wat ga je doen nu?' vraagt hij als hij weer plaatsneemt achter zijn stoel. Hij lijkt de woede en schok van Aurelie en Samantha niet eens op te merken.
    'Leven.' Het komt eruit met een vastberadenheid die door merg en been snijdt. Even, heel even zie ik verbazing in zijn ogen. De donkerbruine ogen die me zelfs in mijn dromen achtervolgen. Hij rommelt in een la'tje en haalt er een derde envelop uit. Ik ben even geschokt, te geschokt om ook maar te reageren.
    En ik had gelijk: zijn gezichtsuitdrukking is triest! Maar waarom? Ik heb hem nog nooit zo gezien.
    'Ik heb dit geld gespaard, het was bedoeld voor Madeleine. Helaas zal ik het haar nooit kunnen geven. Dus ik geef het aan jou. Ik had niet gedacht dat ik het je zou kunnen geven voor mijn dood, maar ik doe het dan nu.'
    Stilte. De deur op de gang zwaait dicht met een klap, die ergens in mijn achterhoofd nagalmt. En dan weer stilte.
    Dood?
    Wat bedoelt hij met 'dood'?
    'Wat bedoel je.' Het komt er niet eens uit als een vraag. Het is de eerste keer in mijn leven dat ik verzuimd heb om hem met 'u' aan te spreken. Maar nu kan hij me niet meer straffen. Hij zal me nooit meer kunnen straffen.
    'Ik heb nog hoogstens twee maanden te leven. Longkanker.' Mijn mond zakt open, maar S blijft verbazingwekkend rustig en neutraal. S.. gaat dood?
    'Het zat er een keer aan te komen. Is er nog iets waarmee ik je kan helpen?' Alsof er niks is gebeurd. Ik kan het niet geloven. Godverdomme. Nu heb ik de kans niet meer om die klootzak verrot te slaan. Tegen de tijd dat ik er klaar voor ben, is hij dood! Zo makkelijk laat ik hem hier niet mee wegkomen! Ik weiger! Ik weiger medelijden met hem te hebben.
    'Vuile klootzak. Ik hoop dat je zult sterven in pijn,' zeg ik op een rauwe toon. S zijn gezichtsuitdrukking is zacht, bijna onderdanig zelfs. Het mijne hard. Ik begrijp de ernst van de woorden die ik heb gezegd maar al te goed. Het zijn het soort woorden die je tegen niemand zegt. Ik heb ook nooit gedacht ze uit te spreken. Maar ik meen ze. Ik heb nog nooit zoiets gemeend als nu. Zijn lijden vlak voor zijn dood zal maar een fractie zijn van het mijne. Doodgaan in mijn is makkelijk. Leven met pijn is veel moeilijker. Lafaard. Vuile lafaard.
    'Ik begrijp je woede. Ik denk elke dag aan je. Dat heb ik al die jaren gedaan. Ik wilde zeker weten dat je goed terecht komt. Dat je-'
    'Je liegt! Probeer me niet te manipuleren! Ik heb nachtmerries door jou, ik heb angstaanvallen door jou en ik heb er godverdomme genoeg van!' Tranen glijden over mijn wangen.
    'Waar heb ik het aan verdiend?! Waaraan?! Zeg het me, zeg het me godverdomme! Wat heb ik fout gedaan?!' Ik gil inmiddels, mijn lijf schokt en de tranen blijven maar komen. Ik kijk naar beneden. Alle beelden komen weer terug. Alles. En het is te veel voor me.
    'Wat heb ik fout gedaan?' snik ik zachtjes.
    'Gilbert. Kijk me aan.' Ik kijk op. Het automatisme waarmee ik alles doe wat hij zegt komt weer terug. Ik walg van mezelf.
    'Ik haat je,' fluister ik.
    'Dat weet ik. Alleen zieke, machtsbeluste mensen doen de dingen die ik heb gedaan. Het valt niet goed te praten en dat zal ik ook niet doen. Ik zal niet om je vergiffenis vragen, want die verdien ik niet.'
    'Je zei me.. dat we voor altijd verbonden bleven,' zeg ik rauw. De vuisten gebald.
    'Ik beloof je dat ik zal winnen. Ik zal opnieuw leren leven, een leven zonder jou! Ik beloof je dat ik win! Ik hoop dat je vanuit de hel toekijkt hoe ik win!' Ik veeg langs mijn gezicht. Mijn lichaam trilt, ik hijg door de inspanning.
    'Ik wil weten of ik de enige was. Vertel het me!' S zwijgt en schudt zijn hoofd.
    'Nee. Je bent niet de enige. Joshua heeft zich een half jaar geleden verhangen, nadat hij een brief aan mij heeft geschreven.'
    Mijn ogen worden groot.
    Joshua? Joshua.. ook?


    No growth of the heart is ever a waste

    [Ik ben te lui om al die stukken van jullie te lezen xd Wat is er zo onderhand gebeurd?]


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Wat Yvo enzo aan het doen zijn weet ik niet (daar ben ik dan weer te lui voor) maar Aurelie, Samantha en Gilbert (wilde bijna 'dinges' typen) zijn met de auto naar het weeshuis van Gilbert gereden en hebben nu een confrontatie met diens verkrachter.
    Whatthefuuuck, het is echt vaag om zowel slachtoffer als dader te typen in 1 RPG post.


    No growth of the heart is ever a waste

    Ahaa, dankje. Dan vertel ik het wel over Yvo -Aangezien ik die speel-. Yvo zat het dossier te lezen van Oliver. Jenna stond of staat er ook nog bij ergens in de kelder en Oliver is zijn weet-ik-veel-hoe-het-heet geworden in Kwaaie Mason die naar Yvo toe loopt..


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Samantha
    ''Ik wil weten of ik de enige was. Vertel het me!'' riep Gilbert, en ik kneep zachtjes in hand.
    ''Nee. Je bent niet de enige. Joshua heeft zich een half jaar geleden verhangen, nadat hij een brief aan mij heeft geschreven.'' zei Griffin, en ik sloeg mijn hand voor mijn mond. ''W-waar is hij?'' vroeg ik Griffin, met een mengeling van verbazing en woede in mijn stem. Geen angst. Geen greintje angst, en dat zal ik nooit voor hem hebben. Enkel woede.
    Wat Griffin bij Gilbert heeft gedaan is onvergeeflijk. Hij heeft zijn leven geruïneerd.
    Ik wil hem helpen, en hoop dat Joshua nog te vinden is.


    "When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

    Ha, epic :].

    Gilbert Fuchs.

    Niet te geloven. Ik heb het al die tijd nooit geweten. Joshua..
    "Gilbert, rennen! Voor ze ons te pakken krijgen!"
    "Hee, stelletje dieven, we krijgen jullie wel! Dat zijn onze flippo's!"
    "Daar, dat steegje in!"
    We vlogen over een muur, de achtertuin in van het weeshuis en verstopten ons in de bosjes.
    "We hebben ze mooi afgeschud he?" grijnste Joshua. Ik grijnste terug.
    "Hehe, slomo's."

    'W-waar is hij?' vraagt Samantha ineens. Ik merk dat ze mijn hand heeft vastgehouden. De mijne voelt verbazend koud aan, maar de hare is warm.
    Het is vreemd om de mensen van het Asylum met S te zien praten. Ik had dit nooit verwacht, in geen honderd jaar.
    S heeft een sigaret opgestoken. Wil hij soms nog sneller dood?
    'Hij ligt begraven in het Vredehof, naast zijn ouders.' Ik kijk hem ongelovig aan. Dit was de man voor wie ik jarenlang zo vreselijk bang was.
    'Waar is Murray?' vraag ik ineens. De ogen nog even kil. Even zie ik schok in zijn ogen, vanachter de sliert rook.
    'Hoe wist je-'
    'Mijn dossier. Ik heb het gelezen. Jij was het al die tijd. Waarom?' Mijn stem trilt.
    'Je hebt het zelf al gezegd: leven. Ik wilde dat je weer ging leven.' Ik schud mijn hoofd.
    'Verachtelijk. Je bent verachtelijk!' Hij legt de sigaret neer. Even, heel even ben ik bang. Maar hij blijft zitten. Ik niet. Mijn lichaam heeft een eigen wil gekregen. Het wordt wazig voor mijn ogen en als ik het contact met de werkelijkheid terug heb, heeft mijn vuist de wang van S geraakt. Hard. Ik schrik van mijn eigen actie, strompel naar achteren. Er loopt bloed uit zijn mondhoek. Mijn ogen worden groot. Ik heb hem geslagen. Ik heb S geslagen!
    'Ik- het sp-' Ik stop nog net op tijd om hem mijn excuses aan te bieden. Dat verdient hij niet. Maar in plaats van dat hij boos wordt, glimlacht hij zacht. Hij pakt een zakdoek en dept hiermee zijn mond.
    'Je bent sterk. Waar heb je dat geleerd?'
    'Joshua. Hij heeft het me geleerd.'


    No growth of the heart is ever a waste

    [^^ Okayyyy Reina! ^^ Voortaan sleep ik je gewoon naar deze topiccc! ghe ghe!

    Myra Bailey
    De jongen die naar de andere jongen liep, draait zich om met een grom, als hij merkt dat ik er ook ben. Hij grijpt een groot en voorzl zwáár boek, en loopt langzaam er dreigend op me af. Mij kijkt vals, 'Hallo daar meisje. Jji vond dit zeker wel een leuk moment om hier zo binnen te komen wandelen?' zegt hij zachtjes met een suikerzoete stem. Een rilling loopt overmijn rug. Hij heft hij het boek boven zijn hoofd en... 'Grrrrrrr, ' gromt Synta boos in mijn hoofd... dan is het zwart.

    Synta
    Een jongen wil mijn plannen om in het archief tekomen dwarsbomen! Hoe durft dat joch! En nu bedrijgt hij het lichaam waar ik in zit? Ik voel Myra in me bang worden dus... ik neem het over. 'Grrrrrrr,' grom ik, en dan neem ik het lichaam over. Mijn blik wordt scherper, en opeens sta ik met een boek in mijn hand die ik boven mijn hoofd heb geheven. Ik rukt het boek uit de handen van de jongen en gooi het over mijn schouder weg. 'Hallo daar jochy, jij vond dit wel een leuk moment om mij pijn te doen?' vraag ik zachtjes en met een suikerzoete stem, die hem hopelijk de rillingen over het lijf zou doen lopen. Ik vertrek mijn gezicht in een grijns, en kijk hem boosaardig aan. 'Haai, ik ben Synta.'


    "Wheeeeze" ~ Mizuki, Kamisama Hajimemashita.

    [Mason en Synta passen echt goed bij elkaar.. :'D XDD
    @Gabumon: Mason draaide zich van Yvo af, en viel Myra aan, de post hierboven is het antwoord daarop. Verder is er nog niets gebeurd. Rose speelt Jenna niet meer, had ze geen zin in, omdat ze vond dat deze RPG niet meer leefde, en wilde daarna niet terug komen, dus die heb ik nu overgenomen. Jammere is dat het dan wel heel triest is om ze in love te laten vallen, dus dan maar iets anders daarvoor. Als je wil kunnen Yvo en Myra nu op de een of andere manier Mason overmeesteren en vastbinden, en dan kan Yvo aan Jenna en Myra uitleggen wat hij heeft.]

    Mason Kyler Stone
    Ze trok zó het boek uit mijn handen met een kracht die ik niet van haar had verwacht. Het leek alsof ze anders was dan het onschuldige meisje dat binnen was komen lopen. Met een stem die bijna gelijk was aan die van mij siste ze: 'Hallo daar jochie, jij vond dit wel een leuk moment om mij pijn te doen?' En daarna: 'Haai, ik ben Synta,' Als ze denkt dat ze me op deze manier bang kan maken heeft ze het goed mis, maar die begroeting brengt me in verwarring. Waarom zou je iemand die je net had aangevallen je naam vertellen? Ik schudde even mijn hoofd zodat ik weer goed na kon denken. 'Mason. Oh, en schatje.. Ik heb da boek niet nodig hoor,' Waarna ik vervaarlijk dicht naar haar toe buig. Ik leg er mijn hand bij op haar heup, en buig wat over haar heen, zodat ik de deur dicht kan duwen. Als die dicht is wend ik me niet van haar af. Sterker nog, ik duw haar met haar rug plat tegen de deur, mijn armen als een kooi aan twee kanten van haar. Voor iemand die niet wist wat mijn bedoelingen waren en wat ik haar vertelde, zou het eruitzien alsof we gewoon twee geliefden waren, ook al was het misschien op een vreemde plek, maar ik wist wel beter. 'Ik vertel je één ding. Spot. Niet. Met. Mij.' Bij die laatste zin breek ik alle woorden los van elkaar, zodat ze nóg dringender over zullen komen.

    [Oeh! Ik krijg opeens het idee om Mason aan Synta te koppelen, en Oliver aan iemand anders (niet Myra). :'D Dramaaaaah! Sorry trouwens voor al mijn overenthousiaste ideeën hoor. Als jullie het er niet mee eens zijn, moeten jullie het gewoon zeggen, en als je er zelf een (of meer) hebt NATUURLIJK OOK! ;D]


    Thou shallt not stir one foot to seek a foe.

    {Ja, ja jaaaah! Goehoed ideeeeh! Ik ben het er helemaal mee eens hoor!]

    Synta
    'Mason. Oh, en schatje.. Ik heb da boek niet nodig hoor,' zegt Mason. Mmmm? Hij legt zijn hand op mijn heup en buigt over me heen, en doet de deur dicht. Dan duuwd hij met plat tegen de deur met zijn armen als een kooi aan twee kanten van mij. Het zag er zekker belachelijk uit voor andere mensen, en ik wierp een blik op de andere twee in de kamer. Dan kijk ik weer naar Manson. 'Ik vertel je één ding. Spot. Niet. Met. Mij.' Aaaaah, zo zo, dus hij heeft ook een reden om hier te zijn? Ongeduldig kijk ik langs hem heen naar de archieven... Dan kijk ik hem weer aan. Ik buig me naar hem toe, blaas even in zijn gezicht en kijk hem strak aan. 'Mij. Maak. Je. Niet. Bang.' Net als hij deed bij zijn laatste zin, breek ik ook alle woorden los van elkaar. 'Maar pardon, ik moet er langs.' Ik duuw hem hard opzij, en loop naar de kast, waar die andere jongen ook nog zit. Ik heb het gevoel dat Myra weer boven komt, dus ik moet opschieten. Ik draai me nog even om naar Mason. 'Doe me een lol, en laat me met rust, gevaarlijk-nonboek boy!' Ik loop naar de archieven.

    Myra Bailey
    Het is donker en zwart. Ik ben me alleen nog maar bewust van Synta. Ik weet niet wat ze doet, ik wil weten wat ze doet... Maar ik kan niet terug komen, hoe graag ik ook wil, Synta blokkeerd me.

    [ bericht aangepast op 26 mei 2012 - 13:49 ]


    "Wheeeeze" ~ Mizuki, Kamisama Hajimemashita.

    [Laten we Mason en Synta maar leuk koppelen! En samen plannen laten maken voor het veroveren van de wereld, ghe ghe ghe! Ik zal proberen niet preuts te zijn! :$ ]

    [ bericht aangepast op 26 mei 2012 - 13:48 ]


    "Wheeeeze" ~ Mizuki, Kamisama Hajimemashita.

    [MASON. XD Niet Manson x)
    spreek uit als mééson. (: ]


    Thou shallt not stir one foot to seek a foe.

    [*Wacht op Yvo*]


    Thou shallt not stir one foot to seek a foe.

    [*wacht op hailey*]


    Je croix a toi