• Introduction.
    Alcatraz is een eiland in de Baai van San Francisco, Verenigsde Staten. Het is geen groot eiland en daarom wordt het complete eiland gebruikt voor een gevangenis. Vandaar dat de naam van de gevangenis Alcatraz is.
    Het is een van de beruchtste gevangenissen van Amerika. Niet alleen volwassenen worden er vastgehouden, ook jongeren moeten eraan geloven.
    Er is geen gezondheidszorg, het eten is er slecht en er breken vaak ruzie's uit wegens discriminatie van rassen. De cipiers zijn eveneens vreselijk. De meeste zijn alles behalve vriendelijk en delen straffen uit voor het minste of geringste.
    De jongeren houden zich in leven met de brieven van familie en vrienden die ze eenmaal per week krijgen, als hun familie überhaupt nog contact wilt houden. Voor sommige wordt het allemaal te veel, ze proberen uit te breken, maar komen niet verder dan de bossen van het eiland. Anderen leggen zich er bij neer en overleven, maar is dat wel de goede keus?
    Alleen de sterkste overleven Alcatraz.

    Environment.
    Op het eiland staan twee gebouwen. Hetcellencomplex en het gebouw voor de cipiers.
    Het cellencomplex bestaat uit honderden cellen. Iedere cel is precies hetzelfde. De ruimte is een paar vierkante meter en de deur is van tientallen lagen ijzer, daar komt niemand doorheen. Op ooghoogte is er een luikje, waardoor de bewakers de gevangenen in de gaten houden. De gevangenen zitten met twee personen per cel. Ze hebben twee losse kamers, zonder ramen. In de ene staat een bank, tafel met stoel en en twee simpele bedden. De andere kamer is voorzien van een douche, wc en wasbak. Af en toe - Er zijn geen vaste tijden - mogen de gevangenen naar buiten. Er is geen streng toezicht, dus er ontstaan vaak conflicten.
    De cipiers leven in uiterste luxe. Ieder heeft zijn eigen kamer met televisie en computer. Voor die mensen worden lekkere maaltijden gekookt door topkoks. Ondanks de luxe kunnen sommige het werk niet aan en verlaten het eiland per boot of helikopter. Dat is tevens ook de enige manier om het eiland te verlaten. Roeien heeft geen zin, het vaste land is te ver weg. Wanneer een gevangene ziek of ernstig gewond raakt, wordt deze aan zijn lot over gelaten of soms, in het uiterste geval naar een ziekenhuis op het vaste land gebracht.
    De verdere omgeving van is voor het grootste gedeelte bos of grasvlakte.

    Rules.
    • 16+ mag, maar hou de details voor je.
    • Speel realistisch. Wanneer dit niet gebeurt, wijs ik je erop.
    • Minimaal 7 tot 10 regels in het speeltopic (Zie tips: Klik hier).
    • Alleen ik open nieuwe topic's of ik geef toestemming om het te doen.
    • Naam veranderingen doorgeven.
    • Als je afwezig bent voor een langere tijd, moet je het melden anders wordt je personage verwijderd.

    Persons.
    Jailers: (Totaal 10)
    • Andrew Rayan Powell (Drew Foster) - Password
    • Nicholas Boq Mead - Escritura
    • Boy - TheRumIsGone
    • Jacob Russell Brand - Tisiphone
    • Nessarose Denise Scribe - Escritura
    • Girl - Space
    • Alexandra Erin Violet Roselynn - LEADERLOUIS
    • Samantha-May Rodriguez - IHeartMusicc
    • Ilsa Minnie Macke - Mombasa
    Nog 1 mannelijke cipier.

    Prisoners: (Totaal 14)
    • Courtney Valentina Ferguson - Password
    • Maya Juliëtte Adams - Aragog
    • Merylle Auréle 'Beau' Blanche - scribere
    • Nicole Joy Eastwood - xHeavenlyx
    • Chayenne Sharona Lopez - NightShot
    • Delphine Sarah Parker - Frodo
    • Dakota Moore - Endure
    • Mallory Tracy - Assassin
    • Diego Palimvor Silence - xJohnnyDepp
    • Victor Benjamin Söderberg - Mombasa
    • Luca Jones - Assassin
    • Jayden Jason Bright - HurtedHeart
    • Kylian Scott Hayes - Aotearoa
    Nog 1 mannelijke gevangene

    Topic's.
    Rollen [1].
    Rollen [2].
    Story.

    Cell Division.
    Cell 1: Courtney Valentina Ferguson en Merylle Auréle 'Beau' Blanche.
    Cell 2: Maya Juliëtte Adams en Dakota Moore.
    Cell 3: Mallory Tracy en Chayenne Sharona Lopez.
    Cell 4: Delphine Sarah Parker en Nicole Joy Eastwood.
    Cell 5: Diego Palimvor Silence en Jayden Jason Bright.
    Cell 6: Victor Benjamin Söderberg en Luca Jones.
    Cell 7: Kylian Scott Hayes en Boy.

    Daily Schedule.

    8.30 - 9.30 - Ontbijt.
    12.00 - 13.00 - Middageten.
    14.00 - 16.00 - Buiten.
    18.00 - 19.00 Avondeten.


    Have fun!

    [ bericht aangepast op 6 mei 2012 - 11:43 ]


    “Moonlight drowns out all but the brightest stars.” - Tolkien

    Luca Jones

    Ze doet weer een poging, vruchteloos natuurlijk. Ik hou haar polsen nog iets steviger vast, waarschijnlijk laat het zijn sporen na maar ja, wat willen ze doen? Erger dan dit kunnen ze het niet maken.
    "Haal je smerige handen van me af." Haar stem klinkt bijtend.
    "Ik heb net nog gedouched hoor." zeg ik onschuldig. "Maar als je zo blijft tegenstribbelen..."
    Handig draai ik haar om en duw ik haar voorkant ruw tegen de muur. Zo, als ik iets wil doen, gaat het veel makkelijker en sneller. Met mijn hand maak ik haar broek al los.

    Mallory Tracy

    "Ik ken beter choas maarja." zucht ze.
    Ik bekijk haar weer, ze tikt met haar schoenen en draait een lok om haar vingers. Haar ogen schieten over de muur en de grond, waarom weet ik niet. Zou ze dingen zien die wij niet zien? Misschien zit er wel niets achter.
    "Dat zal best." zeg ik. "Maar ik hou niet van choas waar mensen bij betrokken zijn."
    Omdat ik er dan betrokkken bij kan raken en dat wil ik niet, ze zoeken het maar uit, ze moeten weten wat ze zelf willen en dat doen, als ze mij maar met rust laten. Ik zucht afkeurend, stomme pubers.


    Your make-up is terrible

    Diego
    Ik verveelde me dood. Ik had net getraind en had echt niks te doen.
    Ik gaapte breed en liep wat verveeld rond. Wat er om me heen gebeurde boeide me niet. Ik gaapte nog een paar keer.
    Ik was al lang vergeten hoe lang ik hier moest zijn. Plotseling zag ik Chayenne. Met haar kon ik tenminste praten, niet met iedereen lukte dat. Die waren te druk of onbegrijpelijk.
    Ik liep op haar en een ander meisje, die ik niet bij naam wist, stond naast haar. 'Mag ik er bij staan?' vroeg ik voorzichtig aan Chayenne


    "It's funnier in Enochian." ~ Castiel

    Nicole Joy Eastwood
    'Ik heb net nog gedouched hoor.' zegt hij. 'Maar als je zo blijft tegenstribbelen...'
    Hij draait me om en drukt me ruw tegen de muur waardoor een zacht pijnkreetje mijn mond ontsnapt. Hij maakt mijn broek al los en ik geef met mijn been een harde trap naar achteren.
    'Ik zei: Laat me los,' sis ik waarna ik weer begin tegen te stribbelen.
    Ik heb ontzettend zin om Luca een harde klap in zijn gezicht te geven maar dat gaat nu nogal lastig.


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Maya
    En hier zat ik weer, in mijn cel. Woest liep ik heen en weer, en trapte tegen mijn bed. Verdomme, altijd die cipiers ook.. Zuchtend plofte ik neer op het matras, en staarde voor me uit. Ik moest hier wegkomen, zo snel mogelijk. Ik hield het hier niet meer langer uit, echt niet. Ik kon hier gewoon níks, behalve zitten en krassen op die muren.


    "When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

    Andrew Rayan Powell (Drew Foster).

    Ze werpt een brutale blik op mijn gezicht. "Zou dat iets zachter kunnen?" Vraagt ze liefjes.
    Oh. Dus we gaan het zo spelen?! Denkt ze nou even dat ik medelijden met haar heb? Ze moet er maar aan wennen dat de gevangenen zo behandelt worden.
    Ik verstevig mijn greep en knijp harder in haar bovenarm. "Nee," Zeg ik kortaf en trek haar achter me aan de eetzaal uit. Op mijn grijze trui zit een lichtbruine vlek. Het is een vlek van eten, maar het lijkt wel een kotsvlek. Helaas ruikt het ook nog zo.
    Ze mag dan wel nieuw zijn, dat maakt niet uit voor mijn handelingen. Iedereen wordt even hard gestraft.
    Ondertussen staan we in de hal met cellen. Ik draai haar arm op haar rug en loop de hal door.
    Ik let op haar, maar laat ondertussen ook mijn blik door de gang glijden. Het is grijs en grauw met de dikke, ijzeren deuren van de cellen.

    Chayenne

    "Dat zal best. Maar ik hou niet van choas waar mensen bij betrokken zijn." zegt ze. Ik knik kort, en kijk haar weer aan. 'Het is inderdaad, maar net waar je van houd t' zeg ik. Ik schud mijn haren weer op mijn rug, en kijk rond. Nog steeds chaos. Nou ja, als je een voedselgevecht chaos kan noemen. Meer een kinderfeestje als je het mij vraagt. Ik tik nog steeds met mijn schoenen terwijl ik rond kijk. 'Mag ik er bij staan?' vroeg Diego opeens. 'Natuurlijk' glimlachte ik, en trok hem naast me.

    [ bericht aangepast op 5 mei 2012 - 20:22 ]


    El Diablo.

    Maya
    Een verveelde zucht verliet mijn mond, en stond op. Als ik hier weg wou komen, moest ik een manier bedenken.
    Ik liep richting de deur, en begon er tegenaan te schoppen. Hard, absoluut niet hol. Dit had ik al verwacht, maar veel schoot ik er niet mee op. Ik moest op de één of andere manier aan scherp materiaal komen, maar hoe?


    "When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

    Delphine Sarah Parker


    Ik zie de woede in zijn ogen en hij reageert met een barse: 'Nee.' Zijn vingers zitten nog strakker rond mijn bovenarm en ik voel aan mijn hand die lichtjes begint te tintelen dat de bloedtoevoer gestopt is door zijn greep.
    Hij draait mijn arm op mijn rug en er ontsnapt een klein kreetje van pijn uit mijn mond. De tranen springen in mijn ogen als hij me meeneemt door de koude gangen naar mijn cel. Het lijkt wel alsof hij me hartgrondig haat terwijl hij me niet eens kent! Ik onderdruk een opkomende snik en probeer me los te rukken. Hij doet me pijn en geniet er volgens mij ook nog van.


    “Moonlight drowns out all but the brightest stars.” - Tolkien

    Luca Jones

    Ze trapt naar achter met haar been waardoor mijn greep iets verslapt.
    "Ik zei: Laat me los." sist ze en ze stribbelt hard tegen waardoor ik haar alleen maar ruwer tegen de muur duw.
    "Nee, ik laat je niet los." antwoord ik. "Ik grijp mijn kans."
    Als ik haar weer onder controle heb, voel ik de lust groeien. Dit is hoe het hoort, hoe zo'n meisje behandeld moet worden.
    "Wees gewoon stil." bijt ik haar toe en ik trek haar broek enkele centimeters naar beneden.

    Mallory Tracy

    "Het is inderdaad, maar net waar je van houd." hoor ik haar zeggen, voordat er een jongen aangelopen komt en vraagt of hij er bij mag staan.
    "Natuurlijk." glimlacht Chayenne. Zo heet ze toch? Ik weet het al niet meer zeker.
    Ik hou me stil en bekijk hem, maakt mij het wat uit of het opvalt. Hij is lang, ik moet omhoog kijken om zijn gezicht te zien maar dat moet ik vaak. Hij heeft donker haar en donkere ogen, verder geen bijzondere kenmerken als je het mij vraagt.

    [ bericht aangepast op 5 mei 2012 - 20:30 ]


    Your make-up is terrible

    Diego

    ''Het is inderdaad, maar net wat je van houd.'' zei Chayenne. ''Natuurlijk.'' glimlachte ze en trok me naar haar toe. ''Wel heel erg knus he, ik vind het niet erg maar hoe zit het met jou.' zei ik lachend tegen Chayenne. Ik stak mijn hand uit naar het meisje. 'Diego,' stelde ik mezelf voor.


    "It's funnier in Enochian." ~ Castiel

    Nicole Joy Eastwood
    'Nee, ik laat je niet los. Ik grijp mijn kans'. zegt Luca.
    'Wees gewoon stil,' bijt hij me toe.
    Als hij mijn broek een stukje naar beneden trekt begin ik nog meer tegen te stribbelen en trap ik weer met mijn naar achteren.
    'Je laat me wel los!' sis ik terwijl ik wild aan mijn polsen begin te rukken. Zijn greep begint nu echt pijn te doen.
    Ik kijk om me heen in de hoop om ergens een cipier te zien.


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Mallory Tracy

    "Diego." Hij stelt zichzelf blijkbaar voor, te zien aan de hand die hij uitsteekt naar mij.
    Ik bekijk de hand argwanend en besluit hem niet aan te nemen en zijn naam te negeren. Ik weet niets van hem, hij komt me veel te sociaal over en ik wil geen moeite doen om hem te leren kennen. Daarbij wil ik ook niet dat hij mij kent, ik doe er ook geen enkele voordeel mee geloof ik.

    [Luca wacht wel even tot er een cipier aankomt haha.]


    Your make-up is terrible

    Chayenne

    'Gezellig toch' grinnik ik. Diego was echt zo'n jongen waarmee je kon praten en lachen. Zie je niet vaak, al helemaal niet in de gevangenis. Ik kan het weten, dit is niet de enige gevangenis waar ik moest verblijven. Ik haal weer een hand door mijn haar en kijk ze beide nog is aan. Daarna keek ik naar beneden en begon te prutsen aan het blauwe diamantje van mijn navelpiercing. Trouwens niet de enige piercing die ik heb. Heb ook nog een tongpiercing, twee in mijn nek en een paar in mijn zij. In totaal 10. Er zitten er 6 in mijn zij.


    El Diablo.

    Andrew Rayan Powell (Drew Foster).

    Ik geniet van haar pijnlijke kreet. Al vaak genoeg heb ik zo'n kreet gehoord, maar iedere keer is het anders, pijnlijker en soms ook luider. Fantastisch.
    Ze begint te spartelen en ik draai ook haar andere arm op haar rug. Je armen kunnen behoorlijk ver op je rug, maar hoe verder, hoe pijnlijker.
    Er komt een grijns op mijn gezicht en ik maak haar cel open. Met een ruwe zet duw ik haar de cel in. Ze valt voorover, op de grond. Ik sluit de deur achter me en ga er tegen aan staan. Klaar om een discussie te voeren. Naast pijn is dat het leukste.

    Assassin schreef:
    Mallory Tracy

    "Diego." Hij stelt zichzelf blijkbaar voor, te zien aan de hand die hij uitsteekt naar mij.
    Ik bekijk de hand argwanend en besluit hem niet aan te nemen en zijn naam te negeren. Ik weet niets van hem, hij komt me veel te sociaal over en ik wil geen moeite doen om hem te leren kennen. Daarbij wil ik ook niet dat hij mij kent, ik doe er ook geen enkele voordeel mee geloof ik.

    [Luca wacht wel even tot er een cipier aankomt haha.]


    [Ik wil weten komen (Drew lijkt op Luca ^^) maar ik ben even bezig.. kan ik Courtney er mee laten bemoeien?]