• Introduction.
    Alcatraz is een eiland in de Baai van San Francisco, Verenigsde Staten. Het is geen groot eiland en daarom wordt het complete eiland gebruikt voor een gevangenis. Vandaar dat de naam van de gevangenis Alcatraz is.
    Het is een van de beruchtste gevangenissen van Amerika. Niet alleen volwassenen worden er vastgehouden, ook jongeren moeten eraan geloven.
    Er is geen gezondheidszorg, het eten is er slecht en er breken vaak ruzie's uit wegens discriminatie van rassen. De cipiers zijn eveneens vreselijk. De meeste zijn alles behalve vriendelijk en delen straffen uit voor het minste of geringste.
    De jongeren houden zich in leven met de brieven van familie en vrienden die ze eenmaal per week krijgen, als hun familie überhaupt nog contact wilt houden. Voor sommige wordt het allemaal te veel, ze proberen uit te breken, maar komen niet verder dan de bossen van het eiland. Anderen leggen zich er bij neer en overleven, maar is dat wel de goede keus?
    Alleen de sterkste overleven Alcatraz.

    Environment.
    Op het eiland staan twee gebouwen. Hetcellencomplex en het gebouw voor de cipiers.
    Het cellencomplex bestaat uit honderden cellen. Iedere cel is precies hetzelfde. De ruimte is een paar vierkante meter en de deur is van tientallen lagen ijzer, daar komt niemand doorheen. Op ooghoogte is er een luikje, waardoor de bewakers de gevangenen in de gaten houden. De gevangenen zitten met twee personen per cel. Ze hebben twee losse kamers, zonder ramen. In de ene staat een bank, tafel met stoel en en twee simpele bedden. De andere kamer is voorzien van een douche, wc en wasbak. Af en toe - Er zijn geen vaste tijden - mogen de gevangenen naar buiten. Er is geen streng toezicht, dus er ontstaan vaak conflicten.
    De cipiers leven in uiterste luxe. Ieder heeft zijn eigen kamer met televisie en computer. Voor die mensen worden lekkere maaltijden gekookt door topkoks. Ondanks de luxe kunnen sommige het werk niet aan en verlaten het eiland per boot of helikopter. Dat is tevens ook de enige manier om het eiland te verlaten. Roeien heeft geen zin, het vaste land is te ver weg. Wanneer een gevangene ziek of ernstig gewond raakt, wordt deze aan zijn lot over gelaten of soms, in het uiterste geval naar een ziekenhuis op het vaste land gebracht.
    De verdere omgeving van is voor het grootste gedeelte bos of grasvlakte.

    Rules.
    • 16+ mag, maar hou de details voor je.
    • Speel realistisch. Wanneer dit niet gebeurt, wijs ik je erop.
    • Minimaal 7 tot 10 regels in het speeltopic (Zie tips: Klik hier).
    • Alleen ik open nieuwe topic's of ik geef toestemming om het te doen.
    • Naam veranderingen doorgeven.
    • Als je afwezig bent voor een langere tijd, moet je het melden anders wordt je personage verwijderd.

    Persons.
    Jailers: (Totaal 10)
    • Andrew Rayan Powell (Drew Foster) - Password
    • Nicholas Boq Mead - Escritura
    • Boy - TheRumIsGone
    • Jacob Russell Brand - Tisiphone
    • Nessarose Denise Scribe - Escritura
    • Girl - Space
    • Alexandra Erin Violet Roselynn - LEADERLOUIS
    • Samantha-May Rodriguez - IHeartMusicc
    • Ilsa Minnie Macke - Mombasa
    Nog 1 mannelijke cipier.

    Prisoners: (Totaal 14)
    • Courtney Valentina Ferguson - Password
    • Maya Juliëtte Adams - Aragog
    • Merylle Auréle 'Beau' Blanche - scribere
    • Nicole Joy Eastwood - xHeavenlyx
    • Chayenne Sharona Lopez - NightShot
    • Delphine Sarah Parker - Frodo
    • Dakota Moore - Endure
    • Mallory Tracy - Assassin
    • Diego Palimvor Silence - xJohnnyDepp
    • Victor Benjamin Söderberg - Mombasa
    • Luca Jones - Assassin
    • Jayden Jason Bright - HurtedHeart
    • Kylian Scott Hayes - Aotearoa
    Nog 1 mannelijke gevangene

    Topic's.
    Rollen [1].
    Rollen [2].
    Story.

    Cell Division.
    Cell 1: Courtney Valentina Ferguson en Merylle Auréle 'Beau' Blanche.
    Cell 2: Maya Juliëtte Adams en Dakota Moore.
    Cell 3: Mallory Tracy en Chayenne Sharona Lopez.
    Cell 4: Delphine Sarah Parker en Nicole Joy Eastwood.
    Cell 5: Diego Palimvor Silence en Jayden Jason Bright.
    Cell 6: Victor Benjamin Söderberg en Luca Jones.
    Cell 7: Kylian Scott Hayes en Boy.

    Daily Schedule.

    8.30 - 9.30 - Ontbijt.
    12.00 - 13.00 - Middageten.
    14.00 - 16.00 - Buiten.
    18.00 - 19.00 Avondeten.


    Have fun!

    [ bericht aangepast op 6 mei 2012 - 11:43 ]


    “Moonlight drowns out all but the brightest stars.” - Tolkien

    [De rel is volgens mij alweer voorbij xd Nicole's laatste reactie staat op de eerste pagina ^^]


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    [Hoe laat is het in de RPG?]


    "When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

    [Mis ik dat ook weer haha.]

    Ik zie hoe ze me bekijkt, opvallend, ze houd niet terug. "Ik zie niet in waarom ik dat tegen jou zou zeggen En je moet je trouwens scheren."
    Ik frons en lach zacht en spottend. "Scheren zeg je? Ik moet wel meer dingen maar die doe ik ook niet." antwoord ik er op en ik wrijf over mijn baardje, wat een zacht raspend geluid maakt wat waarschijnlijk alleen ik maak.
    "Ik vind trouwens wel dat het me wel aardig staat." Ik haal arrogant mijn schouders op en grijns kort mijn scheve grijns.
    Een klodder eten beland op de tafel maar ik negeer het volledig. Misschien kan ik nog gebruik maken van de situatie...

    [ bericht aangepast op 5 mei 2012 - 19:14 ]


    Your make-up is terrible

    Andrew Rayan Powell (Drew Foster).

    De rel die bezig is, bekijk ik vanaf een afstandje. Het vieze eten vliegt door de lucht. Bijna iedere gevangene wordt er mee ondergesmeerd. Zachtjes grinnik ik en er ontstaat een glimlach op mijn gezicht. Gelukkig hoef ik de bende niet op te ruimen. Daar zijn de schoonmakers voor.
    Door een van mijn collega's is Maya weggesleept. Zij is een van de aanstichters van het voedselgevecht. Fantastisch om te zien. Daar kan ik zeker vanavond nog op terug komen.
    De grijns op mijn gezicht wordt groter. Vanavond.. Ik schud alle rare, vreemde en ook vieze gedachten weg. Ik kan haar niet misbruiken. Dan wordt ik ontslagen en ik draai zelf de cel in..

    Vanochtend viel het me op dat het nieuwe meisje vrij verlegen en gesloten was. Ik weet niet wat er in die cel is gebeurt met Nicole, maar ze is opeens totaal anders. En ik heb natuurlijk gemerkt dat ze onder het ontbijt naar me keek.
    Ik snap er niks van. De meeste gevangenen haten mensen zoals ik. Ze denken dat het allemaal aan mijn ligt dat ze hier zitten. Maar Maya en de nieuwe gevangene zijn anders. Ze kijken naar me én gaan met me om. Vreemd..

    Ik word ruw uit mijn gedachten gehaald als er een klodder eten op mijn shirt belandt. Ik vloek binnesmonds en loop dan de zaal in. Niemand kijkt naar me. Ik zal dus niet kunnen achterhalen wie het gedaan heeft. Toch weet ik dat Maya samen met dat nieuwe meisje begonnen is. Maya is nu weg, maar zij moet ook vertrekken. Misschien komt het hier dan weer tot rust.
    Ik loop naar haar toe en pak haar ruw vast bij haar arm. "Meekomen," Brom ik terwijl ik haar bijna van haar stoel af trek.

    (ik moet nu eten maar schrijf sews een vervolg)


    “Moonlight drowns out all but the brightest stars.” - Tolkien

    Aragog schreef:
    [Hoe laat is het in de RPG?]


    [Uhmm.. half 11. De rel is niet verder bezig, sommige gooien nog, maar het is een grote troep.
    Het ontbijt zou normaal al klaar zijn, maar door dat voedselgevecht is het uitgelopen.]

    Frodo schreef:
    (ik moet nu eten maar schrijf sews een vervolg)


    [Okée. (:]

    [Iemand naar Courtney?]

    [Als de rel nog niet voorbij is, herschrijf ik mijn reactie even hehe.]


    Your make-up is terrible

    Nicole Joy Eastwood
    Hij lacht zacht en spottend en ik kijk weer zijn kant op.
    'Scheren zeg je? Ik moet wel meer dingen maar die doe ik ook niet,' zegt hij en hij wrijft met zijn hand over zijn baardje.
    'Ik vind trouwens wel dat het me wel aardig staat.' Hij haalt arrogant zijn schouders op en grijns die ene grijns weer.
    Ik rol even met mijn ogen.
    'Je vindt je zelf wel erg geweldig niet?' vraag ik.
    Onder tussen was Delphine al naar Maya gelopen en vliegt er wat eten door de zaal maar ik trek me er niet echt iets van aan. Dan loopt er een cipier naar Maya en trekt haar mee en iets later zie ik dat Drew naar Delphine loopt en haar zo ongeveer van haar stoel trekt.
    Ik zucht even en kijk weer naar Luca.


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    [Eten.]

    Luca Jones

    "Je vindt je zelf wel erg geweldig niet?" vraagt ze.
    Daarom moet ik even lachen, ze is wel grappig. Natuurlijk vind ik dat, ik ben het ook, dat valt amper te ontkennen.
    "Eigenlijk wel."
    Ik kijk weer om me heen, Drew grijpt het nieuwe meisje en ik merk dat er verder niemand oplet. Dit is mijn kans. "Kom mee." fluister ik en ik trek het meisje van haar stoel af en richting een hoekje, waarvan ik weet dat je niet goed te zien bent en de camera's dode hoek is. Daar druk ik haar tegen de muur.


    Your make-up is terrible

    [my topics en wil er iemand naar Diego gaan?]


    "It's funnier in Enochian." ~ Castiel

    Nicole Joy Eastwood
    'Eigenlijk wel,' zegt Luca waarna hij om zich heen kijkt.
    'Kom mee,' fluistert hij dan.
    Voordat ik ook maar de kans heb om te protesteren of nog iets te zeggen trekt hij me van me stoel af en neemt hij mee naar een hoekje waar hij me tegen de muur drukt.
    Ik probeer los te komen wat niet echt lukt. Ik zucht even. Misschien moet ik toch maar beginnen met het eten van die trap.
    'Wat moet je?' vraag ik aan Luca.


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Delphine Sarah Parker

    Voldaan kijk ik naar de eetzaal, die nu vol etensresten hangt. Eindelijk wat leven in de zaak!
    Net als ik mijn zoveelste bord wil pakken om ergens heen te gooien, zie ik uit mijn ooghoeken een persoon op me afstormen. Drew. Meteen begint mijn hart als een bezetene tegen mijn borstkas te bonken en voel ik de adrenaline door mijn lijf gaan. Hij heeft me gezien!
    "Meekomen," beveelt hij, met zijn donkere zware stem. Hij grijpt me bij de arm en ik val bijna van mijn stoel. Ik wil net naar hem toe gillen dat hij me los moet laten maar bedenk dan dat dat niet zo'n goed idee is. Hij is en blijft tenslotte een cipier, en die kunnen doen wat ze willen. Inclusief gevangen die brutaal zijn laten weten dat ze dat geen tweede keer moeten proberen. Dus slik ik en werp een brutale blik op zijn gezicht.
    "Zou dat iets zachter kunnen?" vraag ik poeslief.


    “Moonlight drowns out all but the brightest stars.” - Tolkien