• Dr. Pratchett Asylum for Insane teenagers since 1851 staat midden in de onbewoonde wereld van Engeland. Er is maar één toegangsweg en het dichtstbijzijnde bewoonde huis ligt zo'n 24 kilometer verderop. Om het oude gebouw ligt een grasveld met enkele bomen en vlak erachter een metershoog hek. Hier worden de zware gevallen heen gebracht, tieners die absoluut bij de beschaving vandaan gehouden moeten worden en waarbij geen kans op terugkeer in de beschaving is.
    Er zijn maar weinig ouders die dit voor hun kinderen kunnen betalen en het ervoor over hebben. De persoonlijke begeleiding kost een hoop geld en bezoek is niet toegestaan. Op een vreemde, regenachtige nacht om 12 uur precies, klikken alle sloten van de binnendeuren open, geen gang of kamer is ontoegangbaar voor de tieners. Alleen het vreemdste is dat elke vorm van leiding ontbreekt. Deze insane teenagers moeten het alleen zien te redden in een oud gebouw, waar de buitendeuren op slot zitten en het glas onbreekbaar is voor hun eigen veiligheid.


    De regels:
    - Ik wens dat je actief bent en regelmatig post. Ben je afwezig, meld het in het topic. Als je langer dan een week niet reageert, niets laat weten en mijn berichten negeert, valt je karakter ten prooi aan de anderen.
    - 16+ is zeker toegestaan, in alle vormen. Seks, geweld, etc.
    - Posts langer dan 2 regels.
    - Naamsveranderingen doorgeven.


    Het gebouw:
    Het gebouw bestaat uit een kelder, de begane grond, een eerste en tweede verdieping en een zolder.
    De kelder en de zolder zijn een geval apart en nooit toegankelijk geweest voor de patiënten. In de kelder is de wasserette en de ruimte voor de medewerkers. Iedereen die er werkte had er een kamer en er is een keuken.
    De zolder is al sinds 1893 afgesloten, niemand heeft er sindsdien een stap meer gezet. In de lente van 1893 heeft er een gruwelijke gebeurtenis plaats gevonden, één van de patiënten sloeg door en heeft de gehele afdeling vermoord, niemand kon aan deze gestoorde ontsnappen. Het was een open afdeling met verschillende bedden en geen muren of deuren erin. Hoog in het plafond zitten grote ramen die de ruimte goed verlichten.
    De begane grond is verdeeld in twee ongelijke ruimtes. In de kleinste ruimte kom je binnen, daar vind je een receptie en de binnenkomst hal. Helemaal aan het uiteinde zie je een deur, van de bewaking. Het kleine kamertje bevat enkele telefoons en beeldschermen waarop camerabeelden weergeven worden. In de lange muur naast de balie van de receptie vind je klap deuren, die normaal goed afgesloten zijn. Daarachter bevind zich het trappenhuis en de lift in de verste linkerhoek. In de rest van de ruimte vind je verschillende banken met tafels, bedoeld voor de ouders van de kinderen en de kennismaking van het kind. De eerste en enige keer dat de ouders binnen mogen komen.
    De eerste verdieping is verdeelt in verschillende kamertjes. Sommige bedoeld voor recreatie en anderen onderzoek. Hier vind je de medicijnen en ander materiaal. De recreatieruimtes zijn beperkt. Een tv achter kogelvrij glas is waarschijnlijk het meest luxueuze eraan.
    Op de tweede verdieping vind je een lange gang. Aan de ene kant zijn de deuren roze geverfd en aan de andere kant blauw. De slaapkamers. Iedere tiener heeft zijn eigen kamer waar hij of zij normaal gesproken het grootste gedeelte van de dag door zou brengen. Er staan een bed en een kastje voor de weinige persoonlijke bezittingen die ze mogen hebben.
    In 1951 is het gebouw na zijn 100 jarige bestaan gerenoveerd met moderne en veiligere materialen en dergelijke.

    De rollen:
    Aurélie Rye Beate ~ 19 ~ Anorexia Nervosa en Manie ~ Assassin
    Jacklynn Evita Connor ~ 14 ~ Dissociatieve identiteitsstoornis (DIS) ~ Valentino
    Marella Mea Fletcher ~ 14 ~ Dwangneurose ~ Space
    Samantha 'Sam' Jeanine Billington ~ 17 ~ Conduct Disorder ~ Aragog
    Jenna Sophie Davis ~ 18 ~ kraambedpsychose Niflheim
    Hailey Robberts ~ 15 ~ ontwijkende persoonlijkheidsstoornis ~ annemellark
    June Lauren Hastings ~ 16 ~ Afhankelijke persoonlijkheidsstoornis (APS) ~ xHeavenlyx
    Celeste Mariah Debra Hullington ~ 16 ~ Alcoholisme en ADHD ~ Brutus
    Alexis Brooklyn Westlane [ Lexi ] ~ 18 ~ Separatieangst ~ IHeartMusicc
    Michelle -Mich- Anne-Marie Blakely ~ 19 ~ Parkinson, Projectie en Regressie ~ Burlington

    Nathan Justin Hale ~ 19 ~ Narcistische persoonlijkheidsstoornis ~ xHeavenlyx
    Christian Austen Aiden Mahone (Chris) ~ 18 ~ Paranoide Schizofrenie ~ Brutus
    Gilbert Fuchs ~ 19 ~ Posttraumatische stressstoornis ~ Aurelia
    Gabriël Arch ~ 19 ~ bipolaire stoornis type 2, gepaard met meervoudige psychoses (wanen & hallucinaties) ~ Cosette
    Lucas Alexander Daniëls [Luc] ~ 19 ~ Schizoaffectieve stoornis ~ IHeartMusicc
    Xavier (Spike) Grey ~ 21 ~ Borderline ~ DarkSavior
    Quinn Mason Addams ~ 17 ~ Dissociatieve Fugue en Depersonalisatiestoornis ~ DelilahDawn
    Jascha Michajlovitsj Solovjov ~ 18 ~ Posttraumatische stressstoornis en Bigorexia Nervosa ~ Mombasa
    Oliver Andrew Bruce / Mason Kyler Stone ~ 20 ~ Twee persoonlijkheden, verlatingsangst en een trauma ~ HAPPP
    Emilio Sanchez ~ 19 ~ Erotomanie ~ Helios

    Het rollentopic
    De rollenstory

    [ bericht aangepast op 3 mei 2012 - 22:51 ]


    Your make-up is terrible

    Emilio Sanchez
    "True" mompel ik en ik zwijg even. "Ik ben een gewone jongen en jij een gewoon meisje" ik zwijg nogmaals "alleen ik denk dat iedereen een oogje op me heeft en jij vind jezelf dik" ik zwijg nogmaals voor ik plotseling grinnik. "Als je et zo zegt klinkt het best dom"


    [i]Help always come when people fight for right - Tonto [/i]

    Aurélie Rye Beate

    Ik grinnik even zacht daarna. "Het klinkt niet veel dommer dan ik me voel eigenlijk." antwoord ik. "We komen er wel doorheen, zo erg is het nou óók weer niet, die psychs overdrijven gewoon verschrikkelijk." besluit ik hard op. Ik haal mijn hand nerveus door mijn haar, zulke uitspraken doe ik normaal nooit.


    Your make-up is terrible

    [Hihihi!
    Ik zeg:
    okiie
    Deze ervaringen hebben Jascha’s gedag natuurlijk enorm beïnvloed. Hij vermijd zoveel mogelijk confrontaties met oorlogen.
    jij ooit een confrontatie met een oorlog gehad?
    Rose zegt:
    Ja, ik struikelde er zomaar over.
    Heel gemeen.
    Ruim je oorlog dan op voor je ergens anders gaat spelen D:

    Maargoed..]

    Oliver Andrew Bruce
    'Ja, het is zeker eng! M-mag ik binnenkomen? Is het daar stiller? M-mijn hoofd..' Nog voor ze antwoord kon geven glipte ik langs haar haar kamer binnen en ging op de grond zitten. Ik wilde niet onbeleefd lijken. Ze leek me best aardig, hoewel je mensen nooit helemaal kon vertrouwen.. Stilletje wiegde ik heen en weer, en pakte toen een van mijn kladblokjes uit mijn zak, waar ik doorheen ging zitten bladeren. Ik had het zó getekend, dat er op elke bladzijde een stukje van het ongeluk met mijn ouders te zien was, waardoor je als je de bladzijden snel achter elkaar om liet slaan, het hele verhaal je ogen binnendrong. Ik was banger voor dit kladblokje dan voor wat dan ook, het liet me alles weer opnieuw beleven, maar ik moest ernaar blijven kijken, anders zou ik het vergeten, zou ik vergeten dat mijn ouders niet expres weg waren gegaan, en dat mocht niet, dan zou ik breken.

    [Echte Oliver heeft bij deze ook verlatingsangst, dan kan ik hem beter spelen.. x)]


    Thou shallt not stir one foot to seek a foe.

    Emilio Sanchez
    "Ben ik het heel erg met je eens Blondie" ik trek heel zachtjes aan haar lange haren. "Maar dat heb ik vanaf het begin al gevonden en ik zit hier nog maar 8 maanden" ik rol met mijn ogen. "Zijn gewoon mafkezen joh"


    [i]Help always come when people fight for right - Tonto [/i]

    Aurélie Rye Beate

    Ik lach even en geef hem een speelse duw tegen zijn schouder. Op de één of andere manier vind het ik het fijn dat hij me blondie noemt, het enige waar ik trots op ben is mijn blonde haar en het is hem duidelijk goed opgevallen. Daardoor begin ik breed te glimlachen. "Ik ben het met je eens, het is gewoon hun therapie om met ons te praten." grinnik ik, hoewel ik weet dat het complete onzin is. Het voelt gewoon goed om zoiets te zeggen, ik voel me normaler.


    Your make-up is terrible

    June Lauren Hastings
    Er komt een lang meisje aangelopen die zegt dat een of andere Claudia niet kan slapen.
    'niemand weet wat er aan de hand is, ga maar naar bed als je moe bent' zegt Hailey.
    'Claudia kan niet slapen,' herhaalt het meisje.
    'Wie is Claudia?' vraag ik vriendelijk. 'Misschien kunnen wij zorgen dat in slaap valt,'


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    HAPPP schreef:
    [Hihihi!
    Ik zeg:
    okiie
    Deze ervaringen hebben Jascha’s gedag natuurlijk enorm beïnvloed. Hij vermijd zoveel mogelijk confrontaties met oorlogen.
    jij ooit een confrontatie met een oorlog gehad?
    Rose zegt:
    Ja, ik struikelde er zomaar over.
    Heel gemeen.
    Ruim je oorlog dan op voor je ergens anders gaat spelen D:

    Maargoed..]


    [Hallo, tuurlijk heb je confrontaties met oorlogen. Ik weet niet hoor maar morgen is dodenherdenking, dat vind ik een behoorlijke confrontatie. Netzoals bevrijdingsdag. Start Nu.nl maar een op of zet het nieuws aan. Hoe veel hoor je wel niet over oorlogen. Kony? Ooit daar aan gedacht. Het is moeilijk te vermijden hoor.]

    [ bericht aangepast op 3 mei 2012 - 21:23 ]


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    Jenna Sophie Davis
    Verbaasd keek ik hoe hij langs me heen mijn kamer in schoot, maar ik dacht niet dat ik het erg vond, als hij maar niet aan de knuffel en de foto zat. Het was hier inderdaad stiller en hij leek me wel aardig. Hij leek een beetje zoals ik te zijn, hoewel hij duidelijk een hele andere stoornis had. Stoornis. Het was het woord dat de leiding gebruikte, en hoewel de klank me niet aanstond wist ik geen goed alternatief. Ik sloot de deur en ging in kleermakerszit op mijn bed zitten, mijn ogen gericht op de jongen. Inmiddels had hij een kladblokje tevoorschijn gehaald en bladerde daar nu op snel tempo doorheen. Wat zou erop staan?


    Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

    Michelle

    'Wie is Claudia? Misschien kunnen wij zorgen dat in slaap valt,'
    Paniek overvalt me en ik bal mijn hand nerveus tot een vuist.
    Stug schud ik mijn hoofd.
    "Nee. Claudia kan gewoon niet slapen en wil weten wat er aan de hand is. Ze is bang."


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Mombasa schreef:
    (...)

    [Hallo, tuurlijk heb je confrontaties met oorlogen. Ik weet niet hoor maar morgen is dodenherdenking, dat vind ik een behoorlijke confrontatie. Netzoals bevrijdingsdag. Start Nu.nl maar een op of zet het nieuws aan. Hoe veel hoor je wel niet over oorlogen. Kony? Ooit daar aan gedacht. Het is moeilijk te vermijden hoor.]


    [Sorrysorrysorry, het klonk gewoon grappig. Niet gemeen bedoeld, echt niet. Ö]


    Thou shallt not stir one foot to seek a foe.

    Emilio Sanchez
    Ik grinnik als ze me zachtjes duwt en lach na haar opmerking "precies precies" lach ik. "Stiekem zijn hun gewoon gek en omdat te verbergen praten ze met ons en laten ze ons gek voelen. We zijn eigenlijk gewoon dood normaal" ik probeer mijn gezicht serieus te laten maar dat houd ik niet lang vol en grijns breed. Stomme kuiltjes in mijn wangen


    [i]Help always come when people fight for right - Tonto [/i]

    HAPPP schreef:
    (...)

    [Sorrysorrysorry, het klonk gewoon grappig. Niet gemeen bedoeld, echt niet. Ö]

    [Hahaha it doesn't matter. Maar als je snapt dat het niet echt lacherig is bedoeld en dat het moeilijk is, een oorlog vermijden.]


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    June Lauren Hastings
    Het meisje schudt stug haar hoofd.
    'Nee. Claudia kan gewoon niet slapen en wil weten wat er aan de hand is. Ze is bang'.
    Ik bijt even op mijn lip.
    'We weten niet wat er aan de hand is,' zeg ik uiteindelijk. 'Alleen dat alle kamer deuren allemaal tegelijk van het slot afgingen en dat er van de bewakers en verzorgers geen spoor te bekennen is.'


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Aurélie Rye Beate

    Ik bekijk hem eens terwijl ik glimlach om zijn woorden. Het voelt fijn. Als hij grijnst verschijnen er kuiltjes in zijn wangen, wat goed bij hem past en hem schattig maakt. Ik glimlach onwillekeurig en draai mijn hoofd weer weg. "Ja, precies." zeg ik zacht. "Gekke psychiaters."


    Your make-up is terrible

    Oliver Andrew Bruce
    Toen ik haar zag kijken klapte ik mijn blokje snel dicht, maar stopte het nog niet in mijn zak. Aarzelend keek ik naar de deur, om vervolgens op te springen en die dicht te doen. Het geluid moest weg. Ik kon niet tegen harde geluiden, die deden pijn aan je oren, en ze konden gevaarlijk zijn. Zoals kogelschoten op een drukke snelweg.
    Ik nam mijn plekje op de vloer weer in. 'Wie ben jij? vroeg ik. Het was mijn favoriete vraag. Simpele mensen gaven meestal gewoon hun naam, wat ze een stuk minder interessant maakte. Ik vond het zelf fijn om na te denken over wie ik was, het maakte me rustig, filosofie. Het was veel leuker als mensen een bijzonder antwoord gaven, dat gaf ze een persoonlijkheid, bij alleen het horen van een naam wist je nog niets.


    Thou shallt not stir one foot to seek a foe.