[RPG] Animal Royal | 19 - Speeltopics

De eerste keer dat de zon haar stralen op de aardse dieren wierp, werden 7 vorsten geboren. Deze staan beter bekend als Faunielen. Toen zij de leeftijd van 16 bereikten, veranderden hun levens voorgoed. Eeuwige jeugd werd hun vloek en elk had de gave om in één dier te veranderen wanneer ze dat wouden. Ze werden beschermd door hun wachter, iemand uit hun naaste omgeving.
Om de 467 jaar wordt een nieuwe vorst geboren en eens deze 16 geworden is, zal de oudste heerser sterven en zo eindelijk rust vinden.
Indien er geen 7 vorsten zijn, zullen wereldwijd diersoorten uit beginnen sterven. De Floraten, hun tegenpolen doen er alles aan om dit in de hand te werken en de wereld voor zichzelf te veroveren.
Een maand voordat de nieuwe vorst zijn/ haar troon kan opeisen, wordt deze op brutale wijze door de tegenpolen ontvoerd. Zullen de Faunielen op tijd zijn om hun nieuwe medevorst te redden of zullen de dierensoorten met hem/haar verdwijnen?

Faunielen (Koningen/Koninginnen)
- Cosette| Koningin Camargue | Paard (1)
- Cybele| Koningin Eleanor Acquilina | Arend
- Merwin| Koning Juléan Yahuar | Luipaard (6 )
- Chaim | Koning Moose Anderson | Beer
- Burlington | Koning Rey Venado | Hert (2)
- Burlington Fedea Ambessa |Leeuw (nieuwe vorstin)(
-
-

Wachters
- Cosette| Atreyu Guarin | Wachter van Fedea Ambessa
- Chaim| Liam Oliver Sanz | Wachter van Camargue
- MoonBerry| Jayden Scothill | Wachter van. ...
- Cybele| Melody Hope Winslow | Wachter van Moose Anderson
- MissDreams| Roseline Isis Amon | Wachter van Juléan Yahuar
-
-
-

Floraten onbeperkt
Forbes| Faye Melodié Sanchez
Citizen| Domestica Amoia Lestice

Mensen onbeperkt
MissDreams| Sandriné Lucia Romaní
Cosette| William Irial Smelting
Chaim| Madeline Lucy Walls

[ bericht aangepast op 26 april 2012 - 18:46 ]

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Camargue

Ik giechel even en zucht tevreden als Liam zijn lippen op de mijne drukt. Ik trek zijn t-shirt uit, leg mijn armen om zijn nek en kriebel er zachtjes met mijn vingertoppen. Speels bijt ik even op zijn onderlip.
Ik ga wat comfortabeler liggen en besluit het maar zo te laten als het ziekenhuishemdje omhoog kruipt en mijn buik onthult, straks doe ik het toch wel uit.

Irial

"Dankje Iri," zegt Madeline terwijl ze haar armen om mijn nek legt. Ik leg de mijne om haar middel en trek haar wat dichter tegen me aan.
"Waarvoor?" vraag ik zacht.
Ik kijk haar even in de ogen en druk mijn lippen liefdevol op de hare. Mijn hand glijdt omhoog om vervolgens op haar wang te rusten.

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Liam

Ik schraap met mijn tanden langzaam over de huid van haar nek en negeer net feit dat mijn shirt uit getrokken is en ergens in de kamer ligt. Ik trek op mijn beurt voorzichtig haar hempje over haar hoofd en laat hem dezelfde weg volgen als mijn shirt.

Madeline

Ik glimlach even naar hem. 'Dat je zo lief voor me bent. ' ik leg mijn hoofd op zijn schouder en druk kleine kusjes in zijn nek.

Camargue

Ik haal moeilijk adem als ik zijn tanden in mijn hals voel. Gewillig laat ik hem het ziekenhuisvod uit trekken. Ik kijk hem opgewonden in de ogen en laat mijn handen over zijn borstkas naar beneden glijden. Rustig doe ik zijn broek open terwijl ik mijn gezicht dichter bij het zijne breng.
Zachtjes druk ik mijn lippen op die van hem.

Irial

"Dat je zo lief voor me bent."
Ik lach zachtjes terwijl ze enkele kusjes in mijn nek zet. Ik haal diep adem.
"Het zou me niet lukken je oneerlijk te behandelen, zelfs al zou ik het willen," zeg ik zacht.
Ik laat een hand in haar haren glijden en streel ze langzaam. Ze zijn zo zacht en glad dat zelfs kappers er jaloers op zouden zijn. Maar misschien is mijn oordeel niet echt objectief.

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Liam

Haar handen gaan richting mijn broek die ze los maakt. Haar lippen raken de mijne zacht en mijn broek is uit. Ik probeer zelf met een hand het knoopje van haar jeans los te krijgen wat niet echt makkelijk gaat.

Madeline

"Het zou me niet lukken je oneerlijk te behandelen, zelfs al zou ik het willen," Ik glimlach en sluit mijn ogen. Ik ben de laatste tijd zo vaak moe. Ik weet waardoor het komt, ik heb gewoon niet genoeg energie in me maar goed als ik dit moest door maken zou ik het doen.

Camargue

Ik glimlach tegen zijn lippen aan als ik merk dat hij mijn broek niet goed open krijgt. Ik leg mijn handen op de zijne en laat ze dan naar mijn broeksknop glijden. Zonder op te houden hem te kussen, maak ik ook mijn broek open. Zodra dat gebeurd is, leg ik mijn armen weer om zijn nek en trek hem dicht tegen me aan. Ik krimp even ineen als ik hem per ongeluk tegen mijn wonde aan trek.

Irial

Ze blijft stilletjes tegen me aan zitten en ik blijf haar haren strelen. Het is geen ongemakkelijke stilte, maar gewoon genieten van elkaar's aanwezigheid. Ik leg het deken nog wat beter om haar heen.
"We kunnen naar een film kijken," fluister ik. "Of naar boven gaan en lekker lui in bed kruipen."
Eigenlijk sterf ik van de honger, maar ik heb geen zin om nu een gesprek over eten met haar aan te gaan.

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Liam

Ik haal mijn lippen even van de hare af. 'Misschien moeten we dit niet doen.. Ik wil je geen pijn doen.' Fluister ik zacht tegen haar lippen aan en kijk haar nu recht aan. Hoe graag ik dit ook wilde, als ik haar pijn deed zou ik het mezelf nooit vergeven,

Madeline

Ik open mijn ogen weer. 'Een film kijken klinkt goed. Al denk ik dat ik het einde niet meer mee maak ik ben echt moe.' Glimlach ik en ga weer recht zitten. Ik stijk een plukje haar uit mijn gezicht en lach als ik zijn maag hoor knorren. 'Of je gaat eerst iets eten en daarna kijken we een film.' Stel ik voor.

Camargue

"Misschien moeten we dit niet doen.. Ik wil je geen pijn doen."
Ik kijk hem verliefd in de ogen en glimlach geruststellend terwijl ik mijn hand op zijn wang leg. Met mijn duim wrijf ik zachtjes over zijn huid.
"Het gaat wel," zeg ik zacht. "Het doet niet echt pijn, het is eerder vervelend en ik schrik als er iets tegen komt omdat ik steeds vergeet dat ik het heb."
Ik druk een klein kusje op zijn lippen. Het is zijn beslissing, ik begrijp het wel als hij na zo'n dag als vandaag liever gewoon gaat slapen.
"En het lijkt me wel een uitdaging het een keertje voorzichtig te doen," voeg ik er met een ondeugend lachje aan toe.

Irial

"Een film kijken klinkt goed. Al denk ik dat ik het einde niet meer mee maak ik ben echt moe. Of je gaat eerst iets eten en daarna kijken we een film."
Ik schud mijn hoofd en lach even.
"Nee, ik ben te lui om nu nog op te staan en dat pokke-eind naar de keuken te lopen," zeg ik lachend. Eerlijk gezegd wil ik het haar gewoon niet aandoen van nu vlak voor haar neus te gaan zitten eten- nee, vreten. Ik ben al tevreden dat ze een stuk taart op heeft, laat dit dan haar beloning zijn.

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Liam

"En het lijkt me wel een uitdaging het een keertje voorzichtig te doen," Ik moet nu ook lachen. 'Goed maar als ik merk dat ik je wel pijn doe stop ik direct.' Ik kus haar omdat ik haar antwoord toch al weet. Mijn linkerhand gaat over haar lichaam met een ruime bocht om de wond heen.

Madeline

"Nee, ik ben te lui om nu nog op te staan en dat pokke-eind naar de keuken te lopen" Ik lach. 'Ik ga me even op frissen kies jij alvast een film dan met ik zo terug want ik wil echt een pyama aan.' Met die woorden laat ik Irial beneden achter en ga ik naar de logeer kamer waar mijn spullen staan. Als ik echt weet dat hij me niet volgt draai ik de badkamer deur opslot en loop richting het toilet. Ik zet de kraan bij de wasbak aan zodat het stromende water alleen te horen is. Ik bind mijn haar vast en steek voorzichtig een vinger in mijn keel.

Camargue

"Goed maar als ik merk dat ik je wel pijn doe stop ik direct," zegt Liam. Ik knik zachtjes terwijl hij me kust. Mocht het pijn doen zou ik zelf ook niet echt verder willen gaan, dus dat is een mooie deal. Ik ril als zijn hand, mijn wond ontwijkend, over mijn lichaam gaat. Ik til mijn heupen wat op zodat ze tegen de zijne aankomen en hij mijn broek kan uit doen. Tja, met dat ding aan wordt het namelijk nogal moeilijk.
"Ik hou van je," zucht ik.
Ik vind het zelf vreemd op het op momenten als deze te zeggen, maar soms kan ik het gewoon niet tegen houden.

Irial

"Ik ga me even op frissen kies jij alvast een film dan met ik zo terug want ik wil echt een pyjama aan."
Ik kijk haar na tot ik haar niet meer kan zien en besluit dan naar buiten te gaan om een sigaretje te roken. Dat heb ík vandaag wel verdiend. Het is inmiddels al donker en ik kan het licht in de badkamer van de logeerkamer goed zien. Met een glimlach op mijn lippen steek ik een sigaret aan. Het is stil buiten en het enige geluid dat ik hoor doet me bijna uiteenvallen waar ik sta. Over het stromende water hoor ik Madeline iets doen dat ik meteen associeer met de griep of een geweldig ritje in een roetsjbaan die overkop gaat. Ik probeer mezelf nog te overtuigen dat ik het mis heb, dat ze niet deed wat ik net denk dat ze deed, maar ik weet beter. Ik haal mijn mobiel uit mijn broekzak en bel een taxi. Ik loop een eind de tuin in terwijl ik wacht op Madeline.

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Liam

Ik trek haar broek uit en begin dan aan die van mijzelf. Als we allebei alleen ons ondergoed aan hebben breng ik mijn lippen terug naar die van haar en kus haar dit keer vuriger dan ervoor. Mijn tong zoekt die van haar en ik maak een zacht hmm geluidje. 'Ik hou ook van jou. ' mompel ik dan.

Madeline

Als ik klaar ben spoel ik door en loop naar de was valt om mijn tanden grondig te poetsen en mijn gezicht op te frissen. Ik zag er bleekjes uit naar meer verschil was er ook niet. Ik ga naar de logeer kamer en trek een wijde joggingbroek aan met een shirtje. Op mijn sokken loop naar ik naar beneden. 'Irial? ' vraag ik als ik hem niet zie.

[ bericht aangepast op 28 april 2012 - 14:32 ]

[Ben je dronken ofzo? :')]

Camargue

Ik heb me nog nooit zo aantrekkelijk gevoeld in mijn ondergoed als bij Liam. Nee, wacht, schrap dat. Ik heb me nooit aantrekkelijker gevoeld dan bij Liam. De vurige kus die hij op mijn lippen plant maakt me gek. Ik open net mijn mond om zijn tong binnen te laten als hij iets zegt.
"Ik hou ook van jou," mompelt hij.
Ik laat mijn handen weer over zijn borstkas glijden terwijl ik even op zijn onderlip bijt en hetzelfde gelukzalige geluidje maak als hij net deed.

Irial

Als mijn sigaret op is- en dat is ze veel te snel naar mijn mening- weet ik niet wat ik met mezelf aan moet. Ik voel een woede in me opborrelen die ik niet kan bedwingen. De tuinstoelen en tafel die in het gras staan moeten er aan geloven. Eén voor een keil ik ze omver waarop ze nog een flink aantal schoppen krijgen. Met alle moeite van de wereld weet ik niet te schreeuwen. Niet dat ik inzit met de buren, het gekletter van de houten tuinmeubels heeft ze vast toch al wakker gemaakt, maar omdat ik het niet wil. Het is zwak, zwakker dan hulpeloze tuinmeubelen in elkaar rammen, en die kant van mezelf wil ik niet tonen nu.

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

[Haha nee ik heb gewoon een vreselijke telefoon met autocorrect en ik slaap half dus die combinatie is niet zo goed ]

Liam

Ze was geweldig. Alles aan haar was geweldig. Aan haar uiterlijk maar zeker ook haar innerlijk. Ik neem haar hand vast en verstrengel onze vingers met mijn vrije hand trek ik voorzichtig haar slipje naar beneden.

Madeline

Dan klinkt er een enorm kabaal uit de tuin ik haast me er naar toe en zie Irial dan. De tafel en stoelen liggen op de grond. ik kijk hem met grote ogen aan. 'Wat is er aan de hand? ' ik ga naast hem staan en leg een hand op zijn boven arm.

Camargue

Ik kijk Liam verliefd aan als hij onze vingers verstrengelt. Ik voel zijn andere hand aan mijn slipje trekken en til mijn heupen weer wat op om het hem makkelijker te maken. Met mijn eigen vrije hand, probeer ik zijn boxershort uit te krijgen. Het vlot niet echt en ik zucht even. Ik druk zachtjes mijn lippen op de zijne en laat zijn vingers los. Mijn hand glijdt naar beneden over zijn lichaam om zo de andere te helpen zijn boxer uit te krijgen.

Irial

"Wat is er aan de hand?"
Ik kijk Madeline woedend aan en zet een stap achteruit zodat haar hand niet meer op mijn bovenarm rust.
"Je hebt gelogen," antwoord ik. Mijn ogen branden van de hete tranen die ik probeer tegen te houden. Maar ik vertik het van te huilen in haar bijzijn. Ik haal even diep adem en probeer mezelf tot kalmeren te brengen. Ik richt mijn blik op de grond.
"Dus je kan kiezen, of je belt zelf je ouders dat je naar huis komt, of ik doe het. Er staat een taxi voor de deur. We hadden een afspraak, Madeline en die heb je net door de wc gespoeld. Hoe vaak heb je al achter mijn rug om alles uitgekotst? Nee laat maar, ik wil het niet weten."
Ik draai me om en sla mijn armen over elkaar.
"Je belt me maar als je echt wil genezen," zeg ik hoofdschuddend.

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Liam

Ik trek zelf mijn boxer verder uit en kom langzaam bij haar naar binnen. Ik kreun zacht en kus haar opnieuw.

Madeline

Het voelt alsof ik onverwacht naar beneden val. Ik wil iets zeggen maar ik weet niet wat. 'Irial.' Mompel ik en halverwegen breekt mijn stem. 'H-het spijt me. ' ik krimp in elkaar en probeer niet te huilen.

Camargue

Ik voel Liam bij me binnenkomen en een luide kreun ontsnapt aan mijn lippen. Als hij me kust, zoen ik hem gretig terug. Ik sla mijn benen om zijn middel om hem dieper in me te voelen. Als mijn wonde wat tegen trekt, leg ik mijn benen maar weer gewoon neer. In plaats daarvan laat ik mijn armen om zijn lichaam glijden en druk mezelf tegen hem aan zonder dat ik mezelf pijn doen.
"Liam," kreun ik zachtjes.

Irial

"Irial. H-het spijt me."
Ik voel een paar tranen langs mijn wangen stromen en omdat ik ze niet kan weg vegen zonder haar te laten zien dat ik huil, blijf ik met mijn rug naar haar toe staan.
"Je was gewaarschuwd, Madeline." Mijn stem klinkt een heel stuk stiller dan net, maar net zo vastberaden. "Dus wat zal het zijn, bel jij of bel ik?"
Ik weet dat ik hard voor haar ben, en het breekt mijn hart om dit te doen, maar ze moet het voelen. Als ze niet wil genezen, dan kan ze mij ook niet hebben.


Dit topic is gesloten omdat het maximum van 300 berichten is bereikt

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.