My school's Glee club.[Chapter 52.] - Speeltopics

© Copyright Dracy
________________________________________________________________________
"Het nieuwe jaar is net begonnen, er komen veel nieuwelingen op St.joseph School."

Dit is het verhaal:

"Je bent nieuw(of al bekend) op de school en je hebt gehoord over een Glee club, en zanggroep van de school. Het lijkt je wel wat, alleen je denkt dat áls je erbij zou gaan, je buitengesloten word. Je besluit om eens te gaan kijken hoe het is."
[Je kiest zelf of je Personage bij Glee club komt, je hebt vrijheid om dat te doen.]
________________________________________________________________________
Regels:
- Het liefste iets meer dan één regeltje schrijven.
- Niemand doet of zijn of haar personage perfect is.[Beslis niet wat andere doen.]
- Ruzie mag, maar hou het wel reëel.
- Pesten mag, tot een bepaalde hoogte.
- We houden ons aan de verhaallijn, natuurlijk mag je er
iets vanaf wijken, maar hou het wel zo dat je personage
er weer makkelijk mee in kan gaan.
- Max 4 Personages P.P
- Verkering mag, maar alleen als de ander het ook wil.
[Dwingen word niet geaccepteerd, alleen als het is afgesproken met elkaar, maar meld dat wel even aan Dracy.]
- Houd je aan de regels. _______________________________________________________________________
-Wil je solliciteren? Kan altijd.
________________________________________________________________________- Als je iets te zeggen hebt wat niet RPG bedoeld in ga dan praten met [] {} () Dan is het niet verwarrend.
_______________________________________________________________________
Als Pavarotti niet online is en het topic is vol. Mag je een nieuwe vragen aan Rajah of aan MisPattinson.

Ich liebe dich 27.12.23

Mary

"Dank je."
Ik kijk op en glimlach.
"Graag gedaan."
Ik neem een slok van de chocomelk.
"Jij ook? Of iets anders?"
Bezorgd blijf ik haar aankijken. Ik kan er niet tegen als mijn beste vriendin zo ongelukkig is, terwijl mijn leven eindelijk normaal lijkt te verlopen. Alhoewel, normaal. Ik zet de gedachte van tante Emma van me af. Daar wil ik nu niet aan denken.

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Charlotte

"Graag gedaan. Jij ook? Of iets anders?"
Ik schud mjn hoofd en doe mijn best te glimlachen. Liefst wil ik zo snel mogelijk weer naar buiten, de muren lijken namelijk op me af te komen. Ik maak mijn haren vast in een loss knot. Ik word haast gek ervan.
Ik leun tegen de muur en doe mijn best me niet gewoon te laten zakken.
"Ik hoef niks," zeg ik zacht. "Kunnen we zo meteen gaan?"

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Mary

"Ik hoef niks. Kunnen we zo meteen gaan?"
Ik knik en drink het laatste beetje uit de mok. Snel zet ik ze in de gootsteen en doe mijn jas aan.
"Charlie, mag ik eerlijk zeggen dat je er vreselijk uitziet?" zeg ik zacht. Bezorgd kijk ik haar aan. Hoe sneller ze zich wat beter voelde, hoe beter. Ik kan haar zo amper aankijken.

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Charlotte

"Charlie, mag ik eerlijk zeggen dat je er vreselijk uitziet?"
Verbaasd kijk ik haar aan en haal dan mijn schouders op. Ik voel me ook vreselijk, dus waarom zou ik er dan ook zo niet uitzien.
"Je hebt het net gedaan dus zelfs al was ik het er niet mee eens, dan is het nu toch te laat."
Ik haal mijn portefeuille uit mijn tasje en kijk hoeveel ik zitten heb. Dat moet genoeg zijn voor de kapper. De kleren koop ik wel met mijn bankkaart.

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Mary

"Je hebt het net gedaan dus zelfs al was ik het er niet mee eens, dan is het nu toch te laat."
Ik bijt op mijn lip.
"Sorry, ik bedoelde het niet zo. Het is gewoon..."
Ik denk even na en schud mijn hoofd.
"Laat maar. Kom, we gaan."
Ik open de deur voor haar.

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Charlotte

"Sorry, ik bedoelde het niet zo. Het is gewoon. Laat maar. Kom, we gaan."
Ik slenter de deur die Mary voor me open houdt uit en zucht nog een keer.
"Het spijt me, ik-"
Ik haal verontschuldigend mijn schouders op.
Het spijt me oprecht voor haar dat ik me niet wat enthousiaster kan tonen, maar ik heb er het fut niet voor.

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Mary

"Het spijt me, ik-"
Ik schud mijn hoofd.
"Je hoeft je niet te verontschuldigen."
Voorzichtig geef ik een bemoedigend klopje op haar schouder, aangezien ik niet goed weet of ze een knuffel deze keer wel zou accepteren.
"Ik wil je alleen maar helpen, en ik weet dat het niet makkelijk is. Kom."
Ik sluit de deur achter me.

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Charlotte

"Je hoeft je niet te verontschuldigen. Ik wil je alleen maar helpen, en ik weet dat het niet makkelijk is. Kom."
Ik knik even en slenter achter haar aan naar buiten. In mijn hoofd probeer ik een kapsel te verzinnen en een idee te krijgen wat soort kleren ik wil. Het is natuurlijk niet de bedoeling dat ik er als een freak uitzie.
Ik moet gewoon aan iets anders denken.

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Mary

Ik vertraag mijn pas wanneer ik merk dat ze maar wat achter me aan slentert.
"Charlie," zeg ik zacht.
Ik ga naast haar lopen en blijf haar aankijken, waardoor ik bijna tegen een vuilnisbak loop. Ik vloek zacht en loop er omheen.
"Wat wil je eerst doen?" vraag ik en wrijf tegen mijn pijnlijke knie, die toch tegen het ijzer is terechtgekomen.

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Charlotte

"Charlie."
Plots loopt Mary naast me en ik grinnik even als ze bijna tegen een vuilbak aan loopt. Dat krijg je er van als je mij kent. Ik breng ongeluk.
"Wat wil je eerst doen?"
Lang hoef ik daar niet over na te denken.
"Die krullen moeten weg," zeg ik nog een keer kordaat.
Ik ben ze namelijk spuugzat. Iedereen moet er met zijn fikken afblijven.

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Mary

"Die krullen moeten weg."
Ik kijk naar haar mooie haren. Ik besluit dat het maar beter is er niet tegenin te gaan.
"Oke. Waar ga jij meestal naar de kapper?"
Niet dat ik er een weet zijn, in de tijd dat ik hier woon ben ik nog niet gegaan. Niet dat het niet welkom zou zijn. Ik neem een pluk blonde haren vast en kijk hoe het helemaal droog is. Ik ga zelf wel eens. Eerst Charlie.

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Charlotte

Vanuit mijn ooghoeken zie ik Mary naar mijn haren kijken. Ik negeer het. Ze kan ze maar beter nog even bewonderen nu het nog kan, straks zijn ze weg.
"Oke. Waar ga jij meestal naar de kapper?"
Zonder iets te zeggen neem ik het voortouw. Ik leid haar mee naar een klein kapsalon in een slechtere wijk van de stad. Ik ga altijd naar Jodie's. Jodie is een jonge vrouw die er altijd al van droomde haar eigen kapsalon te openen, zo vertelde ze me een keer. Ze heeft hard moet knokken voor het kleine pand dat ze bezit, maar ze heeft er iets leuks van gemaakt. Als we binnen gaan forceer ik een klein glimlachje op mijn lippen.
"Charlotte! Lang geleden. Hoe kan ik je blij maken!" roept ze enthousiast terwijl ze naar een vrije stoel wijst.
"Er mag een heel eind af," zeg ik terwijl ik aanduid hoe kort ik het wil hebben. Ze kijkt me vreemd aan, maar ik reageer er niet op. Heel even voel ik spijt als ze er de schaar in zet, maar bij elke pluk haar die op de grond valt lijkt er een last van mijn schouders te vallen. Ik vraag haar nog even de stijltang er door te halen en uiteindelijk ben ik opgelucht met het resultaat.

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Mary

Zwijgend volg ik Charlie naar het kapsalon, en wanneer we binnen zijn kijk ik vanop een stoel toe hoe alles eraf geknipt wordt. Eerlijk gezegd, het resultaat staat haar prachtig, en ik geef haar een bemoedigende glimlach.
"Het staat je echt schitterend, Charlie," zeg ik gemeend. Ik stop een losgekomen pluk haar achter mijn oor, iets dat ik echt veel te vaak moet doen. Ik wacht geduldig tot Charlie helemaal klaar is. Intussen kijk ik de zaak even rond, het is er best wel gezellig.

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Charlotte

"Het staat je echt schitterend, Charlie," zegt Mary met een glimlach.
Ik lach kleintjes. Het is niet genoeg.
"Nu nog kleren en make-up," zeg ik zacht terwijl ik Jodie betaal. "Of wilde je ook een knipbeurt?"
Ik zie hoe ze net een lok haar achter haar oor stopt terwijl ze rond kijkt. Hier voel ik me echt thuis.

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Mary

"Nu nog kleren en make-up. Of wilde je ook een knipbeurt?"
Twijfelachtig haal ik mijn schouders op.
"Ik weet niet. Al zit het de laatste tijd wel vreselijk irritant."
Op dat vlak ben ik echt beschermend over mijn haren. Ze laten knippen is een hel, al ben ik meestal wel vrij tevreden achteraf, dat het niet meer in de weg zit.
"Wat denk jij?"
Ik lijk precies een klein kind dat overal toestemming voor nodig heeft.

But I still have this faith in the truth of my dreams.