[RPG] Camp Springwood | 3 - Speeltopics

Regels en waarschuwingen:
- Schelden en 16+ mag
- Gelieve stukjes te schrijven van drie regels of meer
- Respecteer de andere spelers
- Bestuur alleen je eigen karakters





Rollen
Begeleiders:
Patrick Hathaway – Escritura
Hailey Miller - Goulding
Felix Patterson - Peacekeeper
Cassia Sterling - Escritura

Zaal 1:
Noah Jay Lopez - Ry
Catherine Noah Adams - Rooba
Jade "Skyler" Bright - HurtedHeart
Elske - nikkiemalfoy

Zaal 2:
Sasha Anderson Ripley - Cosette
Matthew Rowan Harris - Goulding
Alexis Ruby Avery - Ry
Ranaela Maeve Bones - Marethyu

Zaal 3:
Jace Dream Duval - Escritura
Julian Dan Forli - Merwin
Taylor Ferris - Faberyayo
Jayden Jason Bright - HurtedHeart

Zaal 4:
Maya Dahlia Myra Borisovaena - Lemmiwinks
Bijou Rosine Virgine Mignon Deferière - Rajah
Annabelle Codnis - xEPONINEx

Mededeling aan alle kampeerders:
Iedereen zal op zijn/haar bed een brief vinden.
Hierin staat dat jullie verplicht tweemaal per week therapie moeten volgen.
Als je gaat, mag je zelf kiezen welke begeleider je kiest.
(Als deze begeleider het er mee eens is.)

[ bericht aangepast op 5 april 2012 - 13:39 ]

---

Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

[Oh I would love to see him try that. /Perv out]

Jace Dream Duval
'Als we elkaar niet kunnen vertrouwen, dan staan we helemaal nergens.' ergens heeft hij gelijk, maar moeders woorden schallen door mijn hoofd. Ik knik vaagjes, hij lijkt al een stuk minder eng. Het lijkt me in elk geval niet dat hij memeeneemt naar zijn slaapzaal. Of dat hij handboeien heeft. Of een zweep.
Met een kleine beweging van mijn hoofd probeer ik de herinneringen weer weg te jagen.
'Gewoon een slechte eerste dag,' mompel ik. 'Leuk je te ontmoeten, Sasha.' Dat was geen leugen. Ik was hier net één dag, had mijn arm open gesneden en mijn hart uitgestort. Niet wat ik geplanned had.

---

Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

[Even naar de winkel, duurt 5 minuten. :'D misschien 7.)

---

Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

Hailey Miller
"Je kan je spullen naar hier brengen," hoor ik een stem roepen. Mijn hoofd beweegt in de richting van het geluid. Ik herken Patrick. We hebben kort ontmoet voor het kamp, maar het is niet zo dat ik hem echt ken. "Het meeste werk vandaag is al gedaan, maar je hebt straks tijdens het avondeten surveillance in de cafetaria met Cassia. Dan kun je je meteen voorstellen aan de patiënten."
Ik mompel nog een bedankt, hoewel ik betwijfel dat hij het gehoord heeft, en loop in de richting van de slaapzaal. Ik zet mijn koffers tegen het laatste, onopgemaakte bed en laat me vallen op de matras, die harder aankomt dan ik had verwacht.
Camp Springwood. Waar ben ik toch in godsnaam aan begonnen?

Sasha

"Gewoon een slechte eerste dag. Leuk je te ontmoeten, Sasha."
Terwijl Jace praat maak ik van zijn afleiding gebruik om zijn hand te nemen en zijn arm naar me toe te trekken. Net zoals ik dacht staan er littekens en verse schrammen. Ik heb precies het juiste verhaal in mijn spreekwoordelijke mouw om zijn vertrouwen te winnen. Ik hou zijn hand stevig vast en kijk hem in de ogen.
"Dat helpt maar voor een bepaalde tijd," zeg ik neutraal.
Ik breng zijn hand naar mijn ribben en duw zijn vingers er tegen aan. Als ik de juiste plek heb, waar ik vrij zeker van ben, zou hij littekens moeten voelen. "Geloof me. Uiteindelijk..." ik laat mijn stem afsterven.
Geruststellend kijk ik Jace aan.
Om eerlijk te zijn, heb ik dit helemaal zelf niet gedaan. Het zijn herinneringen aan een nachtje met een kerel die het graag ruw had. De eerste snee was prettig, de tweede ongemakkelijk en vanaf de derde deed het ronduit pijn. Ik heb geschreeuwd en gehuild maar hij wilde niet stoppen tot ik er welgeteld zeven had. Maar dat weet Jace niet. Beschouw het als een leugentje om bestwil.

[ bericht aangepast op 5 april 2012 - 14:34 ]

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Matthew Rowan Harris
Het is zo stil in de auto, dat je er letterlijk een muis zo kunnen horen lopen. Mijn vader kijkt geconcentreerd naar de weg, maar ik weet dat dat zijn methode is om mij te proberen negeren.
Mijn moeder wilde absoluut niet meegaan, hoewel zij degene was geweest die mij naar het kamp wilde sturen. Ik herinner het mij nog alsof het gisteren was, de dag dat ik mijn ouders vertelde over mijn geaardheid. Ik had verwacht dat ze het zouden accepteren, maar daar had ik me overduidelijk lelijk in vergist. Mijn moeder noemde me een monster. Ze zei dat ik een ziekte had. Mijn vader zei dat ik een schande voor de familie was. Misschien hadden ze gelijk, maar ik had het hen gewoon niet moeten vertellen.
We rijden een rustig straatje in. Het is omgeven door allerlei bomen, kleine vijvertjes en maar eens om de honderd meter kom je een huis tegen. Het is hier best mooi, moet ik eerlijk toegeven.
"We zijn er," zegt mijn vader kort, vlak nadat hij bruut op de rem van de auto geduwd heeft. "Tot binnenkort."
Ik loop, zonder iets te zeggen, de auto uit en sla het portier hard dicht. Vervolgens open ik de kofferbak en haal mijn valies eruit. Ik voel mijn GSM trillen in mijn broekzak, maar haal hem er niet uit. Met een grijns zie ik één van de belangrijkste regels, die op de brochure stond, weer voor mijn ogen.
GSM's zijn NIET toegestaan!

Patrick Hathaway
Hoofdschuddend kijk ik naar mijn horloge. Genoeg tijd om misschien een rondje te doen. als er tenminste net nog meer kampeerders komen. Ik sta snel op en loop het kleine kantoor in, wat net naast de keuken in de cafetaria zit.
Daar steek ik de plastic zak met verboden spullen van de kampeerders in. Alleen de begeleiders weten de code gelukkig. Daarna loop ik terug naar de slaapzaal om te kijken of Hailey haar bed gevonden heeft. Het lijkt van wel want ze ligt er op.
'De eerste therapie sessies zijn morgen pas,' zeg ik dan, een heel stuk vriendelijker.

Jace Dream Duval
'Geloof me. Uiteindelijk...' Hij kijkt nu recht in mijn ogen. die van hem hebben twee kleuren, wat eigenlijk wel mooi is. Ik weet heel goed dat mijn eigen blauwe ogen verbaast staan. Onder mijn hand voel ik inderdaad littekens en een rustig kloppend hart daar onder. Ik knik langzaam. Ik snap niet hoe hij het zo snel doorhad, normaal was eht zo makkelijk om dit te verbergen.
'Als het stopt met helpen, zal ik ook stoppen,' mompel ik. Tot nu toe helpt het. Daarna trek ik mijn arm weg uit zijn greep.

[ bericht aangepast op 5 april 2012 - 14:47 ]

---

Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

[Ik ga logeren bij een vriendin, verwacht me morgen niet gelijk terug, want ik kan er net zo goed drie dagen blijven. Bye.]

---

You gave me forever within the numbered days and I am grateful.

Sasha

Je gelooft me vast niet als ik zeg dat ik Jace niet alleen bedrieg om mijn eigen duistere redenen. Ik vind het namelijk doodzonde dat zo'n snoepje als hij zichzelf zo toetakelt.
"Als het stopt met helpen, zal ik ook stoppen," mompelt Jace. Ik merk dat hij zijn arm weg trekt en los mijn greep. Mijn vingers glijden hierdoor nog even over zijn huid. Ik schuif wat dichter naar hem toe en sla een arm over zijn schouder.
"Als je de drang voelt, dan kom je gewoon naar mij om je hart te luchten. En ik durf wedden dat Julian hier je ook wil helpen."
Ik draai mijn hoofd opnieuw volledig naar Julian zodat Jace niet ziet hoe ik op mijn lip bijt en hem uitdagend aankijk. Ik knijp heel even in zijn knie.

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

[Wat heb ik gemist? En wat kan ik doen met Alexis?]

---

El Diablo.

Jace Dream Duval
'Als je de drang voelt, dan kom je gewoon naar mij om je hart te luchten. En ik durf wedden dat Julian hier je ook wil helpen,' zegt Sasha.
Ik geef een aarzelend knikje terwijl hij naar Julian kijkt, die inmiddels uit mijn zichtsveld is. Ik denk niet dat ik het aankan om nogmaals mijn verhaal te herhalen. Dit was de tweede keer al, dat was moeilijk genoeg.
'Dankjewel,' fluister ik. Zijn arm ligt over mijn schouder, een gevoel dat bijna onbekend is geworden.
De laatste keer dat iemand me vrijwillig aanraakt voor dit kamp was drie maanden geleden, voor ik uit de kast kwam. Het kalmeert me wel, dat moet ik toegeven. Uiteindelijk weet ik een klein glimlachje te geven.

[Laatste begeleider is aangekomen, er staat een mededeling in het begin topic die je even moet lezen, en het is straks tijd voor het avond eten.]

---

Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

[Okii!]

Alexis

Ik zucht, en loop weer naar buiten. Ik zit nog steeds in lingerie en short maar whatever. I dont care. Ik ga op de veranda zitten, en kijk wat rond. Als ik geen begeleiders zie steek ik snel een sigaret op. Had ik gewoon nodig.

---

El Diablo.

[En wat heb ik gemist?]

---

"The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

[Laatste begeleider is aangekomen, er staat een mededeling in het begin topic die je even moet lezen, en het is straks tijd voor het avond eten.
Jace, Julian en Sasha zitten bij het meer omdat Jace depri is (zie aller eerste post van dit topic) an Patrick is bij de begeleiders slaapzaal met Hailey en de rest, i dont know.

dus wie wilt met Cassia babbelen?]

---

Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

[Alexis zit te roken, moet Cassia daar niet wat van zeggen?]

---

El Diablo.

[Laat mij maar praten, ik ben toch alleen ]

---

"The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."