[RPG] Happy Hungergames ~ Speeltopic ÉÉN - Speeltopics

[ bericht aangepast op 16 maart 2012 - 16:33 ]

Bananen zijn lekker, toch? Zet dit ook in je signature als je ook van bananaaaas houdt!

Sanri Orphelida Dreamcanamint ~ District 8

Ik haal mijn schouders op.
'Oké dan,' zucht ik. 'Met wie willen we dan wel een bondgenootschap?'
Ik laat mijn ogen zoekend door de coupé glijden op zoek naar iemand die wellicht te vertrouwen lijkt.

Un rêve peut mourir mais on n'enterre jamais l'avenir.

Zefli

Het meisje negeert de vraag en biedt ons een bondgenootschap aan.
"Nee, dank je. Zolang hij niets wil..." zegt Sanri met een subtiele knipoog. Ik zou op mijn knieën willen vallen om haar te aanbidden.
"Wat jullie willen, maar geef niet mkij de schuld als jullie gelijk vermoord worden," antwoordt het meisje arrogant.
Dat is voor mij de druppel.
"Hoogmoed komt voor de val, kind," reageer ik bot. "We zien wel wat er gebeurt in de Arena."

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Thomin O. Ryegrass-Fly ~ District 6

Mijn begeleider loodste me naar de gemeenschappelijke coupé in de trein, waar de rest ook zat, zodat ik wat mensen kon gaan leren kennen. Daar had ik geen behoefte aan. Daar had ik allesbehalve behoefte aan.
Ik wilde niemand om me heen en niet praten met de mensen die straks zouden sterven.

Jaytem T. Roselight ~ District 1

Mezelf breedmakend paradeerde ik de gezamenlijke coupé in waarbij ik één of ander gammel ventje die begeleid werd door zijn mentor, opzij duwde.
De meeste van de tributen waren daar en keurend keek ik naar ze, net als ik gedaan had tijdens de boete. De enige die ik kende was Jillana. Het gezicht van het meisje uit District 1 kwam me wel bekend voor -ik had haar vast eens zien lopen-, maar ik wist haar naam niet.

Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

Jillana

Opeens zag ik Jaytem de coupé in lopen, ik liep naar hem toe. 'Hey, wist je dat deze mensen hier zó dom zijn' zucht ik. 'Ze willen geen eens een bondgenootschap met de careers' lach ik.

El Diablo.

Jaytem T. Roselight ~ District 1

Ik schoot meteen in de lach.
"Ach gut, dan zijn zij de eerste die eraan gaan!" lachte ik. Wat ontzettend dom, niet willen meedoen met de careers. Zo waren ze een ontzettend makkelijk doelwit.
"Ik denk dat ze gewoon niet goed genoeg zijn om met ons mee te doen en daarom niet durven. Omdat we ze zo dood hebben. Nu proberen ze te vluchten."

Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

Aminia~District 1
Ik kijk even op als de jongenstribuut van mijn District de coupé inloopt. Dan glimlach ik nog even naar Leanry waarna ik opsta en naar de jongen loop. 'Aminia,' stel ik mezelf aan hem voor. We zitten dan wel in hetzelfde District maar we kennen elkaar niet echt.

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Sanri Orphelida Dreamcanamint ~ District 8

Ik grijns als ik haar zie praten over ons. Ze denkt echt dat we ons zo maar dood laten maken en niet zonder de careers kunnen. We zullen wel zien.
'Tja, inderdaad. Dat lijkt eigenlijk best wel op het verhaal van Niobe, hè?'
De vraag is mijn mond al uit voordat ik besef dat Zefli waarschijnlijk niet eens weet wie Niobe is.

Un rêve peut mourir mais on n'enterre jamais l'avenir.

Zefli

"Tja, inderdaad. Dat lijkt eigenlijk best wel op het verhaal van Niobe, hè?" zegt Sanri. Ik grinnik even.
"Zouden we haar ook in steen kunnen veranderen, denk je?" vraag ik ietwat geamuseerd. Ik voel bewondering voor mijn nichtje, haar kennis zal ons hopelijk verder brengen. Ondertussen laat ik mijn ogen door de coupé glijden. Ik zie een meisje en een jongen zitten die me, vraag me niet waarom, aardig lijken. Maar zoals ik al zei, ik wil geen bondgenootschappen.

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Jillana

So true' grinnik ik, dan pak ik weer even mijn mes erbij. Het zilver glinstert door het maanlicht door het raam, en nu is dat ding nog mooier. 'We mogen zeker geen eigen wapens meenemen?' grijns ik.

El Diablo.

Sanri Orphelida Dreamcanamint ~ District 8

'Als dat zou kunnen zou ik dat gelijk al gedaan hebben,' grijns ik.
Ik vraag me af hoe hij dat verhaal kent. Ik heb hem in elk geval nooit over de oudheid en haar verhalen en mythes horen spreken. Ik zucht en besluit toch maar al mijn moed bij elkaar te rapen en op iemand af te stappen. Ik loop naar het meisje uit 7 en een andere jongen toe, aangezien dat meisje me wel aardig lijkt.
'Hoi,' zeg ik een beetje verlegen.

Un rêve peut mourir mais on n'enterre jamais l'avenir.

Jaytem T. Roselight ~ District 1

Jillana haalt een klein, zilver mes uit haar zak en bekijkt het met een grijns.
"We mogen niet eens wapens hebben in de trein," lach ik, maar wel op zo'n toon dat het mij echt niets uitmaakt. Regels moet je breken.
Dan ineens staat het meisje uit District 1 naast ons en stelt ze zichzelf voor als Aminia.
"Jaytem," zeg ik met uitgestoken hand. Een nieuw lid voor ons team, misschien?

Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

Jillana

'Heb ik al voorgesteld, ze zou erover nadenken' zeg ik, en kijk haar aan. Ik stop het mesje terug in mijn broekzak, en kijk de trein weer rond.

El Diablo.

Iral

'Hoi,' hoor ik opeens.
Ik wend mijn blik af van Dhelia en kijk naar het verlegen meisje dat voor ons staat.
Ze heeft lange, donkerblonde haren die bijeen geknoopt in een staart of vlecht zitten, ik weet niet wat het is. Haar ogen zijn grijzig en ik schat haar een jaar of dertien, veertien.
Dat vind ik één van de ergste dingen van de Spelen. Dat er jonge kinderen aan mee moeten doen. Twaalf jaar, dat is nog zo jong. En dit meisje is ook nog niet heel erg oud.
Ze kijkt Dhelia aan, dus ik mompel alleen maar een begroeting maar zwijg voor de rest.

Snel, red deze man van de haai! ~~~~~~~~^~~\o/~~~~~~

Sanri Orphelida Dreamcanamint ~ District 8

De jongen mompelt een haast onverstaanbare begroeting waar ik onwillekeurig door moet glimlachen.
'Hoe heten jullie eigenlijk?' vraag ik als het tot me doordringt dat ik hun namen eigenlijk niet weet. Ik vind dat ik dat op zijn minst wel moet weten.

Un rêve peut mourir mais on n'enterre jamais l'avenir.

Dhelia - District 7
"Niet heel erg geweldig. En voor mij vooral heel erg donker, aangezien ik meestal in een mijn zit." Ik kijk hem even vol ongeloof aan. Mijnen. Ik vond het al erg dat ik soms om vier uur 's ochtends moest ploeteren in het bos om bomen te kappen, maar mijnen waren naar mijn idee levensgevaarlijk. Er hoefde maar één ding mis te gaan en de hele boel zou ontploffen.
"In de mijnen? Zitten kinderen in mijnen?" vraag ik vol ongeloof, maar ik hoef er eigenlijk geen antwoord op terug. Het is wel duidelijk. Het Capitool kan het niets schelen, zolang hun de producten maar krijgen. "Wat vreselijk voor je."
Ik word afgekapt door het meisje die ik had gewaarschuwd, voor haar gedrag op het podium.
"Hoi," zegt ze zachtjes. Ik glimlach onschuldig terug.
"Dhelia."

[ bericht aangepast op 17 maart 2012 - 13:56 ]

Her heart was a secret garden and the walls were very high.