• © Copyright Pavarotti
    ________________________________________________________________________
    "Het nieuwe jaar is net begonnen, er komen veel nieuwelingen op St.joseph School."

    Dit is het verhaal:

    "Je bent nieuw(of al bekend) op de school en je hebt gehoord over een Glee club, en zanggroep van de school. Het lijkt je wel wat, alleen je denkt dat áls je erbij zou gaan, je buitengesloten word. Je besluit om eens te gaan kijken hoe het is."
    [Je kiest zelf of je Personage bij Glee club komt, je hebt vrijheid om dat te doen.]
    ________________________________________________________________________
    Regels:
    - Het liefste iets meer dan één regeltje schrijven.
    - Niemand doet of zijn of haar personage perfect is.[Beslis niet wat andere doen.]
    - Ruzie mag, maar hou het wel reëel.
    - Pesten mag, tot een bepaalde hoogte.
    - We houden ons aan de verhaallijn, natuurlijk mag je er
    iets vanaf wijken, maar hou het wel zo dat je personage
    er weer makkelijk mee in kan gaan.
    - Max 4 Personages P.P
    - Verkering mag, maar alleen als de ander het ook wil.
    [Dwingen word niet geaccepteerd, alleen als het is afgesproken met elkaar, maar meld dat wel even aan Dracy.]
    - Houd je aan de regels. _______________________________________________________________________
    -Wil je solliciteren? Kan altijd.
    ________________________________________________________________________- Als je iets te zeggen hebt wat niet RPG bedoeld in ga dan praten met [] {} () Dan is het niet verwarrend.
    _______________________________________________________________________
    Als Pavarotti niet online is en het topic is vol. Mag je een nieuwe vragen aan Rajah of aan MisPattinson.


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    [jep want ik wil heel graag rpgen]


    Change is for weirdos ~ Niall Horan

    Donna

    "Echt? Het gaat automatisch, denk ik."
    Zachtjes kus ik hem terug.
    "Het is alleen maar beter dat het vanzelf gaat," fluister ik zachtjes. "Dan komt het van hier."
    Ik verplaats mijn hand op zijn hart en druk een klein kusje op zijn zachte lippen.


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    Jeremy

    "Het is alleen maar beter dat het vanzelf gaat. Dan komt het van hier."
    Ik kijk haar glimlachend aan, en vraag me af of ze kan voelen hoe snel mijn hart gaat onder haar aanraking. Teder kus ik haar terug.
    "Ach Donna, je moest eens weten."


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Donna

    "Ach Donna, je moest eens weten."
    Voordat ik iets kan zeggen stopt de bus. Ik sta onhandig op en pak zijn hand.
    "Kom," zeg ik geluidloos.
    Ik leid hem de bus uit richting mijn huis. De geur van lekker eten komt mijn neus binnen. We eten Qa`meh mijn lievelingsgerecht. Het kan niet anders. Met een glimlach open ik de deur waardoor het lamsvlees nog eens extra ruiken. Voordat ik Jeremy kan binnen laten komt er een klein meisje op me af gerent.
    "Donnnnaaa!" roept ze enthousiast en ze springt in mijn armen. "Donna, Donna, Donna."
    Ze drukt kleine kusje over mijn hele gezicht. Ook mijn broertjes, Dario en Rami komen een kijkje nemen. Ze zijn even enthousiast als Dunya en klemmen zich om mijn benen. Lachend kijk ik naar Jeremy.
    "Zo zijn ze anders nooit hoor," grinnik ik.
    Lachend zet ik Dunya weer op de grond en schud ik Dario en Rami van me af. Zo snel als ze kwamen zijn ze ook weer weg. Ik pak Jeremy bij zijn hand en leid hem richting de keuken. De sterke geur van kruiden en vlees komt ons te gemoet. In de keuken zit de rest van mijn gezin.
    "Mam, Matthew," zeg ik met een glimlach. "Dit is Jeremy."


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    Jeremy

    Ik schrik even wanneer ze zowat aangevallen wordt door allemaal kinderen waarvan ik gok dat het haar broers en zusje zijn.
    "Mam, Matthew. Dit is Jeremy."
    Een beetje ongemakkelijk lach ik en wuif even. Ik kijk naar Donna, niet goed wetend wat ik moet doen.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Donna

    Lachend kijk ik naar Jeremy en wat ongemakkelijk lacht. Mijn moeder is de eerste die zich aan hem voorstelt.
    "De moeder van Donna," zegt ze vriendelijker dan ik dacht. "Noem me maar Pari."
    Ook Metthew stelt zichzelf aan Jeremy voor en bied hem een stoel aan. Mijn moeder geeft hem een bord vol eten.
    "Hier," glimlacht ze.
    Mia en Allison zeggen beide niets. Niet dat ik ook maar iets van hen had verwacht maar toch. Dunya komt huppelend de keuken binnen.
    "Ik ben Dunya," zegt ze liefjes en ze kruipt bij Jeremy op schoot. "Ik ben veel liever dan Donna."


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    Jeremy

    Ik begroet iedereen en ga dan maar zitten. Voor ik het weet staat er een bord eten voor mijn neus en zit Dunya op mijn schoot.
    "Ik ben Dunya, ik ben veel liever dan Donna."
    "Echt? Is dat mogelijk?"
    Ik kijk even lachend naar Donna, en dan weer naar Dunya.
    "Al moet ik toegeven dat jij er wel heel lief uit ziet."
    Ik neem lachend een hap van het eten dat voor me staat.
    "Wil jij ook eens proeven?" vraag ik lachend aan Dunya.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Donna

    "Echt? Is dat mogelijk? Al moet ik toegeven dat jij er wel heel lief uit ziet. Wil jij ook eens proeven?"
    Lachend kijk ik naar Dunya die haar mond wijd opent.
    "Eten!" roept ze enthousiast.
    Ik ga naar Jeremy zitten en pak van een bord een stukje brood en stop het in mijn mond. Mijn moeder en Matthew verlaten de keuken.
    "Laat het nog maar even pruttelen," meldt ze me.
    Zachtjes knik ik en ga op het aanrecht zitten. Afwezig roer ik wat in de pruttelende soep.


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    Jeremy

    Ik merk Donna niet eens meer op, en steek lachend mijn vork in de mond van de kleine.
    "Tsjoeke tsjoeke," zeg ik lachend terwijl ik mijn hand dichterbij breng.
    Ik neem ook nog een hap.
    "Vind jij het ook zo lekker?" vraag ik vrolijk.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Donna

    "Vind jij het ook zo lekker?"
    "Jaaa," roept Dunya hard met volle mond.
    "Dun," zeg ik streng.
    Een beetje zielig kijkt ze me aan. Mijn gezicht spreekt boekdelen en Dunya kan ze precies lezen. Voorzichtig eet ze haar mond leeg en steek haar tong naar me uit.
    "Ik ben toch veel liever?" vraagt ze aan Jeremy.


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    Jeremy

    "Ik ben toch veel liever?"
    Ik knik met een serieus gezicht.
    "Echt wel. Donna is veel te streng."
    Nep-boos kijk ik naar het meisje waarop ik verliefd ben, en knipoog even plagerig, wanneer Dunya het niet ziet.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Donna

    "Echt wel. Donna is veel te streng."
    Lachend laat ik mezelf van het aanrecht afglijden. Ik til Dunya van Jeremy's schoot.
    "Ga je eigen vriendje maar zoeken," lach ik en ik ga bij Jeremy op schoot zitten.
    Dunya kijkt me een beetje beteutert aan maar draait zich lachend om als Dario en Rami haar komen halen.
    "Ik heb al vriendjes," lacht ze en ze rent de kamer uit.


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    Jeremy

    Ik grinnik wanneer Donna Dunya van mijn schoot tilt.
    "Ga je eigen vriendje maar zoeken."
    Ze komt op me zitten.
    "Ik heb al vriendjes," lacht Dunya en loopt weg.
    Lachend schud ik mijn hoofd.
    "Moet ik jou nu ook gaan voederen?" vraag ik lachend aan Donna. Zelf neem ik ook nog een hap, en kijk haar geamuseerd aan.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Donna

    "Moet ik jou nu ook gaan voederen?"
    Ik schud mijn hoofd en pak zijn lepel af.
    "Dat kan ik best zelfs," grinnik ik terwijl ik een stuk aardappel in mijn mond stop.


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    MisPattinson schreef:
    LILLY
    Ik kijk naar Isa maar ze loopt gewoon weg. Ik laat me achterover vallen. Dat men hoofd hard tegen de tegels knalt maakt me niks uit, dat het even zwart is maakt me niks uit. NIks maakte me meer uit. IK kon hier niet blijven. Ik zocht wel een adnere school ik had het verpest. Verdoofd liep ik huilend de school in en zwierf wat rond voor ik naar mijn kluisje liep die ik leeghaalde. Ik was klaar, klaar om te gaan


    Change is for weirdos ~ Niall Horan