• © Copyright Pavarotti
    ________________________________________________________________________
    "Het nieuwe jaar is net begonnen, er komen veel nieuwelingen op St.joseph School."

    Dit is het verhaal:

    "Je bent nieuw(of al bekend) op de school en je hebt gehoord over een Glee club, en zanggroep van de school. Het lijkt je wel wat, alleen je denkt dat áls je erbij zou gaan, je buitengesloten word. Je besluit om eens te gaan kijken hoe het is."
    [Je kiest zelf of je Personage bij Glee club komt, je hebt vrijheid om dat te doen.]
    ________________________________________________________________________
    Regels:
    - Het liefste iets meer dan één regeltje schrijven.
    - Niemand doet of zijn of haar personage perfect is.[Beslis niet wat andere doen.]
    - Ruzie mag, maar hou het wel reëel.
    - Pesten mag, tot een bepaalde hoogte.
    - We houden ons aan de verhaallijn, natuurlijk mag je er
    iets vanaf wijken, maar hou het wel zo dat je personage
    er weer makkelijk mee in kan gaan.
    - Max 4 Personages P.P
    - Verkering mag, maar alleen als de ander het ook wil.
    [Dwingen word niet geaccepteerd, alleen als het is afgesproken met elkaar, maar meld dat wel even aan Dracy.]
    - Houd je aan de regels. _______________________________________________________________________
    -Wil je solliciteren? Kan altijd.
    ________________________________________________________________________- Als je iets te zeggen hebt wat niet RPG bedoeld in ga dan praten met [] {} () Dan is het niet verwarrend.
    _______________________________________________________________________
    Als Pavarotti niet online is en het topic is vol. Mag je een nieuwe vragen aan Rajah of aan MisPattinson.


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    Donna

    "Michael? Wie is Michael?"
    De jaloerse toon in zijn stem was me niet ontgaan. Ik zucht even.
    "Michael Brown was mijn ex. Die getinte jongen van het footballteam. We -," ik stop mijn zin en slik.
    "Ga je mee."


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    Jeremy

    "Michael Brown was mijn ex. Die getinte jongen van het footballteam. We - Ga je mee?"
    Ik denk even na, maar kan me hem niet meteen inbeelden.
    "Jullie wat?" vraag ik even.
    Ik knik en sta recht.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Donna

    "Jullie wat?"
    Ik slik nogmaals. Hij zou er toch wel achter komen. Is het niet nu dan is het zo bij mijn moeder.
    "We zouden een kind krijgen. Twee zelfs," zeg ik bijna onhoorbaar. Ik slik mijn tranen weg en schenk hem een klein glimlachje.
    "Met de bus?" vraag ik.


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    Jeremy

    "We zouden een kind krijgen. Twee zelfs. Met de bus?"
    Ik kijk haar even aan, niet goed wetend wat te zeggen. Ik besluit er niet op in te gaan, en neem haar hand vast.
    "De bus is goed."


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Donna

    "De bus is goed."
    Opgelucht slaak ik een klein zuchtje. Hij gaat er niet op in. Ik knijp even in zijn hand en loop dan richting het bushokje aan het einde van de straat. Zachtjes druk ik een klein kusje op zijn wang en ga ik op het bankje zitten.


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    Irial

    De leerkracht komt binnen en begint te lachen.
    "Ben ik het vergeten te zeggen? Sorry, maar het viel uit. Jullie kunnen weg. Sorry."
    Verbaasd kijk ik hem aan. Ik trek een wenkbrauw op en lik een keer over mijn piercing.
    "Dus we hebben hier voor niets zitten wachten? Ik dacht dat u iets aan het doen was!" zegt Kyle terwijl hij overeind staat. Er is iets aan zijn toon dat hem op dit moment heel aantrekkelijk maakt "Kom je Irial?"
    Ik knik met open mond en fonkelende ogen.
    "Ja. Oké," weet ik nog uit te brengen. Ik sta op en loop lachend achter hem aan.

    Arion

    "Franklin, Tennessee," zegt ze zacht. Abrupt zit ik stil. Mary begint te huilen en ik krijg zelf ook een krop in haar keel. Wanneer ik besef dat het om het feit is dat ze bij me weg gerukt wordt en niet omdat zij net haar moeder verloren heeft voel ik me schuldig en egoïstisch. Maar ik heb haar net.
    "Ik weet gewoon niet wat ik moet doen," snikt Mary.
    Ik haal een hand door haar haren en druk een kusje op haar kruin.
    "Als het moet rijd ik elke vrijdagavond naar Tenessee," zeg ik vastberaden. "Ik ben niet van plan je zomaar op te geven. Niet nu, niet morgen, niet volgende maand."
    In me begint er iets te borrelen.

    Charlotte

    Mijn blik kruist die van Michael en alsof in zijn ogen niet af te lezen staat hoe opgewonden hij is, voel ik bij zijn kruis ook wat verandering.
    "Oh, hallo," grijns ik.
    Hij geeft me kusjes in mijn hals en laat zijn vingers over mijn lichaam gaan.
    "Mmm, zucht ik genietend. Ik druk mezelf nog een keer tegen hem aan. Dan neem ik zijn gezicht in mijn handen en druk mijn lippen op die van hem. Ik lik even over zijn lippen.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Jeremy

    Ik ga naast haar op het bankje zitten en trek haar op mijn schoot. Zacht druk ik een kus op haar slapen, en leg mijn armen om haar middel.
    "Weet jij welke bus we moeten nemen?"


    Mary

    "Als het moet rijd ik elke vrijdagavond naar Tenessee. Ik ben niet van plan je zomaar op te geven. Niet nu, niet morgen, niet volgende maand."
    Ik leg mijn armen om hem heen.
    "Arion, dat is veel te lief..."
    Een beetje afwezig druk ik zacht mijn lippen op de zijne, en ik staar naar de muur, in de hoop dat daar een oplossing tevoorschijn komt.
    "Maar ik ga hier niet zomaar weg. Ik red me al een hele poos, dus dat zal me wel lukken," zeg ik steevast.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Arion

    Ze slaat haar armen om me heen.
    "Arion, dat is veel te lief..." Ze kust me even en staart dan naar de muur. Ik haal nog steeds een hand door haar haren. "Maar ik ga hier niet zomaar weg. Ik red me al een hele poos, dus dat zal me wel lukken."
    Ik knik even. Ze is nog minderjarig, en haar voogd wil dat ze bij haar komt wonen. Ik denk niet dat ze een keuze heeft.
    "Het spijt me voor je," zeg ik zacht. Ik geef haar een klein kusje en trek haar nog wat steviger tegen me aan.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    [is irial nog op school?]


    Change is for weirdos ~ Niall Horan

    [Nee hij is net weg met Kyle, en dat hoefde je niet nog een keer in mijn gb te vragen omdat ik niet snel genoeg reageerde.]


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    [sorry.......]


    Change is for weirdos ~ Niall Horan

    MisPattinson schreef:
    LILLY
    Ik kijk naar Isa maar ze loopt gewoon weg. Ik laat me achterover vallen. Dat men hoofd hard tegen de tegels knalt maakt me niks uit, dat het even zwart is maakt me niks uit. NIks maakte me meer uit. IK kon hier niet blijven. Ik zocht wel een adnere school ik had het verpest. Verdoofd liep ik huilend de school in en zwierf wat rond voor ik naar mijn kluisje liep die ik leeghaalde. Ik was klaar, klaar om te gaan

    [mijn laatste. dus ailean kan haar tegen komen]


    Change is for weirdos ~ Niall Horan

    [abo]

    Michael

    "Oh, hallo."
    Ze zucht genietend en ze zoent me op mijn lippen. Ruw zoen ik haar terug terwijl ik met mijn handen haar bovenlichaam streel. Ik bijt even op haar onderlip en kreun als ik haar kruis weer tegen de mijne voel.

    Donna

    "Weet jij welke bus we moeten nemen?"
    Ik knik.
    "Nummer 71," zeg ik zuchtend.
    "Die stopt bij mijn huis."
    Zachtjes druk ik met mijn lippen een klein kusje op zijn wang en laat dan mijn hoofd tegen zijn schouder rusten.


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    Charlotte

    Michael kust me ruw terug terwijl zijn handen nog steeds over mijn bovenlichaam gaan. Hij bijt op mijn onderlip en kreunt. Ik maak mijn lippen los van de zijne en breng ze naar zijn oor.
    "Is dit niet te klef voor je?" fluister ik plagerig.
    Ik bijt even in zijn oorlel en haal mijn handen door zijn haar.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.