[RPG] The Middle Ages 1 - Speeltopics

topic 2

Deze RPG speelt zich af aan het koninklijk hof, meer info hierover vind je hier 'waar speelt het zich af'. De tijd waarin de RPG zich afspeelt, is zoals jullie waarschijnlijk al doorhadden, zijn de Middeleeuwen. Maar niet zoals het werkelijk was, het is namelijk een fantasie wereld.
Van mensen met toverdrankjes tot reuzachtige draken, het is allemaal toegestaan.

Elke tien jaar worden er uit de omliggende dorpen dire mensen, die in het rijke bezit zijn van een machtig mythisch wezen, uitgekozen om een training te komen volgen aan het koninklijk hof door de beste meesters die er zijn.

Het is een eeuwenoude traditie die nooit verdwenen is. De traditie ontstond in tijd van vele oorlogen. Een paar spionnen hielden de bevolking in de gaten en kozen enkel de beste van de beste. Ze moesten natuurlijk wel voldoen aan een aantal eisen, zoals dat ze in het bezit moesten zijn van een mythisch wezen en er mee om moesten kunnen gaan. Enkel de besten werden uitgekozen en mochten naar het hof komen en kregen training van de beste trainers om nog beter met hun dier om te kunnen gaan, maar ook met wapens. Ze werden ingezet in de oorlogen en strijd als aanvoerders van kleine legers of werden uitgezonden op privé missies. Ze worden opgeleid tot echte meesters en meesteressen.
In andere woorden: Het was een hele eer...

En dat is het nog altijd. De drie voorheen gewone dorpelingen komen ineens in een heel ander wereldje terecht en plots kijken er mensen naar hun op. Sommigen weten zich erg goed aan te passen, anderen krijgen heimwee en bij enkele stijgt de roem en rijkdom ze naar het hoofd. Hoe reageren de andere bewoners op het koninklijk hof hierop?

Er wonen dus verschillende mensen aan het koninklijk hof, mensen met verscheidene beroepen en rangen, probeer je ook in te leven in hun wereld, beleefdheden, tradities en dergelijke. Om dit gemakkelijker te maken heb ik zelf wat dingen op een rijtje gezet en die kan je hier lezen.

Deze RPG heeft zoals jullie merken niet echt een vaste verhaallijn die je moet volgen, jullie zijn dus vooral vrij in wat je wilt schrijven en worden niet beperkt. In andere woorden: Let your creativity flow ^^

[ bericht aangepast op 17 maart 2012 - 18:45 ]

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Oliver John ~Zoon heer

Na het ontbijt kon ik me eindelijk weer omkleden in wat lossere kleding, en simpele laarzen. Niets deftig meer, gewoon wat ik wilde. Onopgemerkt glipte ik naar buiten, en meteen snoof ik de lucht binnen, en ik voelde de zonnestralen die me al de hele ochtend naar buiten lokten op mijn huid. Nonchalant slenterde ik wat door het dorp, en besloot langs te gaan bij Florence. Met wat geluk was Eleanor er ook. Ik floot even een liedje dat ik enkele weken geleden op een feest had gehoord, en ging absoluut zonder haast richting de kleermaker. Naast het huis zag ik Florence en Eleanor de was ophangen. Ik besloot om te gaan, en hen langs achter te besluipen.
"Wel wel, dames, is het geen prachtig weer vandaag?" vroeg ik grijnzend, en ik leunde tegen de muur.

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Florence Daphne. - Dochter kleermaker.

Ik haal even een hand door mijn haar, waarna ik een zucht niet kan onderdrukken. Wat heb ik zin om nu naar Jaden te gaan, maarja. Ik kijk even glimlachend naar Eleanor. Het is altijd al een lief meisje geweest. Ondanks dat ze dan ongeveer vier jaar jonger dan mij is, kan ik toch redelijk goed met haar opschieten. Ik laat mijn ogen naar beneden kijken, richting de ton en zie dat ik al bijna klaar ben. Ik glimlach even tevreden. "Wel wel, dames, is het geen prachtig weer vandaag?" Hoor ik een bekende stem zeggen. Dat is niemand minder dan Oliver. Tenminste dat denk ik en stiekem hoop ik dat. Oliver is niet zoals Jeremy of al die andere edelen. Hij is tenminste aardig tegen dorpelingen. Niet dat de andere dat niet zijn, maar ze zijn gewoon zo anders. Langzaam draai ik mijn hoofd en zie ik Oliver tegen een muur aan leunen. Ondanks dat ik hem wel vaker heb gezien en vaker met hem heb gesproken, buig ik toch maar even. "Het is heerlijk en daarom was ik dus ook van plan om een ritje met Jaden te gaan maken" Zeg ik vriendelijk, als ik weer recht ben gaan staan. Dan schiet me iets te binnen. Ik had net tegen Eleanor gezegd, dat ik aan mijn vader zou vragen of haar jurk al klaar was. Dus eerst de laatste kledingstukken aan de waslijn hangen, dan naar binnen en vragen of Eleanor's jurk al klaar is en dan eindelijk naar Jaden. Ik verzink even in mijn gedachte en denk weer aan Jaden. Zijn luide hinnik die me altijd doet opvrolijken. Zijn speelse beten die me doen lachen. Het voelt gewoon alsof hij me begrijpt. Alsof hij mijn lichaamstaal verstaat. Ik weet dat we altijd al een speciale band hebben gehad en ik weet ook dat dat nooit zal verdwijnen.

[ bericht aangepast op 8 maart 2012 - 21:28 ]

'I don't want to leave her just because she makes me a better person.'

[Roosevelt --> Narissa]

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Eleanor Pantheras. ~ Dochter kroegbaas.
"Met mij gaat alles prima, nu even snel de was ophangen en dan naar Jaden," antwoordde Florence en ik glimlachte. "Je houdt echt van dat paard hè?" Wij hadden geen dieren thuis en stiekem baalde ik daar wel van, ik was er namelijk dol op. Florence vertelde dat haar vader mijn jurk gisteren waarschijnlijk al afgemaakt had.
"Dat is fijn, als hij al klaar is zal ik hem meteen even passen," Waarschijnlijk paste mijn jurk wel, maar je wist maar nooit of er een kleine aanpassing gemaakt moest worden, "en ik wil ook wel mee naar Jaden, het is echt een lief beest. Ik heb laatst weer geprobeerd mijn vader over te halen om een dier in huis te nemen, maar hij blijft stug volhouden dat het alleen maar lastig is."
"Wel wel, dames, is het geen prachtig weer vandaag?" Ik keek op en toen ik Oliver zag staan maakte ik een kleine buiging. "Inderdaad," zei ik en glimlachte, "alleen jammer dat ik het grootste gedeelte binnen heb door gebracht, maar het was echt weer tijd dat de kroeg een schoonmaakbeurt kreeg en aangezien mijn vader het niet doet, moet ik het maar doen." Het voelde toch altijd wat vreemd om zo met Oliver te praten, hij bleef een edelman.. Ondanks dat hij zich er niet altijd naar gedroeg, de meesten deden ook minderwaardig tegenover ons gewone dorpelingen, hij leek zich in ieder geval niet zo verheven te voelen.



Ik weet niet hoe jullie het altijd doen, maar is het handig als we deze volgorde aanhouden?
Ik, Roosevelt en dan Forever? [:

[ bericht aangepast op 9 maart 2012 - 17:19 ]

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Oliver John ~Zoon heer

Ik wuifde even met mijn hand toen ze allebei bogen.
"Eleanor, Florence, hoe vaak moet ik nog zeggen dat ik dat niet wil?"
Ik keek hen grinnikend aan, en keek naar Florence die een beetje afwezig keek.
"Inderdaad, alleen jammer dat ik het grootste gedeelte binnen heb door gebracht, maar het was echt weer tijd dat de kroeg een schoonmaakbeurt kreeg en aangezien mijn vader het niet doet, moet ik het maar doen."
"Zwijg me ervan," zei ik lachend, "ik heb zonet een urenlang ontbijt achter de rug met de hele familie en de Uitverkorenen." Ik maakte een ultiem blije beweging, en keek hen grinnikend aan. "Oersaai dus." Ik snoof de frisse lucht binnen en keek hen aan.
"Wat staat er op het programma, als ik vragen mag?"
Dan pas besefte ik dat ik hen nog niet degelijk begroet had, dus drukte ik snel mijn lippen op de beide dames hun rechterhand.

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Florence Faphne. - Dochter Kleermaker.

"Je houdt echt van dat paard hè?" Zegt Eleanor met een glimlach. Ik knik heftig en hang dan het laatste kledingstuk over de waslijn. "Dat is fijn, als hij al klaar is zal ik hem meteen even passen, en ik wil ook wel mee naar Jaden, het is echt een lief beest. Ik heb laatst weer geprobeerd mijn vader over te halen om een dier in huis te nemen, maar hij blijft stug volhouden dat het alleen maar lastig is." Zei ze nog voordat Oliver er was. Ja, ik weet dat Jaden een lief beest is en dat je vader niet zomaar een paard voor je koopt, dat weet ik helaas ook. Ik heb ik-weet-niet-hoelang lopen zeuren om een paard, maar na een paar weken heb ik het toch voor elkaar gekregen. Op één voorwaarde dan. Dat ik eerst mijn huishoudelijke klusjes af moet hebben, voordat ik naar Jaden mag. "Vaders," Zeg ik lachend en kijk dan weer naar Oliver. "Eleanor, Florence, hoe vaak moet ik nog zeggen dat ik dat niet wil?" Zegt hij, terwijl hij ons grinnik aankijkt, waardoor ik uit mijn gedachte word getrokken. Ik grinnik even, heel vaak, maarja, hoe vaak heb ik hem niet al gezegd dat hij me Floor moet noemen? "Inderdaad, alleen jammer dat ik het grootste gedeelte binnen heb door gebracht, maar het was echt weer tijd dat de kroeg een schoonmaakbeurt kreeg en aangezien mijn vader het niet doet, moet ik het maar doen." Zegt Eleanor. "Zwijg me ervan," Zegt Oliver lachend, "Ik heb zonet een urenlang ontbijt achter de rugmet de hele familie en de Uitverkorenen. Oersaai dus". Ik grinnik even en buk dan om de ton te pakken, waarna ik weer recht ga staan, de kleine ton onder mijn oksel hou en mijn arm er omheen sla. "Wat staat er op het programma, als ik vragen mag?" Vraagt Oliver dan, waarna hij zijn lippen een snel op mijn vrije hand drukt en op die van Eleanor. "Naar Jaden gaan, met Eleanor" Antwoord ik met een glimlach. Ik strijk met mijn vrije hand een pluk haar uit mijn gezicht, dat door het lichte briesje in mijn gezicht is gewaaid.

'I don't want to leave her just because she makes me a better person.'

Pip Lamora - Stalknecht.
'Je bent laat, Pip,' begroet Rosa, de kokkin me terwijl ze me een beker licht bier, een kom pap van iets en brood voorzet. 'Mmmhmmmh,' antwoord ik met mijn mond vol en ze lacht. 'Wist je dat de Uitverkorenen zijn gearriveerd?'
Ik kijk op. 'Oh, ja, natuurlijk, je zal hun paarden en andere... wezens al wel gezien hebben in de stal.' Rosa is niet zo dol op griffioenen en andere, zeldzame wezens. Ik denk dat ze er bang voor is, zoals veel mensen. Ik ook wel een beetje, dat geef ik toe, maar ik vind ze tegelijk ook enorm fascinerend. In tegenstelling tot de andere stalknecht, die blijft liefst verder dan een straal van 50 meter bij hun klauwen vandaan. Ik knik naar Rosa en speel dan in een snel tempo de rest van mijn ontbijt binnen. Hoe later ik begin, hoe later ik klaar ben met mijn werk.
'Bedankt, het was lekker,' zeg ik wanneer ik doorga. Ik zeg het haar elke ochtend, al van zolang ik hier ben. En ik weet dat ze het apprecieert.
Ik wandel terug naar de stallen en Améric komt me al tegemoet met een isabel merrie, Belle, aan de hand.
'Belle is een hoefijzer kwijt en het is jouw beurt om naar het dorp te gaan,' zegt hij. Ik knik snel, blij met deze kans. Het kasteel is een heel fijne plek om te wonen en werken, maar ik kom ook graag in het dorp.
'En hier is een lijst met spullen die ik wil dat je gaat halen; ik verwacht je vanmiddag terug.'
Hij drukt me de lijst met wat haastige, bijna onleesbare krabbels in de hand en verdwijnt weer. Terwijl ik de lijst doorneem, wandel ik met Belle het kasteel uit, naar het dorp. Er staan een paar vreemde dingen voor de Uitverkorenen op, maar ik veronderstel dat de smid wel weet wat hij er mee aan moet.
We naderen het dorp, waar al een beheerste bedrijvigheid heerst. Ergens buiten zitten 2 meisjes, waarvan ik het ene herken als de dochter van de kroegbaas. Wat was haar naam ook al weer? Ella? Ellina? Dan schiet het me te binnen. Eleanor!
Dan zie ik dat de zoon van de heer er bij staat en ik slik mijn begroeting in. Het zou enorm onbeleefd zijn om me in hun gesprek te mengen, dus lopen ik en Belle maar ongemerkt verder, naar de smid.

[ bericht aangepast op 9 maart 2012 - 20:09 ]

Home is now behind you. The world is ahead!

Eden - Uitverkorene
Ik slaak een verveelde zucht bij de zoveelste stop. "Het spijt me, vrouwe. We zijn er bijna." Belooft de koetsier, waarna we door de grote poort worden gelaten. Niet veel later word de deur geopend, en word ik net zoals mijn bagage naar één van de huisjes geleid. "We zijn laat, dus fris uzelf op voor u naar uw trainer en mede uitverkorenen gaat." Dan ben ik alleen, en volg ik in trance zijn aanwijzingen op. De meeste bagage laat ik onaangeraakt staan, maar om mezelf toch op te frissen verander ik van kleding en fatsoeneer ik mijn lokken. Zo moet ik wel toonbaar zijn voor gezelschap. Het is niet waar ik zin in heb.. Maar het moet maar. Met een lichte glimlach loop ik vervolgens naar de plek waarin het allemaal zou moeten plaatsvinden.

Feel the fire, but do not succumb to it.

Even een vraagje hoor,
want de uitverkorene waren er toch al 3 dagen?

'I don't want to leave her just because she makes me a better person.'

[Ze is laat - ik heb haar overgenomen en kan dus niet poef er zijn (: -]

Feel the fire, but do not succumb to it.

Dante – Trainer
Wat een afgang, gefrustreerd liep ik de eetzaal weer uit. Natuurlijk was het eten lekker, zoals de afgelopen dagen. Maar om nou te horen dat mijn uitverkorene vertraging heeft opgelopen is toch wel echt erg. Al het pracht en praal om me heen verbaasde me nog een beetje en ik kon er maar langzaam aan wennen. Thuis dronken we niet uit kristallen glazen en aten we al zeker niet met echt zilveren eetgerei. Wat moesten de andere eigenlijk denken, zij konden allemaal al gaan werken aan hun training. Dit kon ook echt alleen maar mij overkomen. Mensen die te laat zijn, wat goed geregeld hier. Met een snelle pas liep ik naar de stallen. Tegen de bediendes had ik gezegd dat mijn uitverkorene zich daar kon melden als ze er klaar voor was. Dit kwam mijn humeur zeker niet ten goede en ik wist niet hoe zeer mijn uitverkorene daar iets van zou merken. Ze hadden me zelfs geen naam gegeven of niks, wat een prutsers. Netjes boog ik even voor Ryu en liep zijn stal binnen. ‘Hey jongen,’ zei ik zacht en streelde hem over zijn snavel. ‘Het is weer mijn geluksdag, mijn uitverkorene is niet komen opdagen en ik heb het gevoel dat ik weer de beginneling ga krijgen. Ze hebben me nog niet eens een naam gegeven, maar ik gok op weinig goeds.’ Eigenlijk zou ik nu graag een rondje willen gaan vliegen, maar helaas kon ik het niet maken om weg te zijn als mijn gast zou arriveren. Hopelijk zorgen de bediendes ervoor dat ze gelijk hierheen word gestuurd, anders heb ik nog een groter probleem.

Do it scared, but do it anyway.

Eden - Uitverkorene
Een bediende verteld me dat mijn trainer bij de stallen op me wacht. Met een licht knikje stuur ik hem weg, om vervolgens mijn laatste dolk in de riem van mijn jurk te stoppen. Ik zal me verontschuldigen voor mijn verschrikkelijke vertoning - wat een mislukkelingen zijn al die mensen hier. Ik knoop mijn krullende lokken tot een vlecht - die net los genoeg zit om een paar speelse lokken te laten schieten - en sluit vervolgens de deur achter me. Eenmaal in de stallen zie ik de man al meteen staan, en buig ik vervolgens lichtelijk. "Het spijt me zeer voor mijn absurd late vertoning. De koets werd overmeesterd door bandieten e-" Ik schud mijn hoofd verontschuldigend. "Ik ben er nu, en gezien mijn achtergrond zal ik niet achterlopen." Zonder er verder nog een woord aan vuil te maken, loop ik naar de man, om vervolgens nieuwsgierig naar het wezen achter hem te kijken.
"Hoe heet hij?" Ik heb toch altijd al meer gehad met dieren dan met mensen.

Feel the fire, but do not succumb to it.

Sorry dat ik zo weinig/traag reageer/schrijf. Heb het ontiegelijk druk met school en meestal als ik klaar ben, ben ik zo moe dat ik geen puf emer heb hiervoor.. ;a

Wat moet er aangepast worden qua personages in de lijst?
Ik weet dat Chinos gestopt is, maar is er nog meer?

Eleanor Pantheras ~ Dochter Kroegbaas.
Niet buigen? Ik kon het nooit laten, het voelde ongepast en het bleef in mijn ogen respectloos.
"Ik wil best ruilen hoor," had ik er het liefst gezegd toen Oliver klaagde over het ontbijt, maar ik hield wijselijk mijn mond. Het zou ongepast zijn, maar zo erg kon het toch niet zijn? Het eten dat hij voorgeschoteld kreeg smaakte vast velen malen beter dan dat ik elke dag at, maar ik mocht niet klagen, wij hadden thuis ten minste nog eten. Plots pakte Oliver mijn rechterhand en drukte er een kus op. Ik voelde mijn wangen kleuren en wendde gauw mijn hoofd af, wat verlegen draaide ik een lok haar rond mijn vinger, omdat ik me niet goed een houding wist te geven. Florence vertelde dat we naar Jaden gingen en ik knikte instemmend. "Inderdaad, maar u heeft vast nog zat andere dingen te doen nu de uitverkorenen aangekomen zijn, is het niet?"
Toen ik even naar alle mensen die langs liepen keek herkende ik iemand, een jongeman met lichtbruine knullen. Hij kwam wel eens in de kroeg van mijn vader, maar zijn naam was ik eerlijk gezegd vergeten. Er kwamen altijd zo veel mensen dat de meenste namen me toch ontgingen, hoe erg ik mijn best ook deed ze wel te onthouden. Vanavond zou het ook wel weer druk worden, nu de uitverkorenen aan gekomen waren, gingen de meesten 's avonds naar de kroeg om te drinken en het te vieren. Erg vond ik het niet, we hadden zo alleen maar extra inkomsten.



Wat een korte post voor mijn doen o_O''

[ bericht aangepast op 10 maart 2012 - 12:01 ]

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Oliver John ~Zoon heer

Ik knikte even naar Floor.
"Weer naar je paardje? Lang geleden dat ik hem nog gezien heb," zuchtte ik. Het was eigenlijk een hint dat ik mee wilde gaan, maar ik drong me niet op.
"Inderdaad, maar u heeft vast nog zat andere dingen te doen nu de uitverkorenen aangekomen zijn, is het niet?"
"Je, Eleanor. Thuis doen ze al beleefd genoeg," zei ik lachend.
"En nee, erg veel heb ik niet te doen. De Uitverkorenen beginnen volop met trainen, dus het lijkt wel of ze er niet zijn. Waarom? Vind je mijn gezelschap opeens niet meer aangenaam?"
Ik keek haar grijnzend aan en keek naar de voorbijlopende mensen. Goh, ik zou er alles voor geven om ook gewoon te zijn. Niet rijk, maar ook niet arm, gewoon. En bovenal vrij. Dat leek me geweldig.

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Florence Daphne. - Dochter Kleermaker.

"Weer naar je paardje? Lang geleden dat ik hem nog gezien heb" Zucht Oliver. Ik glimlach even en knik. Zal ik hem meevragen? Nee, Floor. Dat kan en mag je niet doen. Waarschijnlijk ziet hij je nu gewoon als een paarden freak die niet zonder Jaden kan. Tja, dat is ook wel zo. "Inderdaad, maar u heeft vast nog zat andere dingen te doen nu de uitverkorenen aangekomen zijn, is het niet?" Zegt Eleanor, waarna ze even naar de voorbij komende mensen kijkt. "Je, Eleanor. Thuis doen ze al beleefd genoeg," Zegt Oliver lachend. "En nee, erg veel heb ik niet te doen. De Uitverkorenen beginnen volop met trainen, dus het lijkt wel of ze er niet zijn. Waarom? Vind je mijn gezelschap opeens niet meer aangenaam?" Vervolgt hij en kijkt Eleanor even grijnzend aan. Ik grinnik even en als Oliver naar de voorbijgangers kijkt, twijfel ik nog even om hem mee te vragen. Ik zucht even en besluit dan maar om hem mee te vragen. Niet dat ik het niet leuk vind, maar het is gewoon zo, tja, raar als je met de zoon van de heer naar je paard gaat. Ik kijk even naar Eleanor, zal hij het wel goed vinden? Achja, dat hoop ik dan maar. En wie zegt dat hij ermee akkoord gaat? Tja, Nee heb je, Ja kun je krijgen. "Ehm, Oliver? Zou je het leuk vinden om mee te gaan?" Vraag ik dan vriendelijk en glimlach even bescheiden.

[ bericht aangepast op 10 maart 2012 - 12:40 ]

'I don't want to leave her just because she makes me a better person.'