• Hou jij van spionnen? Wil jij eens het spannende leven beleven?
    Nou, hier kan je schieten, sluipen, spioneren, trainen en al de andere dingen doen die spionnen doen.
    Doe mee!
    Maak je eigen personages en laat je helemaal gaan.

    Naam Personage
    Hierin kunnen jullie met je personage doen wat jullie willen!

    Hierbuiten kunnen jullie vragen stellen.


    personages:
    3 jaar
    -Zoey Thompson (BeyondOurOwn)
    -Alexia Thompson (BeyondOurOwn)
    11 jaar:
    - Sarah Sanz (proprius)
    14 jaar:
    -Saleah Tovah (AgentDavid)
    15 jaar:
    -Dana Nieon (LordSarita)
    -Matthew Livingstone (BelleVue)
    -Amber Somers (LordSarita)
    -Amy Somers (BeyondOurOwn)
    -Jake Smith(BelleVue)
    16 jaar:
    -Alex Thompson (BeyondOurOwn)
    -Katherine Bright (BelleVue)
    -Raven Black (Petal)
    Jitse bright (BeyondOurOwn)
    17 jaar:
    -Grace Grey (Cornflakeluv)
    -Taylor Romant (LordSarita)
    18 jaar:
    -Nathan Bradley (BeyondOurOwn)
    19 jaar:
    -Katie White (shewerewolf)
    21 jaar:
    -Sarina Calle (HurtedHeart)
    -Yelena Zaitseva(C18)



    De schoolvakken:
    Vaste vakken (buiten de gewone schoolvakken als wiskunde etc.

    - zelfverdediging
    - scherpschieten
    - wapens en uitrustingen (hoe wapens en uitrustingen in orde houden)
    - dril
    - overlevingstechnieken


    Extra vakken naar keuze (twee vakken kiezen)
    - techniek (voor wie niet alleen technische snufjes wil gebruiken, maar ook wil maken)
    - scherpschieten (extra)
    - gevechtsport

    vrije tijd:(minstens 1 verplicht, meer mag, maar dan heb je niet veel weekend meer)
    -paardrijden
    -schermen
    -muurklimmen
    -duiken


    Om 6u 30 moeten ze opstaan en om 7u moeten ze in de eetzaal zijn. Om 7u 30 beginnen de lessen. Er zijn 8 lesuren. Om de twee lesuren is er een speeltijd van 10 minuten behalve 's middags, dan krijgen ze drie kwartier.

    uurrooster voor de klas van o.a. Jitse, Alex, Dana, Katherine,...



    Uurrooster:


    Maandag

    dril
    wiskunde

    scherpschieten
    Nederlands
    biologie
    overlevingstechnieken

    talen
    dril

    dinsdag

    natuurwetenschappen
    wapens en uitrustingen

    zelfverdediging
    wiskunde
    overlevingstechnieken
    scherpschieten

    gevechtssport (extra)
    talen

    Woensdag

    zelfverdediging
    natuurwetenschappen

    talen
    scherpschieten
    wapens en uitrustingen
    biologie

    scherpschieten (extra)
    dril

    donderdag

    gevechtssport (extra)
    wiskunde

    scherpschieten
    wapens en uitrustingen
    talen
    natuurwetenschappen

    Nederlands
    overlevingstechnieken

    vrijdag

    Nederlands
    dril

    natuurwetenschappen
    natuurwetenschappen
    wiskunde
    zelfverdediging

    scherpschieten (extra)
    talen

    [ bericht aangepast op 1 mei 2012 - 11:47 ]


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Nathan Bradley
    Ik vond mijn vrienden snel. Ze waren nogal een luidruchtige massa. Ja ik ging om met het uitschot van de school, en dan? Maakt mij dat meteen uitschot?
    Ok, misschien wel, maar wat dan nog? Ze konden echt meevallen. Als ze zich niet gedroegen als leeghoofden... wat dus nooit was. Weer vroeg ik me af hoe het toch kon dat dit mijn vrienden waren, maar ik kon het ermee vinden, dus bleef ik met ze rondhangen.
    "Hai, jongens." grijnsde ik.
    "Wat ben jij in een goeie bui." grinnikte mijn beste vriend.

    Jitse Bright
    Ik liet me naar de muur leiden en leunde er opgelucht tegen.
    "Sorry, het is gewoon zoveel en ik heb van namiddag nog geen pijnstiller genomen."


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Taylor Romant
    Na een tijdje zoeken kwam ik mijn vrienden tegen. 'Tayls!' zei Ricardo. 'Waar ben jij geweest?' 'Nou ze is mee gegaan met een jongen dus de vraag is: wat heeft ze gedaan?' grijnsde Jordy.
    'Mensen,' zei ik. 'Er is niks gebeurt.' Ik zuchtte. 'We zijn gewoon vrienden. Niet meer en niet minder.' Ricardo grijnsde.
    'Hopelijk is hij niet zo'n eikel als die Mike.'


    Dana Nieon
    'Daar hoef je toch geen sorry voor te zeggen,' zei ik en ik ging naast hem zitten. Ik sloeg een arm om hem heen. Opeens herinnerde ik me was. 'Ik heb wel een aspirine. Alleen geen water.'

    [ bericht aangepast op 11 maart 2012 - 17:35 ]


    "Ignite, my love. Ignite."

    Jitse Bright
    "Ah, maakt niet uit. Geef hier." zei ik dringend.


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Dana Nieon
    Ik gaf hem het aspirientje. Daarna zuchtte ik even. Ik had zin in een sigaret maar die zou ik de komende paar uur vast niet hebben. Ik beet even op mijn tong. Dat moest ik gewoon kunnen overleven. Toch?


    "Ignite, my love. Ignite."

    Jitse Bright
    Op een of ander manier wist ik het binnen te krijgen. Het was natuurlijk niet dat de pijn meteen verdween, dus ik ging dichter bij Dana zitten.
    "Ik ben in de war." gaf ik toe.


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Dana Nieon
    Ik werd wakker geschud uit mijn gedachtes door Jitse's stem. 'Waarom?' vroeg ik nieuwsgierig. Ik legde mijn hoofd op mijn schouder en pakte zijn hand vast. Ik verstrengelde mijn vingers met de zijne.


    "Ignite, my love. Ignite."

    Jitse Bright
    "Al het lawaai. De stemmen. Het hectische gedoe. Iedereen loopt heen en weer." Ik schudde mijn hoofd.
    "Het verwart me."


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Dana Nieon
    'We krijgen dadelijk vast te horen wat er aan de hand is,' stelde ik hem gerust. Ik keek naar onze handen en glimlachte even. 'Het komt vast allemaal goed.'


    "Ignite, my love. Ignite."

    Jitse Bright
    Ik legde mijn hoofd op haar schouder en sloot mijn ogen. Dat was beter, zo sloot ik de visuele prikkels buiten en bleef alleen het lawaai over, maar daar werd al snel een einde aan gemaakt.
    "Stilte." galmde Joe's stem door de zaal. Ik bleef mijn ogen toe knijpen, maar luisterde wel.


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Dana Nieon
    Bijna iedereen was stil. Iedereen was nieuwsgierig wat er aan de hand was.
    'Onze zusterschool is aangevallen. De kans is groot dat wij ook aangevallen worden.' Er ontstond wat geroezemoes. 'Daarom vragen wij jullie altijd allert te blijven.'

    [ bericht aangepast op 11 maart 2012 - 21:59 ]


    "Ignite, my love. Ignite."

    Jitse Bright
    "De lessen gaan door, zoals gewoonlijk, maar er moet toestemming gevraagd worden om buiten te gaan. Ook in het weekend gaan jullie niet buiten zonder dat wij dat weten en toestaan, begrepen? Het klinkt allemaal zeer streng, maar als we zo jullie levens redden vind ik het wel waard. En nu, hop. Naar jullie kamers, vanaf nu is er een avondklok. Om 7u is iedereen op zijn kamer. Er wordt versterking gestuurd door de CIA en er zal in de gangen gepatrouilleerd worden. Dat was het."
    Ik opende mijn ogen en zag Joe uit het midden van de zaal stappen. Het alarm was gestopt, maar de stemmen waren nog steeds luid en ik had hoofdpijn.
    "Wat streng." mompelde ik.


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Dana Nieon
    'Denk je dat we nog wel dit weekend naar huis kunnen?' vroeg ik aan Jitse. 'En denk je dat het schoolbal door zou gaan?' Ik had de poster zien hangen en ik vroeg het me wel af het nog door ging. Zeven uur avondklok vind ik vreselijk vroeg. Daarbij betekende deze maatregelen ook dat ik niet stiekem kon roken.


    "Ignite, my love. Ignite."

    Jitse Bright
    "Ik denk het wel, maar je zal het moeten vragen. En het schoolbal, als ze dat afzeggen, dan krijgen ze een meute tienermeisjes over hen heen. Dat is pas een aanval die ze niet zullen vergeten." ik kreeg mijn humor weer wat terug.


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Dana Nieon
    Ik grinnikte. 'Een groep tienermeisjes die dachten met hun prins op het witte paard naar het feest te mogen. Ja, die aanval zullen ze nooit overleven.' Ik keek lachend naar Jitse, het leek wel hoe langer ik met hem had hoe verliefder ik werd. Samen liepen we de gymzaal uit richting onze slaapkamers. 'Denk je dat ik nu niet meer bij jou zou mogen slapen?' vroeg ik.


    "Ignite, my love. Ignite."

    Jitse Bright
    "Daar hebben ze niets van gezegd. Je mocht alleen niet meer op de gang." grijnsde ik zwakjes.
    "Alleen zal het nu wel echt slapen zijn." ik legde mijn hand op mijn hoofd en zuchtte gefrustreerd.


    “To live will be an awfully big adventure.”