[RPG] Spy tonic 13 - Speeltopics

Hou jij van spionnen? Wil jij eens het spannende leven beleven?
Nou, hier kan je schieten, sluipen, spioneren, trainen en al de andere dingen doen die spionnen doen.
Doe mee!
Maak je eigen personages en laat je helemaal gaan.

Naam Personage
Hierin kunnen jullie met je personage doen wat jullie willen!

Hierbuiten kunnen jullie vragen stellen.


personages:
3 jaar
-Zoey Thompson (BeyondOurOwn)
-Alexia Thompson (BeyondOurOwn)
11 jaar:
- Sarah Sanz (proprius)
14 jaar:
-Saleah Tovah (AgentDavid)
15 jaar:
-Dana Nieon (LordSarita)
-Matthew Livingstone (BelleVue)
-Amber Somers (LordSarita)
-Amy Somers (BeyondOurOwn)
-Jake Smith(BelleVue)
16 jaar:
-Alex Thompson (BeyondOurOwn)
-Katherine Bright (BelleVue)
-Raven Black (Petal)
Jitse bright (BeyondOurOwn)
17 jaar:
-Grace Grey (Cornflakeluv)
-Taylor Romant (LordSarita)
18 jaar:
-Nathan Bradley (BeyondOurOwn)
19 jaar:
-Katie White (shewerewolf)
21 jaar:
-Sarina Calle (HurtedHeart)
-Yelena Zaitseva(C18)



De schoolvakken:

Vaste vakken (buiten de gewone schoolvakken als wiskunde etc.

- zelfverdediging
- scherpschieten
- wapens en uitrustingen (hoe wapens en uitrustingen in orde houden)
- dril
- overlevingstechnieken

Extra vakken naar keuze (twee vakken kiezen)
- techniek (voor wie niet alleen technische snufjes wil gebruiken, maar ook wil maken)
- scherpschieten (extra)
- gevechtsport

vrije tijd:(minstens 1 verplicht, meer mag, maar dan heb je niet veel weekend meer)
-paardrijden
-schermen
-muurklimmen
-duiken


Om 6u 30 moeten ze opstaan en om 7u moeten ze in de eetzaal zijn. Om 7u 30 beginnen de lessen. Er zijn 8 lesuren. Om de twee lesuren is er een speeltijd van 10 minuten behalve 's middags, dan krijgen ze drie kwartier.

uurrooster voor de klas van o.a. Jitse, Alex, Dana, Katherine,...

Maandag

dril
wiskunde

scherpschieten
Nederlands

---

biologie
overlevingstechnieken

talen
dril

dinsdag

natuurwetenschappen
wapens en uitrustingen

zelfverdediging
wiskunde

---

overlevingstechnieken
scherpschieten

gevechtssport (extra)
talen

Woensdag

zelfverdediging
natuurwetenschappen

talen
scherpschieten

---

wapens en uitrustingen
biologie

scherpschieten (extra)
dril

donderdag

gevechtssport (extra)
wiskunde

scherpschieten
wapens en uitrustingen

---

talen
natuurwetenschappen

Nederlands
overlevingstechnieken

vrijdag

Nederlands
dril

natuurwetenschappen
natuurwetenschappen

---

wiskunde
zelfverdediging

scherpschieten (extra)
talen

[ bericht aangepast op 1 mei 2012 - 11:47 ]

---

“To live will be an awfully big adventure.”

Jitse Bright
We waren geland in Frankrijk, ergens in de buurt van de Alpen. Nu zaten we in de wagen, op weg naar een of ander hotel. Oom Carlos zat dingen te doen met zijn meisje. Ik zal ze maar niet beschrijven. Zo erg was het ook weer niet, maar het deed me te veel aan verloren tijden denken.

---

“To live will be an awfully big adventure.”

Dana Nieon
De pauze was het leukste van de dag. Ik lachte echt door een grap van Jordy. Voor de rest was de dag verschrikkelijk en slopend. Ik was moe en ging ook gelijk slapen toen ik thuis kwam.

Zit bij Levo en dus een lang stuk kan ik niet typen.

---

"Ignite, my love. Ignite."

Jitse Bright
"Wat ben je nu eigenlijk van plan, jongen? Je zit hier al drie dagen niks te doen. Ge je je hele leven blijven verbergen?"
Ik keek oom Carlos strak aan. "Ik verberg me niet. Ik wacht." ik verplaatste mijn aandacht opnieuw naar de tv.
"Ga eens skiën of zo. Je bent in de bergen, jongen. Maak er gebruik van."
Ik zuchtte en zette de tv uit.
"Goed, jij je zin."
Ik liep naar buiten en ging de schuur naast het hotel binnen. Ik mocht de spullen die daar lagen gebruiken. Ik koos er eentje uit en liep naar buiten.
Oom Carlos stond me uit te zwaaien.
"Voorzichtig, hé!"
"Ja, ja. Wie had ooit gedacht dat hij zo vaderlijke gevoelens zou hebben." mompelde ik binnensmonds.

---

“To live will be an awfully big adventure.”

Dana Nieon
De eerste week was voorbij en het ging een stuk beter met me. Zolang ik er niet aan herinnert werd had ik geen verdriet. Ik zorgde dat ik nooit alleen was. Ik besluit te gaan zingen en samen met Jordy die gitaar speelde was het leuk.
s'Avonds keek ik uit mijn raam en wenste dat alles goed met hem ging. Natuurlijk miste ik Jitse, maar ik wilde het niet toegeven. Luce probeerde me af te leiden en naar andere jongens te laten kijken. Het was lief bedoelt maar het hielp niks.

[ bericht aangepast op 4 april 2012 - 13:04 ]

---

"Ignite, my love. Ignite."

Jitse Bright
Ik gleed in een traag tempo de berg af. Een knal weerklonk door de bergen en de sneeuw naast me spatte op.
"Fuck!" riep ik geschrokken uit. Ik draaide me om en keek recht naar mijn eigen nachtmerrie. Victor richtte een pistool op me.
"Lange tijd niet gezien." glimlachte hij. Hij haalde de trekker opnieuw over en ik liet me net op tijd op de grond vallen.
"Wat wil je me opeens dood?"
"Ik ben het een beetje beu. Ik wil gewoon van je af."
Dit klonk niet goed. Ik sprong overeind snowboarde de berg af. Ik bukte me zodat ik meer snelheid zou maken en maar goed ook, want de kogels vlogen rakelings lang mijn hoofd.
Ik schreeuwde, terwijl ik langs het hotelletje passeerde.
"Oom Carlos!"
Meteen werd ik de mond gesnoerd met een volgende rakelings langsvliegende kogel. Ik keek om en zag Victor op me afkomen. Blijkbaar kon hij ook snowboarden.

---

“To live will be an awfully big adventure.”

Dana Nieon
Lachend keken Luce, Noah, Elise en ik naar de jongens die corvee hadden. We zaten in de kantine, tussen uur te houden terwijl we onze verveelde. Niks was hier te beleven.
Luce had een zakje snoep gekocht waar de rest af en toe iets van jatte.

---

"Ignite, my love. Ignite."

Jitse Bright
Plots maakte de piste een scherpe bocht naar rechts. In een flits van inzicht zag ik een manier om aan Victor te ontsnappen. Ik draaide naar rechts en draaide meteen weer naar rechts, waardoor ik in het bos, naast de piste terecht kwam.
Victor schoot me voorbij. Hij keek heen en weer maar vond me nergens. Wanneer hij me gepasseerd was, ging ik weer de piste op. Ik maakte snelheid, recht op een kleine berg sneeuw af. Ik werd in de lucht gekatapulteerd en door een beetje gedraai kon ik het het zo laten uitkomen dat mijn snowboard Victors hoofd raakte. Hij raakte de controle kwijt, vloog de piste af en stootte zijn hoofd nog eens tegen een boom. Daar bleef hij op de grond liggen.
"Had je maar een helm moeten op doen." bromde ik. Ik deed mijn snowboard uit, stak het onder mijn arm en sjokte de berg op.
Boos smeet ik de deur van onze hotelkamer open.
"Ja hoor. Ga eens skiën of zo. Je bent in de bergen, jongen. Maak er gebruik van." aapte ik hem na.
"Wat is er met jou gebeurd?" vroeg hij. Ik zag er waarschijnlijk nogal geschrokken uit, mijn kleren zaten onder de sneeuw en ik keek hem kwaad aan.
"We moeten hier weg." antwoordde ik alleen. Waarna ik naar mijn kamer liep en mijn tas begon te maken.

---

“To live will be an awfully big adventure.”

Heb pw wiskunde ;$

---

"Ignite, my love. Ignite."

Dana Nieon
Toen de snoepzak leeg was praatte we wat totdat de bel aan gaf dat we naar onze volgende les moesten. Eenmaal in het Aardrijkskunde lokaal aangekomen kon ik alleen maar naar de kaart kijken en me af vragen waar Jitse nu ergens was. Ik wist dat het verspilde moeite was want hij dacht niet zoveel aan mij dan ik aan hem. Dat was zeker.
Met een dreun liet ik mijn hoofd op tafel vallen waardoor Luce in de lach schoot. Veel aandacht besteedde ik er niet aan. Het enigste waar ik nu alleen aandacht voor had was de vraag die me toe net binnen was geschoten. Zou hij nog leven?

---

"Ignite, my love. Ignite."

veel succes, dan

Jitse Bright
"Laat me nu toch met rust. Ga nog wat met je vriendinnetje spelen." antwoordde ik nors.
"Wat heb jij toch? Ik vroeg gewoon of je wat wou drinken. Zeg me nu eens wat er aan de hand is."
"Ik heb kiespijn." zei ik naar waarheid. Dat kwam ook op het goede moment. Er gebeurt hier zoveel dat me eigenlijk te boven gaat en dan heb ik dat weer... kiespijn.
"Dan stoppen we bij een tandarts." we zaten nu in Italië. Ons vliegtuig was net geland.

---

“To live will be an awfully big adventure.”

Jitse Bright
Een uurtje later kwamen we opnieuw buiten. Oom Carlos had een behoorlijke som geboden om mij tussen zijn gewoonlijke klanten te nemen. Die deal nam hij maar al te graag aan. Ging ik binnen met kiespijn, kwam ik buiten zonder, maar wel met blokjes. Blijkbaar stonden mijn tanden niet recht en als we nog lang zouden wachten zou het niet meer te helpen zijn, dus...
"Ik ga nooit meer met jou naar de tandarts." mopperde ik.
Oom Carlos schoot in de lach en kwam naast me in de wagen zitten.
"En vertel me nu maar wat er verder nog is. Want mij zeg je niet dat alleen een beetje pijn jou zo... zo... anders maakt."
Ik zuchtte. "Weet je nog dat ik zei dat ik weg ging om anderen te beschermen? Nou, je vindt het vast belachelijk, maar die andere was een meisje. De enige manier om haar tegen die Victor te beschermen is door zelf weg te gaan."
Hij keek me meelevend aan. "Ik vind het niet belachelijk. Maar wat ik wel vind..."
Ik keek nieuwsgierig op. Ja, wat?
"Dat je dit bij je moet houden." hij drukte een pistool in mijn hand. "Als je die Victor nog eens ziet knal je hem af. Dan ben je van hem af en kan je terug naar je meisje." Hij draaide zich om -duidelijk tevreden met zichzelf- en besteedde zijn aandacht verder aan zijn veel te jonge vrouw. Ik kreunde inwendig. Dit kon ik niet. Ok, ik had wel gezegd dat Victor moest sterven, maar... Ik kon niet iemand zijn leven afnemen. Ik had de kans toen op die skipiste, maar ik had het niet gedaan. Ik had het zelfs niet overwogen. Ik was nog maar een tiener. Hoe kon ik iemand vermoorden? Om oom Carlos blij te maken stak ik het geweer achter mijn broekrand op mijn rug. Niet dat ik het zou gebruiken,... toch?

---

“To live will be an awfully big adventure.”

Jitse Bright
Hier in Italië moest mijn oom me niet te verplichten om buiten te komen. Ik kon niet anders. De zon lokte zo lang tot ik de verleiding niet meer kon weerstaan.
"Ik ga even wat wandelen." schreeuwde ik naar mijn oom
"Wees voorzichtig."
"Ja, ja."
Ik trok de deur van ons huurhuisje achter me dicht en liep naar het strand. Ik keek met grote ogen om me heen, terwijl ik de waterlijn volgde. Iets hard werd plots in mijn rug gedrukt.
"Heb jij een beugel?"
"Victor." constateerde ik.
"Jup, makker. Niet zo lang geleden, maar nu serieus. Heb jij een beugel?"
"De tandarts vond het blijkbaar nodig." speelde ik zijn spelletje mee. Niemand had door wat er gebeurde. We leken wel gewoon twee vrienden die over het strand liepen en wat zaten te babbelen.
"Kom mee." hij leidde me opnieuw de kade op. We liepen richting het kleine haventje.
"So, wat is nu je plan." vroeg ik relaxt.
"Nou, we gaan een bootje huren. Op open zee valt zo een geweerschot minder op." Huren, ja hoor, moest ik dat echt geloven?
"Goed gezien. Je bent nog niet zo dom als je eruit ziet."
Ik kreunde wanneer hij het geweer hard tegen mijn rug liet komen. Die plek deed nog steeds zeer.
"Je wangen zijn goed aan het genezen, zie ik. Jammer dat ik vandaag nog een gaatje tussen je twee ogen ga boren."
"Ja, jammer." Ik wou me niet meer bang laten maken.

---

“To live will be an awfully big adventure.”

Jitse Bright
"Het verwonderde me dat je je meisje achterliet, maar natuurlijk zou je alles doen om haar te redden. Wat een held... en dode held."
Ik concentreerde me niet op zijn gebabbel. Voor ons liep een man achteruit. Hij zwaaide iemand uit en het was duidelijk dat hij ons niet zag. Ik deed alsof naar zee keek, alsof ik bang was van wat er zou gebeuren daar, maar eigenlijk keek ik uit mijn ooghoeken naar die man. Ik bleef zo lopen en mijn plan lukte. Hij botste tegen ons aan, Victor moest zijn geweer wel even terugtrekken en ik schoot ervandoor. Ik rende over de kade en binnen enkele seconden was ik door de mensenmassa opgeslokt. Vloekend liep Victor achter me aan.
Het was waar. Ik moest Victor doden, anders zou hij mij vermoorden, of erger... Dana. Twee mannen wouden net vertrekken met jetski's.
"Excuseer." mompelde ik, terwijl ik de sleutel uit zijn handen trok en op het vaartuig sprong. Ik zette hem snel aan en schoot weg. Ik hoorde hoe een tweede jetski me volgde. Victor natuurlijk. Ik moest niet omkijken, ik wist het zo.

---

“To live will be an awfully big adventure.”

Jitse Bright
Ik schoot vooruit, tot ik negens meer mensen zag, die zouden kunnen zien wat er nu gebeurde. Ik ging met mijn hand naar mijn rug, nam het geweer en draaide me om.
"Gewoon doe, Jitse. Gewoon doen." Met trillende hand richtte ik op Victor. Ik hield mijn adem in en trok aan te trekker. PANG!
Ik keek hoe Victor van de jetski viel, met plots een gat tussen zijn twee ogen. Ik slikte en vaarde naar de wal. Op een verlaten strandje liet ik de jetski achter, verder ging ik te voet. Ik nam mijn gsm. Mijn hart schrijnde en alles voelde zo nep. Er was maar 1 ding dat ik nu nodig had, maar zij zat in Amerika. Ik moest haar stem horen, haar gerust stellen. Victor zou ons niets meer aan doen. Ik drukte op de sneltoets en wachtte tot de telefoon overging.

---

“To live will be an awfully big adventure.”

Dana Nieon
Ik was net wakker en was bezig met mijn make-up bezig toen ik in de verte mijn telefoon hoorde. 'Luce, als jij het bent,' mopperde ik. Ik liep er heen en nam zonder te kijken wie het is op. Er van uit gaand dat het inderdaad Luce was om te kijken of ik wakker was.
'Luce, als ik jou was zou ik snel ophangen want ik ben gewoon wakker,' waarschuwde ik.

Tijdverschil.


Dit topic is gesloten omdat het maximum van 300 berichten is bereikt

---

"Ignite, my love. Ignite."