[RPG] Huiver || Topic 2 - Speeltopics

© Copyright Zayniak.

Ik heb vanmiddag het boek huiver uitgelezen en daarin leer je een nieuw soort weerwolven kennen, een soort die ik erg goed bedacht vind.
Ik zal even samenvatten wat voor weerwolven het zijn
Dit zijn geen weerwolven die kunnen veranderen als ze willen, of met volle maan. Deze weerwolven veranderen zodra het te koud wordt in wolven en zodra het weer warm wordt veranderen ze in mensen. Als ze wolf zijn kunnen ze zich niet heel veel dingen herinneren en zijn hun remmingen en emoties zwakker. Als je wordt gebeten ben je een weerwolf, in het begin verander je nog heel onregelmatig. Het veranderen is erg pijnlijk. In het begin verander je in de lente, maar zodra je ouder wordt verander je steeds later totdat je helemaal niet meer verandert.

En nu leek het mij leuk om daar een rpg over te maken.
Je bent dan een weerwolf of eventueel iemand die in een weerwolf gaat veranderen. Oja, het enige dat hetzelfde blijft als je een weerwolf bent zijn je ogen.

Als je een rol wil kan je het volgende invullen:
Naam:
Leeftijd:
Geslacht:
Uiterlijk(met foto als het kan):
Uiterlijk wolf(met foto als het kan):
Karakter:
Verleden:
Hoe lang al weerwolf:
Rang in de roedel:

Roedelleden.
Dawn Abiner - Jalouis
Abby Harington (Is pas een wolf) - Jalouis
Dante Miguel Haves - Sioux
Ivy Wright - Sweetest
Scott Dwayne Dux - Sioux
Jessica Bailey Webster - Lacrima
Ambrose 'Amber' Esmée Garduno - xYoung
Shara 'Saar' Vanessa Rice - xYoung
Liam Oliver Sanz - Proprius.

I hope you like it!

© Copyright Zayniak.

[ bericht aangepast op 7 maart 2012 - 12:24 ]

Jessica

"Dawn, waar ligt de EHBO doos ?" vroeg ik zo onschuldig mogelijk. Mijn pols deed gewoon zeer, en niet zo'n klein beetje.

[Reactie met/van Shara komt eraan. Ik zit op mijn telefoon. Ben naar boven gestuurd omdat ik moet leren.. ]

[dan wacht ik op Shara, moet zelf eigenlijk ook nog wat doen, maar heb totaal geen zin]

Dawn
"Kom maar even, dan kijk ik er wel even naar." Zeg ik tegen Jessica.
Het is inmiddels half acht.
"Dante, Ivy, Amber als jullie ontbijt willen moeten jullie nu komen!" Roep ik met luide stem

---

L.S.H.I.F.O.M.D.W.I.D.H.O. Laughing so hard I fell off my dinosaur, wait, I don't have one

Jessica

"Oh Dante is weggelopen en Ivy is erachter dus ik weet niet waar ze zijn" zei ik tegen Dawn, "En het is heus niet erg, ze hebben hier weer bomen omgekapt en die zijn op mijn gewoonlijke weggetje gevallen, ik heb ze niet zien aankomen en ben erover gevallen."

Shara.
Ik tuur nog in de boom, maar Abby is vastberaden om te blijven zitten. Wanneer ik omkijk, komt er een wolf op me af. Vanuit mijn ooghoeken werp ik een blik op Scott. Ik volg de wolf met mijn ogen en zie dat deze net als Scott, in wolfvorm, aparte ogen heeft. Een soort van mensenogen met een dierlijke tint. De kraag van mijn jas bedekt mijn hele nek en de camera zit in mijn jaszak. De wolf komt dichterbij en heeft een speelse blik in zijn ogen. Er komt een grijns op mijn gezicht. Vroeger had ik thuis een hond, en omdat de hond familie van de wolf is, besluit ik hem als een hond te zien en te behandelen. Ik zak door mijn knieën en blijf op mijn hurken zitten. De mouwen van mijn jas stroop ik op en mijn handen hou ik naar voren. Zo kan hij me besnuffelen.

[ bericht aangepast op 7 maart 2012 - 19:35 ]

Ambrose.
Ik was op de bank gaan liggen en hoor Dawn wat schreeuwen. "Ik kom al!" Roep ik en sta van de bank op. Rustig loop ik richting de keuken, waar ik help met het dekken van de ontbijttafel.

Dante
Het meisje zakt door har knieën en strekt haar arm. Heer geur prikkelt me nog meer en ik kijk even angstig van het meisje naar Scott. Daarna laat ik mijn kop hangen en zet een paar stappen naar achter. Haar geur blijft in mijn neus hangen en ik draai me snel naar Ivy.

Scott
'Het is goed, Dante,' zeg ik, maar hij draait zich al om. Hij had gezien wat er kon gebeuren en was duidelijk op zijn hoede. 'Laat hem maar, hij moet nog leren,' zeg ik tegen het meisje als Dante weer richting Ivy gaat. 'Abby als er wat is hoef je alleen maar te roepen, wij horen je wel,' roep ik naar haar. 'Ik had gehoopt dat je een grote meid was en zelf in kon zien dat met ons mee gaan de beste optie is, maar helaas had ik het mis. Onze deur staat altijd voor je open.'

Jessica

Ik nam de verbanddoos en ging naar buiten. "Ik heb niet zo'n honger" zei ik vlug. Ik ging buiten op een boomstam zitten en haalde een steunverband uit de doos. Ik knipte een gat zodat ik mijn duim erdoor kan steken en deed het dan aan. Afwezig staarde ik naar het meer waar ik mijn eerste keer veranderen heb doorgebracht. Ik wil het niet meer meemaken. Ik wil ook niet dat andere mensen gebeten worden maar om eerlijk te zijn, de geur maakt een wolveninstinct gek.

Shara.
Ik voel zijn neus over mijn huid gaan. Daarna schiet zijn blik naar Scott. "Het is goed, Dante," Zegt hij. Dante, de wolf is dus mannelijk, hoewel ik dat eigenlijk al zeker wist. Dante is stevig gebouwd en groot. Ik schrik op uit mijn gedachten als hij wegrent. Ik heb toch niks verkeerd gedaan? Ik hoor Scott zijn stem weer. Leren? Ik begin dit steeds interresanter te vinden. "Leren?" Vraag ik aan Scott. Ondertussen is de zon al aan de horizon verschenen. Mijn grootouders hebben het ontbijt vast al klaarstaan, maar die kunnen wel even wachten. Ik ben nieuwsgierig in gesteld en hier wil ik meer over te weten komen. Scott roept nog iets naar Abby. Dan schiet me iets te binnen. Ik sta op en loop naar Scott toe. "Ze is gemakkelijk in die boom gekomen, zodra wij weg zijn gaat ze er geheid vandoor," Fluister ik en werp een blik omhoog.

[Ik zit op mijn telefoon en huiswerk doet wonderen als het gaat om inspiratie. Dus ik antwoord langzaam..]

Scott
'Ja leren,' zeg ik. 'Mensengeuren zijn aantrekkelijk voor een wolf en hij deed zichtbaar zijn best om zijn gedachtens niet door te laten draaien. Voor een eerste keer deed hij het bijzonder goed vond ik zelf.' Het meisje komt naar me toe gelopen en fluistert wat in mijn oor. Abby waarom was je zo moeilijk. 'Dat weten we,' fluister ik terug. 'Gisteren waren we haar ook al eens kwijt, maar toen hebben we haar weer gevonden en een tijdje bij ons kunnen houden wegens medische moeilijkheden, dus ik hoop dat we haar eindelijk bij haar verstand kunnen brengen dat ze beter kan blijven.'

Jessica

Het meer deed me terug aan het verleden denken. Hoe onschuldig ik als 8-jarige hier door het bos liep, toen ik werd gebeten. We waren aan het verhuizen in het dorp hier verder vandaan, maar ik was altijd al avontuurlijk. Het was echt koud. Zonder ik er erg in had veranderde ik in een wolf en bleef naar het meer kijken. Ik ging liggen en legde mijn kop op mijn voorpoten.

Abby
"Denk je niet dat ik dat al vaker heb gehoord?" Roep ik spottend naar beneden.

---

L.S.H.I.F.O.M.D.W.I.D.H.O. Laughing so hard I fell off my dinosaur, wait, I don't have one

Jessica

Ik spitste mijn oren en ging op het geluid af. Ik zag Scott met nog een meisje en ik dacht dat Abby in de boom zit. Leuk, zo'n goede neus hebben. Ik keek even naar het meisje en dan naar Scott. Hij zou wel zien dat ik het was.