[RPG] Art Academy 2 - Speeltopics

Do you want to live your dream?

Art Academy

[ bericht aangepast op 1 maart 2012 - 20:59 ]

Don't walk. Run, you sheep, run.

Maxime Milla Fowler
'Ehh. Yeah.. Sounds like fun.' De sarcasme druipt ervan af en ik vraag me af of ik misschien inderdaad te snel heb gehandeld.
'Dat komt wel goed,' bemoedig ik Joan, maar ik praat wel zachtjes omdat niet iedereen dat natuurlijk hoeft te horen. 'En als het niet gaat, gaan we gewoon weer weg. Dat beloof ik.' Vervolgens draai ik me om, zodat het gesprek weer centraal wordt. 'Wist je dat Joan ook muziek en zang doet? Ze is écht heel goed, echt zo'n podiumbeest,'grinnik ik en Tyler lacht mee.
'A-ha, dat wil ik dan wel eens zien,' zegt hij uitdagend. Dat is precies wat ik hoopte dat hij zou zeggen. Pfoh, het is echt moeilijk een balans te vinden tussen het helpen van Joan met gewend raken aan jongens, en haar niet te veel pushen.
'Welke instrumenten bespeel je dan?' vraagt Tyler aan haar. Een goed plan, hij koppelt een gesprek met haar aan. Ik richt me even meer op Liam, van wie het me verbaasd dat hij niet boos is dat een andere jongen tegen hem aanbotste.
'Goh, moet je nu niet genadeloos uit je vel schieten?' vraag ik hem zonder enige emotie.

everything, in time

Liam Oliver Sanz

Ik kijk Maxime niet begrijpend aan. 'Waarom zou ik hij deed het toch niet expres. ' ik frons. Nog steeds na al die tijd wist ik niet waarom ze nou precies zo'n hekel aan me had. Voor zover ik weet heb ik haar nooit iets aangedaan. Toen we elkaar net ontmoeten hadden we we het zelfs nog samen leuk gehad.

Joan Alexis Moore.
'Dat komt wel goed,' zegt ze zachtjes.'En als het niet gaat, gaan we gewoon weer weg. Dat beloof ik.' Belooft ze me, en draait zich vervolgens om. Wel lief dat ze het zegt, maar de druk is gewoon te groot. Ik kan het niet. Ik kan het echt niet. Met dat ik dit denk kijk ik zenuwachtig een voor een de jongens aan, en zet wat stappen achteruit. Oke, rustig aan. Het zijn alleen maar jongens. Het blikje bier bracht ik naar mijn mond en nam een grote slok tegen de zenuwen. Ondertussen was er nog een jongen bijgekomen. Ze zijn nu met z'n vieren. De hartslagen begonnen nu heviger dan ooit, en ik richtte me naar Maxime. 'Wist je dat Joan ook muziek en zang doet? Ze is echt heel goed, echt zo'n podiumbeest,' grinnikte ze. Waarom zei ze dat nou? Wel lief van haar, maar het is te veel van het goede. Nu vooral, omdat er allemaal jongens staan, en ik wil niet het middelpunt van belangstelling zijn. Meer dan ik verwachtte. Ik stond al klaar om hard weg te lopen, en ik zag mezelf al tegen Maxime zeggen; 'Ik moet eh.. even wat doen. Ik zie je later wel,' Ja, dat had ik dan gezegd en met harde passen weggelopen. Tot Tyler wat zei, waardoor mijn gedachten veranderden: 'A-ha, dat wil ik dan wel eens zien,' En als ik het goed heb gehoord op een uitdagende manier. Wacht, daagt hij me nou uit? Haha, wat grappig. Dacht ik in mezelf. Dat hij dat durft. Hij heeft zeker lef. 'Alleen als jij het ook laat zien,' zei ik met een knipoog. Dit was totaal niet flirterig bedoelt, al leek dit er wel op. Soms had ze gewoon zin om mensen te testen wat ze zouden doen. Hoe ze reageren. Meestal komt hun ware aard naar boven. 'Welke instrumenten bespeel je dan?' Vroeg Tyler. 'Ik kan alleen de gitaar, en een paar deuntjes op de piano,' antwoordde ik wat zelfverzekerder. 'En jij dan?'
Maxime zie ik naar Liam omdraaien en wat zeggen. 'Goh, moet je nu niet genadeloos uit je vel schieten?' Serieus, wat is er met hun? Heeft hij haar wat verkeerds gedaan of mag ze hem gewoon niet? Dat kan natuurlijk ook.

Don't walk. Run, you sheep, run.

Dylan Drew Dawnson

Ik keek naar Dustin, 'Kom laten we wat anders gaan doen,' Ik trok hem mee naar de kantine en zag daar het meisje van vanonchtend staan, Alexis geloof ik als ik het goed heb opgevangen.

Dustin Samuel Jones

Ik knik en samen lopen we naar de kantine ik zie het meisje met nog een paar zitten, 'Zullen we naar hun toe gaan? Is beter dan niets doen,' Hij knikt en samen lopen we naar de drie meisjes waar Alexis ook bij zit, 'Hey,' zeggen we dan beide.

The duty of youth, is to challenge corruption.

Eliza Josey Willows

'Hey,' hoor ik plots van opzij en als ik me omdraai zie ik dat er twee jongens bij ons zijn komen staan. Wederom herkende ik beide gezichten niet, of ik was gewoon slecht van geheugen. 'Hey,' reageer ik en glimlach even.

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

Dustin Samuel Jones

'Dustin Samuel Jones,' zeg ik dan terwijl ik mijn hand uitsteek naar het meisje die Hey zegt. Dylan doet dan precies het zelfde maar dan bij Alexis 'Dylan Drew Dawson,' zegt hij dan. Alexis stelt zich voor, 'Alexis Mia Averyn'

The duty of youth, is to challenge corruption.

Eliza Josey Willows

'Dustin Samuel Jones,' zegt de jongen voor me en steekt zijn hand naar me uit. 'Eliza Josey Willows,' glimlach ik terwijl ik zijn hand aanneem om me voor te stellen. Langs me hoor ik de andere jongen zich voorstellen als "Dylan Drew Dawson". 'Zijn jullie eerste jaars?' vraag ik aan Dustin.

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

Dustin Samuel Jones

Ik schud mijn hoofd, 'Ik ben een derde jaars maar ben overgeplaatst van een dansschool,' zeg ik dan. 'Daar herken ik je dus van!' roept Alexis opeens. Ik frons en nu pas komt ze me bekend voor, 'Jij was natuurlijk het meisje dat ook weg mocht,' grinnik ik dan. 'Nou ja, dus eigenlijk zelfde verhaal als Alexis,' roep ik dan. 'Ik ben ook tweede jaars,' glimlacht Dylan dan. 'Maar ik deed vorig jaar alleen Drama en nu ook Muziek erbij,' vervolgd hij dan.

The duty of youth, is to challenge corruption.

Eliza Josey Willows

Lachend kijk ik even van Alexis naar Dustin als blijkt dat ze bij elkaar op de vorige school hebben gezeten. Dylan zegt tweede jaars te zijn en ik frons even. Ik had hem echter nog niet gezien hier maargoed, dat kon ook komen doordat hij muziek en Drama doet. 'Wat voor dans doe je?' vraag ik Dustin.

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

Dustin Samuel Jones

'Hip hop en modern,' grinnik ik dan. 'Aparte combinatie maar ja,'

The duty of youth, is to challenge corruption.

Eliza Josey Willows

Met een iets verbaasd gezicht keek ik hem aan. 'Modern?' herhaalde ik vragend en keek hem nieuwsgierig aan. Er waren maar weinig jongens die ik kon die ook modern deden, en hier op school had ik er nog geen gezien. Niet in mijn jaar dan.

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

[Wie staan erbij?]

[dustin en dylan]

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

[Okay.]

Chiya Amorina Hoshi
Ik besloot alleen te luisteren, ze waren enthousiast over dansen aan het praten. Ik kon goed dansen, maar daar was ik hier niet voor, dus daar ging ik niks over zeggen.

Dustin Samuel Jones

Ik grinnikte, 'Ja modern, ik doe het al sinds ik klein ben. Hip hop ben ik er later bij gaan doen.'

Dylan Drew Dawson

Ik draai me naar het andere meisje, 'Hey, jou ken ik nog niet,' grinnikte ik toen. 'Dylan,' zeg ik dan. [ Chiya ja]

The duty of youth, is to challenge corruption.