[RPG] Art Academy 2 - Speeltopics

Do you want to live your dream?

Art Academy

[ bericht aangepast op 1 maart 2012 - 20:59 ]

Don't walk. Run, you sheep, run.

[Uhm Propius van mij mag je naar Chiya, Alexis en Eliza komen.]

[Aboooow]

Maxime Milla Fowler
'Dat ik door het lint kan gaan,' beëindigt ze haar zin. O, dat wordt dus echt opletten volgende keer. Nog voor ik kan antwoorden begint ze over de kamerindeling. Dat was ik helemaal vergeten!
'Ja, oh, daar heb ik helemaal niet meer aan gedacht,' beken ik. 'Doen we.' Joan loopt het lokaal al uit en als een trouw hondje volg ik haar. Ik vraag me af of ze überhaupt wel heeft gehoord wat ik zei. Als ze zich met een ruk omdraait, bots ik bijna tegen haar op. Nog net op tijd zet ik een stap naar achter.
'Trouwens, ik wil best je broer ontmoeten. Lijkt me leuk,' zegt ze plotseling. Mijn wenkbrauwen schieten een beetje omhoog. Zij weet ook niet wat ze wil.
'Alleen als ik soms iets raars doe of ik ga opeens weg, dan snap je waarom.' Ik knik kort.
'Ja, waarom niet?' grinnik ik even, waarna ik opnieuw achter haar aan loop en even een paar snellere stappen zet zodat ik naast haar kan lopen.

[Geen idee waar het door komt. Ik denk gebrek aan inspiratie ja. ]

Tyler Samuel Fowler
'Liam, dude!' lach ik als ik mijn beste vriend Liam zie. Ik geef hem een knuffel, een mannelijke natuurlijk, en klop op zijn rug.
'O, wat heb ik jou gemist! Eindelijk weer een man om me heen. Begrijp me niet verkeerd, Maxime is een schat, maar mannelijk gezelschap is ook prettig. Over Maxime gesproken,' ratel ik meteen. 'Ik moet haar nog even hebben. Ga je mee? Kun je ondertussen over je vakantie vertellen.

everything, in time

Liam Oliver Sanz

Ik grijns als ik Tyler zie. 'Hey gast goed je weer te zien.' 'Ik moet haar nog even hebben. Ga je mee? Kun je ondertussen over je vakantie vertellen.' Ik glimlach. 'Ja tuurlijk ik heb Maxime ook gemist.' Ik loop met Tyler mee. 'Maar mijn vakantie was niet heel bijzonder we zijn naar spanje geweest dus veel strand en uitgaan.' Ik kijk hem aan. 'Maar hoe was jou vakantie?'

Tyler Samuel Fowler
'Ah, dat klinkt echt relaxed,' grijns ik. 'Allerlei Spaanse dames dus, chicka's!' Ik zie het al helemaal voor me, Liam tussen al die meiden. Ik durf haast te wedden dat dat één groot zoenfestijn was voor hem. Ik glimlach om mijn eigen gedachten en schud dan mijn hoofd. Ja, dat heeft hij zeker goed voor elkaar gekregen. Dan zie ik Maxime met een meisje, pardon, jongevrouw lopen die ik nog nooit eerder heb gezien.
'Maxime!' roep ik even om duidelijk te maken dat ik naar haar op zoek ben en zwaai zodat ze ons opmerkt.

everything, in time

Liam Oliver Sanz

'Allerlei Spaanse dames dus, chicka's!' Ik grijns. 'Een paar ja.' Ik schud lachend mijn hoofd. Dan spotten we Maxime en een onbekend meisje. 'Maxime!' Roept Tyler en zwaait naar haar. Ik heb mijn handen in mijn zakken en bekijk haar. Ze zag er geweldig uit. Ik had haar altijd mooi gevonden maar ze leek veranderd. Positief dan.

Joan Alexis Moore.
'Ja, oh, daar heb ik helemaal niet meer aan gedacht,' geeft Maxime eerlijk toe. 'Doen we.' Had ze gezegd, terwijl we het lokaal uitliepen. Ik had hier geen antwoord opgegeven, want ik wilde eigenlijk zo snel mogelijk weten met wie ik een kamer moest delen. Ik draaide me opeens om, en Maxime botste bijna tegen me op. Ze kon nog net op tijd een stap naar achter zetten. Een lach moest ik inhouden, en verontschuldigde me toen aan haar. Ik had gezegd dat ik haar broer best wilde ontmoeten, en zodra ik dit zei schoten haar wenkbrauwen een beetje omhoog. Waarschijnlijk was ze hier verbaasd om. Nou ja, dat snap ik wel. Net probeerde ik de hele tijd haar broer, en enig ander contact van dezelfde sekse, te ontwijken en dan zeg ik opeens tegen haar dat het me wel leuk lijkt om haar broer te ontmoeten. Ach, ik had alles uitgelegd, en ik had geen zin om uit te leggen waarom ik opeens wel haar broer wilde ontmoeten. Ik moest er op de een of andere manier toch proberen om mijn angst onder ogen te zien komen. Maar wat was eigenlijk mijn angst? Was het mijn angst om weer goed bevriend te worden met een jongen? Was het mijn angst om jongens tegen te komen, omdat mijn beste vriend er door een hele groep is vermoord.. Of was het mijn angst, simpelweg, omdat ik ze niet meer vertrouwde? Nou, dat stond zoiezo vast. Ik vertrouwde ze niet meer, maar het was nog iets. 'Ja, waarom niet?' hoorde ik Maxime grinniken, terwijl ze met snelle stappen naast me kwam lopen.
Een paar secondes later hoor ik iemand keihard 'Maxime!' roepen, en ik keek op. Het was een jongensstem, en zo te zien was het de broer van Maxime. Ik schrok, en mijn hart versnelde de hartslagen. Ik kon het duidelijk voelen. En om het nog erger te maken.. er was een andere jongen bij. Van schrik pakte ik de arm van Maxime vast, en mijn ogen werden wat groter van de schrik. Oké, ik wilde het niet toegeven. Maar misschien, heeél misschien.. Was ik dan toch bang voor jongens geworden.

Don't walk. Run, you sheep, run.

[Ik schrijf de stukjes van Tyler en Maxime soms ineens, anders krijg je zoveel dingen dubbel :'D]

Maxime Milla Fowler
'Als je het over de duivel hebt,' mompel ik en als ik dat Liam er ook bij is, trekken mijn mondhoeken zich naar beneden. Hij is echt de duivel. Ik mag hem echt niet, ik vind het een egoïstische klootzak die meisjes alleen ziet als leuke objecten. Niet dat ik hem echt ken, maar dit vind ik van hem en daar blijf ik voorlopig ook bij. Het komt er in ieder geval op neer, dat ik niet begrijp dat hij en Tyler vrienden kunnen zijn.
'Tyler,' lach ik vrolijk, Liam compleet negerend. Joan grijpt me aan mijn arm vast en ditmaal weet ik het zeker, ze kent haar eigen kracht niet. Wat moet ik nu doen?
'Hé, dit is Joan, Joan, Tyler,' stel ik hen aan elkaar voor en werp een duidelijke blik toe aan Tyler, dat hij zich moet gedragen. Ik zie aan Tylers gezicht dat hij wel begrijpt wat ik bedoel en glimlachend doch voorzichtig steekt hij zijn hand uit.
'Hallo, nice to meet ya,' zegt hij rustig zonder dat de glimlach van zijn gezicht verdwijnt.

everything, in time

Liam

Maxime had me nooit echt gemogen. Ik was altijd aardig tegen haar maar ik geloof dat ze toch echt dacht dat ik een vreselijk mens was. Normaal gaf ik niet om de mening van andere maar dat ze zo over me dacht stoorde me enorm. 'Hey Maxime.' Glimlach ik en kijk dan naar het meisje dat Joan heet. 'Hey.' Glimlach ik.

Eliza Josey Willows

'Speel jij rockmuziek? Ik ook, dat is mijn favoriet,' zei hij meisje wat bij mij en Alexis was komen zitten. 'Mijne ook,' grijnsde ze. 'Ik kan gitaar spelen maar ben toch voor de afdeling zang gegaan, en jij ? Wat doe jij eigenlijk?' vroeg Alexis haar daarna waarop ik nieuwsgierig naar het meisje keek. 'Ik zing en speel gitaar en piano. En jullie?' vroeg het meisje. 'Ik doe een opleiding moderne dans,' glimlachte ik. 'Hoe heet je als ik vragen mag?' vroeg ik haar daarna even vriendelijk.

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

Joan Alexis Moore.
'Als je het over de duivel hebt,' hoor ik Maxime mompelen. 'Tyler,' lacht Maxime dan en stelt ons aan elkaar voor. Het valt me op dat ze mij niet voorstelt aan de andere jongen, en ik vraag me af of ze deze jongen wel kent. Maar dat zal toch wel? Als hij een vriend van Tyler is, en Maxime kan goed met haar broer overweg.. Dan weet ze toch minstens wel wie hij is?
'Hallo, nice to meet ya,' zegt hij met een glimlach. Nog steeds voel ik de hartslagen en ik kijk naar zijn hand. Ja, ze hadden hem helemaal verrot geslagen. Tot het bloed aan hun handen zat. Ik voelde de tranen weer branden, maar nu liet ik het al helemaal niet zien. Tyler had zijn hand uitgestoken, en mijn ogen hadden zich er bang op gericht. 'Sorry.. Ik doe geen handen.' Zei ik rustig. Proberend ze ervan te overtuigen dat ik helemaal niet bang voor ze ben. 'Maar aangenaam, ik ben Joan.' Ik richtte mijn ogen naar de andere jongen. 'En wie is die knakker?' En ik wees naar hem.

Don't walk. Run, you sheep, run.

Maxime Milla Fowler
'Sorry, ik doe geen handen,' zegt Joan. Tyler werpt een korte blik op mij en laat zijn hand dan maar weer zakken.
'Tuurlijk, dan schudden we geen handen,' glimlacht hij nog steeds.
'Dit is Liam, mijn beste vriend,' legt hij vervolgens uit.
'Hoi Maxime,' zegt hij tegen mij. Waarom doet hij dat nou? Hij weet dat ik hem niet mag en toch blijft hij het maar proberen. Ik wil niets terugzeggen, maar doe het toch omdat ik wil dat Joan zich op haar gemak voelt.
'Hoi,' zeg ik toch alleen. Meer komt er niet uit en ik richt mijn blik weer op Joan, die overigens nog steeds mijn arm vast heeft. Haar greep is intussen wel iets verzwakt en ik hoop dat dat een teken is dat ze rustiger wordt. Ik merk wel dat ze weer wil doen alsof er niets aan de hand is, waardoor ik haar alweer bewonder.

everything, in time

[ Sorry, nu zit ik op mijn iPod dus zijn de stukjes meestal korter omdat dat nogal irritant typt.:'D ]

everything, in time

Liam

Met tegenzin zegt Maxime me gedag. 'Hoi.' Daar blijft het bij dan kijkt ze weer naar Joan. Ik kijk naar mijn schoenen. Nee er was bijna niets veranderd. Nog steeds mocht ze me niet maar goed. Ik zou ber wel verandering in brengen.

Joan Alexis Moore.
'Tuurlijk, dan schudden we geen handen,' glimlacht hij. Wathe-! Hoe kan een jongen zo.. Ik keek naar Maxime, en toen terug naar Tyler. 'Dit is Liam, mijn beste vriend.' Had Tyler uitgelegd. Oké, als hij je beste vriend is.. waarom doet Maxime dan zo kortaf tegen hem? Wilde ik eigenlijk zeggen, maar deed het maar niet. Misschien is er iets gebeurd, en zou ik het alleen maar erger maken als ik dit hardop zou vragen..
Mijn greep had zich wat verminderd, maar ik hield de arm van Maxime nog steeds vast. Oke, rustig. Gewoon loslaten wanneer ik het kan. 'Aangenaam.' Zei ik tegen Liam. Ik begon zenuwachtig te lachen, en de tassen die ik mee had genomen bungelde over mijn schouders. Voorzichtig en langzaam liet ik de arm van Maxime los, bang dat er iets zou gebeuren als ik haar losliet. Mijn handen zochten weer in mijn tas naar wat drinken, en het eerste wat ik tegenkwam was een klein blikje bier. Misschien mocht je hier niet drinken of vonden ze het niets, maar ik had het nodig. Ik maakte het blikje open, en nam een grote slok voor de zenuwen.

[Hihi, maakt trouwens niets uit! Ik ben nu even roken, dus doe rustig aan! Ik ben ong klaar over 10 minuutjes, C:]

Don't walk. Run, you sheep, run.