RPG || New generation wolves || 002 - Speeltopics

Feel the fire, but do not succumb to it.

Jade
Ik voelde hoe hij zich voelde. Hij kon wat voor me voelen? We waren beide wolven dat konden we niet. We konden niet Inprenten en ik durfde te wedden dat Teske super was. "Ik voelde hoe Jake zich bij Hayley voelde. Ik heb misschien geen inprent dat betekend nog niet dat ik niet om iemand anders inprent geef. ik zie Eliza komen. Ik was roekeloos. Ik viel de beer aan n hij sloeg me tegen een boos. antwoord ik Eliza

I'm finally back, Finally after a Year break

Irial

"Wat is er gebeurd?" vraagt Eliza zodra ze bij ons aankomt. Meteen bekommert ze zich om Jade.
"Ik voelde hoe Jake zich bij Hayley voelde. Ik heb misschien geen inprent dat betekend nog niet dat ik niet om iemand anders inprent geef. Ik was roekeloos. Ik viel de beer aan en hij sloeg me tegen een boom.." antwoord Jade op zowel mijn vraag als die van Eliza. Rustig verander ik weer in een mens.
"Jade liefje, ik ga even voelen hoe erg het is. Het spijt me als ik je pijn doe, probeer me niet te bijten. Eliza, hou haar tegen," zeg ik resoluut. Ik laat mijn handen over haar schouder gaan, waar ik net ook pijn voelde. Ik ga zo voorzichtig mogelijk tewerk. Een golf van opluchting overspoelt me wanneer ik voel wat er aan de hand is.
"Hij is niet gebroken, maar uit de kom geschoten," zeg ik zacht. "Als Eliza je kan neerhouden dan kan ik hem weer in de kom trekken."

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

[En wolven kunnen toch wel iets voor elkaar voelen? Ze kunnen zich alleen niet op elkaar inprenten. Denk maar aan Sam en Leah.]

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Jake
'als iemand me zo zou zijn zou die vast denken dat ik gek ben,' Zegt ze grinnikend terwijl ze nog steeds over mijn vacht aait. Ik blijf kwispelen, maar sta met tegenslag op. Ik lik haar over haar wang. Geef haar nog een kopje en loop langzaam weg. Ik ren de bosjes in en verander terug zonder dat iemand het zag. Ik fluit vrolijk en loop over het bospad. Zo kon ik zo Hayley zien.

I'm finally back, Finally after a Year break

[Ja weet ik, maar als je inprent voel je opeens een stuk minder voor diegene. OMG dat is ook een leuk idee dat we die driehoek doen. .]

I'm finally back, Finally after a Year break

Eliza

‘Ik voelde hoe Jake zich bij Hayley voelde. Ik heb misschien geen inprent dat betekend nog niet dat ik niet om iemand anders inprent geef. Ik was roekeloos. Ik viel de beer aan en hij sloeg me tegen een boom..’
Ik schudde lichtjes met mijn kop terwijl Irial terug veranderde. ‘Domme, roekeloze jij.’ Het was niet mopperend bedoelt, meer een lichte troost terwijl ik haar een zachte lik over haar snuit gaf. ‘Jade liefje, ik ga even voelen hoe erg het is. Het spijt me als ik je pijn doe, probeer me niet te bijten. Eliza, hou haar tegen,’ zei Irial terwijl ikzelf ook weer terug veranderde en Jade tegenhield zodat ze hem niet kon bijten terwijl Irial zijn handen over Jade’s schouder liet gaan. ‘Hij is niet gebroken, maar uit de kom geschoten. Als Eliza je kan neerhouden dan kan ik hem weer in de kom trekken,’ zei hij daarna zacht. ‘Dit kun je wel, Jade, even volhouden en dan is het zo over,’ zei ik op een meelevende toon tegen haar en kroelde haar even zacht achter haar oor. ‘Ik houd haar vast.’


[ Gevoelens onderling kan wel maar echt een relatie wordt het vaak niet vanwege de inprent ]

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

Jade
Ik begin te janken als hij eraankomt en probeer hem tot mijn grote spijt te bijten. Dat deed ik om me te verdedigen tegen de pijn. Hij is opgelucht en zegt dat hij uit de kom is. Ik piep nog zacht van de aanraking. Het deed pijn, maar ik hoorde duidelijk wat breken. Of kraken. Ik maakte me klaar voor het getrek aan mijn poot.

I'm finally back, Finally after a Year break

Hayley
De wolf blijft kwispelen maar staat dan ineens op. Hij likt me over mijn wang waarna hij me nog een kopje geeft en dan wegloopt. Ik schud verward mijn hoofd. Iets later hoor ik vrolijk geluid en als ik op kijk zie ik Jake lopen. 'Hee Jake!' roep ik naar hem.

To the stars who listen — and the dreams that are answered

[Ja dat zei ik ook, dat Irial iets voor Jade had kunnen voelen als hij zich niet op Teske ingeprent had :').]

Irial

Ik trek mijn handen weg wanneer Jade naar me knauwt. Ik neem het haar niet kwalijk. Ik kan niet boos op haar zijn als ze hier zo zielig ligt te janken.
"Dit kun je wel, Jade. Even volhouden dan is het zo over," zegt Eliza die nu ook in een mens veranderd is. "Ik houd haar vast."
Ik knik goedkeurend en vraag me af of dat niet beter zou lukken in haar wolfvorm, maar wolven hebben geen vingers en daarmee heb je wel een stevigere greep.
"Ik doe het zo snel mogelijk," zeg ik zacht tegen Jade. Ik ga op de grond zitten en zet een voet tegen haar borstkas en een tegen de boom waarnaast ik haar gelegd had. Ik neem haar gigantische poot met beide handen beet en trek met alle macht die ik in mijn lijf heb. Ik leun helemaal achterover om verder te kunnen trekken en dan hoor en voel ik haar schouder eindelijk weer op zijn plaats schieten. Ik leg haar poot zachtjes neer en ga bij haar kop zitten. Ik aai over haar bol.
"Goed gedaan, pup. Blijf nog maar even liggen, nog niet veranderen. Ik blijf bij je," zeg ik met een glimlach. Dan kijk ik dankbaar naar Eliza. "Dank je," zeg ik oprecht. Ik richt me weer op Jade. "Knipper twee keer met je ogen als je nog ergens pijn hebt," zeg ik kalm.

[ bericht aangepast op 19 feb 2012 - 14:59 ]

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Jake
Ik kijk op als ik mijn naam hoor wat ik ook wel verwacht had. Ik zwaai vriendelijk naar haar en laat een glimlach over mijn lippen spelen. 'Heey Hay.' Zeg ik vrolijk. Ik ga naast haar zittende de plek waar de ik in mijn andere vorm zat. Het was zelfs nog warm. Ik keek verschrikt toen ik een kras op haar arm zag. Het bloed was opgedroogd. "'Wat is er gebeurt?' Vraag ik berzorgt aan haar. Er zat een kras op haar perfecte huid.

I'm finally back, Finally after a Year break

Teske Velez

Ik kreeg geen antwoord op me sms. Ik haalde mijn schouders op en fietste naar huis toe. Daar aan gekomen ging ik gelijk naar boven naar me kamer. Ik zette muziek op en ging mee zingen.

Yvo Leroux

Ik had eigenlijk geen zin meer in joggen, maar ik had tegen Eliza gezegd dat ik nog even bleef. Ik zuchtte en hoopte dan maar dat ze gauw kwam. Ik haatte het om mensen te laten zitten, maar mijn hele humeur was gekelderd.

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

Hayley
Jake kijkt op en zwaait. 'Heey Hay,' zegt hij vrolijk waarna hij op de plek gaat zitten waar de wolf net nog zat. Dan kijkt hij ineens verschrikt naar mijn arm. Ik kijk ook even naar mijn arm en zie dat ik een kras heb. Het bloed is al opgedroogd. 'Wat is er gebeurt?' vraagt hij bezorgd. Ik kijk hem even aan, 'met wat ik nu ga zeggen denk je vast dat ik aan de drugs ben maar ik verzeker je: ik doe niet aan drugs,' zeg ik, 'maar goed. Ik zat in een boom het uitzicht na te tekenen en toen ik klaar was klom ik er uit. Toen ik me omdraaide zag ik een beer die me aan wilde vallen maar toen sprong er ineens een wolf tussen. Later kwamen er nog twee wolven en eentje werd tegen een boom gesmeten. De andere twee wolven ehm vermoordden de beer waarna ze de gewonde wolf op hun rug tilden en wegliepen,' zeg ik. Het lijkt me beter om maar niet te zeggen dat ik een van de wolven heb geaaid en er tegen heb gepraat. 'Ik denk dat die kras van de beer komt,' zeg ik terwijl ik mijn schouders op haal, 'maar het doet niet echt pijn,'

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Jade
Ik jank iets harder als hij aan mijn poot trekt ik begin heftiger tegen te stribbelen tot hij terug schiet. Ik jank nog even na. Ik sta voorzichtig op, maar voel geen verdere pijn. Ook ik verander terug in mijn menselijke vorm. 'Thanks Guys.' Zeg ik met een glimlach. Ik was er vrij blij om. Ik bewoog mijn schouder even, maar geen extra pijn dan net ofzo. Alleen irritatie pijn.

I'm finally back, Finally after a Year break

Eliza

‘Ik doe het zo snel mogelijk,’zei Irial zacht en ging daarna op de grond zitten. Met een voet tegen haar borstkast en de andere tegen een boom, nam hij haar poot vast en leunde achterover. Ondertussen hield ik haar stevig vast en op de grond terwijl ik haar sussende woordjes toewierp. Uiteindelijk schoot haar poot weer terug op zijn plaats en een klein zucht van opluchting verliet mijn mond. ‘Goed gedaan, pup. Blijf nog maar even liggen, nog niet veranderen. Ik blijf bij je,’zei hij daarna tegen haar en wierp mij een dankbare blik toe. ‘Dankje.’ Ik glimlachte even terwijl ik mezelf overeind duwde. ‘Knipper twee keer met je ogen als je nog ergens pijn hebt,’ zei hij op een kalme toon weer tegen Jade terwijl deze nog even na jankt van de pijn voor ze terug verandert. ‘Thanks Guys,’ zei ze met een glimlach die ik vriendelijk terug beantwoorde. ‘Geen dank, al heeft Irial het meeste gedaan,’ reageerde ik. Nu alles weer redelijk goed leek te gaan ging mijn gedachten direct terug naar Yvo. ‘Ehm, als jullie het niet erg vinden..’ zei ik en gebaarde in de richting achter me. Ik wilde terug naar hem. Het bleef onbewust nog steeds ongelofelijk voor me dat ik werkelijk was ingeprent.

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

Irial

"Koppige hond," lach ik wanneer ze tegen mijn instructies in toch weer in een mens verandert en opstaat.
"Thanks guys," glimlacht ze.
"Geen dank, al heeft Irial het meeste gedaan," zegt Eliza. Ik haal mijn schouders op. Ik zou het voor iedereen gedaan hebben.
Ik sta net als haar op en omhels haar voorzichtig.
"Als je me nog een keer zo doet schrikken, bijt ik je hoofd er zelf af," zeg ik serieus. Niet dat ik haar echt zou bijten, maar ik moest mijn punt even duidelijk maken. Ik kijk even naar Eliza die een gebaar naar achter maakt.
"Ehm, als jullie het niet erg vinden..."
"Ga maar terug naar je Inprent," zeg ik met een glimlach. Zodra ik het woord uitspreek schiet Teske's beeld weer voor mijn ogen. Ik haal mijn mobiel uit mijn broekzak en tot mijn grote verheuging dat ze een sms gestuurd heeft. Ik wil haar bellen maar besef dan dat Jade het er net moeilijk mee had en doe alle moeite van de wereld mijn mobiel weer weg te steken.
"Gaat het weer?"

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.