• Enkele eeuwen geleden rees er een dorp uit een verlaten bos.
    Mensen noemden het Verona, iets dat in de oudste gesprekken werd vertaald met territorium. Het was volgens hen het territorium van grote, gevaarlijke wolven.
    De mensen beweerden dat ze mannen zagen veranderen naar de enorme beesten, steeds wanneer mensen dichterbij kwamen. Het dorp was vervloekt, volgens menig gelovigen. Dus brandden ze het dorp plat.
    De hele stam ging op in rook, op één jongen na. Ryhmn.
    Hij had het gen geërfd van zijn vader, en wist dat hij het door moest geven. De oude legenden vertelden dat er één manier was om het gen door te geven. Hij moest zich inprenten.
    Pas toen hij een meisje zo puur en mooi zag, wist hij wat de woorden werkelijk betekenden. Hij gaf zijn leven voor haar op, was alles wat ze nodig had en deed alles om haar te laten lachen. Samen kregen zij een zoon, die het wolvengen erfde van de jongen, en zo ging het door tot een geheel nieuwe stam oprees.

    Personages
    Clemence Jane' Hole | Mens -> Leave
    Jade Sky Bright | Shape-shifter -> HurtedHeart
    Jake Rush | Shape-shifter -> HurtedHeart
    Maya McKay | Mens -> thePineapple
    Ivar Chasule | Shape-shifter Beta -> Spyclon
    Sorrow Cadance Grascole | Shape-shifter -> SorrowS
    Jayden Jackson 'JJ' Jones | Shape-shifter -> LovingStyles
    Hayley Celine Grey | Mens -> LovingStyles
    Liam Drew Pryst | Shape-shifter -> Proprius
    Eliza Josey Willows | Shape-shifter -> JaiRy
    Teske Velez | Mens -> Midna

    Inprenten
    Liam Drew Pryst & Clemence Jane' Hole


    Feel the fire, but do not succumb to it.

    Irial

    'Ehm, ja nee."
    Ja! Nee? Ik glimlach en laat mijn mondhoeken meteen weer zakken.
    "M'n rug begon aan eind van de schooldag te trekken. Maar als het niet gaat vanwege je familie is het goed," zegt ze nog.
    Ik schud lachend mijn hoofd.
    "Ja, nee, wat is het nou?" vraag ik lachend. Ondertussen zie ik mijn rugzak staan en til hem op om hem vervolgens over mijn schouder te slaan. Ik draai me om en loop weer naar de uitgang. "Maar het probleem is opgelost, en als ik jou kan verblijden met een massage dan heb ik vast nog wel een gaatje in mijn agenda," voeg ik er nog steeds lachend aan toe.
    Als ik je ermee kan verblijden zou ik door een brandend bos lopen.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Teske Velez

    'Maar het probleem is opgelost, en als ik jou kan verblijden met een massage dan heb ik vast nog wel een gaatje in mijn agenda,' zei hij en ik moest zachtjes lachen. Ik vertelde aan hem mijn adres. 'Kom maar als je tijd heb,' zei ik met een lachje tegen hem en hing op. Gek genoeg voelde ik me blij er door. Ik dacht nog even aan vanmiddag in de kleedruimte. Ik wist alleen nog dat de aanraking nogal warm was, maar niet onprettig.


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    What did I missed?

    Proprius schreef:
    What did I missed?


    [ehmm Irial is ingeprent op Teske, Jake op Hayley, Ivar op Faye en Eliza op Ivo voor de rest niet echt iets volgens mij]


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    LovingStyles schreef:
    (...)

    [ehmm Irial is ingeprent op Teske, Jake op Hayley, Ivar op Faye en Eliza op Ivo voor de rest niet echt iets volgens mij]


    [Yvo]


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    [Dankje :D]

    Eliza

    ‘Komt door het gesprek van net denk ik. Zo fijn is het niet om aan die dingen terug te denken. Al helemaal niet als je het niet kan,’ reageert hij waarop ik hem met een spijtige blik aankijk. ‘Sorry, het was niet mijn bedoeling je door die vragen van slag te brengen,’ zeg ik zacht tegen hem. Ik zou willen dat ik hem kon helpen met het eventueel krijgen van een antwoord op zijn vragen. 'Wilde je nog in het bos blijven of was je op weg naar huis?' Waar hij ook heen zou gaan, als hij het goed vond ging ik met hem mee.


    'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

    Yvo Leroux

    ‘Sorry, het was niet mijn bedoeling je door die vragen van slag te brengen,’ zei ze zachtjes. Ik glimlachte naar haar. 'Wilde je nog in het bos blijven of was je op weg naar huis?' vroeg ze. Ik haalde me schouders op. 'Ik wou eigenlijk hier weg, of ik naar huis ging wist ik nog niet,' zei ik tegen haar en ik keek weer even om me heen.


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Irial

    "Kom maar als je tijd heb," zegt ze waarop ze ophangt. Verbaasd en met een idiote grijns sta ik naar mijn mobiel te kijken. Ik steek hem in mijn broekzak en maak een paar vreugdesprongetjes. Kalmeer jezelf, Iri.
    Alsof er niks aan de hand is blijf ik staan en loop dan rustig naar mijn auto. Ik stap in en rijdt naar het opgegeven adres. Ik zet de radio aan en het valt me op dat elk liedje me aan Teske doet denken, alsof ze allemaal voor haar -voor ons- geschreven zijn. Ik probeer niet roekeloos te rijden om sneller bij haar te zijn en matig mijn snelheid. Dood heeft ze niks aan me.
    Na een tijdje kom ik aan. Ik laat mijn rugzak op de achterbank liggen en vergrendel de wagen. Ik bel aan en veeg mijn klamme handen aan mijn broek af.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Jake
    'Ze zeggen ook dat de wolven mensen zijn maar dat geloof ik niet.' Zeg ik grinnikend. Ik kijk haar aan. 'Zou je misschien vanavond. Een soort van ehm met me uit eten vanavond?' vraag ik voorzichtig. Ik wou wel wa met haar gaan doen. Als ze nee zou zeggen zou mijn wereld echt even instorten.


    I'm finally back, Finally after a Year break

    Eliza

    ‘Ik wou eigenlijk weg hier, of ik naar huis ging wist ik nog niet,’ antwoorde hij en keek vervolgens even om zich heen. Met een licht bedenkelijk gezicht keek ik hem aan. ‘Misschien heb je zin om ergens iets te drinken?’ vroeg ik met een kleine aarzeling. Alles wat hij wilde, het maakte niet uit. Wat hij van me vroeg zou ik blindelings voor hem doen, met of zonder tegenzin.


    'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

    Hayley
    'Ze zeggen ook dat de wolven mensen zijn maar dat geloof ik niet,' grinnikt Jake. 'Zou je misschien vanavond. Een soort van ehm met me uit eten vanavond?' vraagt hij voorzichtig. Ik moet even nadenken, ik ken hem tenslotte nog niet zo lang. 'Dat lijkt me leuk,' zeg ik na een tijdje waarna ik naar hem glimlach.


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Teske Velez

    Ik had geen flauw idee of hij vandaag nog kwam. Ergens had ik het gevoel van niet. Ik bedoel. Wie zou nou gelijk naar iemand toe gaan om de masseren die je echt beetje kent. Ik trok me truitje uit en ging voor de spiegel staan. Ik gooide de trui op bed en bekeek me rug in de spiegel. Ik besloot op mijn bh ook uit te doen en gooide die bovenop me trui. Ik hoorde de deurbel en schrok daarvan. Ik gistte snel mijn badjas van de stoel en deed die aan. Charmant, een spijkerbroek met een badjas. Wat moest diegene nou wel niet denken? Ik liep naar beneden en deed de voordeur open. Ik schrok, maar glimlachte toen ik Irial zag. Ik deed de deur verder open zodat hij naar binnen kon. 'Hoi,' zei ik zachtjes.


    Yvo Leroux

    ‘Misschien heb je zin om ergens iets te drinken?’ vroeg ze. Ik keek haar aan en haalde mijn schouders op. 'Maakt mij niet uit,' zei ik tegen haar. Ergens had ik toch nog geen zin om naar huis te gaan. Ik woonde sinds kort op me eigen in een klein appartement. Ik glimlachte naar haar. 'Laat maar zien waar jij iets wilt drinken,' zei ik tegen haar.


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Liam Drew Pryst

    Als ik in mijn auto zit zucht ik even. De spanning was hoog opgelopen toen ze in dat witte ziekehuis bed lag. Mijn gedachten dwalen af naar de onbekende persoon die haar geduwd heeft. Als ik haar morgen of misschien zelfs vanavond zag dan zou ik haar vragen hoe die persoon eruit gezien had. Ik kon het niet van me af zetten. De dader moest boeten. Ik start de motor en rij zonder problemen naar huis.

    Irial

    Even lijkt ze te schrikken, maar al snel glimlacht ze. Ze doet de deur een stukje verder open en ik wandel voorzichtig naar binnen.
    "Hoi," zegt ze zacht.
    Mijn god, wat is ze schattig.
    "Hey," lach ik breed. Ik laat mijn ogen even over haar glijden en merk dat ze een badjas over haar spijkerbroek aan heeft. "Zo jij hebt er zin in," grinnik ik. Onbewust doe ik een stapje dichter naar haar toe.
    Mijn hele lichaam reageert automatisch op haar aanwezigheid. Ik krijg warmer en het lijkt alsof mijn hersens een stukje verdoofd zijn.
    Nog even en dan zie ik roze olifantjes vliegen.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.