RPG huiver - Speeltopics

Ik heb vanmiddag het boek huiver uitgelezen en daarin leer je een nieuw soort weerwolven kennen, een soort die ik erg goed bedacht vind
Ik zal even samenvatten wat voor weerwolven het zijn
Dit zijn geen weerwolven die kunnen veranderen als ze willen, of met volle maan. Deze weerwolven veranderen zodra het te koud wordt in wolven en zodra het weer warm wordt veranderen ze in mensen. Als ze wolf zijn kunnen ze zich niet heel veel dingen herinneren en zijn hun remmingen en emoties zwakker. Als je wordt gebeten ben je een weerwolf, in het begin verander je nog heel onregelmatig. Het veranderen is erg pijnlijk. In het begin verander je in de lente, maar zodra je ouder wordt verander je steeds later totdat je helemaal niet meer verandert.
En nu leek het mij leuk om daar een rpg over te maken.
Je bent dan een weerwolf of eventueel iemand die in een weerwolf gaat veranderen. Oja, het enige dat hetzelfde blijft als je een weerwolf bent zijn je ogen
Als je een rol wil kan je het volgende invullen:
Naam:
Leeftijd:
Geslacht:
Uiterlijk(met foto als het kan):
Uiterlijk wolf(met foto als het kan):
Karakter:
Verleden:
Hoe lang al weerwolf:
Rang in de roedel:
ROEDELLEDEN
Dawn Abiner- Jalouis
Abby Harington- Jalouis
Dante Miguel Haves(moet nog veranderen voor het eerst)- Sioux
Ivy Wright- Sweetest
Lourie Hazel- afterthesun
Scott Dwayne Dux- Sioux
Jessica Bailey Webster - Lacrima
Ambrose 'Amber' Esmée Garduno (moet nog worden gebeten)- IHEARTNIALLx
Als er iemand is die hier een plaatje voor wil maken zou ik dat fijn vinden
I hope you like it!

[ bericht aangepast op 3 maart 2012 - 12:26 ]

---

L.S.H.I.F.O.M.D.W.I.D.H.O. Laughing so hard I fell off my dinosaur, wait, I don't have one

Scott
Als Dawn me een knuffel geef glimlach ik even. Ze vraagt naar het meisje van net. 'Ik denk dat we haar beter even met rust kunnen laten. Ze moet nog erg wennen en vond mijn bezorgdheid niet zo fijn, geloof ik,' zeg ik rustig. In de winters zagen we elkaar minder, vooral door de veranderingen. Volgende winter zou ik dat meisje wel helpen, en als het nodig is in de zomer al. 'Ach kom Ive, hij had het beste met je voor. JE weet zelf hoe moeilijk het is. Als je het nou gewoon probeert zou het leven een stuk makkelijker zijn,' ik glimlach even naar haar.

Dante
Oke, nu was het kleine meisje weg, maar er was weer iemand voor in de plaats gekomen. Wat was dat toch met mensen, ze konden zo goed met elkaar opschieten en vonden het leuk. Snel liep ik verder en dook een donker steegje in. Nu kon ik het hier eens leuk gaan bekijken. Ik glimlachte even bij die gedachte. Mensen bekijken vond ik wel leuk.

Ivy

'Hij heeft me gebruikt, Scott.' Elke keer dat ik er weer aan dacht, begon mijn stem te trillen. Ik hield nog steeds van hem, maar ik kon hem niet vertrouwen. 'Maar je weet dat ik het probeer.'

[Moet gaan.]

---

If you could live anywhere in the world, where would it be? 'Where would you live Zayn?' 'Right next to you, Liam.'

Dawn
"Wat ben je toch ook een grote sukkel af en toe hé Scott.
Waarschijnlijk is ze keihard weggerend omdat jij haar bang hebt gemaakt"
Zeg ik terwijl ik lachend mijn hoofd schud.
"Ik weet dat je het goed bedoeld." Zeg ik snel als hij wil gaan proteseren.
"Maar ik heb nog nooit zo een verlegen meisje gezien en als jij dan opeens tegen haar begint te praten."

---

L.S.H.I.F.O.M.D.W.I.D.H.O. Laughing so hard I fell off my dinosaur, wait, I don't have one

Abby
Ik vraag me af of ze het zouden merken als ik me hier in het bos zou verschuilen, voor altijd. Een klein glimlachje verschijnt op mijn gezicht als ik denk aan de vrijheid die dat zal opleveren. Ik ben opgegroeid in het landhuis van mijn vader, maar mijn vader heb ik amper gezien. Eigenlijk zag ik zoiezo bijna geen mensen daar. Alleen de vrouw die mij les gaf. Aan de ene kant ben ik blij dat ik daar niet meer ben, maar aan de andere kant zou ik zo terugrennen om te verschuilen tussen de veilig muren van het landhuis.

---

L.S.H.I.F.O.M.D.W.I.D.H.O. Laughing so hard I fell off my dinosaur, wait, I don't have one

Scott
'Dat weet ik inderdaad, en ik vind het goed dat je het tenminste probeert,' zeg ik rustig tegen Ivy. 'Bedankt voor het vertrouwen in me,' lach ik half sarcastisch. Dawn wist weer eens het goede te zeggen. 'Wolven zijn een heel stuk makkelijker als je het mij vraagt,' zeg ik nog en kijk eens even om me heen. De meeste waren gelukkig weer terug veranderd. Mijn oog viel op een donker steegje. Het leek wel alsof ik een silhouet van een mens zag zitten. 'Aangezien je mij te slecht vind met mensen, daar zit nog iemand geloof ik en ik weet niet hoe die gaat reageren als ik erop af stap,' zeg ik tegen Dawn en gebaar naar het steegje waar het mens zit. 'Ik zou zeggen laat zien hoe het wel moet.'

[in het steegje bedoel ik Dante]

Dante
Ik zag nog steeds naar de mensen te kijken. Het lijkt alsof de man naar me kijkt. Een felle zonnestraal valt even op mijn gezicht, maar wordt snel weer weggehaald door een wolk. Ik weet zeker dat Mijn oranje-bruine ogen zichtbaar zijn geweest door de zon. Al is het maar heel even, meestal is dat genoeg om me zichtbaar te maken.

Dawn
Ik lach zachtjes en loop op de persoon af die zich in het steegje heeft verborgen.
"Hey, je hoeft je voor ons niet te verstoppen hoor." Zeg ik met mijn vriendelijkste stem terwijl ik bedenk dat ik niet moet vergeten om Abby strakt te gaan zoeken

---

L.S.H.I.F.O.M.D.W.I.D.H.O. Laughing so hard I fell off my dinosaur, wait, I don't have one

Dante
'Hey, je hoeft je niet voor ons te verstoppen hoor.' De vrouw die net nog bij het groepje heeft gestaan loopt op me af. Meteen ga ik rechtop staan. 'De meeste mensen zijn niet geïnteresseerd, dus vanwaar deze spontane interesse?' vraag ik een beetje bitter, haar vriendelijke stem ontwijkend. Sinds wanneer waren mensen geïnteresseerd en durfde ze ook echt wat te zeggen? Dit was een zeer onaangename verandering voor mij.

Dawn
Niet aangedaan door zijn botte reactie zeg ik "Dan hoor ik blijkbaar niet bij de meeste mensen blijkbaar. Ook wel eens leuk toch als iemand interesse in je toont?"
Als leider van de menselijke roedel heb ik geleerd altijd interesse te tonen in mensen, wie ze ook zijn.

---

L.S.H.I.F.O.M.D.W.I.D.H.O. Laughing so hard I fell off my dinosaur, wait, I don't have one

Ivy

Lichtelijk nieuwsgierig bekeek ik de jongen die in het steegje zat. Stilletjes liet ik mijn ogen over de nieuweling rollen. Blijkbaar geen wolf, ongeveer mijn leeftijd en blijkbaar geïrriteerd. Vanaf een afstandje zag ik hoe Dawn met de jongen begon te spreken. 'Wat doe je hier?' Vroeg ik wijfelend. Ik vertrouwde hem niet. Logisch, ik had hem nog nooit gezien en geroken. Hij was een vreemdeling.

[ bericht aangepast op 3 maart 2012 - 22:54 ]

---

If you could live anywhere in the world, where would it be? 'Where would you live Zayn?' 'Right next to you, Liam.'

Dante
'Hmm het valt mee,' mompel ik tegen de vrouw. Wat moesten ze toch? Het meisje dat erbij stond bekeek me ook al en ze stelde ook nog een vraag ook. Nu was ik niet in de beste bui door alle aandacht en had ik geen zin om echt vrolijk over te gaan komen. 'Staan,' reageer ik bitter tegen haar. 'Wat hebben mensen hier?' mompelde ik tegen mezelf. Schijnbaar was het hier normaal om ineens vragen te gaan stellen.

Dawn
"Kijk, dat jij niet gewend bent dat mensen vragen stellen, daar kunnen wij niks aan doen. Wat doe je trouwens hier in dit 'dorp'?" Vraag ik hem nog steeds met vriendelijke stem.
Ondertussen bedenk ik me dat hij best een goede wolf zou zijn, sterk, krachtig.

---

L.S.H.I.F.O.M.D.W.I.D.H.O. Laughing so hard I fell off my dinosaur, wait, I don't have one

Ivy

Een grinnik onstsnapte aan mijn mond. 'Hoezo sarcasme. En de mensen hier zijn gewoon nieuwsgierig.' Ik keek weer naar Dawn, die hem opnieuw een vraag stelde.

[ bericht aangepast op 3 maart 2012 - 23:02 ]

---

If you could live anywhere in the world, where would it be? 'Where would you live Zayn?' 'Right next to you, Liam.'

Dante
'Ik was net een stuk gaan rennen in het bos en ben zo hier uit gekomen, zo komt het dat ik hier gewoon even sta uit te rusten, mag het?' vraag ik op mijn beurt aan de vrouw. Wat raakte ik nu al geïrriteerd door haar vriendelijke stem. 'En als je nieuwsgierig bent hoef je dat niet altijd te laten merken,' reageer ik op het meisje. Ik zuchtte even, gelukkig reageerde de man niet, en had ik genoeg aan mijn hoofd met de twee dames.

Abby
Ik klim nog wat hoger in mijn boom en dan komen de tranen weer. Ik wil dit niet, ik heb jaren gesmeekt om weg te mogen uit het landhuis, maar nu ben ik weg en wil ik het allerliefst weer terug.
"Waarom kan mijn leven nooit eens normaal zijn!" Gil ik wanhopig naar de vogels.

---

L.S.H.I.F.O.M.D.W.I.D.H.O. Laughing so hard I fell off my dinosaur, wait, I don't have one

Scott
Ik loop weg van Dawn en Ivy. Onbewust liep ik in de richting van Abby en hoorde haar gillen. Dat zat haar dus dwars, ik zuchtte even. 'Bijna niemand wil dit,' zei ik, ik wist niet of ze het zou horen en dat maakte ook niet veel uit. Rustig laat ik me tegen een boom zakken en trek mijn knieën op. Ook al mocht ik dan de leider zijn, af en toe kon ik ook even alleen met mezelf willen zijn.