• Als je de mythe van de minotaurus nog niet kent raad ik je aan om die eerst even op te zoeken
    Het speelt zich btw af in het oude griekenland


    Het is weer zover. Zeven Atheense jongens en zeven Atheense meisjes worden naar Kreta gestuurd om daar in het labyrint van de Minotaurus te worden opgesloten. De Minotaurus, hongerig als altijd, zwerft daar rond op zoek naar de kinderen. Een paar kinderen slagen er echter in om de uitweg te vinden waar de goden natuurlijk verantwoordelijk voor zijn. Ze vluchten stilletjes van het eiland weg en varen van eiland naar eiland, maar niet zonder gevaren, en natuurlijk moeten de goden zich er ook weer mee bemoeien..


    Belangrijke punten:
    ~Theseus is er niet
    ~We beginnen dat ze op de boot naar Kreta zitten, waarna ze in het labyrint worden opgesloten. We verzinnen zelf hoe ze ontsnappen.
    ~De Minotaurus wordt niet gedood
    ~Niet iedereen overleeft het doolhof; Mensen met meerdere personages zullen er dus minstens een moeten laten sterven
    ~Geen geruzie natuurlijk
    ~Er zijn 14 rollen; 7 jongens, 7 meisjes van onder de 18. Andere personages worden niet gespeeld


    Meisjes:
    1. Melanthi Jansonides ~ thePineapple
    2. Selene Vilmaris ~ LovingStyles
    3. Chara Iona ~ LovingStyles
    4. Yulya Milehka ~ XDesire
    5. Daphne Altair ~ CookAholic
    6. Ophelia Elená Agathon ~ CandyFornia
    7. Jade Sky Argya ~ HurtedHeart
    Jongens:
    1. Alive ~ Diapal
    2. Elias Dekas ~ Bronte
    3. Esdras Giannis Agathon ~ CandyFornia
    4. Jason ~ Spyclon
    5. Philip Grigoris ~ CookAholic
    6. Iral ~ Diapal
    7. Jayden Louis Argya ~ HurtedHeart

    Andere Topics:
    De lijstjes
    Topic 2

    We Beginnen op het punt dat de kinderen de boten op worden geleid;
    Have Fun ;D

    [ bericht aangepast op 13 feb 2012 - 21:51 ]


    Cookies!

    Jason

    Ik word gedwongen verder te lopen en voel iets later iemand op me vallen waardoor ik ook val. Ik kijk even achterom en zie dat het Jade is, 'Het spijt me,' zegt ze waarna ze probeert op te staan wat niet lukt. 'Is niet erg hoor,' mompel ik terwijl ik iets omhoog kom waardoor Jade ook kan op staan en ik daarna ook.


    I only miss you when I'm breathing

    Selene
    Ik loop achter de rest aan maar als ik Jayden zie lopen ga ik snel naar hem toe. 'Gaat het?' vraag ik bezorgd. Ik zeg het zo zacht dat alleen Jayden het kan horen.


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Jade
    Ik glimlach verlegen en sta langzaam en gevalanseert op. Ik wordt opeens aan mijn haren omhoog getrokken en ik kerm van de pijn 'Hou op.' Smeek ik. Als ik recht sta zie ik de bewaker vals kijken. Zonder na te denken sla ik hem. 'Durf je wel.' Sis ik boos als ik snel de groep in ren. Ik zie de blauwe lucht boven me als k buiten ben. Hoe gingen we dit overleven?


    I'm finally back, Finally after a Year break

    [Shade, ik moet gaan -_- ]


    I only miss you when I'm breathing

    Jayden
    Ik moet zacht grinniken om haar bezorgdheid. 'Tuurlijk ze striemen zijn bijna weg. Ik hem niets gevoeld. Daar ben ik voor getraind.' Zeg ik grijnzend. Mijn striemen waren ook bijna weg. Ik zie de angst nog in haar gezicht. 'Rustig maar ik zal je proberen te beschermen.' Zeg ik geruststellend. Niet dat ik sterker was dan een minotaurus. Maar ik probeerde haar te troosten.


    I'm finally back, Finally after a Year break

    Philip

    De groep loopt naar buiten en snel volg ik ze. Ik walg van die koning Minos, die ons nu alleen maar niet mishandelt om bloed voor de minotaurus over te houden. Ik ga naast Melanthi lopen en pak uit een reflex haar hand beet.


    Hope. It's the only thing stronger than fear.

    Selene
    'Tuurlijk ze striemen zijn bijna weg. Ik hem niets gevoeld. Daar ben ik voor getraind.' zegt Jayden grijnzend. Ik kijk hem nog steeds een beetje angstig aan. 'Rustig maar ik zal je proberen te beschermen.' zegt hij dan op een geruststellende toon. Ik schud mijn hoofd, 'je kan beter om jezelf denken. Ik word toch alleen maar een blok aan je been, het enige wat ik kan is snel rennen,' zeg ik, 'En we gaan toch allemaal dood,' mompel ik erachteraan.


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Melanthi
    Ik kijk op en zie Philips gezicht. Hij had mijn hand plotseling beetgepakt en ik verstevigde de grip. Ik kreeg ineens de drang om samen met hem te zijn in het doolhof. Om samen met hem te sterven. Het klonk zo definitief. Sterven. We liepen een heuvel op en ik kon bovenaan de contouren van een gigantisch gebouw zien. Was dat het doolhof?


    Cookies!

    Jayden
    'Nee ik zal je beschermen.' Zeg ik lief. Ik pak een beetje twijfelend haar hand beet en zie de poort. Speren worden op ons gericht en ketenen gaan van onze handen af. De poort ging open en ik hoorde hard gebrul. 'Oke ik probeer je te beschermen. Zo lang als ik het volhou.' Zeg ik terwijl ik haar zacht een kalmerend kusje op haar voorhoofd geef.


    I'm finally back, Finally after a Year break

    Daphne

    Ik rilde toen ik die koning zo makkelijk hoorde praten over ons bloed. Een bewaker jaagde me achter de anderen aan. Ik schuifelde een beetje ongemakkelijk achter de rest aan.


    Hope. It's the only thing stronger than fear.

    Selene
    'Nee ik zal je beschermen.' zegt Jayden lief waarna hij mijn hand beet pakt. Er worden speren op ons gericht en de ketenen worden afgedaan. Dan gaat de poort open en klinkt er een luide brul. 'Oke ik probeer je te beschermen. Zo lang als ik het volhou.' zegt hij terwijl hij een zacht kusje om mijn voorhoofd drukt. Ik glimlach voorzichtig naar hem en kijk dan weer voor me uit. Zonder dat ik het door heb pak ik zijn hand is steviger beet.


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Chara
    We worden weer weggebracht en na een tijdje zie ik een groot gebouw. Iets laten worden we van de ketens bevrijdt terwijl er speren op ons gericht worden. De deuren gaan open en ik krijg kippenvel van het harde gebrul.


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Jayden
    'Erin.' Zeiden de bewakers tegen ons alle 14. Ik trok Selene voorzichtig mee. Ik spitste mijn oren. 'We moeten met z'n alle samen blijven.' Zeg ik zacht. 'Dan zijn we sterker.' Fluister ik nog iets zachter. Ik voel dat we nu in het labirynth waren gestapt. Het voelde zo gevaarlijk, maar zonder dit zou ik Selene nooit ontmoet hebben.


    I'm finally back, Finally after a Year break

    [Vol]


    Dit topic is gesloten omdat het maximum van 300 berichten is bereikt


    I'm finally back, Finally after a Year break