Statisch - Stamcafé

Heeft iemand nog meer last van "Statisch" zijn?
Ik kan in huis de deurklinken niet eens vast pakken of ik krijg een schok, dus open de deuren nu met me elleboog, en dan ook nog me haar dat alle kanten opvliegt.
Deze winter mag wel gauw over zijn, dan is het ook weer weg.

Normal girl at day, Catwoman at night.

Hirasawa schreef:
Ja, mijn haar is steeds statisch hoe komt dat eigenlijk?

“Moonlight drowns out all but the brightest stars.” - Tolkien

LordSarita schreef:
Wel statisch maar ik krijg geen schokken.

Tell me about it, stud.

Nee, dat heb ik niet. (:

I know there's a way so I promise: 'I'm gonna clean up the mess I made'

Ik ben vreemd. Maar nee, ik ben niet echt statisch.

I believe in nothing but the truth and who we are.

Er is hier gisteren al een topic over aangemaakt.

We'll still love each other, forever and always. <3

050 schreef:
Ja mijn haar ook, komt echt door het weer. Me no gusta

---

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Ik heb het ook de hele tijd met m'n haar, word er echt gek van haha p;

I solemnly swear that I am up to no good.

Altijd 's winters, ik kom niet meer in de buurt van gordijnen deze winter.

Op weg naar een mindset met enkel positieve emoties.

ik ben heel erg statische ik kan niks vast pakken want dan krijg ik een tik.

sommige liefdes zijn perfect, andere zijn vervloekt

LordSarita schreef:
Wel statisch maar ik krijg geen schokken.

comfort in c h a o s

050 schreef:
Ja mijn haar ook, komt echt door het weer. Me no gusta

We hebben bij me ma een hele leuke bank.. Waar me broertje en de hond zich zelf telkens statisch maken.. en dan hoor je de heel de tijd geknetter xd.

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

jup ik had al een topic er over

Ik hb de hele week al last van

Leef de dag, zoals je nooit hebt geleefd.

Hoshi schreef:
Ik heb er geen last van, vriendin van me wel. Die kan niet eens haar kluisje aanraken of ze krijgt alweer een schok.

There's faith and there's sleep - we need to pick one - please

Ik heb nu last van een déja-vu.

Normality is a paved road: it's comfortable to walk, but no flowers grow on it.