[RPG] When evil rules ~1~ - Speeltopics

In het land Hafnarfjardur heeft Kerkura de macht. Hij regeert met ijzeren hand en laat het hele volk in het gelid lopen. Veel mensen sterven omdat ze geen voedsel of geneesmiddelen kunnen kopen. De verdelgers zorgen ervoor dat de inwoners niet in opstand komen, ze straffen op vreselijke manieren en schrikken niet terug voor een moord. Maar waar haalt Kerkura zijn verdelgers vandaan?
Nou, uit zijn eigen land. Hij laat mensen ontvoeren, 30% wordt dienster bij hem in zijn kasteel. 60% wordt getraind. De trainingen zijn hard en maar 30% overleeft ze. Van die 30% slaagt maar 20% voor de trainingen. Maar waar gaan de andere 10% en degenen die niet slagen voor het examen naartoe?
Iedereen denkt dat ze worden vermoord, maar eigenlijk worden ze veroordeeld tot een hels leven. Ze worden namelijk gebruikt als labratoriumratten. De enige keer dat ze uit hun kerker komen is om iets op hen te testen. Nieuwe medicijnen en technieken passeren eerst langs hen.
Hoe houdt Kerkura al de diensters en verdelgers onder de duim?
Rond hun polsen en enkels worden zilveren banden bevestigd. Die staan in contact met een hoofdzenuw. Wanneer ze besluiten weg te lopen of een opdracht te negeren gaat er een vreselijke pijn door hun heen. Pas als ze hun idee verwerpen stopte die.
Maar aan de andere kant van die armoede en ellende heb je de rijken. Ze hebben werkelijk alles wat hun hartje begeert. Computers, vliegende auto's, olifanten,... alles! Je kan het zo raar niet bedenken, ze hebben het.

Wat is de bedoeling van deze RPG?
Jij wordt een:
-inwoner
Alex Thompson
Sthephanie Norems
Katherine Bright
-dienster
Nathalia Rottem
-verdelger
-labratoriumrat
-rijke
Phoebe Vöillanc
Kaylee Vöillanc
Kimberly Buckley

Eerst ga je gewoon even tijd krijgen om vrienden te maken, ontvoerd te worden,... Dan gaan er stilletjes aan dingen gebeuren en na een lange tijd komt er een oorlog, rebellen tegen Kerkura. Wie wint er? Wat zijn de plannen? Dat hangt allemaal van jullie af!

Kleding:
Dienster: Man: bruine broek, wit hemd
vrouw: zwart kleed met een witte schort
Verdelger in training: nauwsluitend wit lijfje, zwart jack, legerachtige broek, maar dan volledig in het zwart, een dolk aan de riem.
Verdelger: Nauwe, maar soepele zwarte broek. Zwart T-shirt, zwart jack met ingebouwde kogelwerende vest, riem met wapens + verborgen wapens. (in de mouw, de laars...)

[ bericht aangepast op 16 jan 2012 - 18:01 ]

---

“To live will be an awfully big adventure.”

Katherine Bright
'Ja, waarom ook niet.' zei ik en liep met hem mee.

---

We Can Be The Kings And Queens Of Anything If We Believe

Alex Thompson
Ik liep mijn huis binnen. Nou het was niet echt een huis. Het was een kleine bungalow. Ik had hem zelf gebouwd, samen met mijn vader, toen die nog leefde. Er waren twee kamers. In de ene stond de keuken en een tafel met stoelen rond. In de andere waren doeken omhoog gehangen, zodat we elk een stukje hadden, waar we konden slapen.

---

“To live will be an awfully big adventure.”

Alex Thompson
"Laura laat Lilly met rust." schreeuwde ik naar mijn oudste zusjes. Laura was 8 en Lilly 6.
"Dag Kim." ik nam mijn jongste zusje van 3 jaar op mijn arm.
"Mam, ik ben thuis en ik heb een brood mee!"
Mijn moeder kwam uit de slaapkamer, ze zag er veel ouder oud, dan ze was. Ik had eigenlijk wel medelijden met haar. Ze had migraine en haar rug was versleten tot en met.
"Bedankt Alex, wat deed ik toch zonder jou." ze glimlachte vermoeid en nam het brood aan. "En wie is dat?"
"Dat is Katherine." Ik liet Kath bij mijn moeder achter, terwijl ik naar Laura en Lilly ging.
"Wat is er nu weer aan de hand?" mompelde ik.
"Oh, jij bent die befaamde Katherine, ik heb veel over je gehoord." hoorde ik mijn moeder zeggen. Ik glimlachte even en luisterde toen naar Laura.
"Lilly heeft mijn pop kapot gemaakt." zei ze kwaad, ze hield een lappenpop, die ik ooit voor haar gemaakt had, in de lucht. Alleen hing het hoofd er nog maar half aan. Ik keek naar Lilly voor uitleg.
"Het ging per ongeluk." jammerde ze, ze had tranen in haar ogen en hield haar pop, die ik ook had gemaakt, tegen zich aan gedrukt. Alsof ze bang was dat die ook kapot ging gaan.
"Rustig, ik maak ze wel." lachte ik. "Geef hier, ik breng haar naar het ziekenhuis." ze gaf me de pop en ik legde ze op tafel. "Na het eten wordt ze geopereerd." zei ik;

---

“To live will be an awfully big adventure.”

Katherine Bright
'Alleen maar goede dingen hoop ik.' zei ik vriendelijk tegen Alex' moeder. 'Is er iets waarmee ik kan helpen?' vroeg ik beleefd.

---

We Can Be The Kings And Queens Of Anything If We Believe

Zullen we anders doen dat Stephanie een soort van geadopteerd is door de familie van Alex?

---

"Ignite, my love. Ignite."

Alex Thompson
Ik ging bij Kath en mijn moeder staan.
"Oh, wees gerust. Enkel goede dingen." grinnikte mijn moeder. Toen kregen Laura en Lilly haar door.
"Spelen!" schreeuwden ze en ze begonnen aan haar hand te trekken.
"Volgens mij willen ze dat je met hun gaat spelen. Vind je het erg?" vroeg mijn moeder.

---

“To live will be an awfully big adventure.”

Ridder schreef:
Zullen we anders doen dat Stephanie een soort van geadopteerd is door de familie van Alex?

perfect!

---

“To live will be an awfully big adventure.”

Katherine Bright
'Natuurlijk niet.' glimlachte ik en ging met de meisjes spelen. Ze vonden het fijn en ik voelde me ook even terug kind.

---

We Can Be The Kings And Queens Of Anything If We Believe

Kimberly Buckley
Ik doe mijn deur achter me dicht. Ik wil de mensen hier beter leren kennen. Ik ben op mezelf nogal alleen, maar ik wil toch wel mensen kennen. Ik zie, als ik de straat op loop, een jongen rondslenteren. Ik loop naar hem toe. 'Hai, wie ben jij?' vraag ik aan de jongen. Ik ken Alex wel, dus die kan het niet zijn. De jongen die ik zie, bevalt me. Hij is knap.

---

"It's funnier in Enochian." ~ Castiel

Stephanie Norems
Ik kwam bij het huis aan. Het huis van de familie Thompson die me hadden opgevangen toen ik niemand meer had. Ik deed de deur open. Alex, Alex' moeder en een meisje dat ik niet kende waren met elkaar aan het praten.
'Ik heb wat aardappelen kunnen bemachtigen,' zei ik en ik hield de zak omhoog.

---

"Ignite, my love. Ignite."

Alex Thompson
"En hoe heb je die kunnen bemachtigen?" vroeg ik met mijn wenkbrauwen opgetrokken.

---

“To live will be an awfully big adventure.”

Stephanie Norems
'Ik wilde ze kopen,' zei ik. 'Want ik had een van rijke oude vrouwen helpen over steken en ik kreeg daar geld voor. Maar de boer was weg.' Ik keek Alex aan. 'Maar ik heb wel drie euro.' Ik liet de twee munten zien.

---

"Ignite, my love. Ignite."

Alex Thompson
Ik glimlachte. "Die kunnen we mooi sparen, voor als we het moeilijk hebben. Bedankt."
"Wadele?" vroeg Kim, die ik nog steeds op mijn arm had.
"Ik ga voor het eten altijd eens met haar wandelen." legde ik Katherine uit.
"Wie gaat er mee?" vroeg ik toen aan iedereen in het algemeen.
Laura en Lilly stonden in een mum van tijd naast me.

---

“To live will be an awfully big adventure.”

Katherine Bright
'Ik ga ook wel mee.' zei ik en liep rustig naar Alex toe.

---

We Can Be The Kings And Queens Of Anything If We Believe

Kimberley Buckley
Opeens kijk ik om. Een bekende gestalte komt met een paar anderen op me af. 'Alex!' zeg ik vrolijk. Ik zwaai naar hem. Ik ken hem goed.

---

"It's funnier in Enochian." ~ Castiel