[RPG] Speeltopic Pretty Insane - Speeltopics

In de stad Brooksville (RANDOM NAAM ) staat een middelbare school. Op deze school zit een groep jongeren van rond de 17 jaar. Ze zijn stuk voor stuk ontzettend knap. Iedereen is jaloers op hun, wil met ze uit of zijn hopeloos verliefd. Op school doen ze het goed en ze lijken alles mee te hebben. Maar wat de mensen op school niet zien, is dat deze mensen Pretty Insane zijn. Ze zijn ongelofelijk gestoord en zouden eigenlijk regelrecht het gekkenhuis in kunnen.

Deze populaire jongeren vormen samen een hechte groep. Eigenlijk is het bijna eng hoe hecht ze zijn, alleen niemand ziet dit. Op school lijken ze gewoon het populaire groepje, maar ze zijn áltijd samen. Ook na school. Na school verzamelen ze zich in een kraakpand. Hierin hebben ze allerlei gegevens liggen van allerlei mensen uit de hele stad. Ze zijn uit op wraak. Allemaal willen ze iets kapot maken, of het nou een familielid, een bedrijf of een huisdier is. Ze helpen elkaar en zetten alles op alles om elkaars doelen te bereiken. Ze zijn knetter gestoord, levensgevaarlijk en daar boven op komt dat niemand dit van ze weet.

We hebben in onze groep:
Natsumi
Regina
Taylor-Ann
Kim
Jimmy (Jim) -zie nu pas dat ik een Kim en een Jim heb :p-
Loren
Raveny

We beginnen gewoon, de mensen die gereserveerd hebben kunnen gewoon nog aanmaken, daar naast nog 1 (meisje)

[ bericht aangepast op 8 jan 2012 - 17:25 ]

"It's funnier in Enochian." ~ Castiel

Loren Gylliger

Ik grijns even breed en kus Kim dan zachtjes op haar wang. 'Goed genoeg voor de ladies?' Ik grinnik even kort als ik een aantal jaloerse zuchten hoor opklinken achter mij.

Soms ben ik het sterkste wijf ter wereld en soms ben ik een kwartelei.

Kim
Ik trek me niks van de zuchtende en mopperende meisjes en jongens en kijk Loren lief aan. 'Natuurlijk.' en ik kus hem op zijn mond.

Jim
Ik zie Kim en Loren staan en grinnik. Dan loop ik door naar de anderen en knik met hoofd kort naar achter. 'Een nieuw stelletje.' zeg ik lachend. Ik zie giechelende meisjes met foto's in mijn buurt staan. Ik loop er op af en kijk ongegeneerd naar de foto's. Tot mijn grote verbazing ben ik het! 'Jullie kijken op de schoolsite om een foto van mij er af te halen en ze te printen om vervolgens mij aan te staren? Ik vind jullie echt gestoord, maar als je al een foto hebt, hoef je toch niet naar me toe te gaan?' de anderen van onze groep lachen, maar de meisjes kijken me bang aan. 'We wilden alleen een hand...handtekening.' zegt er een dapper. Ik kijk ze nog verbaasder aan en proest het dan uit. Als ik enigszins uitgelachen ben gris ik een pen uit een van hun handen en schrijf op de foto's een net bedacht krabbeltje. Allemaal anders. Moeten ze zelf maar uit kibbelen wie mijn echte heeft, wat ze geen van allen hebben.

[ bericht aangepast op 11 jan 2012 - 7:04 ]

"It's funnier in Enochian." ~ Castiel

Regina
Ik zat buiten op een bankje. Ik was me erg bewust van de jongens die zo nu en dan een blik mijn kant op wierpen maar ik beantwoorde dit niet. Nadenkend maakte ik wat aantekeningen in mijn noteblock. Aantekeningen over de aura's en gevoelens van de mensen om me heen. Hoe beter ik begreep hoe deze mensen in elkaar zaten hoe beter ik ze als het nodig mocht zijn kon manipuleren of in het nauw kon drijven.

"Writing is a socially acceptable form of schizphrenia." -E.L.Doctorow

Loren Gylliger

Lachend duw ik Kim een eindje van me af. Ik ben niet in voor romantiek of relaties of wat het ook is dat zij aan het proberen is en ik ben er al zeker niet in voor in om haar te kwetsen. Ze is mijn vriendin, en vrienden kwets je niet.

Soms ben ik het sterkste wijf ter wereld en soms ben ik een kwartelei.

Dawn
'Ik en Raveny hebben weer gewisseld, trouwens,' zeg ik zachtjes, zodat alleen de leden van onze groep het kunnen horen. 'Dawn hier.' Ze weten dat Raveny eigenlijk uit twee mensen bestaat, dat ik meestal gewoon een stem in haar hoofd ben, maar soms de controle over het lichaam krijg.

Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

Loren Gylliger

'Hoi Dawn, werd het je daar een beetje te eenzaam in Raveny's kleine hoofdje?' Ik grinnikte even kort, soms kon ik het echt niet laten om opmerkingen te maken.

Soms ben ik het sterkste wijf ter wereld en soms ben ik een kwartelei.

Dawn
Ik grijnsde en knikte. Het is hier wel krap, ja, vond Raveny. 'Tja, Rave komt zo wel weer,' zei ik, 'dus kan ik er net zo goed van genieten. Ik ga een broodje halen,' verkondigde ik en ik begon in de richting van de kantine te lopen.

Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

[Waar kan ik inspringen? ]

"I have written you down. Now you will live forever, and all the world will read you."

[Hoe noemt je personage? We'll get him in ]

Soms ben ik het sterkste wijf ter wereld en soms ben ik een kwartelei.

[Kick :'D Thnx]

"I have written you down. Now you will live forever, and all the world will read you."

Loren Gylliger

Om een klein beetje aan de meisjes te ontkomen speur ik de gang af, spijtig genoeg wordt mijn zicht nogal belemmerd door mijn fanclub en die van de anderen. Als ik een bekende bruine krullenbol opmerk haal ik even opgelucht adem. 'Kick! Hierheen!' Roep ik zo luid ik kan terwijl ik even kort een handbeweging maak in de lucht.

Soms ben ik het sterkste wijf ter wereld en soms ben ik een kwartelei.

Kick Mason Faridonn.
'Kick! Hierheen!' Roept een stem over al het gekakel van de andere mensen heen. Ik herken de stem als die van Loren. 'Loren?' Snel wurm ik me door de menigte en loop hem gelijk tegen het lijf. 'Loren!' Ik glimlach. Pssst. Ik zucht, nu even niet. Pssst, Kick. Ze haten je.

[ bericht aangepast op 11 jan 2012 - 21:01 ]

"I have written you down. Now you will live forever, and all the world will read you."

Loren Gylliger

'He kicks, hoe gaat'ie?' Nog voor hij antwoord kan geven wurmt een meisje zich tussen ons in. 'Lortje, hoe gaat het schatje?' Ik zucht even diep als ik haar herkende als één van mijn flirts die ik als 'niet goed genoeg' bestempeld had en geef haar een duw voor ik me weer tot Kick richt.

Soms ben ik het sterkste wijf ter wereld en soms ben ik een kwartelei.

Kick Mason Faridonn.
Een wild hysterisch meisje springt tussen mij en Loren in. 'Lortje, hoe gaat het schatje?' Zie je dat meisje? Ze gunt je geen blik waardig he? Ze willen jou niet. Ze is smoor op Loren. Loren, is perfect. En jij? Jij bent ziek in je hoofd. Ik schud wild met mijn hoofd. 'Goed goed... Met jou loren?' Zeg ik een glimlach proberend te maken. Ik mag Loren wel, toch?... Ja, hij doet geen van ons ooit kwaad. Hij is goed. Denk je?

[ bericht aangepast op 11 jan 2012 - 21:00 ]

"I have written you down. Now you will live forever, and all the world will read you."

Loren Gylliger

'Ik heb nog maar één uur les gehad en ik wil nu alweer naar huis.' zeg ik met mijn scheve glimlach. Een flits voor mijn ogen deed me een paar keer na mekaar knipperen van de pijn. Mijn glimlach vervolledigde zich.'Toch nog wat goed nieuws vandaag, mijn volgende uur valt uit.'

Soms ben ik het sterkste wijf ter wereld en soms ben ik een kwartelei.