[RPG] Spy tonic 4 - Speeltopics

Hou jij van spionnen? Wil jij eens het spannende leven beleven?
Nou, hier kan je schieten, sluipen, spioneren, trainen en al de andere dingen doen die spionnen doen.
Doe mee!
Maak je eigen personages en laat je helemaal gaan.

Naam Personage
Hierin kunnen jullie met je personage doen wat jullie willen!

Hierbuiten kunnen jullie vragen stellen.


personages:
3 jaar
-Zoey Thompson (BeyondOurOwn)
-Alexia Thompson (BeyondOurOwn)
11 jaar:
- Sarah Sanz (proprius)
14 jaar:
-Saleah Tovah (AgentDavid)
15 jaar:
-Dana Nieon (Buddy)
-Matthiew Livingstone (BelleVue)
-Amber Somers (Buddy)
-Amy Somers (BeyondOurOwn)
16 jaar:
-Alex Thompson (BeyondOurOwn)
-Katherine Bright (BelleVue)
-Raven Black (Petal)
Jitse bright (BeyondOurOwn)
17 jaar:
-Grace Grey (Cornflakeluv
21 jaar:
-Sarina Calle (HurtedHeart)
-Yelena Zaitseva(C18)



De schoolvakken:

Vaste vakken (buiten de gewone schoolvakken als wiskunde etc.

- zelfverdediging
- scherpschieten
- wapens en uitrustingen (hoe wapens en uitrustingen in orde houden)
- dril
- overlevingstechnieken

Extra vakken naar keuze (twee vakken kiezen)
- techniek (voor wie niet alleen technische snufjes wil gebruiken, maar ook wil maken)
- scherpschieten (extra)
- gevechtsport

vrije tijd:(minstens 1 verplicht, meer mag, maar dan heb je niet veel weekend meer)
-paardrijden
-schermen
-muurklimmen
-duiken


Om 6u 30 moeten ze opstaan en om 7u moeten ze in de eetzaal zijn. Om 7u 30 beginnen de lessen. Er zijn 8 lesuren. Om de twee lesuren is er een speeltijd van 10 minuten behalve 's middags, dan krijgen ze drie kwartier.

[ bericht aangepast op 2 jan 2012 - 17:29 ]

---

“To live will be an awfully big adventure.”

Bye Xxx.

---

"Ignite, my love. Ignite."

Alex Thompson
Ik werd wakker en alles deed zeer. Mijn hoofd bonsde, mijn schouders brandden doordat mijn handen op mijn rug vastgebonden waren en mijn rug deed pijn omdat ik op een ongemakkelijke manier, half tegen de muur en half op de grond had gelegen.
"Is de schone slaapster wakker?"
Ik gromde kwaad en de man kwam op me af. Hij maakte mijn touwen los.
"Dat is wat makkelijker om te ontbijten." zei hij en hij schoof wat brood naar me toe. Ik at het uitgehongerd op en keek toen naar het glas water in zijn hand.
"Dorst?" grinnikte hij.
Hij gaf me het glas en ik dronk het leeg. Hij liep de kamer uit en ik wou rechtstaan, maar ik merkte dat ik weer moe werd. Dat kon toch niet, ik had net geslapen. Mijn ogen wouden niet open blijven en ik knipperde verwoed met mijn ogen. Kalmeringsmiddel! Dat had er in het water gezeten. Verdomme! was mijn laatste gedachte voor ik weer weggleed.

---

“To live will be an awfully big adventure.”

Jitse Bright
Ik knikte, ze had wel gelijk.
"Sorry." mompelde ik naar de grond.
Joe's gsm ging af. Hij nam op en even was Hmm en huhuh het enige wat we hoorden.
"Naar mijn auto." zei hij, toen hij had afgelegd. Hij liep weg en we volgden hem.
"Ga jij anders mee vooraan zitten." zei ik tegen Katherine. Dit hele gebeuren was zo al heel moeilijk voor haar.
"Wat is er?" vroeg ik toen iedereen neerzat en hij de auto startte.
"Ze hebben zijn gsm getraceerd. Ik heb het adres, we gaan er meteen naar toe. Als we geluk hebben, is hij daar nog."

[ bericht aangepast op 31 dec 2011 - 11:07 ]

---

“To live will be an awfully big adventure.”

Dana
Ik pakte Jitse's hand vast en gaf er een klein kneepje in. Ik keek hem niet, in plaats daarvan staarde ik uit het raam. Bomen kwamen snel voorbij, net zoals auto's en verkeersborden.
Ergens was ik gerust gesteld, ze wilden losgeld dus ze gingen Alex niet vermoorden. Althans, dat hoopte ik.

---

"Ignite, my love. Ignite."

Jitse Bright
We stopten ergens in the middel of nowhere.
"En hier zou hij zijn?" vroeg ik ongelovig toen we waren uitgestapt. "Het enige levende wezen hier is die koe."
"Zijn gsm zou hier zijn." verbeterde Joe me. En ja, ik keek wat verder en zag zijn gsm liggen. Hij lag vlak naast de weide van die koe. Ik ging hem snel halen en zwaaide ermee boven mijn hoofd.
"Gevonden, zijn we nu dichter bij hem?"
"Nee. Ik vrees van niet." zei Joe, maar hij bleef er opvallend rustig onder.
"Heb jij dit eerder gedaan?"
"Laat zeggen dat ik niet altijd leerkracht ben geweest."

---

“To live will be an awfully big adventure.”

Alex Thompson
Ik werd wakker, maar sperde deze keer mijn ogen niet meteen open. Ik wachtte tot ik mijn lichaam weer leek te kunnen controleren en gluurde dan door mijn wimpers. Ik deed mijn ogen helemaal open en had een vastberaden blik. Ik had een plan...

---

“To live will be an awfully big adventure.”

Dud, ik weet nu even niks te zeggen.

---

"Ignite, my love. Ignite."

Dana
Ik zuchtte terwijl ik tegen een boom aan ging leunen. Hier schoten we niks mee op. Waarom kon het nu niet een keer simpel?

---

"Ignite, my love. Ignite."

Alex Thompson
Toen ik voor de deur voetstappen hoorde, deed ik snel mijn ogen weer toe. Ik vertrouwde op mijn andere zintuigen om te weten waar de man was. Ik hoorde hoe hij iets op de grond zette, waarschijnlijk een bord eten en hoe hij op me af liep. Ik bleef doodstil liggen, tot hij vlakbij was. Ik sprong recht en het gebeurde allemaal zo snel dat de man geen tijd had om te reageren. Ik sloeg met mijn vuist tegen zijn kin en zijn hoofd vloog achterover. Snel gaf ik hem een stamp in zijn maag. Hij viel op de grond en ik liep op hem af. Ik had geluk, nog een beetje verder en ik zou niet meer aan hem gekund hebben, door die fucking ketting. Ik kroop op hem en sloeg tegen zijn slaap. Hij keek me nog even aan, maar toen draaiden zijn ogen weg. Ik zocht zijn zakken af en vond een gsm. Snel typte ik het nummer van Katherine. De telefoon ging over.
"Neem op. Neem op." mompelde ik.

---

“To live will be an awfully big adventure.”

Katherine Bright
Ik voelde mijn gsm trillen in mijn broekzak. Snel nam ik op en liep even van de rest weg.
"Hallo," vroeg ik.
"Katherine." hoorde ik een opgeluchte stem aan de andere kant.
"Alex?!" riep ik uit.
"Haal me hier weg." smeekte hij.
"Is het Alex? Geef mij de telefoon even." Joe stond in een mum van tijd naast me.
"Ik geef je even door aan Joe, Alex." Ik gaf de gsm aan Joe
"Alex, ik haal je daaruit. Wat er ook gebeurd, ik kom." hoorde ik Joe zeggen.

---

“To live will be an awfully big adventure.”

Alex Thompson
"Tuurlijk, zoals je kwam die ene keer dat mijn ouders werden dood geschoten. Of nee, pleegouders." mijn stem klonk verward. "Whatever. Haal mij hier verdomme weg." de verwarring was overgeslagen in wanhoop.
"Stop met bellen en wis zo veel mogelijk bewijs dat je gebeld hebt. Hopelijk blijven ze op dezelfde plek." Hoorde ik aan de andere kant van de lijn.
"Joe, ik wil hier weg."
"Ik kom." was het laatste voor hij aflegde.
Ik wiste zo veel mogelijk op de gsm, maar ik was geen wonderkind als Zoey. Ik wist hier niets van. Toen ik zijn gsm terug had gestopt, zocht ik naar sleutels, maar zijn zakken waren verder leeg. Ik begon aan de ketting te rukken, maar natuurlijk gaf die niet mee. Ook al wist ik dat het hopeloos was, toch bleef ik aan de ketting trekken.

---

“To live will be an awfully big adventure.”

Ik weet de hele tijd niks te typen :'D

Dana
Alex aan de telefoon? Ik verrast naar Katherine en knikte naar haar. Het zou goed met hem komen. Dat wist ik zeker.

---

"Ignite, my love. Ignite."

Jitse Bright
Joe hing op en begon toen meteen met zijn eigen gsm te bellen.
"Lore, hij heeft ons gebeld. Op de gsm van Katherine. Kan je dat traceren?" hij knikte even. "Bel me als je meer weet." zei hij toen.
"Wie is Lore?" vroeg ik.
"Alex' moeder."
"Oh, ok."

---

“To live will be an awfully big adventure.”

Katherine Bright
Joe's telefoon ging weer en we moesten allemaal snel in de auto.
"Hij is niet zo ver. Als we ons haasten.." hij drukte het gaspedaal in en ik deed snel mijn gordel om.

---

“To live will be an awfully big adventure.”

Dana
'Welkom bij Totaly spice,' mompelde ik. Ik wist dat het niet het goede moment was voor grappen maar ik kon het niet laten om het te zeggen.
'We weten nu waar hij is. Maar hoe doen we het nu verder? We kunnen zo moeilijk daar iedereen neer schieten.'

---

"Ignite, my love. Ignite."