• Hou jij van spionnen? Wil jij eens het spannende leven beleven?
    Nou, hier kan je schieten, sluipen, spioneren, trainen en al de andere dingen doen die spionnen doen.
    Doe mee!
    Maak je eigen personages en laat je helemaal gaan.

    Naam Personage
    Hierin kunnen jullie met je personage doen wat jullie willen!

    Hierbuiten kunnen jullie vragen stellen.


    personages:
    3 jaar
    -Zoey Thompson (BeyondOurOwn)
    -Alexia Thompson (BeyondOurOwn)
    11 jaar:
    - Sarah Sanz (proprius)
    14 jaar:
    -Saleah Tovah (AgentDavid)
    15 jaar:
    -Dana Nieon (Buddy)
    -Matthiew Livingstone (BelleVue)
    -Amber Somers (Buddy)
    -Amy Somers (BeyondOurOwn)
    16 jaar:
    -Alex Thompson (BeyondOurOwn)
    -Katherine Bright (BelleVue)
    -Raven Black (Petal)
    Jitse bright (BeyondOurOwn)
    17 jaar:
    -Grace Grey (Cornflakeluv
    21 jaar:
    -Sarina Calle (HurtedHeart)
    -Yelena Zaitseva(C18)



    De schoolvakken:
    Vaste vakken (buiten de gewone schoolvakken als wiskunde etc.

    - zelfverdediging
    - scherpschieten
    - wapens en uitrustingen (hoe wapens en uitrustingen in orde houden)
    - dril
    - overlevingstechnieken


    Extra vakken naar keuze (twee vakken kiezen)
    - techniek (voor wie niet alleen technische snufjes wil gebruiken, maar ook wil maken)
    - scherpschieten (extra)
    - gevechtsport

    vrije tijd:(minstens 1 verplicht, meer mag, maar dan heb je niet veel weekend meer)
    -paardrijden
    -schermen
    -muurklimmen
    -duiken


    Om 6u 30 moeten ze opstaan en om 7u moeten ze in de eetzaal zijn. Om 7u 30 beginnen de lessen. Er zijn 8 lesuren. Om de twee lesuren is er een speeltijd van 10 minuten behalve 's middags, dan krijgen ze drie kwartier.

    [ bericht aangepast op 2 jan 2012 - 17:29 ]


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Alex Thompson
    Ik zat nog steeds aan de ketting te rukken, toen de tweede man binnen kwam. Hij keek even de kamer rond en haalde toen een wapen boven.
    "Geen geintjes meer." zei hij tegen mij. Ik kroop achteruit, tot ik in een hoekje van de kamer zat, terwijl hij de andere man weer bij bewustzijn bracht.
    "Ik vermoord hem!" schreeuwde hij, toen zijn ogen eindelijk open waren
    "Het losgeld!"
    "Dat kan me geen kloten meer schelen!" Hij kwam dreigend op me af.
    "Verdoof hem dan gewoon. Dan hebben we er geen last van."
    De man dacht even na, maar blijkbaar vond hij geld belangrijker dan wraak. Dus hij haalde een hele fles verdovingsmiddel boven.
    "Kom hier." gromde hij. Ik probeerde weg te kruipen, maar ik had mezelf vastgezet in het hoekje. Hij goot bijna de hele fles binnen, tot de andere man de fles uit zijn handen sloeg.
    "Je vermoord hem."
    En zo voelde het, ik kon amper ademen. Het leek dezelfde slaap als anders, maar ik wist beter. Dit was meer een dodenmansslaapje.


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Waar zit eigenlijk de ketting van Alex?


    "Ignite, my love. Ignite."

    Jitse Bright
    "We doen niks. Ik los dit wel op." zei Joe.
    "How even! Wíj zijn dus wel zijn vrienden en in tegenstelling tot jou, waren wij ook altijd vriendelijk tegen hem." sorry hoor, maar hij moest niet overdrijven.
    "Het is te gevaarlijk voor kinderen."
    "We zijn er nu al bij betrokken en trouwens Alex is dan ook een kind. Hij zit er toch ook midden in."
    Maar toen we aankwamen moesten we geen geweer boven halen. De twee mannen vertrokken net. We zagen ze de deur uitlopen.
    "Betekent dat dat ze hem vermoord hebben?" vroeg ik wanhopig.
    "Daar komen we maar op één manier achter." zei Joe. We sprongen uit de wagen en liepen naar het gebouw. De deur was open en we keken achter elke deur. Ergens op de bovenste verdieping, zag ik hem. Hij lag doodstil.
    "Ik heb hem!" ik liep op hem af. Hij bloedde aan zijn hoofd, maar voor de rest leek hij ongedeerd. Ik voelde zijn hartslag. Die ging echt enorm traag.
    "Hij is niet dood, maar bel een ambulance. Lang kan het niet meer duren." zei ik in paniek.


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Ridder schreef:
    Waar zit eigenlijk de ketting van Alex?

    aan zijn enkel.
    en dan zo in de muur.


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Sorry, mijn telefoon bleef hangen dus ik moest hem resetten.

    Dana
    Ik pakte mijn telefoon en drukte het allarm nummer in.
    'Hallo?' Er klonk een vriendelijke vrouwen stem. 'Stuur een ambulance.' Ik keek Joe aan. Politie? vroeg ik zonder gehoor.


    "Ignite, my love. Ignite."

    Katherine Bright
    Joe knikte. Hij ging naast Alex zitten en bleef zijn polsslag volgen. Ik knielde naast Alex neer. Er rolden tranen over mijn wangen en ik kneep in zijn hand.

    Jitse Bright
    Ik sloeg mijn arm om Katherine heen.
    "Het komt goed." fluisterde ik in haar oor.


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Dana
    'En een politie,' zei ik. Ik hoorde de vrouw alles opschrijven en toen verbraken we de verbinding.
    'Ze komen er aan,' zei ik. Ik keek naar de ketting om Alex zijn enkel. Ik keek naar Katherine en Jitse. In de verte hoorde ik een ambulance. Het geluid kwam dichterbij en voordat ik het wist kwamen al een stel ziekenbroeders de kamer binnen.


    "Ignite, my love. Ignite."

    Ik ben even douchen. Ben er weer over een kwartier/half uurtjes.


    "Ignite, my love. Ignite."

    Katherine Bright
    Ik bleef naast Alex lopen, terwijl ze hem weg rolden. Ze hadden blijkbaar de ketting op een of andere manier los gekregen. Joe stapte mee de ambulance in en samen reden we naar het ziekenhuis.
    "Het komt toch allemaal goed?" vroeg ik aan de spoedarts.
    "Ik weet het niet, waarschijnlijk wel."
    ok, dat klonk overtuigend.


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Jitse Bright
    "En wij?"


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Dana
    'Misschien slim om een taxi te bellen?' Ik vond dat Katherine mee moest in de ziekenwagen en niet Joe.


    "Ignite, my love. Ignite."

    Katherine én Joe
    zitten in de ziekenwagen


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Jitse Bright
    "Ok."
    Ik nam mijn gsm uit mijn zak en belde een taxi. Niet veel later stapten we in.
    "Naar het dichtstbijzijnde ziekenhuis, alsjeblieft." zei ik tegen de chauffeur nadat we op de achterbank waren gekropen. Hij keek ons even onderzoekend aan, maar reed toen weg.


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Owh, haha over het hoofd gelezen.
    Ik ben er btw weer :'D

    Dana
    Ik keek naar Jitse. 'Gaat het?' vroeg ik zacht aan hem. Ik keek hem bezorgd aan.


    "Ignite, my love. Ignite."

    Jitse Bright
    "Een beetje pijn in mijn ribben, maar verder ok. Jij?"


    “To live will be an awfully big adventure.”