[RPG] Spy tonic 4 - Speeltopics

Hou jij van spionnen? Wil jij eens het spannende leven beleven?
Nou, hier kan je schieten, sluipen, spioneren, trainen en al de andere dingen doen die spionnen doen.
Doe mee!
Maak je eigen personages en laat je helemaal gaan.

Naam Personage
Hierin kunnen jullie met je personage doen wat jullie willen!

Hierbuiten kunnen jullie vragen stellen.


personages:
3 jaar
-Zoey Thompson (BeyondOurOwn)
-Alexia Thompson (BeyondOurOwn)
11 jaar:
- Sarah Sanz (proprius)
14 jaar:
-Saleah Tovah (AgentDavid)
15 jaar:
-Dana Nieon (Buddy)
-Matthiew Livingstone (BelleVue)
-Amber Somers (Buddy)
-Amy Somers (BeyondOurOwn)
16 jaar:
-Alex Thompson (BeyondOurOwn)
-Katherine Bright (BelleVue)
-Raven Black (Petal)
Jitse bright (BeyondOurOwn)
17 jaar:
-Grace Grey (Cornflakeluv
21 jaar:
-Sarina Calle (HurtedHeart)
-Yelena Zaitseva(C18)



De schoolvakken:

Vaste vakken (buiten de gewone schoolvakken als wiskunde etc.

- zelfverdediging
- scherpschieten
- wapens en uitrustingen (hoe wapens en uitrustingen in orde houden)
- dril
- overlevingstechnieken

Extra vakken naar keuze (twee vakken kiezen)
- techniek (voor wie niet alleen technische snufjes wil gebruiken, maar ook wil maken)
- scherpschieten (extra)
- gevechtsport

vrije tijd:(minstens 1 verplicht, meer mag, maar dan heb je niet veel weekend meer)
-paardrijden
-schermen
-muurklimmen
-duiken


Om 6u 30 moeten ze opstaan en om 7u moeten ze in de eetzaal zijn. Om 7u 30 beginnen de lessen. Er zijn 8 lesuren. Om de twee lesuren is er een speeltijd van 10 minuten behalve 's middags, dan krijgen ze drie kwartier.

[ bericht aangepast op 2 jan 2012 - 17:29 ]

---

“To live will be an awfully big adventure.”

Katherine Bright
We reden het ziekenhuis binnen en moesten wachten. Een verpleegster leidde ons naar een paar stoeltjes en dat was het dan. Het begin van een hel. Het was verschrikkelijk om gewoon te wachten, terwijl Alex wel dood kon gaan.

---

“To live will be an awfully big adventure.”

Dana
Ik haalde mijn schouders op. 'Emotieloos,' antwoordde ik zacht. Ik beet op mijn onderlip en staarde uit het raam. Het liefste was ik op dit moment in Jitse's armen weggekropen. Je ziet niet elke dag een vriend bijna dood.

---

"Ignite, my love. Ignite."

Jitse Bright
Bedoelde ze dat zij emotieloos was of ik? Ik bleef even verward zitten, maar sloeg toen mijn arm om haar heen.

---

“To live will be an awfully big adventure.”

Dana
Ik keek Jitse aan en legde toen mijn hoofd op zijn schouder. Ik negeerde het feit dat hij mijn gewonde schouder aan raakte.
'Ik ben bang dat hij dood gaat,' zei ik zacht. 'Bang dat Zoey dadelijk niemand meer heeft.'

---

"Ignite, my love. Ignite."

Jitse Bright
"Dat laat hij niet gebeuren. Alex is een taaie. Niemand krijgt hem klein, zelfs de dood niet." geloofde ik het zelf? Eigenlijk, wel een beetje.

Katherine Bright
Na eeuwen mochten we eindelijk bij hem. Hij lag op intensieve, overal stonden apparaatjes. Alles piepte en maakte geluid. Ik vond het erg om hem zo te zien. Hij was lijkbleek, het leek meer of hij dood was. Maar dat mocht ik niet denken, hij was niet dood. Hij leefde nog en ik zou hem hieruit moeten helpen.

---

“To live will be an awfully big adventure.”

Dana
'Je weet maar nooit,' mompelde ik. Ik dacht aan mijn broer. Hij was net zoals Alex, sterk, taai. Maar toch overleedde hij aan een coma. Ik voelde een traan langs mijn wang glijden aan de herinnering.

---

"Ignite, my love. Ignite."

Jitse Bright
We kwamen aan en ik gooide wat geld op de bijrijdersstoel.
"Hou de rest maar." zei ik. We liepen het ziekenhuis binnen en vroegen aan de balie waar we Alex konden vinden.
"Hij ligt op intensieve, er zijn al twee mensen bij hem, meer mogen niet. Sorry." Ze keek niet echt of ze het meende, maar ik knikte toch vriendelijk en ging samen met Dana op een paar stoeltjes zitten.
"Zie je, Katherine en Joe zijn al bij hem."

---

“To live will be an awfully big adventure.”

Dana
'Ja,' zei ik. Ik was nog steeds met mijn gedachtes bij wat er kon gebeuren. Afwezig staarde ik voor me uit. Het leek wel een flashback van wat er ooit gebeurd was maar dit gebeurde echt. Ik stond op. 'Ik wil frisse lucht,' zei ik tegen Jitse. 'Ga je even mee naar buiten?'

[ bericht aangepast op 1 jan 2012 - 13:00 ]

---

"Ignite, my love. Ignite."

Jitse Bright
"Ja." ik sloeg mijn armen om haar heen, terwijl we naar buiten liepen. "Gaat het een beetje?"

---

“To live will be an awfully big adventure.”

Dana
'Niet echt,' gaf ik toe. Ik knipperde even tegen de zon die recht in mijn ogen scheen. Er was een klein licht briesje. Ik zuchtte. 'En jij?'

---

"Ignite, my love. Ignite."

Gelukkig nieuwjaar <3

---

"Ignite, my love. Ignite."

gelukkig nieuwjaar!!!!!!!!!

---

“To live will be an awfully big adventure.”

Jitse Bright
"Ik..." ik dacht even na. "Ik weet het niet. Dit is allemaal zo nieuw en anders. Het is net een nachtmerrie, alsof ik ooit had gedacht dat zoiets zou gebeuren." Ik spande mijn arm rond haar een beetje aan en sloot mijn ogen.

---

“To live will be an awfully big adventure.”

Alex Thompson
Het voelde of ik in ijswater aan het zinken was. Het enige dat er voor zorgde dat ik niet naar de bodem zonk, was een touw. Een ragdun zijden touwtje. Het bleef maar verder uitrafelen en op een moment was ik zeker dat het zou breken, maar net toen stopte het. Het veranderde een hele tijd niet, tot het zeer stilletjes aan weer dikker werd. Wanneer ik het touw kon vertrouwen begon ik te klimmen. Want zwemmen ging niet in dit water, het enige wat voorkwam dat ik zonk was het touw. Centimeter per centimeter klom ik omhoog. Steeds een stukje verder weg van de dood.

---

“To live will be an awfully big adventure.”

Dana
Nieuw, anders. Over die woorden dacht ik na. Nieuw is het niet, voor mij niet.
'Je verwacht nooit dat zoiets gebeurt, Jitse,' zei ik zacht. 'Het komt altijd onverwachts en dan is het opeens voorbij. Maar Alex gaat niet dood, dat heb jezelf gezegd. En ik geloof je.' Ik gaf hem een klein kusje op zijn wang als bevestiging.

---

"Ignite, my love. Ignite."