Yaaay, Nalyua has friends
K then, ik doe nu maar wat, dus niet zeggen dat het nergens op trekt, want dat weet ik zelf ook wel /vage zin.
Nalyua Airene Cethrayn
Ze lag opgekruld in een poel van vloeibare duisternis. Onzichtbare vleugels hielden haar vast in het donker; zorgden ervoor dat ze er niet doorheen gleed, naar de wereld onder haar. Het was warm en vochtig en merkwaardig vertrouwd en gedachtenloos, alsof ze maar moeilijk kon nadenken. Daar had ze ook geen zin in, in nadenken, want al haar energie leek langzaam uit haar te stromen.
Een plotselinge vlaag koude wind drong door de duisternis heen, en geschokt vlogen haar oogleden van elkaar. Haar ogen schoten rond zich te oriënteren, wat vrijwel onmogelijk was, aangezien ze zich op een plek bevond waarvan ze niet kon zeggen wat het was. Sterker nog; ze was nog nooit op een plaats als dit geweest. Ze wilde opstaan, maar een plotseling opzettende kloppende hoofdpijn verbood haar dat. Verdomme, ze voelde zich net alsof ze een nacht doorgehaald had, of de vorige avond flink veel drank genomen had. Haar kleren plakten vast aan haar lichaam alsof ze zojuist wakker was geworden nadat ze, met haar kleding nog aan, in de woonkamerstoel in slaap was gevallen; of als de dekens van het bed die aan je vast plakten na het bedrijven van de liefde. Het was allemaal gruwelijk oncomfortabel, met daarbij nog het feit dat ze niet wist waar ze was. Zover ze kon zien was ze helemaal alleen op deze vreemde plaats. Stilte drukte pijnlijk op haar oren.
there is a certain beauty in setting the world on fire and watching from the center of the flames.