[RPG] The Habit [4] - Speeltopics

Jongeren:
Jongere (11):
Mireille Amelia Scott.- Slang
Maud Fally- Kameleon
Caitlinn Morgana Camelot- Sneeuwuil
Gawain Marlon Iolani- Havik
Silver Madeline Rue Shaw- Zwarte Panter
Hayes Vukovic- Wolf
Mike kaimana- Orka
Cherie Beth Jones- Kat
Cedric Dean Dux- Aap
Dana Alexia Pippens- Pinguïn
Noah Morrigan- Hert
Eleanor Anthea Hope- Zwaan

Trainers:
Prixor Tapsanter Trainer/Oprichter TAP/
Omroeper.
Sasha Afanasiy Filischkin Wapenexpert/
Leraar
Heather Knochenmus Lerares Plantkunde/
Schoolarts
Valerie Savarin
Lily Haspers

Verdeling:
Prixor Tapsanter-
Caitlinn Morgana Camelot.
Cherie Beth Jones.
Silver Madeline Rue Shaw.
Eleanor Anthea Hope.

Valerie Savarin-
Gawain Marlon Iolani.
Mike kaimana.
Hayes Vukovic.
Dana Alexia Pippens

Lily Haspers-
Maud Fally.
Mireille Amelia Scott.
Cedric Dean Dux.
Noah Morrigan


Sasha Afanasiy Filischkin
Om de week een andere klas, verdeling:
Groen, Blauw, Rood

Heathe Knochenmus
Om de week een andere klas, verdeling:
Rood, Groen, Blauw

[ bericht aangepast op 8 dec 2011 - 13:50 ]

---

"Ignite, my love. Ignite."

Grappig, dat wist ik niet Weer wat bijgeleerd c:

---

Frankly my dear, I don't give a damn.

@Demesne: ik heb trouwens enkele pagina's geleden gereageerd met Sasha, moet je er overgelezen hebben ^^

---

Frankly my dear, I don't give a damn.

ik wist het eerst ook niet. Dat was het beste dat paste bij zijn klachten.

@Cumberbatch echt? Wat doen die examens toch met mijn hersenen --.
Ik ga zo even posten.

---

Soms ben ik het sterkste wijf ter wereld en soms ben ik een kwartelei.

Valerie Savarin

Met een zelfvoldane grijns en mijn tong een klein beetje tussen mijn lippen vandaag keek ik hem aan. 'Zie maar dat je me bij kan houden.' Dit ging ik zo makkelijk winnen, klimmen was één van mijn favoriete bezigheden. 'Ik denk dat iets verder misschien bevorderlijk zou zijn. De zevende is immers niet zo héél ver. Wat dacht je van 25?' Ik stretchte al mijn spieren redelijk snel even uit zodat de laatste restjes slaap zeker weg zouden zijn. Mijn nek kraakte een beetje als ik hem opzij gooide. Dit werd leuk.

---

Soms ben ik het sterkste wijf ter wereld en soms ben ik een kwartelei.

'25 klinkt perfect,' ging ik akkoord terwijl ik enkele stappen achteruit nam. Het water van de zee likte nu aan mijn hielen. Een perfecte startlijn. Nerveus was ik niet. Mijn hele training was gebaseerd op dit soort dingen, dus het zou een eitje moeten zijn om haar te verslaan. Ik wist zeker dat ik aan een snel temp van plateau tot plateau zou kunnen springen, ook al had ik niet het voordeel van het licht. Eventueel zou ik zelfs tegen de steile wand op kunnen klauteren, voor enkele meters. Daarna was het een kwestie van rennen, en dat vormde alles behalve een probleem. Hoewel ik beter was in lange afstand aan een constant tempo, waren mijn sprinten sowieso sneller dan drie vierden van de bevolking. Ik had een elitetraining gehad. Hiervoor was ik opgeleid. Als ik hier verloor, kon ik mezelf net zo goed van kant maken. 'Geeft u het startsein?'

---

Frankly my dear, I don't give a damn.

Valerie Savarin

In het schare licht nam ik Sasha's lichaamsbouw even goed in me op. Springen? nee, klimmen? misschien. Maar aan zijn benen te zien moest ik hem voorbij steken bij het klimmen, in een sprint zou ik het nooit halen. Ik zorgde ervoor dat mijn voeten perfect gelijk stonden met de zijne. '3,2,1 start.' Met mijn gedachten op nul en zonder om te kijken begon ik te rennen over het kleine stukje strand terug naar de rots. 2 plateaus en boven, Val. Hield ik mezelf voor. Met een redelijk hoge sprong zorgde ik ervoor dat ik in drie keer naar boven geraakte voor ik grijnzend begon te rennen.

---

Soms ben ik het sterkste wijf ter wereld en soms ben ik een kwartelei.

Het moment dat het woord start haar mond had verlaten, schoten we allebei als razenden uit onze posities. Ik voelde het zand omhoog vliegen en neerdalen op mijn huid door de kracht waarmee onze voeten neerkwamen. Toen we de tiental meters naar de wand hadden overbrugd, begonnen we tegelijk aan de klim, waarbij Valerie me algauw voorbij stak. Met een sprong scheerde ze langs de drie laatste plateaus en stond ze boven. Ik vloekte binnensmonds en hees mezelf snel naar de twee laatste plateaus, waardoor ik, enkele seconden nadat zij al was beginnen spurten boven kwam. Meteen zette ik de achtervolging in, kalm en stevig. Mijn ademhaling ondervond nog geen problemen, maar ik was haar traag maar zeker aan het inhalen. Drie palen gepasseerd. Nog 22 te gaan.

---

Frankly my dear, I don't give a damn.

Valerie Savarin

Ik knarste met mijn tanden als ik merkte dat hij me aan het inhalen was. De kleine zandstenen die onze voeten deden opvliegen kwamen in een onaangename aanraking met mijn benen. Ondanks het feit dat hij me langzaam maar zeker inhaalde, weigerde ik mijn snelheid nu al op te drijven. Ik wou zijn gezicht wel eens zien als ik hem straks nog voorbij zou gaan. Onbewust telde ik iedere paal die we passeerden. Tot mijn grote genoegen had ik mijn ademhaling na 12 palen nog altijd perfect onder controle. Na de vijftiende paal liepen we op gelijke hoogte. Ik kon het niet laten om binnensmonds even te vloeken, daar ging ik mijn voorsprong.

---

Soms ben ik het sterkste wijf ter wereld en soms ben ik een kwartelei.

Het duurde niet al te lang voor we op gelijke hoogte renden, en ik merkte dat ze zacht vloekte, waaruit ik afleidde dat ze gehoopt had om me iets langer op een afstandje te houden. 'U bent een goeie klimmer, Valerie,' compliteerde ik haar, niet zonder bewondering in mijn stem. 'Kan u ook zo goed lopen?' Met die woorden, dreef ik mijn tempo iets op, waardoor hij hartslag en ademhaling ook even de lucht in schoten en ik er in slaagde om haar voorbij te steken. Desondanks liet ik mijn oplettenheid niet zakken. Een competetief, actief persoon als Valerie Savarin zou me niet zonder een gevecht laten winnen. Bovendien was haar ademhaling nog lang niet uitgeput. Ze had een reserve waar ik voor uit moest kijken. Toch waren er nog maar enkele palen te gaan. Ik kon kiezen. Een spurtje? Of een test?
Ik opteerde voor het laatste. Van welk hout was deze vrouw gemaakt.

---

Frankly my dear, I don't give a damn.

Valerie Savarin

'Dankuwel, U bent goede renner, lijkt me duidelijk.' Zijn uitdaging klonk als muziek in mijn oren. Hij begon iets sneller te lopen en zonder te twijfelen dreef ook ik mijn tempo op zodat we weer op gelijke hoogte liepen met een iets snellere ademhaling als gevolg. Geïrriteerd haalde ik enkele keren zo onopvallend mogelijk diep adem om mijn controle terug te winnen. Iets wat gelukkig goed lukte. Nog 6 palen, de afstand was niet meer zo groot. Met een quasi vermoeid gezicht vertraagde ik mijn tempo even zodat ik wat achter hem liep. Zo liepen we tot aan de twintigste paal. Zonder echt op of om te kijken begon ik zo hard mogelijk te sprinten waardoor ik een voorsprong van een aantal meter creëerde.

---

Soms ben ik het sterkste wijf ter wereld en soms ben ik een kwartelei.

Slim, dacht ik met een glimlachje toen ze na kort vertraagd te zijn, plots weer opnieuw vooruitschoot. Er restte ons maar enkele meters, en Valerie had een kleine voorsprong. Opnieuw dwong ik mijn spieren om een tandje bij te zetten, waardoor ook ik vooruitschoot en een inhaalbeweging maakte. Ze liep snel, waardoor het ietwat moeizaam ging, maar op de laatste loodjes, wist ik haar bij te houden en vlogen we samen langs paal nummer 25. Niet in staat om meteen af te rennen liep ik nog enkele meters verder om mijn spieren niet al te veel te belasten. Een blessure was immers niet gewenst. Dan zou ik naar Heather moeten en ik betwijfelde nog steeds ten zeerste of die wel in staat was om een plakker op een bloedende duim te kleven.
Gelijk geëindigd, bedacht ik tevreden. Ik had kunnen winnen, dacht ik, maar dat telde niet. Het was duidelijk dat Valerie een erg volhardend type was. En geslepen ook. Misschien meer dan ik haar op het eerste zicht had toegeschreven, aangezien ik had gemerkt dat ze er vrij goed in geslaagd was om haar vermoeidheid eerst voor me te verhullen. 'Erg leerrijk,' zei ik, met een lichtje trilling in mijn ademhaling. Ik mocht dan misschien niet al te veel moeite ondervinden. Dat de wedstrijd me volledig onbeschadigd had gelaten, kon ik ook niet zeggen. 'U bent erg competent,'

---

Frankly my dear, I don't give a damn.

Valerie Savarin

Het was niet de overwinning waarop ik gehoopt had maar ik hoefde tenminste niet te zeggen dat ik verloren was. Het betekende voor mij dat ik de komende weken nog wat meer looptraining ging doen. Tot mijn genoegen merkte ik de lichte trilling in zijn stem op. Het had hem tenminste iets gedaan. 'Er leerrijk, U bent erg competent.' Ik begon met wat kleine stretch oefeningen voor ik hem een antwoord gaf. 'Danku daar doe ik het voor. Trouwens, laat die U maar zitten.' Mijn mondhoeken krulden zich wat naar omhoog en met een klein energiek sprongetje stond ik terug recht. 'Dus, what's next?'

---

Soms ben ik het sterkste wijf ter wereld en soms ben ik een kwartelei.

Ik kon niet voorkomen dat mijn ogen kort over haar lichaam gleden. Valerie Savarin was immers een erg knappe vrouw met een lenig, sterk lichaam. 'Danku daar doe ik het voor. Trouwens, laat die U maar zitten.' Ik glimlachte zuinig. 'Likewise in dat geval...' Met een kleine sprong veerder ze opnieuw overeind. 'Dus, what's next,' Mijn blik verplaatste zich naar het eind van het pad, waar we daarnet allebei over de rand waren geklauterd. 'Ik was eigenlijk van plan om het strand rond te rennen, helemaal rond de baai. Eventueel met een intervaltraining er in verwerkt. Daar wordt het hart sterk van,'

---

Frankly my dear, I don't give a damn.

Valerie Savarin

Bedenkelijk staarde ik voor me uit. 'Mij maakt het eigenlijk niets uit, maar eerlijk gezegd loop ik liever geen blessures op door in het donker over het strand te gaan rennen. Maar als U wilt-' Mijn ogen flitsten even opzij naar de kant waar hij zich bevond. 'Kunnen we altijd gaan trainen in het bos, genoeg obstakels om te moeten springen, ontwijken en ik moet zeggen, de zachte en vooral vochtige bosgrond helpt je nu niet bepaald vooruit.' Naar aanleiding van het feit dat hij over het strand wou rennen had ik besloten dat hij het zichzelf graag zo moeilijk mogelijk maakte doch zoals ik eerder al tegen hem zei, veel zin in blessures had ik niet.

[ bericht aangepast op 10 dec 2011 - 23:38 ]

---

Soms ben ik het sterkste wijf ter wereld en soms ben ik een kwartelei.