• Op een onbekend eiland Alcamene heerst al voor zolang men kan herinneren een strenge winter. Meters sneeuw, dikke pakken ijs en een eeuwig durende, strenge wind. Het eiland wordt bewoond door verschillende wezens, die sinds de wintertijd niet meer blind op iemand kunnen vertrouwen.
    De koningin Epona Euryanassa is degene die de winter over het eiland heeft uitgeroepen, en het contact met zustereiland Melania heeft verbroken waardoor de inwoners van Alcamene geen kant meer opkunnen. Stuk voor stuk zullen ze moeten buigen voor de koningin, die een aardig aantal wezens achter zich heeft staan.


    In deze RPG worden de bewoners van het eiland Alcamene gespeeld, vanaf 12 en t/m 30 jaar. In de story die beneden in dit topic te vinden is, kun je de verschillende soorten vinden die kunnen worden gespeeld - waaronder ook 'gewoon' een mens.
    De koningin wordt niet gespeeld, maar het is wel mogelijk om iemand te spelen die voor haar werkt. Die komt bijvoorbeeld spioneren, informatie zoeken, etc.
    Op zustereiland Melaina wordt een verzet bij elkaar geraapt om de koningin van de troon te stoten, maar dat deel komt verder in de RPG aan bod.
    Alle personage's zullen met naam en speler in het topic komen te staan, en uitgebreid in de daarvoor bestemde story.


    - Rollentopic
    - Rollenstory
    - Speltopics





    Dulcis
    Rizardo (Rizardo)
    Silvano (Sueno)
    Nairawen (Imperialism)

    Interius
    Leyla (Sueno)
    June (Panter)
    Scirius (MustacheMe)
    Madeline (HurtedHeart)
    Raveny (Fae)

    Sanguis
    Vedran (Fayan)
    Alissa (Discovery)
    Dream (Rizardo)
    Mischa (Sueno)

    Sirene
    Michael (Rizardo)
    Cameron (HurtedHeart)
    Adeleide (FlawlessLove)
    Veralynn (Fayan)
    Arianna (Fae)

    Cornu
    Charis (Fayan)
    Miorynn (Imperialism)
    Felicia (HurtedHeart)
    Angélo (MustacheMe)
    Zorah (Fae)
    Cherelle (Sueno)

    Mens
    Arlene (Cresta)
    Jake (HurtedHeart)
    Liam (TheDirection)
    Iris (RainbowDay)

    Koppeltjes:
    Vedran x Leyla
    Silvano x Raveny


    "In the depth of the winter, I finally learned that within me there lay on invicible summer"


    -

    Leyla Manta
    Onwillekeurig viel ze stil.
    Er leek voor haar een duidelijk verschil te zitten, tussen iemand van veertien en iemand van acht op straat zetten. Een jongetje van acht kon niet voor zichzelf zorgen, dus wie zou hem geholpen hebben?
    Ze ging rechtop zitten, krulde haar armen om hem heen en trok hem naar zich toe. Hij zou het waarschijnlijk niet toe willen geven, maar ze kon aan hem zien dat de herinnering hem wel degelijk iets deed.
    'Vedran..'
    Was ze maar goed met woorden, maar ze kon gewoon niet zeggen hoe verschrikkelijk ze het vond.
    In plaats daarvan drukte ze een zachte kus op zijn voorhoofd, streelde over zijn hals in een poging hem weer te kalmeren.


    -

    Vedran
    Ik sloot mijn ogen, ademde even diep in en uit en probeerde de pijn weer uit te bannen, de herinnering van mijn netvlies te laten verdwijnen.
    De deur die achter me dichtsloeg, de ijskoude nachten, mijn bijna-dood, die zware jaren die volgden. Ze waren al lang niet meer in mijn hoofd geweest, maar nu leek ik ze er niet uit te krijgen.
    Daarna merkte ik, tot mijn grote schaamte, dat er zich een brok in mijn keel had gevormd toen Leyla haar armen om me heen had geslagen en haar handen zo troostend langs mijn hals gleden.
    Oké, Vedran. Ander onderwerp. Maar mijn keel zat volledig dicht, dus het leek me niet veilig nu te praten.


    Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

    Leyla Manta
    Bezorgd legde ze een hand tegen zijn wang, draaide zijn gezicht naar haar toe.
    Als zelfs Vedran hier moeite mee had, wat was zij dan eigenlijk voor een harteloos kind dat het haar niks deed? Niet meer, tenminste. Haar moeder had haar toch nooit als een kind gezien, eerder als een huisdier.
    'Vedran?' vroeg ze, toen hij niks meer zei.
    Schuldgevoel welde zich in haar op. Ze had het ook nooit moeten vragen, helemaal nooit.


    -

    Ik twijfel. Zal ik hem helemaal laten breken? (cat)


    Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

    I don't know. (cat)

    Rose, wat zeg jij?

    [ bericht aangepast op 3 dec 2011 - 21:00 ]


    -

    Me likes the drama:Y)


    Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

    You heard it, Laura :'D


    -

    Yes boss 8D *starts typing*


    Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

    Vedran
    De brok in mijn keel werd groter, ik voelde iets prikken achter mijn oogleden en merkte dat het tranen waren die naar buiten wilden.
    Meteen sprong ik overeind en draaide me weg van Leyla, die mij écht niet hoefde te zien huilen, wat ik trouwens al jaren niet meer gedaan had. En nu zou ik het ook niet doen.
    Ik probeerde tranen terug te dwingen, beet hard op mijn lip en dacht heel sterk aan andere dingen.
    Eerst vroeg ik me af wat me zo van streek had gemaakt, maar dat besefte ik al snel.
    Leyla probeerde me te troosten, bood een luisterend oor en gaf me de liefde die ik nooit gekend had.


    Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

    I think Vedran is cute right now ^^

    Leyla Manta
    Met een ruk draaide hij zich om, waardoor haar hand nutteloos naar beneden viel. Een zucht ontsnapte aan haar, lichtelijk beschaamd sloeg ze haar blik neer.
    'Het spijt me, ik had het niet moeten vragen.'
    Voorzichtig keek ze weer naar hem op, legde een hand op zijn rug. Waarom zou hij zich van haar afkeren?
    Ze kon maar één ding bedenken, maar dat leek haar onmogelijk.


    -

    Vedran
    Ik schudde mijn hoofd als teken dat het niet haar schuld was, want ik vertrouwde mijn stem niet om nu te gaan praten.
    Haar hand lag op mijn rug in een teder en lief gebaar en daarmee kwam de eerste traan naar buiten, die over mijn wang rolde, even aan mijn kin bleef hangen en toen op de grond drupte.


    Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

    Awh, he's cute!


    Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

    Leyla Manta
    In een reflex stond ze op, en ging simpelweg aan de andere kant naast hem zitten.
    Het brak haar hart toen ze de traan naar beneden zag vallen.
    Langzaam streek ze de tweede weg, wiste ook het spoor uit dat het vocht had gemaakt over zijn gezicht. Daarna trok ze hem naar zich toe, kuste zijn lippen, streek over zijn rug.

    [ bericht aangepast op 3 dec 2011 - 21:18 ]


    -

    Vedran
    Zou ik Leyla ooit nog kunnen laten gaan? Ik besefte nu eindelijk wat dat onbekende gevoel was dat ze me bezorgde. Het was het gevoel van gelukkig zijn. Van iemand houden, weten dat je er niet alleen voor stond. Dat had ik nog nooit meegemaakt, natuurlijk, want ik stond er al heel mijn leven alleen voor en er was nooit iemand geweest die van me had gehouden en van wie ík ook had kunnen houden.
    Desondanks leken de tranen zich toch naar buiten te moeten wringen, één voor één.
    "Leyla, ik laat je echt nooit meer gaan," fluisterde ik zacht. Mijn stem sloeg een paar keer over en het kwam er nogal verrot uit, maar het moest gezegd worden, ze moest het weten.
    Daarna trok ik haar in mijn armen, zo dicht mogelijk tegen me aan, voor het eerst in mijn leven weer helemaal compleet.


    Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

    *sigh*
    Ik moet naar m'n werk. (no_chears)

    Morgen ben ik er in de middag een tijdje, en daarna in de avond waarschijnlijk.
    Hopefully tot dan <3

    Leyla Manta
    Toen hij dat zei, voelde ze hoe ook een brok in haar keel verscheen. Het wantrouwen leek weg gejaagd te worden door die ene zin.
    Ze sloeg haar armen om hem heen, verborg haar gezicht even tegen zijn borst.
    'Ik jou ook niet,' zei ze met een zachte stem, en tilde haar gezicht op om een voorzichtige, zachte kus te beginnen.
    Hoe kon het eigenlijk? Hoe was het mogelijk dat deze liefde binnen een week gegroeid was? En dat terwijl ze nog nooit van iemand had gehouden, niet echt tenminste.
    En dat dit, opeens. Maar ze vond het niet erg, niet nu ze wist dat hij hetzelfde voelde. Toen ze vraagtekens bij de mogelijkheid had gezet, had ze die optie enkel verdrongen omdat ze niet zou denken dat Vedran verliefd zou kunnen worden op haar, laat staan ervoor uitkomen.

    [ bericht aangepast op 4 dec 2011 - 6:18 ]


    -